Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-04-15 19:39

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 06-04-15 19:39

Of in plaats van de hele tijd toch jezelf te proberen overhalen iets te doen met ze het even loslaten. Die paarden staan er ook nog wel als je je terug beter voelt. Zoals je klinkt ben je het niet alleen op paardenvlak even beu. Soms kan een goed potje janken echt deugd doen hoor

kijk gewoon van dag tot dag, geen motivatie? Niet erg, komt wel, en dan komt er eens een dag dat het weer kriebelt.

**Geplaatst**: 06-04-15 19:40

Geplaatst: 06-04-15 19:40

Zijn wij nog wel uitgenodigd om van Bonte Joapie foto's te komen maken of te berijden?

**Geplaatst**: 06-04-15 19:41

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 06-04-15 19:41

Alleen nog om te bereiden ben ik bang

**Geplaatst**: 06-04-15 23:33

Geplaatst: 06-04-15 23:33

Hoe meer je van jezelf moet, hoe slechter je je voelt.
Het is oké. Je komt hier wel weer bovenop.

**Geplaatst**: 07-04-15 10:30

Geplaatst: 07-04-15 10:30

Terpentijn, is er iets bijzonders gebeurd tussen deze inspiratie van de 31ste

terpentijn schreef:
Was alweer een hele tactische aanpak van hem, want het was súperinteressant om lessen en lescommentaar vanaf de grond eens te volgen, stak er ook weer een en ander van op, en raakte er zelf ook weer door geinspireerd. Gaf ook een zekere mate van gemoedsrust: was je er toch, maar hóéfde je zelf niks.

Daarna ging Steef door naar volgende lesklant elders en ik reed met Maarten mee naar het huisje waar hij samen met Tineke (KoudbloedKim) woont. Ontzettend gezellig, daar, en zeer gastvrij, paardenpraat over de lessen, en ik besloot zo gauw mogelijk weer Jaopie op te pakken. Later bracht Maarten me met de auto weer naar m'n huis.

Door het beestenweer gisteren en vandaag (regen, storm) is daar nu natuurlijk nog niets van gekomen, want alleen buitenbak, maar dat maakt niet uit. Door alleen al het er bij aanwezig zijn maar niks te hoeven kreeg ik er weer zin in.

Binnenkort dus weer rijtechnische updates! Met dank aan slimme aanpak van meneer Steef...die ook geen moment heeft gevraagd wanneer ik weer ging rijden of lessen en daarmee dus iedere druk vermeed.

deze aanhoudende energie van de 3de

terpentijn schreef:
Vanmorgen wilde ik weer es Jaopie op gaan pakken, maar de buitenbak was door het leuke baggerweer nog niet fatsoenlijk gedroogd.

Ik voelde er weinig voor op een raket met straalaandrijving meteen vanuit de wei eens een stukje buitenrit te gaan ondernemen. Ik heb hem overigens wel 1.5 week geleden al van zijn krachtvoer afgehaald uiteraard.
Morgen zal de bak wel een stuk droger zijn, gezien de hele dag al zonnig hier... dan ga ik weer beginnen!

en deze terugval van drie dagen later?

terpentijn schreef:
Vandaag weer de aanmeldmail gehad voor de les van 19 januari (a.s. zondag) maar ook maar aan me voorbij laten gaan.

Ging toch niet zo goed met mij, dus nog steeds niet op Jaopie gereden, of ook maar iets anders met hem gedaan. Ik neem het me dan steeds voor maar dat is mentaal, de gevoelswil (motivatie) is gewoon totaal afwezig. Ik kan het gewoon niet. Het gaat niet en het wil niet.

Het begint nu wel problematische vormen aan te nemen...

Het lijkt vanaf hier een beetje alsof je enthousiasme om te rijden als het ware voeding nodig heeft en dat de moed om Joapie op te pakken je elke dag die je niet met hem werkt steeds een beetje verder in de schoenen zakt.

Daarbij viel het me op dat jij de aanpak van Steef interpreteerde als een bewuste tactiek om jou weer enthousiaster te krijgen, maar zou het niet kunnen dat hij het gewoon gezellig vond dat je er was? Omdat hij jou bijvoorbeeld gewoon een prima kerel vindt? Dat je van hem niet per se hoeft te rijden lijkt mij namelijk volstrekt logisch, je rijdt immers niet voor hem maar voor jezelf en je paard.

