Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-08-02 22:24

Geplaatst: 15-08-02 22:24

ik ben ook objectief, vroeger zelfs TE objectief, want niets was aan der goed.

NU ga ik op een andere manier naar haar kijken, en vind steeds meer + punten, en het worden er ook steeds meer.
Natuurlijk is ze en blijft ze een gelder, en daar is niets aan te veranderen, maar ook dat heeft 1001 voordelen.

ik kan nadelen op noemen maar de voordelen zijn er meer en wegen na mijn idee het zwaarst.
Maar ondanks die paar - punten en een berg + punten die daar tegen overstaan durf ik te zeggen Dat ik het BESTE paard TER wereld heb Tong uitsteken

**Geplaatst**: 15-08-02 22:27

Geplaatst: 15-08-02 22:27

Sjuimpje schreef:

Voor mij persoonlijk geldt dat ik ben gaan inzien dat een paard jou als persoon echt niet mist en dat je met een ander paard net zo, of nog wel veel gelukkiger kan zijn.

Ja dat kan idd voor jou persoonlijk zijn Lachen

Maar als ik merk dat wanneer ik 2 jaar geleden een weekje weg was, op vakantie of ziek of weet ik wat.. Dan had ik van een lekker gevulde arabier niets meer over tot een mager dingetje.
was ik weer terug, kreeg die gekke ezel weer glans in zijn ogen en vacht en werd weer dikker Lachen

**Geplaatst**: 15-08-02 22:27

Geplaatst: 15-08-02 22:27

Ik ben ook zn muts die haar nooit weg zal doen.
Scheelt het ook wel weer dat ik er alleen blij mee ben Haha!

Ze word altijd uitgemaakt voor luie pony dan is ze weer gevaarlijk en ga zo maar door.

Er hebben al zoveel mensen opgezeten die alles beter weten(lekker langs de kant gaan staan roepen nou als je het beter weet ga er dna maar opzitten),en allemaal kwamen ze eraf met hetzelfde verhaal,ik had haar allang weggedaan of hier valt niks mee te beginnen.
En peet vind een ander op haar rug niet zo fijn dus lagen ze er ook wel eens naast als ze er nog niet eens opzaten,en dan was het weer een gevaarlijk paard.

Ik ben hartstikke blij met mijn pony,heb haar als een verziekte pony gekocht en gaat nu aardig(voor mij wil ze wel lopen zegt ook altijd iedereen bij jou doet ze het wel)en we komen er wel.

Verder is het een mooie merrie waarvan iedereen zegt dar moet je mee naar de keuring,en nog eens een veulen uithalen.
Ze heeft al een eerste premie dus wie weet.

Ik kan eigenlijk niets lelijks aan haar ontdekken,maar ik ben gewoon waarschijnlijk echt z'on muts!

En als je een paard heb wat lekker kan lopen,en je steld je er op in van als ik een goede aan bieding krijg dan gaat hij/zij weg dan is dat knap.
Maar ik denk dat veel mensen zoals ik die toch bijna alleen maar recreatief rijden gewoon een andere gedachte hebben.

**Geplaatst**: 15-08-02 22:53

Geplaatst: 15-08-02 22:53

Alles wat ik rijd is te koop, en dat zal mijn hele leven zo blijven doorgaan. Ik zie het als een voordeel, ik roest niet vast op een paard maar krijg veel paarden onder mijn kont, en allemaal hebben ze hun beperkingen. De een heeft een lang traag achterbeen, de andere heeft totaal geen beweging, en is om te zien een complete geit en toch is het een heel goed springpaard. Maar voor de dressuur hebben ze stuk voor stuk beperkingen, bij alle paarden die ik op stal heb en bij alle paarden die ik onder mijn kont heb weet ik de beperkingen. Ben dus echt objectief tegenover mijn paarden.

Ik geloof ook niet dat een paard bij iemand anders niet eet, als een paard op tijd zijn eten krijgt, een goede stal heeft. evt. weidegang, nou dan voelen ze zich ient vaak ongelukkig hoor. Gewoon penny-crap dat paarden zich echt aan mensen hechten.

