Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-08-22 11:02

Re: Afknappers op bijrijders/eigenaren (op proef)

Geplaatst: 05-08-22 11:02

Absoluut niet het ergste als ik het vergelijk met sommige andere berichten haha, maar ik had vroeger twee verzorg shetlanders. Ik kwam daar vanaf mijn 9e tot 14/15 3-4-5 keer per week. In het begin wel eens een paar keer op één (de grootste) gereden. Ik ben zelf klein en niet zwaar, en toen was ik dus 9-10. Daarna alleen gepoetst en veel gewandeld. Elke keer dat ik kwam kon ik twee weides uitmesten, de pony’s stonden maar in één.

Toen ik er op een middag aankwam, was er ineens een ander meisje met een vriendin bezig met de pony’s. Ze mocht van de eigenaresse ook de pony’s verzorgen. Op zich prima, had het wel fijn gevonden als dit vooraf met mij was gecommuniceerd. Maar het ergste vond ik dat ze dingen deed waar ik zelf helemaal niet achter stond. Vrij ‘harde’ omgang met de pony’s als ze niet luisterden, rijden op één van de twee terwijl ze veel te lang was etc. Ook niet uitmesten. Na een paar keer heb ik haar ook nooit meer gezien daar.

**Geplaatst**: 05-08-22 11:03

Geplaatst: 05-08-22 11:03

Hier kan ik ook wel een boek over schrijven. Ik begon als meisje van 10 op een stal buiten het dorp. De pony die ik mocht rijden was echt heel tof, maar zò eigenwijs en een eigen wil. Maar die had ik ook

Maar achteraf was dat echt de pony die ik voor het leven had willen houden.

Ik heb ontzettend veel mogen leren van deze staleigenaren, verschillende pony's en paarden mogen rijden. En daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Maar toch hadden ze zo hun bijzonderheden. Ik was er 24/7, door weer en wind. Nam vaak voerbeurten op mij voordat ik naar school moest etc. Niks was te gek of teveel. Ik heb daar mijn hele jeugd doorgebracht geloof ik.

Toen ik een eigen pony kreeg ging het eigenlijk bergafwaarts. Omdat ik zelf dingen besliste en regelde waar zij het dan niet mee eens waren. Uiteindelijk door een ander meisje dat er net was op stal die de boel manipuleerde, niet veel uitvoerde en alles bij elkaar bedroog, met gigantische bonje weggegaan.

Binnen een halve dag heb ik de pony opgeladen en stond hij ergens anders. Ik vind het eeuwig zonde hoe het is gegaan. Ik liep er al jaren, ze kenden mij door en door èn toch geloofden ze mij niet tov dat andere kind. Ik was toen inmiddels een jaar of 17 geloof ik. En als ik ze nog tegenkom dan wordt er geen blik waardig gegund.

**Geplaatst**: 05-08-22 11:34

Geplaatst: 05-08-22 11:34

Sommige dingen hier vind ik ook wel een klein beetje oneerlijk haha :')

Iedereen kan van een paard afvallen als deze (onverwachts) een wat scherpere wending maakt bijvoorbeeld. Ook zou ik het zelf niet erg vinden als iemand niet fatsoenlijk kan opzadelen etc, maar het juist als een kans nemen om het ze te leren (en dan uiteraard wel voor een tijdje onder toezicht). Dat iemand nog niet heel ervaren is of veel kennis heeft maakt ze niet direct slechte verzorgers of bijrijders, ik denk dat sommigen het juist heel erg zouden waarderen als een eigenaar dan de tijd neemt om het ze te leren!

Maar weer on-topic...

Ik heb gelukkig niet heel veel horror verhalen, wel herinner ik me dat ik als klein meisje een Shetlander reed die hartstikke hoefbevangen raakte steeds en de eigenaar bleef er maar voer instoppen.

Als klein meisje had ik daar nog niet zoveel over te denken natuurlijk, maar nu denk ik wel wauw, wat onverwantwoordelijk.