Je zou kunnen proberen of het helpt om gewoon 'zomaar' bij Maarten en Tineke langs te gaan (of vice versa, je kunt toch ook gewoon even naar de paarden gaan met bezoek zonder dat je iets met die paarden doet?). Baat het niet dan schaadt het niet en wie weet is het enthousiasme van mede-paardenvolk genoeg om je gevoelswil weer aan te wakkeren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-15 13:47

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-15 13:47

Nu was wel weer effe lekker de kluts kwijt gisteren, want ik schreef dat de les 19 januari a.s. was, maar zowel datum als maand had ik op een of andere onbegrijpelijke manier verkeerd. Dat moet 12 april zijn 8)7

Ik kan dus duidelijk ook al niet meer helder denken. Die les heb ik me ook voor afgemeld, kan dat nu helemaal niet aan.

Sja, Maura als ik wist waardoor ik opeens zo burnt out raakte wist ik de anntwoorden zelf ookwel en kon ik het zelf ook oplossen. Ik heb werkelijk geen idee. Misschien teveel mezelf lopen pushen, zodat het op een gegeven moment geheel en al OP was?

Uiteraard kent iedereen wel van die "dooie punten", dan heb je gewoon even een holschop nodig om de impasse te doorbreken en als je dan één keer weer met 't paard gewerkt hebt wordt keer nummer twee al weer makkeleijker enz. Voor je 't weet ben je weer volop bezig.

Maar ik mis momenteel de energie, kracht en drive om mezelf er toe te zetten. Als ik me het maar probeer voor te stellen (of het me voorneem) word ik acuut doodmoe. Om van zin erin hebben maar te zwijgen. Ik mis er gewoonweg de mentale kracht voor op het moment.

Daarom kan en wil ik ook niemand anders zien of om me heen hebben... dat kost me simpelweg te veel energie, dan blijft er helemaal niks meer van over. Ik sleep me gewoon door de dagen, het is echt niet alleen tegenzin in de paarden, maar over de hele linie. Ken mezelf echt totaal niet meer terug.

Ik wil hier echt zó graag vanaf, want zo zak ik steeds dieper weg.
Énige waar ik nog wel wat aan heb zijn wandelingen met m'n Dobers (trainen doeik er ook al niet meer mee, heb ik de puf ook niet voor), dan waait m'n kop wel even tijdelijk leeg.

En het is nog wel Lente en er is prachtig weer voorspeld... en zit ik in zak en as te sippen....dat wil ik helemaal niet, zo ben ik ook nooit geweest.

Of is dit de beruchte paardrijddip als je nieuwe dingen moet aanleren die iedereen wel eens heeft meegemaakt? Nou van mij hoeft dat verder niet, heeft nou wel lang genoeg geduurd

**Geplaatst**: 07-04-15 14:46

Geplaatst: 07-04-15 14:46

Eerlijk gezegd geloof ik hoe langer hoe minder dat dit allemaal komt door de nieuwe weg(en) die je bent ingeslagen. Ik weet niet hoe oud je bent, maar in elk geval ruim 20+. Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat je nooit eerder in je leven een serie ingrijpende veranderingen hebt meegemaakt. Als dit alles echt door de vernieuwingen komt, zou je van jezelf herkennen wat er gaande is, maar je geeft aan dat je jezelf juist niet terug kent.

Als je jezelf normaliter als een tamelijk stabiele persoon kent, lijkt het me toch echt verstandig om naar je huisarts te gaan. Er zijn tientallen mogelijke fysieke oorzaken voor deze op-en-neer gaande toestand. Zwangerschap is dan wel uitgesloten, maar ook mannen hebben hormonen die ontregeld kunnen raken, je kunt een allergie opbouwen tegen stofjes waar je eerder geen problemen mee had, een vitaminetekort kan heel geleidelijk ontstaan en dan 'opeens' klachten veroorzaken en ga zo maar door.

Ik snap heel goed dat de huisarts wel de laatste plaats is waar je je wilt melden als het je al vreselijk tegenstaat om andere mensen te zien (en ja, ik weet hoe dat voelt), maar stel dat dit niet over jou ging maar over een ander. Zou het dan niet minstens in je opkomen dat er een medische oorzaak zou kunnen spelen? En als laatste: ook als je 'gewoon' een burnout o.i.d. hebt en er verder geen lichamelijke oorzaak is, dan nog kan het bepaald geen kwaad om even bij een medicus te rade gaan. Want ook bij lichamelijke uitputting die wordt veroorzaakt door mentale overbelasting kan je veel baat hebben bij wat extra ondersteuning, of dat nou in de vorm van medicijnen is of in de vorm van bijvoorbeeld een uitgekiend dieet.