**Geplaatst**: 15-08-02 22:54

Geplaatst: 15-08-02 22:54

Mijn paarden zijn zeker niet te koop. Behalve de handelspaarden die we af en toe hebben. Maar da's logisch Haha!

.Wat betreft mijn eigen paarden er makeert zeker hier en daar wat aan en dat ben ik me maar al te goed bewust. Maar voor mij en het "doel" waar ik ze voor heb goed genoeg. Zelf ben ik heel makkelijk in het bespreken van de mindere punten van mijn paarden. Helaas heb ik ondervonden dat die openheid over de minpunten van je paarden soms wel heel lang kan blijven hangen bij mensen. Alsof je een imago voor ze hebt gecreerd waar ze niet meer van of komen. Zo blijft mijn ene paard bestempeld worden met de opmerking "die kan niet draven" Boos!

en de ander is een "schrikkip" Huilen

. De keezijde van het bewust zijn van de beperkingen van je paard(en)? Verward

**Geplaatst**: 15-08-02 22:56

Geplaatst: 15-08-02 22:56

Nu iedereen zo objectief naar z´n paard(en) aan het kijken is heb ik het ook maar eens gedaan en wat blijkt: ze zijn te dik Haha!

(Poeh, het koste me wel wat moeite om het te bekennen)

**Geplaatst**: 15-08-02 23:04

Geplaatst: 15-08-02 23:04

Steef schreef:
Ik geloof ook niet dat een paard bij iemand anders niet eet, als een paard op tijd zijn eten krijgt, een goede stal heeft. evt. weidegang, nou dan voelen ze zich ient vaak ongelukkig hoor. Gewoon penny-crap dat paarden zich echt aan mensen hechten.

Dan geloof je dat toch niet! Gelukkig ben ik al jaren uit de penny-crap gestapt en weet ik dat je paard zich idd heel erg aan je kan gaan hechten! Ik denk alleen dat de paarden die jij kent zich niet kunnen hechten omdat ze toch steeds van de hand gaan, een paard wat een fijne baas heeft kan deze absoluut gaan missen en daardoor eetproblemen krijgen of heel erg humeurig worden.

**Geplaatst**: 15-08-02 23:10

Geplaatst: 15-08-02 23:10

geen haar op mijn hoofd die objectief wil kijken naar mijn paard.
hij is de mooiste, beste. liefste leukste etc etc.
dat objectief kijken laat ik wel aan mijn instructrice over, heb er toch geen verstand van daarbij....als mijn paard objectief naar MIJ zou moeten kijken wil ie mij niet meer op zijn rug Haha!

ach, liefde maakt blind zeggen ze.. Cool

**Geplaatst**: 15-08-02 23:11

Geplaatst: 15-08-02 23:11

Citaat:
als mijn paard objectief naar MIJ zou moeten kijken wil ie mij niet meer op zijn rug

Die vind ik goed!!
En daar sluit ik me volledig bij aan Lachen

**Geplaatst**: 15-08-02 23:32

Geplaatst: 15-08-02 23:32

Citaat:
Gelukkig ben ik al jaren uit de penny-crap gestapt en weet ik dat je paard zich idd heel erg aan je kan gaan hechten! Ik denk alleen dat de paarden die jij kent zich niet kunnen hechten omdat ze toch steeds van de hand gaan, een paard wat een fijne baas heeft kan deze absoluut gaan missen en daardoor eetproblemen krijgen of heel erg humeurig worden.

Ben ik het ook mee eens; Razinda is heel erg aan mij gehecht, dat merk ik aan alles, ze is behoorlijk eekennig. Jurita heeft dat bijvoorbeeld minder. Ik weet trouwens ook precies op te noemen wat hun minpunten zijn maar wat heeft dat voor zin? Ik probeer juist naar de goede punten te kijken en die te verbeteren en ik zorg dat ze lekker in hun vel zitten en glimmen als spiegeltjes. En van dat bod, mijn 2 merries gaan inderdaad nooit weg maar ik weet ook dat de kans heel klein is dat er een gigantisch bod komt. Voor ieder ander paard zou ik daar wel anders over denken.