Verder zelf gelukkig niet veel ervaren. Maar wel rondom mij heen, ook verzorgers die lekker hun eigen ding gingen doen zonder toestemming bijvoorbeeld, of eigenaren die wel héél veel misbruik maakten van hun bijrijder en dat soort dingen.

Onlangs had ik zelf even gedacht om op zoek te gaan naar een bijrijd/verzorgpaard maar achteraf toch maar niet gedaan, je raakt gewoon getraumatiseerd van alle ervaringen die je leest. :')

Ik snap bijvoorbeeld absoluut dat je als eigenaar natuurlijk zeker wilt zijn dat iemand goed is voor je paard en je spullen. Maar sommige eigenaren kunnen ook wel enorme controlefreak's zijn hoor. Als ik een paard voor iemand verzorgde zou ik ook wel graag enig vertrouwen en verantwoordelijkheid hebben, en gewoon respect voor elkaar ook. En als eigenaar zijnde zou ik dat net zo graag willen en geven. Maar dan las ik sommige advertenties en gingen de alarmbellen al bij mij af... Echt een waslijst aan wat zij van iemand verwachten maar vooral weinig ervoor terug geven.

**Geplaatst**: 05-08-22 12:06

Geplaatst: 05-08-22 12:06

princequillo schreef:
Sommige dingen hier vind ik ook wel een klein beetje oneerlijk haha Iedereen kan van een paard afvallen als deze (onverwachts) een wat scherpere wending maakt bijvoorbeeld. Ook zou ik het zelf niet erg vinden als iemand niet fatsoenlijk kan opzadelen etc, maar het juist als een kans nemen om het ze te leren (en dan uiteraard wel voor een tijdje onder toezicht). Dat iemand nog niet heel ervaren is of veel kennis heeft maakt ze niet direct slechte verzorgers of bijrijders, ik denk dat sommigen het juist heel erg zouden waarderen als een eigenaar dan de tijd neemt om het ze te leren!

>knip

Ik denk dat je daar op mijn stukje reageerde?
Ik heb daar helemaal geen moeite mee, maar wel bij een passend paard.
Niet bij een gevoelig sportpaard waar ik geen manegeruiter zocht. En iemand het hele theorieboekje wel uit de kop had geleerd maar nog slechter zat als iemand die 10 lessen had gehad.
Ik ben als eigenaar wel verantwoordelijk als er iemand van mijn paard valt.
Ben als bijrijder eerlijk in je kunnen.

Ik heb later ook een bijrijder gehad voor een brave pony. Super leuke meid, onzeker maar ze reed juist weer veel beter dan ze zelf aangaf. Die heeft juist weer vertrouwen gekregen door mijn paardje.
Voor mij geen reden haar in eerste instantie niet te laten komen omdat ik wist dat dat paardje er geen misbruik van zou maken of dat er snel ongelukken zouden gaan gebeuren.

**Geplaatst**: 05-08-22 12:11

Geplaatst: 05-08-22 12:11

O wat een verhalen zeg!

Ik ben 1 keer bijrijder geweest alweer een jaar of 4-5 geleden. Maar dat was eigenlijk helemaal prima. Over en weer heel makkelijk en relaxed. Helaas moest ik stoppen omdat ik niet meer in de buurt woon. Mis het wel.

Ik was aan het overwegen om eens te kijken of ik hier in de buurt wat zou kunnen vinden als bijrijdpaard. Maar door alle verhalen twijfel ik nu wel heel erg of ik het moet willen. :))

Maar maneges heb ik ook wel weer genoeg gezien.