Tegelijk ben je oud en zeker wijs genoeg om je eigen plan te trekken, dit is dus ook niet meer of minder dan een goedbedoeld advies. Hoe dan ook hoop ik voor je dat je linksom of rechtsom weer uit de put kunt komen, want de lente is inderdaad te mooi om alleen maar vanuit het raam naar te kijken.

**Geplaatst**: 07-04-15 14:55

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 07-04-15 14:55

Ik lees nog steeds mee in dit topic.

En wil je na je laatste bericht toch streng adviseren om een afspraak met je huisarts te maken. Zoals ik het lees kan er wel heel iets anders aan de hand zijn, waardoor je je voelt zoals je je voelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-15 15:04

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-15 15:04

Ha, toevallig heb ik morgenochtend een afspraak staan met de cardioloog en neuroloog, in 't ziekenhuis om te praten over de laatste uitslagen (die ik overigens al ken: niks dus). Ik loop al een jaar bij dat ziekenhuis onderzoek in en onderzoek uit omdat ik begin vorig jaar een lichte TIA heb gehad.

Ben totaal en compleet binenenstebuiten gekeerd.

De huisarts raadde me gewoon een "extra Oxazepammetje tegen de stress" aan. Ja dat schiet lekker op....hahaha, val ik versuft van Jaopie zometeen....

**Geplaatst**: 07-04-15 15:11

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 07-04-15 15:11

Dat zou mooi zijn, want dan had je in ieder geval weer zin om erop te kruipen ...

Zonder dollen, een huisartsbezoekje is geen gek idee. Zo'n plotselinge ommekeer in je doen en laten dient onderzocht te worden. Al is het alleen maar omdat je dan meer idee hebt wat je eraan zou kunnen doen.

**Geplaatst**: 08-04-15 09:07

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 08-04-15 09:07

Succes vandaag +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-15 17:18

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-15 17:18

Nou bleek natuurlijk weer niks uit (wist ik al, want ik ben al helemaal binnenstebuiten gekeerd). Het is gewoon iets mentaals of emotioneels, iets psychologisch of hoe je het noemen wel.

Ik heb het natuurlijk wél aangekaart, en heb nu - na een en ander - weer een afspraak op a.s. dinsdag de 14de, voor uitslagen gesprek. Pfft. En of ik nog een verwijzing naar een psych wilde. Nee, zeg hou op, die klets ik zo onder de tafel. En ik ga een beetje tegen een wildvreemde over m'n sores zitten ouwehoeren, dat doe ik dan wel op Bokt, hahaha...what's the difference?

Bovendien geloof ik in "be your own psych". In dit geval lukt dat nu niet zo best, maar dat wil niet zeggen dat het helemaal niet lukt. Vertrouwen is bijv. een enorm groot issue voor mij, dus heb ik de laatste dagen mezelf een beetje op het heroppakken van de training met mijn jongste Dobermann gericht.
Zodra ik me ook maar een klein beetje beter voelde ging ik met haar op pad, dat is een heel lastige juffrouw, maar nu bleek ZIJ opeens m'n psych...Ieder klein dingetje dat ik veranderde in mijn houding (energie) pakte meteen mega groot uit. Het doorgaans nogal ongeleide projectiel werd plots praktisch een andere hond, zonder dwang met een vinger of oogwenk te besturen! As if magic happened.

Dit was een zodanige eye-opener dat ik dit meteen meenam naar de paarden toe. Dat werkte daar dus net zo, de onbarmhartige niks-met- zwakte-meevoelende Jaopie werd ter plekke in de wei een op afstand bestuurbaar schaap. What?!? Khavanna hield afstand, waar zij mij in mijn zwaktemomenten heel lief had getroost had ze nu iets van : nou dat hoeft dus niet meer. Jaopie die op mijn zwakte altijd reageert met dwars en dominant kliergedrag betrachtte nu de grootste omzichtigheid. Zo dan! Let wel: ik kwam niet met een "nep"houding aanzetten, ik voelde me door de training met mijn jongste Dober gewoon lekker, goed in m'n vel en weer overtuigd van mezelf.

