Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Sammy_xxs schreef:Ik ging altijd maiskolven die groeide op een stuk land als ze rijp waren, stelen en aan mn shetties geven![]()
En zonder zadel/hoofdstel erop en iemand de pony laten opjagen.
Verder kan ik me niet echt veel herinneren
![]()
Maar vind alle reacties wel erug leuk hihihi
opweg naar me paard in de zomer is altijd zon veld haha. 
ben serieus maar overdreven, ik wil weten wie pokemon is
hier is een paard, geef hem maar groetesoep en bakstenen, hij voelt zich namelijk niet zo lekker. tinkerfunss schreef:nikkialex schreef:(nu galopeer in soms nog door de kamer heen) #schaaamm#
Haha ik ook nogsteeds hier! en dan mijn handen keurig alsof ik teugels vasthoud!![]()
!

.

En natuurlijk viel ik er ook af, de pret ging er bij mij snel af toen ik met mijn hoofd op het ijs was gevallen. Maar toch doorgaan tot het wel erg pijn ging doen 
Toen we hoger gingen moest ik goed de balken neerleggen anders ging de hond er onder door. Hij heeft nog hoog voor zijn doen gesprongen. Hij is een jack russel kruising. (toen 11, nu 12)
. Dan gingen we vroeg opstaan en lazen we mekaar proefjes voor en lieten we haar balkjes lopen en springen. Vond ze wel leuk volgensmij! Een paar jaar later liep ze in een soort spaanse pas door het huis van alle balkjes lopen haha
. Ze had een heel trainings schema (een hele map
) en we droomde ervan om wedstrijden met haar te doen. haha

Ookal zijn sommige echt erg, maar hee het is al zo'n tijd geleden. 
Het was niet eens zo erg maar toch weet ik het nog precies haha! Vertel het een andere keer want heb er nu geen tijd voor. 

lol
Ik haalde het nooit uit mijn hoofd om paarden wat aan te doen, of ze zomaar te borstelen of gekke dingen met ze uithalen. Ik dacht altijd eerst goed na, voordat ik iets wilde doen. En gelukkig maar, want als ik sommige verhalen hier lees.... 
Mijn ouders wisten dat ik gek was van Haflingers, en zo zijn we een aantal keer gestopt voor een weiland en heb ze toen gelokt met grassprietjes of lokwoordjes.
(En nee, niet ín het weiland maar nog altijd vóór het hek/draad) Mijn vader vond ze ook zo schattig en mooi, dus zo doende mocht ik van hem een keer over het hek heen om zo'n veulentje te aaien. En ja... Waarom zou je dat niet doen? Je ouders zijn toch namelijk je voorbeelden, en oud en wijs genoeg?
Toen stond ik daar dus, liep ik naar zo'n veulentje toe en heb ik die een paar kusjes gegeven en een knuffel gegeven. En toen vond ik het wel weer tijd om te gaan. Gekke dingen heb ik gelukkig nooit uitgevreten bij ze, want dat ging totaal niet in mijn hoofd om. En gelukkig maar, want ik had me zelf echt anders wat aangedaan