**Geplaatst**: 15-08-02 23:42

Geplaatst: 15-08-02 23:42

Mijn paard heeft uiteraard ook tekortkomingen, ik ook.
Hij is geschikt voor het gebruiksdoel waar ik hem voor heb aangeschaft.
Als hij mij een week niet ziet dan is hij nog net zo vrolijk als een week terug, hij's altijd blij me te zien.... qua rijden misschien tikje vrolijker na een week Knipoog

Zolang hij zijn natje en droogje heeft laat ik hem met gerust hart achter,
de enige die zich van ons druk maakt, ben ik ....
ik geloof niet dat hij ongelukkig is met 6-8 uren buiten per dag.
En het is een heel 'charmante' (zo nu en dan, beetje drammertje ook) aandachttrekker dus geknuffeld word hij ook wel door een paar andere meiden.

Maar hij voldoet aan mijn verwachtingen, het is alleen jammer dat ie altijd zoveel pech heeft, hij is niet zuinig op zichzelf.

Tja en ik merk wel dat hij meer vertrouwen in mij heeft dan anderen,
maar dat heeft gewoon veel werk gekost, veel tijd.
Hij heeft voor mij alleen de fokker als eigenaar gehad.

**Geplaatst**: 15-08-02 23:54

Geplaatst: 15-08-02 23:54

niet allen bij paarden, heel veel mesnen zijn in het algemeen he-le-maal niet objectief over zaken die henzelf betreft!
Ik kan me daar soms mateloos aan ergeren, maar houdt vaak toch m'n mond..
Omdat mensen het toch niet willen horen en/of het zullen o tkenne,
of omdat het niets uit zal maken omdat ze niet open staan voor feedback.

Denk ook dat e.e.a. met je eigen persoonlijkheid, achtergrond, verleden, studie en werk etc. te maken heeft!
De een is sociaal nu eenmaaal wat meer 'ontwikkeld' dan de ander.
( oh wat klinkt dit arrogant en net of ik heilig ben..maar ik doe mijn best Knipoog

)
Mijn eigen voorbeeld:
Ik ging recent met mijn jonge, zelfgefokte paard naar de keuring, voor het eerst met haar.
Ik heb geprobeerd de mindere kanten in te zien en me voor te bereiden op evt. lagere punten daarvoor, om teleurstellingen te voorkomen..
Voordat ik dat ging doen, zag ik echt alleen maar 1 perfect paard, dit mooi, dat zooo leuk en oooohh wat een koppie.. etc.. etc..
Maar wat is de domper dan groot als je toch niet helemaal bereikt wat je wilde/hoopte te bereiken.. ( al kan de een dit meer/minder toegeven dan de ander, denk ik)
Vandaar dat ik mezelf heb 'aangepakt' enkele weken vooraf..

Het tegenovergestelde van de mindere kanten van je paard zien, is trouwens dat ( de tekortkomingen van) je paard de 'schuld' krijgt van dat je nog niet aan de absolute top zit op jullie gebied.
want hij heeft zo'n korte dit en zo'n lange dat.. en daardoor..

Tuurlijk heeft het ene paard zijn bouw meer mee of juist tegen voor een bepaalde tak van sport. Maar vaak zit er meer in een dier dan je denkt, alleen ligt dat dan aan de ruiter/ouders/omstandigheden en niet alleen aan het paard..

**Geplaatst**: 16-08-02 01:25

Geplaatst: 16-08-02 01:25

Ach, ook ik ken de mindere punten van m'n paard. Ik denk dat je die ook wel moet zien als je de intentie hebt om dat te verbeteren om er zodoende een 'completer' paard van te maken.

