Geplaatst: 21-04-25 09:54 Achteraf bleek dat dat meisje helemaal geen toestemming van de boer had gekregen om die pony's te verzorgen en zeker niet om erop te rijden. Pfoe wat was ik naïef. Ze zijn ook meteen verplaatst toen die boer erachter kwam.
Was wel echt heel penny van dat meisje om dit soort dingen te bedenken en iedereen er in mee te laten gaan waardoor ze heel populair werd natuurlijk.
Gelukkig heb ik van mijzelf ook nog een mooi penny verhaal. 10 jaar lang kwam ik in de zomervakanties op dezelfde camping in Frankrijk waar ik veel buitenritten deed. Ik had daar één favoriet en dat werd in de loop der jaren alleen maar sterker (we reden de ritten de laatste jaren ook op kop als soort begeleiding, heel gaaf). Ik grapte wel eens dat ik hem mee naar huis zou nemen, niet serieus natuurlijk. En toen ik hier thuis begon na te denken over een eigen paard grapte ik weer dat het dan wel hem moest zijn. Ook niet serieus. Tot de camping plots verkocht bleek en hij na veel onderhandelen met de nieuwe eigenaren opeens toch bij mij thuis stond in NL. Iedereen die ik dit verhaal (in de uitgebreidere variant) vertel zegt altijd dat dit zo in de Penny kan.
) bij de losrijring langs de kant stond en dan Anky en Isabelle en Marlies enz voorbij zag rijden, pirouettes en series rijden enz, en dan dacht ik, ach met het juiste paard kan ik dat heus ook wel, zo vreselijk moeilijk kan het niet zijn. Mn vriendinnen verklaarden me voor gek, maar ik heb dit altijd volgehouden.
Ben die mentaliteit van toen eigenlijk nooit kwijtgeraakt. Alles kan behalve omhoog vallen is het motto nog steeds. Een goede basis die je dan toch overhoudt aan je paardenhobby
heb veel moeten leren door mijn werk in de paarden. Mijn eerste dressuurpaard reed ik gewoon kreupel omdat ik nog niks wist en kon. 
Dat is (nog 
) niet gebeurt. 
‘ lees, veel mee nemen op de bosritten van de manege en verder wat in de bak rijden. Was wel een leuk zomer projectje en ze ging inderdaad einde zomer door alle plassen heen! 