Er viel bij mij een muntje met daverend geratel. Was dit het antwoord dan? Ik kreeg er een berg energie van ook, en dat bleef de hele dag hangen ook nog. Ik kreeg weer ergens zin in. 's Middags ben ik even fiks de uit de hand gelopen troep op m'n achtererf gaan snoeien, het erf gaan opruimen, de Shetten effe onder handen genomen (het zijn net twee kleine bizons in hun wintervachtjes), de badkamer schoongemaakt en lekker op m'n gemak m'n avondeten gaan voorbereiden (ik hou van koken, maar de laatste tijd was dat ook helemaal weg).

Ik kreeg weer zin in de paarden ook. Jaopie z'n 200 grams halsdeken afgehaald (keek ik maar even niet naar het vreselijke weggevallen stuk ontbrekende manen) zo, die ook vrijheid blijheid. Thuis deken gerepareerd (clipje vervangen, naad gestikt) en in de paardenspullen-wasmachine, en ook nog mijn achtergevallen financiele administratie bijgewerkt. Amazing!
Waar ik de energie vandaan haalde? Weet het niet, maar ga ik ook niet over nadenken.... het was er en tot op dit moment nog. Ben ik er nou weer? Enigzins? Ja ik geloof het waarempel dat ik over het dooie punt heen ben. Laat het zo blijven! Dan zit ik zó weer op meneer Jaopie of ben ik aan het werk met juffrouw Khavanna en kan ik weer verder met zinnige updates.

En dan interesseert het me verder geen barst wat dit nou voor een rare dip was. Laat het alsjeblieft wegblijven. Een ding weet ik wel: de katalysator naar de verbetering (of het beter worden) was mijn jonge Dober Calla.

**Geplaatst**: 10-04-15 17:24

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 10-04-15 17:24

Jeetje zeg wat een vernieuwde energie.
Heerlijk om te lezen dat je zo'n fijne goeie dag hebt gehad!

**Geplaatst**: 10-04-15 17:26

Geplaatst: 10-04-15 17:26

Ben je ook onderzocht voor vitamine D tekort? Er is nu weer meer zonlicht, wat de energie kan verklaren .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-15 17:34

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-15 17:34

Nou ja, ik moet oppassen dat ik nu niet meteen denk of er van uitga dat alles is opgelost, maar ik weet nu in elk geval weg de weg eruit: je moet POSITIEVE ervaringen opdoen, en dan wel diegene die je zelf hebt bewerkstelligd. Noem het toevallig (bestaat dat eigenlijk wel?) maar doordat nota bene mijn moeilijkste Dober (die tevens de getalenteerdste is, maar dat hebbie altijd, hahaha) opeens zó anders en zó positief reageerde op niets anders dan mijn eigen energie, kreeg ik méér energie. Waarvan ik dacht dat die helemaal weg was. Zij raakte daardoor een snaar, zeg maar. Daardoor was er opeens licht en dus hoop aan het eind van de duistere tunnel.
Ik hoop bij God dat het ergste nu achter me ligt en dat we weer vooruit kunnen denken en handelen.

**Geplaatst**: 10-04-15 22:13

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 10-04-15 22:13

Mooi zo! Goed om te horen!

**Geplaatst**: 10-04-15 22:33

Geplaatst: 10-04-15 22:33

Die vitamine D is best een idee omgeving laten testen. Ik was ook al weken moe en lusteloos, chagrijnig en neerslachtig. Bleek dus idd een vitamine D tekort te hebben. Direct extra vitamine D3 ga slikken en voel me zoveel beter.

Maar ook al fijn om te lezen dat je wat uit je dipje bent gekomen, ben blij voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-15 13:55

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-15 13:55

Effe inmiddels met Steef per mail gebabbeld. Wereldvent! Morgen ga ik nog even vrijblijvend bij zijn lessen kijken en over 14 dagen zal ik er dan gewoon weer bij zijn bij de eerstvolgende les, op Jaopie. We pakken het weer op! De positieve tendens van gisteren heeft zich overigens vandaag zonder meer als vanzelf doorgezet. Ik stond al weer vrolijk op, en heb ook weer zin in van alles.