**Geplaatst**: 05-08-22 12:32

Re: Afknappers op bijrijders/eigenaren (op proef)

Geplaatst: 05-08-22 12:32

Oh ook nog een leuke:
Mocht een pittige merrie rijden van iemand die dat door haar gezondheid niet meer kon. Was toen een jaar of 15-16 denk ik en kon echt wel aardig rijden. Heel dat beest vanaf 0 opgepakt (was echt een draak) en uiteindelijk toch netjes bij elkaar gekregen.
Was er bijna elke dag en hielp ook graag mee met paarden binnen zetten etc.
Tot mijn beste vriendin daar ook een paard ging verzorgen, dat werd al snel het nieuwe slaafje van de stal eigenaar (die gek was) en ik kon niks meer goed doen.

Paard kreeg ernstige koliek, ik ben hals over kop naar stal gegaan want ze zou ingeslapen worden. Toen de arts het spuitje ging halen, stond ze plots weer op en was alles goed (wonder opzich

)
Vervolgens kreeg ik de schuld dat ik haar expres teveel vers brood had gegeven zodat ze koliek zou krijgen want ik was bang van haar (dus wilde haar dood hebben????) Echt te bizar.

Dat ze de dag ervoor voor het eerst en direct de hele dag op een volle wei stond en de eigenaar er elke dag veel vers brood in propte had er niks mee te maken.

Dagen daarna was ik degene die er elke dag mee liep en haar hielp met opknappen, niet de eigenaar.
Uiteindelijk een gesprek gehad met haar; dat de staleigenaar zei dat ik heel bang was van het paard (nee?) en gek met haar omging en dus beter kon stoppen.

Helemaal opgestookt door de staleigenaar omdat ze een nieuwe lieveling had en ik een eigen mening had.
Bah, wordt er echt weer zo kwaad om als ik het nu weer typ. Zo veel voor het beestje gedaan, ze zag er zoveel beter uit en was weer happy..

**Geplaatst**: 05-08-22 12:37

Geplaatst: 05-08-22 12:37

Communicatie is inderdaad een dingetje. Zowel geen communicatie als dingen communiceren die nergens op slaan, maar gewoon om kritiek te leveren (bij dezelfde persoon overigens).

Ik verzorgde een ruin van haar, ze had 8 paarden en per paard minimaal 1 bijrijder. Met die ruin ging het prima, superleuk paard en ik had hem min of meer voor mezelf. Ik kon doorgeven wanneer ik kwam en dan kon ik gaan. Hij kende alleen buitenrijden, en ik ben begonnen met wandelen, grondwerk, loswerken, langeteugelen, het kon allemaal met hem.
Ik was de enige bijrijder voor 2 jaar en ineens viel me op dat de borstels soms anders lagen. Het zadel lag nog wel hetzelfde, dus ik dacht dat ik het me verbeeldde. Tot ik van iemand anders hoorde dat ze nog een bijrijder had aangenomen. Na een paar weken hoorde ik uiteindelijk van haarzelf dat die persoon op twee vaste dagen ging buitenrijden.
Dit soort communicatie was niet het enige, ze gaf ook regelmatig kritiek wat kant noch wal raakte. Bij het werken in de bak liet ik het paard aan het einde altijd rollen (al 2 jaar lang dus). Tot ze naar me toe kwam en meedeelde dat ze dat niet meer wilde hebben. Een ander paard van haar was begonnen met rollen tijdens het werk en het zou misschien kunnen dat mijn bijrijdpaard dat ook zou gaan doen... Even ter verduidelijking: ik had niks met dat andere paard te maken...