Wat betreft emotionele binding: Ik geloof best dat een paard zich emotioneel kan binden aan een mens maar ik geloof niet dat die emotionele binding vergelijkbaar is met die van bijv. een hond. Vaak ziet men de grootte van de binding graag zoals men die 'wil' zien.
Je kan nog zo'n goede band hebben met je paard maar ik denk dat in 99% van de gevallen indien de eigenaar en ik in de wei gaan staan 10 meter bij elkaar vandaan, en de eigenaar heeft niets en ik heb een emmer met wortels, dat het paard dan naar mij toe zal komen.
Ook ben ik altijd met een gerust hart op vakantie gegaan, mits ik weet dat m'n paard net zo goed verzorgd wordt als normaal. Ik geloof niet dat hij daar iets van zal overhouden.
Ook heb ik vaak voor andere paarden gezorgd als het baasje/bazinnetje op vakantie ging en het is nog nooit voorgekomen dat zo'n paard vermagerde tijdens de afwezigheid. Eerder andersom Knipoog

.
Wat dat betreft voer ik mijn taak als lopende voerbak goed uit.

**Geplaatst**: 16-08-02 09:16

Geplaatst: 16-08-02 09:16

Steef schreef:
Ik geloof ook niet dat een paard bij iemand anders niet eet, als een paard op tijd zijn eten krijgt, een goede stal heeft. evt. weidegang, nou dan voelen ze zich ient vaak ongelukkig hoor. Gewoon penny-crap dat paarden zich echt aan mensen hechten.

Ik ken 2 gevallen waarbij dat niet zo is.. Indigo het paardje waar nienke op reed in de vakantie stopte met eten toen ze 2 weken naar de vaste wal ging om ingereden te worden.
ze stond daar luxer dan thuis.
Nog erger was het met lars die stopte met eten en drinken.
was een gratenpakhuis toen ze die moesten ophalen.

Of Moonlight bv waar bij ons op stal een 6 jarige erop heeft gedraafd aan de longe terwijl de nieuwe eigenaar gelanceerd werd en het een paar maanden duurde voordat die erop kon rijden.

Ook hebben wij een eenkennig veulen verkocht die vreselijk naar mij trok.
Ik moest 'm op de trailer zetten anders lukte het echt niet pas na 3 weken sloeg ie niet meer naar de nieuwe eigenaar.

Lodewijk en Hinke zouden beiden overal net zo gelukkig zijn als hier die zijn zo vreselijk makkelijk toch merk je duidelijk dat ze wel een beetje op mij gericht zijn.
Hinke bv met het voorbrengen op de keuring wilde niet met janneke mee toen ik aanjager was.
ging steeds in de rem en ik heb zelrfs 2 keer raak moeten tikken om d'r vooruit te krijgen.

Lodeijk liep als een hondje achter mij aan de trailer op maar was door een ander niet te laden.

misschien zijn ze mij echt wel vergeten met een weekje.
maar voor nu hebben we toch echt een band euhm was wel erg oftopic he?

**Geplaatst**: 16-08-02 09:23

Geplaatst: 16-08-02 09:23

Steef en Eyes meeeens!!,

Paard hecht zich niet op een manier zoals hond of mens. Als dat zo zou zijn dan zouden de paarden die ik verkocht heb, nu allemaal verschrikkelijke heimwee moeten hebben. Ze zijn zo gewend aan een ander, als ze maar wat te eten hebben, te drinken, en af en toe een knuffel. Genoeg voor ze.

**Geplaatst**: 16-08-02 09:41

Geplaatst: 16-08-02 09:41

Ik ben het niet met Steef eens, maar met Nimber.

Ik en zelf ook een heethoofd welsh K, die verhuisde naar een andere stal en die heeft 4 weken niet gegeten en gedronken. (dat zei de eigenaar, zelf heb ik het niet gezien, maar ik ken de pony en ik kan me er wel iets bij voorstellen).