**Geplaatst**: 11-04-15 15:06

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 11-04-15 15:06

Wat goed om te lezen dat je weer positief bent en weer zin hebt in alles. Ben overigens wel benieuwd wat het nu was waardoor je ineens in zo'n dip zat, heb je daar zicht op zodat je een eventuele volgende keer de symptomen op tijd kunt herkennen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-15 15:16

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-15 15:16

Geen idéé, heb zoiets ook nog nooit eerder in mijn leven bij de hand gehad. Op een gegeven moment werd ik bang dat het een klinische depressie was of zoiets (maar duurde daarvoor te kort): er is op geen enkele wijze of bij geen enkel onderzoek ook maar iets medisch ontdekt, het zal me worst wezen ook, ben blij dat ik verder kan en wil. Ik heb geen zin om te blijven hangen in theorietjes van wat was en wat kon, daar word ik echt niet beter van.
Voor mezelf dank ik mijn geweldige Dobers, met name de jongste, die ervoor zorgde(n) dat ik nog érgens zin in behield, en mijn onvolprezen instructeur die nooit iets dwong, wel steeds met een ander voorstel kwam, maar altijd een gastvrij deurtje openliet, ook als ik daar niet op inging.

Nou zelf verder weer! Met Jaopie natuurlijk

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 11-04-15 15:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-04-15 15:21

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst: 11-04-15 15:21

En Khavanna, en de shetjes, en natuurlijk de Dobers en niet te vergeten Steef!

Count your blessings ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-15 18:07

Re: Bonte Jaopie & lessen van Steef Geelen

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-15 18:07

Nou, de lesdag waarop ik dus (nog) niet meedeed met Jaopie achter de rug.
Eerst om 12.00 uur op die fiets naar de lessen van Steef even verderop in de bak bij vdBos (Arabo Friezen houder en fokker geweest. Lekker buiten in de zon gezeten en goed geluisterd naar de lesinstructies.
Beide paarden (combinaties) die na elkaar lesten ken ik al vanaf hun eerste les bij Steef: MEN wat zijn die ook vooruit gegaan, de paarden zien er zelfs anders UIT. Hoewel behoorlijk verschillend, van type, zag ik nu toch die eenheid-in-ontwikkeling (fysiek, beweging) ontstaan die komt van correct rijden.
Beiden kampten met hun eigen zeer specifieke problematiek, dat pakte Steef ook zeer individueel aan, zoals altijd. Leerzaam!

Daarna toch maar in de auto met Steef meegereden naar Tineke en Maarten, die staan immers vlakbij, waar nog 2 lessen gegeven zouden worden. In de auto polste Steef nog eens voorzichtig hoe ik er nu een beetje in stond nu qua zin en hoe het in het algemeen ging , waarop ik hem kon vertellen dat ik echt wel uit het dal ben en morgenochtend meteen weer Jaopie oppak, zodat ik er over veertien dagen echt weer helemaal bij ben als lesser. Ik heb het zelfs gemist, bedenk ik nu. En realiseerde ik me tijdens het luisteren en kijken naar de lessen.
Vergeet niet ik heb een MAAND niet gereden door die totale inzinking.... Ik heb eigenlijk Jaopie ook gemist, terwijl ik die toch 2x per dag zag... maar tijdens mijn depri-toestand ook NIET zag...

Op de locatie zat Tineke met haar nieuwe camera gereed om de lessen te knippen: die camera leek wel een mitrailleur! Eerst Maarten op Elske, daarna Rosan op Lana, ook daarvan stak ik, zittend in een hokje in de zon, nog het een en ander op. Er werd even flink ingegaan op de pure basis, maar ook daarvan steek je ALTIJD weer wat op. Ik merkte dat Steef tegen hen hele andere dingen zei en vertelde dan tegen mij eerder, waarvan ik dacht: waarom legt-ie dat tegen MIj nou niet eens zo duidelijk uit? maar ik hou het goed voor mogelijk dat ik door mijn burnt out toestand daarvan gewoon in mijn eigen lessen een groot deel niet eens heb meegekregen....dat het gewoon niet tot me doordrong.

Daarna brachten Tineke en Maarten me in de auto weer naar m'n huis (10 min ritje) en kijk ik terug op een hele fijne ongedwongen, positieve middag en verheug ik me al weer erop om Jaopie morgenochtend eens even een flinke rosbeurt te geven en vervolgens weer in het zadel te zitten!

Ik zal melden hoe dat morgen is gegaan! :))