Dit alles was nog niet de druppel, de druppel was toen ik een pony op dezelfde stal ging verzorgen. Eigenaresse van bijrijdpaard heeft haar van de handelaar overgenomen. Jonge merrie, sloeg en beet iedereen de stal uit van de stress en angst. Met geduld vertrouwen opgebouwd en het bleek een makkelijk dier, deed heel netjes grondwerk en ging met plezier mee op wandelingen. Stond met haar oortjes naar voren in de box en bleek eigenlijk heel sociaal te zijn.
Tot er na een aantal maanden van werk wat ik erin had zitten ineens werd besloten dat ze wel weer bereden kon worden. Zadel gekocht en naar mijn weten werd ze op de dagen dat ik er niet was bereden. Prima, is niet mijn pony. Tot ze ineens weer begon te bijten en dreigen in de box. Dat had ze al die maanden daarvoor niet meer gedaan. Pony was bijna niet meer aan te raken. Ik gaf dit aan en zei erbij dat ik maagzweren of rugproblemen vermoedde, pony steigerde bij het opstappen en bokte bij het rijden, dus nog meer indicaties dat er iets niet pluis was. Nee hoor, de osteopaat had maanden geleden (nog ver voor het rijden) gezegd dat de rug prima in orde was. En daarbij had ze "al 50 jaar paarden en die hadden allemaal een goede rug, dus dat kon het niet zijn." Achteraf bleek ook dat ze veel vaker gereden werd en dat de eigenaresse wist dat ik hier niet achter stond en mij gewoon niks zei. Maar ik was daar een keer toevallig toen ik dat meekreeg.
Toen was ik er klaar mee. Hoe leuk de paarden ook waren en hoeveel vrijheid ik ook had, maar bij iemand die mij alleen als het uitkomt serieus neemt, mij voor van alles en nog wat gebruikt en niet meer bereid is om te leren, daar houdt het voor mij op.

Gelukkig ook een goede ervaring, trouwens! Maar dan als eigenaar. Voor mijn drie shetlanders kwam ik per toeval bij een meisje uit dat een verzorgpony om op te rijden zocht. Ik gaf aan dat rijden niet ging, maar dat het er wel drie waren. Ze was toentertijd 11 en kwam met haar ouders kennismaken. Dat is inmiddels eind van het jaar 3 jaar geleden en ze komt nog altijd 2 keer per week, geeft aan als er iets is of als ze niet kan en ik ben nog steeds heel blij met haar. Zij blij, pony's blij, ik blij.

**Geplaatst**: 05-08-22 12:45

Geplaatst: 05-08-22 12:45

Toen ik een jaar of 15 was had ik een verzorgpony van 2 jaar, een fjord x fries. Ik kwam 2 a 3 keer per week om te poetsen en te wandelen. Toen kwam ik eens bij zijn weiland en riep zijn naam, maar hij kwam niet. Bleek hij verhuist te zijn. Dat was dus einde verzorgpony :')

Gelukkig heb ik nu een eigen pony en alleen nog maar fijne bijrijders gehad. Ik ben dan ook best kritisch met de selectie. Op het moment heb ik zelf wat minder tijd om te rijden, maar zit ik te dubben of ik een bijrijder wil. Ik heb niet zoveel zin in gedoe en wil er wel iemand op die goed kan rijden en hem niet schots en scheef rijdt…

**Geplaatst**: 05-08-22 12:54

Re: Afknappers op bijrijders/eigenaren (op proef)

Geplaatst: 05-08-22 12:54

Schrik best een beetje hoeveel mensen zomaar het paard verkopen of verhuizen zonder dit te melden, vooral voor jonge kinderen is dat echt heel pittig.
Gelukkig nooit gehad, altijd eigen paarden.

**Geplaatst**: 05-08-22 12:59

Geplaatst: 05-08-22 12:59

Mij gaan vertellen wat "IK" het beste met mijn paard moet gaan doen .....
En dat na 1 keer rijden al.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:05

Geplaatst: 05-08-22 13:05

Grootste afknapper is voor mij niet eerlijk zijn, en je niet houden aan afspraken. Als je bijvoorbeeld aangeeft dat je wel aardig kunt rijden, maar het paard loopt alleen met zijn hoofd in de wolken, dan klopt er iets niet. Ook is het wel fijn als iemand iets doet met feedback. Fouten maken is niet erg, als je er maar van wil leren.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:07

