Bokt.nl

DuoPenotti schreef:

Toch vind ik dat ruitje wel een punt heeft.
Overigens de hele maatschappij vind ik tegenwoordig in veel dingen te overtrokken worden.
Doe gewoon denk ik dan, is gek genoeg.

Maar vroeger luisterde ik ook al naar mijn paard, kan toch niet de enige zijn geweest?
Raar voorbeeld wat me te binnen schiet:

Ik had in de zomer een paard zadelmak gemaakt, nog nooit met regen gereden.
Paard was altijd werkwillig, naar mijn idee vond hij het leuk.
Die dag, ik stap op zoals altijd, wil naar voren stappen en hij komt zwaar in verzet.
Dat deed hij nooit, dus ja ik ga kijken wat is er loos, zit het dekje met een vouw of zo? Of de singel raar.
Want nee ik schop een altijd werkwillig paard dan niet naar voren.
Ik wil zijn nee weten. Toen deed ik dat ook niet, nu nog steeds niet.

Nou goed, ik stap na alles gecontroleerd te hebben weer op.
Paard was blijkbaar in die tijd net wat gedraaid, dus stap weer aan en hij stapt braaf aan. Tot ik bij de hoek kwam, regen van voren komt en hij weer de rem in gaat en mijn kwartje valt. Hij had een hekel aan de regen.
En ja dan kom ik bij het punt, jammer dan, hij zal toch moeten luisteren.
Met een hele flinke beloning toen hij voorwaarts ging.
Maar dan voel ik me toch echt niet schuldig tegenover mijn paard dat ik hem rij en hij moet luisteren.

En ik zou dit nog steeds zo doen.
Kijken waarom de nee. Oke de nee is duidelijk, maar helaas je gaat er geen trauma van krijgen, dus lopen maar.

Kan mij niet voorstellen dat vroeger alle nee maar genegeerd werd.

DuoPenotti schreef:

Toch vind ik dat ruitje wel een punt heeft.
Overigens de hele maatschappij vind ik tegenwoordig in veel dingen te overtrokken worden.
Doe gewoon denk ik dan, is gek genoeg.

Maar vroeger luisterde ik ook al naar mijn paard, kan toch niet de enige zijn geweest?
Raar voorbeeld wat me te binnen schiet:

Ik had in de zomer een paard zadelmak gemaakt, nog nooit met regen gereden.
Paard was altijd werkwillig, naar mijn idee vond hij het leuk.
Die dag, ik stap op zoals altijd, wil naar voren stappen en hij komt zwaar in verzet.
Dat deed hij nooit, dus ja ik ga kijken wat is er loos, zit het dekje met een vouw of zo? Of de singel raar.
Want nee ik schop een altijd werkwillig paard dan niet naar voren.
Ik wil zijn nee weten. Toen deed ik dat ook niet, nu nog steeds niet.

Nou goed, ik stap na alles gecontroleerd te hebben weer op.
Paard was blijkbaar in die tijd net wat gedraaid, dus stap weer aan en hij stapt braaf aan. Tot ik bij de hoek kwam, regen van voren komt en hij weer de rem in gaat en mijn kwartje valt. Hij had een hekel aan de regen.
En ja dan kom ik bij het punt, jammer dan, hij zal toch moeten luisteren.
Met een hele flinke beloning toen hij voorwaarts ging.
Maar dan voel ik me toch echt niet schuldig tegenover mijn paard dat ik hem rij en hij moet luisteren.

En ik zou dit nog steeds zo doen.
Kijken waarom de nee. Oke de nee is duidelijk, maar helaas je gaat er geen trauma van krijgen, dus lopen maar.

Kan mij niet voorstellen dat vroeger alle nee maar genegeerd werd.