Gaat wel erg offtopic

**Geplaatst**: 16-08-02 10:14

Geplaatst: 16-08-02 10:14

Ikzelf zie in mijn paard een potentiële topper, is tegen mij gezegd door verschillende mensen, en het is mij niet gelukt het eruit te halen, en eerlijk gezegd hoeft dat voor mij ook niet zo.
Hij is van origine een springer en kon volgens kenners (toen hij 3 was losspringen over n dikke meter) toch wel 1.40 lopen later. Dat heb ik geweten, dat beest sprong als een konijn en dan mocht ik me vasthouden zeker. Vond ik NIET leuk, maar verder was het een geweldig leuk dier, kei-eigenwijs en echt een enfant terrible, maar zo'n schatje op stal!
Endurance uitgeprobeerd, vonden we allebei erg lachen, maar hij kreeg hoefkatrol. Dan is het wel over met die potentie, daar ben ik me heel erg van bewust. Stiekum hoop ik nog steeds Anky II te worden, way out natuurlijk, want ik ben me er heus wel van bewust dat hij dat gewoon niet aankan. Toch blijft het een paard met potentie, die, mits hij goed gereden wordt, ondanks alles nog steeds M moet kunnen halen. Daarna zal het qua training etc moeilijker voor m worden, maar met de juiste ruiter moet hij ook daarna nog flink verder kunnen komen.
Ik heb alleen geen trek in het gezenuw, geld vang ik er toch niet meer voor, want hij heeft HKO klasse 3, is al 'oud' (11) en heeft nou niet het meest handelbare karakter, hij kan nog steeds onwijs gek doen...
Zijn gebrek ken ik wel: linkerachterbeen. Verder is hij heel soepel, heeft een hele goede bouw, misschien een wat zwakke rug, maar ja, het linkerachterbeen komt vaak niet voldoende mee... daar houdt t vaak ook een beetje op. Nu is het de kunst om daar doorheen te trainen, en dat doen we ook, maar dan kom ik op een punt waar zijn hoeven opspelen.
Wereldkampioen worden we niet, maar het gaat toch om de lol die we eraan beleven, het *me proud* gevoel als het wél lukt en als hij máánden goed loopt en maar blijft sjouwen, dan voel ik me goed, en die andere maanden vergeet ik maar snel weer!

**Geplaatst**: 16-08-02 10:32

Geplaatst: 16-08-02 10:32

Ik ben helaas geen wedstrijdruiter, al zou ik dat graag willen zijn, maar omdat mijn paard vaak kreupel is kan dat niet.
Ik ben dol op Reus, ik vind hem heel lief en mooi, hij is alleen wel te lang en zn benen zijn niet goed, helaas. Als Reus wel als recreatiepaard zou kunnen dienen, zou ik dat wel jammer vinden, maar als ik hem daardoor zou kunnen laten leven, dan maar geen wedstrijden.
Als Reus afgemaakt moet worden omdat ze niks meer voor hem kunnen doen, wil ik wel een wedstrijdpaard, want ik ben gek van dressuur.
Dus...ik kan tekortkomingen bij mn paard(en bij mij) best zien, maar ik vind het belangrijker dat ik en mn paard plezier hebben dan dat hij supermooi is!!!En wat andere ervan vinden...intresseert me niet...maar het is natuurlijk best leuk als iemand zegt dat je een mooi paard hebt.

**Geplaatst**: 16-08-02 10:40

Geplaatst: 16-08-02 10:40

Juist Laui!,

Jij hebt plezier met dat paard, dus dat is het allerbelangrijktste.

Niet iedereen heeft de middelen om toppers te kopen. En sommige wel. En die kopen ze niet.

**Geplaatst**: 16-08-02 10:57

Geplaatst: 16-08-02 10:57

Tsja, moeilijk. Ik ben me zeker bewust van de beperkingen van mijn paard. Ook merk ik dat we met de wedstrijden langzamerhand een beetje vast lopen, mede daarom laat ik het wedstrijdrijden voorlopig even.

Maar zoals al gezegd, ik heb wel een hoop lol met m'n paard, momenteel rijdt ik veel meer buiten, en daar genieten we beiden van. Dan zijn alle beperkingen die ik met dressuur rijden heb compleet verdwenen Haha!