Geplaatst: 05-08-22 13:07

Vrij veel bijgereden en eigenlijk weinig gedoe gehad. Ik ben zelf betrouwbaar en rustig en heb eigenlijk altijd wel veel vrijheid gekregen. Ik heb ook mijn periode gehad dat ik alle rare paarden onder mijn kont kreeg. Heb ik heel veel van geleerd en de eigenaars waren dan blij dat ik de hete kolen uit het vuur haalde voor ze.
Ik heb wel een rare ervaring gehad met een mede bijrijder. Iemand die ik er notabene zelf bij had gevraagd. Paard in kwestie ( hengst uit mijn profiel) was voor mij eigenlijk een paar maten te goed en ik kon er niet uitrijden wat mogelijk was. Dus ik heb er een betere ruiter bijgehaald in overleg met de eigenaar uiteraard. Diegene is achter mijn rug om de boel over gaan nemen en heeft mij buitenspel gezet. Dan had ik een privéles ( vaste dag en tijdstip en ook nog netjes overlegd) en dan ging zij ineens vlak daarvoor haar les afspreken en rijden. Dat heeft tot dikke ruzie geleid en ik ben er uiteindelijk mee gestopt. Was iemand die ik overigens al heel lang kende en waar ik eerder ook al een paard mee samen heb gedaan.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:11

Re: Afknappers op bijrijders/eigenaren (op proef)

Geplaatst: 05-08-22 13:11

Ik heb nooit veel moeite gehad met paarden die onder mijn kont uit werden getrokken, omdat ik me nooit heb gehecht heb aan paarden die niet van mij waren. Maar wat ik erg vervelend vond was om bij de laatste waar ik voor gereden heb achteraf wilde verhalen te horen hoe kapot ik het paard wel niet had gereden. Ik weet heel erg goed dat ik geen getalenteerde ruiter ben, maar had me er dan over aangesproken en niet steeds gezegt dat het zo goed ging....

**Geplaatst**: 05-08-22 13:13

Geplaatst: 05-08-22 13:13

K_nolan schreef:
Schrik best een beetje hoeveel mensen zomaar het paard verkopen of verhuizen zonder dit te melden, vooral voor jonge kinderen is dat echt heel pittig.
Gelukkig nooit gehad, altijd eigen paarden.

Die eigenaar waar ik voor verzorgde liet een shetlander inslapen zonder dat dat meisje het wist, want ze had geen zin in dat 'drama' en wilde haar er niet bij hebben. :oo

Echt schandalig, dat is misschien wel een van de ergste dingen die ze gedaan heeft. Zo oneerlijk, die twee waren echt vier handen op een buik.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:15

Geplaatst: 05-08-22 13:15

K_nolan schreef:
Schrik best een beetje hoeveel mensen zomaar het paard verkopen of verhuizen zonder dit te melden, vooral voor jonge kinderen is dat echt heel pittig.
Gelukkig nooit gehad, altijd eigen paarden.

Ik vind dat als de eigenaar het paard wil verkopen,wat hem natuurlijk altijd vrijstaat want zijn paard, hij wel eerst de bijrijder de kans zou moeten geven om te kopen, als het een bijrijder is die aan het paard is gehecht.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:22

Geplaatst: 05-08-22 13:22

DuoPenotti schreef:
princequillo schreef:
Sommige dingen hier vind ik ook wel een klein beetje oneerlijk haha Iedereen kan van een paard afvallen als deze (onverwachts) een wat scherpere wending maakt bijvoorbeeld. Ook zou ik het zelf niet erg vinden als iemand niet fatsoenlijk kan opzadelen etc, maar het juist als een kans nemen om het ze te leren (en dan uiteraard wel voor een tijdje onder toezicht). Dat iemand nog niet heel ervaren is of veel kennis heeft maakt ze niet direct slechte verzorgers of bijrijders, ik denk dat sommigen het juist heel erg zouden waarderen als een eigenaar dan de tijd neemt om het ze te leren!