VuurVleugels schreef:

Hey, gek idee misschien hoor, maar je kan eens kijken of er een stal in de buurt is waar ze western dingen doen. Klinkt namelijk alsof je paard Trail dingen helemaal fantastisch zou vinden en dat kan je prima met Engels tuig doen. Is net zo goed dressuren, maar met veel afwisseling en leuke nieuwe uitdagingen! Ik heb er in ieder geval altijd erg veel lol mee gehad

Ruitje, het overdenken zie ik inderdaad ook wel hoor. Ik denk ook dat dat komt omdat het heel lang op een bepaalde manier is gegaan en de pundulum dus de ene kant op heeft gestaan, en voordat die mooi in balans hangt moet ie eerst ff de andere kant op slingeren. En jezelf echt vastdenken is inderdaad niet handig, maar ik denk dat paarden in ieder geval altijd wel de samenwerking aan willen blijven gaan. Alleen ja, als inderdaad de ruiter onzeker is, zal het paard ook afwachten vaak. Maar het feit dat er meer aandacht voor komt dan 'zadel erop en gaan, niet zeuren' vind ik hoe dan ook heel positief.

koend schreef:

Dat wil niet zeggen dat de paardenmens geen duidelijk en stabiel ego moet hebben. Hij moet wel degelijk leiding nemen, weten en doen wat goed is op iets langere termijn. ( een paard denkt niet verder dan zijn onmiddellijke behoefte).

koend schreef:

De paardenmens pikt dus op wat zijn paard aangeeft en past zich aan bij de dingen die op iets langere termijn goed zijn en wat voor de combinatie op dit moment haalbaar is.
Vb:
bij kleine tekenen van singelnijd of zadelpijn probeert hij de oorzaak te verhelpen: singel, zadel, training, management ...
Bij stijfheid past hij de training aan, misschien de voeding, zadel ...
Bij lusteloosheid kijkt hij naar de voeding, de training, het gezelschap, gezondheid ...

koend schreef:

Houdt mijn paard van mij?
Hij respecteert mij, kent mij, hinnikt naar mij als hij honger heeft of uit de weide wil, hij werkt voor mij, hij wil bijna altijd doen wat ik vraag, hij vertrouwt mij, komt bijna altijd naar me toe gestapt als ik hem roep in de weide ...
Gek genoeg toont hij dat allemaal meest als we stevig trainen.

Maar het is niet zo dat hij kwispelstaartend en dolenthousiast als een gezelschapshondje komt aangerend als hij me ziet.
Houdt hij van mij?
Tja, ik zie hem graag.

SjonnieZ schreef:

Tja jouw twijfel is haar twijfel hè
Althans zo werkt dat bij die van mij…
Gave foto!

Mkango schreef:

Ik denk dat de opkomst van het grondwerken daar inderdaad mee te maken heeft, maar vooral bij mensen die net dat beetje gevoel missen om het op intuïtie te doen. De mensen bij wie een instructeur ze moet vertellen wanneer ze x of y moeten doen, maar als iemand je dat vertelt, is je timing natuurlijk al niet goed. En ik betwijfel of iedereen dat gevoel kan ontwikkelen - ik denk dat sommige mensen met veel oefening wel kleinere signalen kunnen leren oppikken en zich bewuster kunnen worden van hun eigen lichaamstaal en -houding, maar dat er ook een groep zal zijn die altijd tegen dat overdenken aan zal blijven lopen omdat dat gevoel er nou eenmaal niet is.

Avalanche schreef:

Maar ego en leiding nemen hebben niets met elkaar te maken. Sterker nog, je ego denkt vooral aan wat je zelf wilt en nodig hebt, en negeert de behoeften en wensen van de ander.

koend schreef:

Avalanche schreef:

Houd mijn paard van mij?
Goede vraag. Ik kan die onmiddellijk met ja beantwoorden. Monster staat heel hard te roepen als hij mij hoort, wil niets liever dan aandacht en laat er alles voor staan.

Extra leuk voor jou.
Zelf vind ik het prima dat mijn paard enthousiaster roept naar zijn paardenmaatje dan naar mij, hoort bij gewoon normaal paard zijn.

VuurVleugels schreef:

Mkango schreef:

Ik denk dat de opkomst van het grondwerken daar inderdaad mee te maken heeft, maar vooral bij mensen die net dat beetje gevoel missen om het op intuïtie te doen. De mensen bij wie een instructeur ze moet vertellen wanneer ze x of y moeten doen, maar als iemand je dat vertelt, is je timing natuurlijk al niet goed. En ik betwijfel of iedereen dat gevoel kan ontwikkelen - ik denk dat sommige mensen met veel oefening wel kleinere signalen kunnen leren oppikken en zich bewuster kunnen worden van hun eigen lichaamstaal en -houding, maar dat er ook een groep zal zijn die altijd tegen dat overdenken aan zal blijven lopen omdat dat gevoel er nou eenmaal niet is.

