Bij mijn vorige stal stonden de paarden in een grote groep, de hele winter op dezelfde wei. Aangezien we hier kleigrond hebben en een ontzettend nat najaar hadden was het binnen drie weken een grote baggerzooi en stonden de paarden af en toe in 20 cm water.
Dan heb je in het weekens 's morgens gereden, braaf paard, alsjeblieft, nu mag je de blubber in.... Mooi dat ik Toon dat land niet op kreeg!!! En geef hem eens ongelijk.
Dat je paard een uurtje in die enorme bagger staat is te overzien, maar een hele dag??? Nee, dat zou ik niet meer doen. Toon heeft littekens overgehouden aan die rotmok, arm beest.
Nu sta ik bij een andere stal, waar Toon en Kaminka afgelopen winter in een gortdroge paddock hebben gestaan, elke dag van een uur of 10 tot een uur of 5. Nu staan ze daar halve dagen in, de andere helft van de dag lopen ze op heel kort gras. (waar ze nog te dik van worden...zucht)
Je moet je aanpassen aan je paard en aan de omstandigheden. Vooral hier in het westen is het niet makkelijk om alles echt goed voor elkaar te krijgen. De meeste boeren zijn bang dat hun land in de winter vertrapt wordt, dus mogen de paarden niet naar buiten. Tja.


) 

) en ongeveer 25 meter lang, kan nog iets langer worden, maar dat moeten we even passen en meten. Natuurlijk is het voor mij heel eenvoudig om als ze bij huis staat haar aan het halste te nemen en even de weg over te sten en haar daar wat gras te laten eten. Bovendien kan ik haar in dat stukje wat we hebben wat laten rennen, en bovendien is het nog eenvoudiger om een stukje te gaan rijden (hoewel ze nu maar 5 minuten fietsen van huis staat). Ze gaat er dus zeer zeker in ruimte op achteruit, maar krijgt wel meer aandacht. Bovendien kan ik haar voeding beter in de gaten houden...