Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Dat schiet er echt bij in, ik ben bijv al een maand aan het daten met een jongen die ik leuk vind. Maar ik moet echt tijd maken en dat is soms wel vervelend. En hij vind het ook niet altijd even leuk aangezien hij weer wél veel vrijetijd heeft. Voor ik mijn paard had, had ik buiten het werk om eigenlijk niet echt een sociaal leven. Dat heb ik nu op stal erbij gekregen, ik ben niet het type dat altijd in de kantine zit ofzo maar ik ken veel mensen en heb het erg gezellig met ze, er heerst een goede sfeer en dat doet je echt goed. Ik vind niet bepaald dat mijn leven drastisch veranderd is, ik ben 20 en eigenlijk kwam het hebben van een eigen paard precies op het goede moment. Daarvoor begon ik steeds minder te snappen waarom mijn leven uit werken, eten, slapen bestond. Vreselijk vond ik het. En nu stal daarbij is gekomen heb ik echt het nut ervan weer teruggevonden! Het is wel even wennen, op sommige dagen eet ik mee en andere dagen stop ik iets in de magnetron als ik van stal kom. De reistijd naar stal is 25min en dat vind ik net te doen, ze krijgt er de beste zorg en dat is belangrijk. Op vakantie gaan kan dus ook gewoon, ik heb haar sinds januari en ben imiddels in Cuba en de USA geweest, beiden een week. Als ik weg ben wordt ze door mensen van stal verzorgd en is ze vrij of een stalgenootje rijd op haar. Ik vind het niet erg dat er een paard in mijn leven bij is gekomen, mijn ouders ook niet. Het is gewoon een kwestie van aanpassen hoewel ik het soms wel vervelend vind voor mijn ouders dat zij zich in sommige situaties ook aan moeten passen voor mijn paard. Alleen met mijn familie is het moeilijk, ze hebben nog niet echt door dat grootste deel van mijn tijd naar Whis gaat. Maar ze moeten het maar snappen

Maar ik vind het zelf heel prettig om het druk te hebben, ik heb een leuke baan, een leuk gezin en een leuk paard en daar haal ik enorm veel energie uit. Natuurlijk zijn er wel eens dagen dat het allemaal wat lastig uitkomt met plannen maar uiteindelijk is er altijd wel weer een oplossing te vinden. Mijn sociale leven speelt zich wel grotendeels op stal af. Ik heb een tijdje terug overwogen om naar een andere (kleine, rustige) stal te verhuizen (vanwege de kosten) maar dan zou ik echt geen tijd hebben om ook nog sociale contacten te onderhouden. Ik heb ook een paar vriendinnen die niets met paarden hebben, maar wel kinderen van mijn zoontjes leeftijd dus combineer ik het samen spelen van de kinderen dan ook meteen met samen koffieleuten
)
. De dagen dat ik niet werk (di. en vrij.) breng ik ons zoontje naar school. Di.avond heb ik springles dus die dag vul ik met boodschappen, huishouden, was en strijk. Vrij.ga ik als ik ons zoontje naar school heb gebracht naar stal. De overige dagen dat ik werk begin ik vroeg (brengt manlief zoontje naar school) zodat ik ook weer vroeg (4 uur) naar huis kan en doe dan de nodige boodschappen en pik zoontje op van de BSO. En na eten ga ik dan naar stal. O ja en tussendoor heb ik ook nog tijd voor mijn vrienden (spreken vaak af in het weekend
)
Sjurlieee schreef:Gaan jullie ook nog wel eens op vakantie trouwens en zoja, hoe doen jullie dat dan met je paard ?
Die mag dan zien wat ze er mee doet. In het land loopt hij dan toch wel dus of mijn paardje krijgt ook vakantie en poets ze hem 's avonds lekker of ze gaat rijden. Sjurlieee schreef:Gaan jullie ook nog wel eens op vakantie trouwens en zoja, hoe doen jullie dat dan met je paard ?

. Mijn vriend lijdt hier af en toe wel een beetje onder. Daarom krijgt het paardenkind 1 wei dag per week
, vindt hij ook geen ramp. Ik heb echt heel veel respect voor mensen die 2 paarden hebben... of nog een huishouden en kind erbij hebben Sjurlieee schreef:Laureentje, woon je wel nog thuis ? Of op jezelf ? Ik geloof dat ik echt niet meer mag zeuren... met een paard... hi hi hi
Sjurlieee schreef:Gaan jullie ook nog wel eens op vakantie trouwens en zoja, hoe doen jullie dat dan met je paard ?