Daar zou je zeker wel eens een punt kunnen hebben... Een vraag die dan bij mij op komt is: die groep mensen waarbij dat gevoel ontbreekt en dat ook niet/nauwelijks zal ontwikkelen, zouden die dan met paarden moeten willen werken? Of, met welk ander iets dan ook waarbij intuïtie en inleving nodig is? Ik weet van mezelf bijvoorbeeld dat ik écht niet met (ingewikkelde) machines moet willen werken, dat veroorzaakt alleen maar narigheid. Verschil is wel dat ik een machine niet kan kwetsen (tenminste, voor zover we nu weten ), maar een ander wezen wel.

Ethisch en filosofisch vraagstuk dus niet rechttoe rechtaan, maar het popte op in mijn hoofd.

(Excuses als het wat elitair overkomt, het is zeker niet bedoelt om te oordelen over wat een ander wel of niet zou mogen. Maar ik leef op filosofische brainfarts )

Petrichor schreef:

Tja ik ga ook liever op de bank Netflixen dan dat ik naar mijn werk ga.

Avalanche schreef:

Ik kan dit op heel veel manieren lezen. Maar mijn punt is simpelweg dat ik niet hoef na te denken over die vraag. En de relevantie met wel of niet normaal paard zijn zie ik niet zo

VuurVleugels schreef:

Mkango schreef:

Ik denk dat de opkomst van het grondwerken daar inderdaad mee te maken heeft, maar vooral bij mensen die net dat beetje gevoel missen om het op intuïtie te doen. De mensen bij wie een instructeur ze moet vertellen wanneer ze x of y moeten doen, maar als iemand je dat vertelt, is je timing natuurlijk al niet goed. En ik betwijfel of iedereen dat gevoel kan ontwikkelen - ik denk dat sommige mensen met veel oefening wel kleinere signalen kunnen leren oppikken en zich bewuster kunnen worden van hun eigen lichaamstaal en -houding, maar dat er ook een groep zal zijn die altijd tegen dat overdenken aan zal blijven lopen omdat dat gevoel er nou eenmaal niet is.

Daar zou je zeker wel eens een punt kunnen hebben... Een vraag die dan bij mij op komt is: die groep mensen waarbij dat gevoel ontbreekt en dat ook niet/nauwelijks zal ontwikkelen, zouden die dan met paarden moeten willen werken? Of, met welk ander iets dan ook waarbij intuïtie en inleving nodig is? Ik weet van mezelf bijvoorbeeld dat ik écht niet met (ingewikkelde) machines moet willen werken, dat veroorzaakt alleen maar narigheid. Verschil is wel dat ik een machine niet kan kwetsen (tenminste, voor zover we nu weten ), maar een ander wezen wel.

Ethisch en filosofisch vraagstuk dus niet rechttoe rechtaan, maar het popte op in mijn hoofd.

(Excuses als het wat elitair overkomt, het is zeker niet bedoelt om te oordelen over wat een ander wel of niet zou mogen. Maar ik leef op filosofische brainfarts )

ikke schreef:

Je kunt een machine ook "kwetsen". Niet in de letterlijke zin maar als jij iets fout doet met een machine, dan bijt die machine terug, in enigerlei vorm.

Het heeft een reden waarom onze monteurs zo streng worden opgeleid: 10.000Volt bijt heel hard terug als je je niet aan de spelregels houdt.

In die zin is er dus wel een gelijkenis: je moet altijd nadenken bij wat je aan het doen bent, ongeacht of dat paard, auto of 10.000Volt is.
Maar je moet ook weer niet te veel na denken (post van Ruitje) en die grens is waar het meestal fout gaat, zowel bij paard, auto als 10.000Volt (alleen halen die laatste twee vaker de krant).

Het principe blijft hetzelfde, de manier waarop je er vorm aan geeft verschilt.

VuurVleugels schreef:

ikke schreef:

Je kunt een machine ook "kwetsen". Niet in de letterlijke zin maar als jij iets fout doet met een machine, dan bijt die machine terug, in enigerlei vorm.

Het heeft een reden waarom onze monteurs zo streng worden opgeleid: 10.000Volt bijt heel hard terug als je je niet aan de spelregels houdt.

In die zin is er dus wel een gelijkenis: je moet altijd nadenken bij wat je aan het doen bent, ongeacht of dat paard, auto of 10.000Volt is.
Maar je moet ook weer niet te veel na denken (post van Ruitje) en die grens is waar het meestal fout gaat, zowel bij paard, auto als 10.000Volt (alleen halen die laatste twee vaker de krant).