Ik zou best een paard willen die de beperkingen niet heeft, waar ik makkelijk de proeven mee door kom, maar daar heb ik momenteel de middelen niet voor en daarbij heb ik nog steeds lol met mijn huidige paard MET beperkingen, dus ik vind het prima zo Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-08-02 11:19

Geplaatst door de TopicStarter : 16-08-02 11:19

Dit topic neemt wel een heel andere wending dan waarvoor ik het bedoeld had.

Het gaat mij niet om of paarden zich aan iemand hechten, het gaat mij er niet om hoeveel plezier je hebt.

Mijn enige opmerking was dat ik over het algemeen vind dat mensen niet objectief kunnen zijn over hun eigen paard.
En na dit topic gelezen te hebben, blijf ik (enkele uitzonderingen daargelaten) bij die mening. Haha!

En niemand hoeft van mij zijn eigen paard te verdedigen.

**Geplaatst**: 16-08-02 11:21

Re: Objectief kunnen zijn over je eigen paard

Geplaatst: 16-08-02 11:21

Fitzroy schreef:
Sorry, ik ben erg cynisch, maar als jij echt een gigaprijs geboden krijgt, ben je gek als je je paard niet verkoopt. Dus neem ik die verhalen allemaal maar met een korreltje zout.

Als ik een gigaprijs voor Jamey aangeboden kreeg.Dan is en blijft mijn antwoord NEE.Er bestaat ook nog iets als een houden van.En Jamey kwijt willen,omdat ik met dat geld een schitterend huis,een dure auto en nooit meer werken kan kopen...Maar wat moet ik zonder Jamey? Ik kan me dan wel zitten te verlekkeren in zo'n duur huis,maar dan zal ik er zo'n spijt van krijgen.Ik heb het nu fijn,en dat blijft zo.Geld kan er altijd nog wel bij,maar niet dat ik daarvoor Jamey zal weg moeten doen.Nee,nooit niet.

En het gaat er niet om,of het paard voor de sport een topper is,maar of het paard voor JOU een topper is.Wat kan mij die littekens schelen? Wat kan mij het schelen dat haar draf niet optimaal is? Ze is voor MIJ goed. Ik houd van haar,om wie ze is.En als ze nooit de Z kan halen,neem ik dat voor lief.Dan komt er ooit wel is een ander paard,waarmee dat wel kan.
Maar Jamey weg doen? Neehhhh...

**Geplaatst**: 16-08-02 11:31

Geplaatst: 16-08-02 11:31

Steef schreef:
Gewoon penny-crap dat paarden zich echt aan mensen hechten.

Sorry Steef,maar daar kan ik het niet mee eens zijn.Mijn pony Jamey,laat zich alleen pakken door MIJ.Met een ander persoon loopt ze niet mee.En waarom hinnikt ze naar mij,ook als ik geen beloning heb?

Misschien klink ik erg penny-achtig,maar zo denk ik erover!

**Geplaatst**: 16-08-02 11:37

Geplaatst: 16-08-02 11:37

Fitzroy, ik begrijp wat jij bedoelt, en ik zelf denk dat mensen best hun tekortkomingen van hun paard zien maar het niet altijd zeggen.
Zelf zie ik ook tekort komingen bij Reus, maar omdat ik zoveel problemen met hem heb qua zn gezondheid is het voor mij veel belangrijker dat een paard gezond is en dat ik er lol mee heb, sorry als ik daarom misschien een andere kant een beetje ben op gegaan als jij in dit topic bedoeld had.

**Geplaatst**: 16-08-02 11:48

Re: Objectief kunnen zijn over je eigen paard

Geplaatst: 16-08-02 11:48

Jippie schreef:
maar voorlopig ben ik in de training met Lois nog niet tegen zijn beperkingen aangelopen [en dat kan ik niet zeggen over mezelf ]

Super verwoord!
Het gebeurt zo vaak dat als er iets mis gaat dat het dan op de beperkingen van het paard wordt geschoven, maar de ruiter is dan degene die er niet mee om kan gaan.