Het principe blijft hetzelfde, de manier waarop je er vorm aan geeft verschilt.

Klopt, een machine kan terug'bijten', maar het verschil is wel dat de machine zelf niet gevoelsmatig lijdt onder de verkeerde omgang. Op zowel de korte als de lange termijn niet, puur omdat er geen 'leven' in zit. Hiermee doe je dus vooral jezelf pijn en niet de machine, maar de 10.000 volt die terugbijt is dus wel één van de redenen waarom ik er niet mee aan de slag ga .

@Mkango, als iemand zonder intuïtie en inleving inderdaad een rondje hobbelt en het paard daarmee niet schaadt is dat niet direct verkeerd. Maar ik denk persoonlijk wel dat er minstens een drempelhoogte intuïtie aanwezig moet zijn omdat een paard (of welk ander levend wezen dan ook) welke alleen maar rondhobbelt zonder dat eventuele signalen van verveeldheid/pijn/ongemak/verwarring/noemmaarop worden opgepikt volgens mij geen heel gelukkig paard is.

Petrichor schreef:

@Mkango, werk is eigenlijk een verplichting als ik miljonair was ging ik in elk geval niet meer werken. Dat betekend niet dat ik de hele dag zou Netflixen maar het betekend wel dat ik ontspanning leuker vind dan mijn werk. Dus voor de meeste paarden betekend dat dat ze liever in de wei staan te grazen dan dat ze verplicht met ons een rondje moeten rijden.

996981 schreef:

Ik zou rijden eerder vergelijken met sporten dan met werken. Als je het goed doet train je uithoudingsvermogen, spierkracht en lenigheid. Voor mij valt dat onder sport. Bij sport komen endorfine vrij. Ik denk dat paarden, net als mensen, daar "verslaafd” aan kunnen raken en met ons sporten dus wel degelijk leuk kunnen (gaan) vinden als je het goed doet.

Petrichor schreef:

@Mkango, werk is eigenlijk een verplichting als ik miljonair was ging ik in elk geval niet meer werken. Dat betekend niet dat ik de hele dag zou Netflixen maar het betekend wel dat ik ontspanning leuker vind dan mijn werk. Dus voor de meeste paarden betekend dat dat ze liever in de wei staan te grazen dan dat ze verplicht met ons een rondje moeten rijden.

anjali schreef:

Een gezond en fit paard mag best iets doen voor zijn dure onderhoud ,daar hoef je als eigenaar geen gewetensbezwaar over te hebben

VuurVleugels schreef:

anjali schreef:

Een gezond en fit paard mag best iets doen voor zijn dure onderhoud ,daar hoef je als eigenaar geen gewetensbezwaar over te hebben

En toch kan ik niet anders dan echt bezwaar maken tegen deze en soortgelijke opmerkingen. Want 1) een paard heeft geen cognitief besef van zijn dure levensonderhoud, 2) een paard bepaalt de kosten van zijn levensonderhoud niet, en 3) als je een paard neemt heb je zelf de keuze gemaakt dat dure levensonderhoud aan te gaan, en ben je dus ook zelf verantwoordelijk voor die keuze. Geven en nemen werkt alleen met twee cognitief bewuste wezens die beiden de gevolgen van dat geven en nemen kunnen overzien. Niet met een paard wat nergens voor gekozen heeft en geen flauw benul van zaken heeft.

VuurVleugels schreef:

anjali schreef:

Een gezond en fit paard mag best iets doen voor zijn dure onderhoud ,daar hoef je als eigenaar geen gewetensbezwaar over te hebben

En toch kan ik niet anders dan echt bezwaar maken tegen deze en soortgelijke opmerkingen. Want 1) een paard heeft geen cognitief besef van zijn dure levensonderhoud, 2) een paard bepaalt de kosten van zijn levensonderhoud niet, en 3) als je een paard neemt heb je zelf de keuze gemaakt dat dure levensonderhoud aan te gaan, en ben je dus ook zelf verantwoordelijk voor die keuze. Geven en nemen werkt alleen met twee cognitief bewuste wezens die beiden de gevolgen van dat geven en nemen kunnen overzien. Niet met een paard wat nergens voor gekozen heeft en geen flauw benul van zaken heeft.