>knip

Ik denk dat je daar op mijn stukje reageerde?
Ik heb daar helemaal geen moeite mee, maar wel bij een passend paard.
Niet bij een gevoelig sportpaard waar ik geen manegeruiter zocht. En iemand het hele theorieboekje wel uit de kop had geleerd maar nog slechter zat als iemand die 10 lessen had gehad.
Ik ben als eigenaar wel verantwoordelijk als er iemand van mijn paard valt.
Ben als bijrijder eerlijk in je kunnen.

Ik heb later ook een bijrijder gehad voor een brave pony. Super leuke meid, onzeker maar ze reed juist weer veel beter dan ze zelf aangaf. Die heeft juist weer vertrouwen gekregen door mijn paardje.
Voor mij geen reden haar in eerste instantie niet te laten komen omdat ik wist dat dat paardje er geen misbruik van zou maken of dat er snel ongelukken zouden gaan gebeuren.

Ik heb het inderdaad over jouw post maar niet persoonlijk over jou zeg maar. Gewoon als voorbeeld omdat ik dit had gelezen

**Geplaatst**: 05-08-22 13:25

Geplaatst: 05-08-22 13:25

Ik heb naast eigen paarden ook verzorgpony's gehad en goh, wat ben ik blij eigen paarden te hebben.
Verzorgde paar jaar terug een merrie, ze was kreupel en vereiste zorg(in water staan met bepaald spul). De eigenaren, die deden dat niet, ik dagelijks. Sterker nog, de dochter(jaar of 18) ging er rustig nog een ritje heen en weer op het terrein maken! Ik ben maanden gebleven, maar uiteindelijk toch weggegaan(zorgen duidelijk aangegeven.)

De volgende is niet echt een afknapper, maar wel even zuur. Ik rijdt een vreselijk leuke appaloosa tinker in als gezegde; dan kun je die blijven bijrijden omdat mijn hafinger nog niet beleerd was. De tinker was geen makkelijke, vanaf het begin tot aan onze eerste buitenrit heb ik getraint, mijn eigen zadel gebruikt omdat die beter lag dan ze zijne. Uiteindelijk begon een ander meisje heb te verzorgen en was het blijkbaar klaar. Van mijn ''ontspannen'' opleiding was al snel niets terug te zien, met het verkeerde zadel en een andere ruiter ging hij weer door de hoeken als een plank en begon weer te rennen...
Daar ook nog een leuk paard bijgereden, ook met een niet passend zadel(grootste reden dat ik niet meer verzorg) mijn eigen zadel lag goed dus die maar cadeau gedaan(had er immers niets meer aan, mijn haflinger pastte 'm niet). Inmiddels verhuisd van die stal maar ik denk nog vaak aan de tinker, als het had gekund had ik hem overgekocht.

**Geplaatst**: 05-08-22 13:26

Geplaatst: 05-08-22 13:26

princequillo schreef:
[
Ik heb het inderdaad over jouw post maar niet persoonlijk over jou zeg maar. Gewoon als voorbeeld omdat ik dit had gelezen

Nee vatte het ook niet persoonlijk op

Maar wilde wel verduidelijken waarom dat voor dat betreffende paard een probleem was. Met gewoon de leugen erbij dat ze wel goed kon rijden.
Ik had haar er nooit opgezet als ik wist dat ze gewoon direct uit balans was.
Terwijl dat voor het ene paard wat ik nu heb geen probleem zal zijn.

Eigenaren zijn wel verzekeringstechnisch verantwoordelijk voor de bijrijders.
Al vanuit dat oogpunt wil je de kans op ongelukken verkleinen.
Dat lukt niet als mensen liegen over hun kunnen.

Ik denk dat dat te vaak niet erkent word door de bijrijder, die staan daar niet bij stil

**Geplaatst**: 05-08-22 14:28

Geplaatst: 05-08-22 14:28

upendo schreef:
Als ik alle verhalen nu ook lees.. Ik begin niet aan een bijrijder voor mijn paard. Jong dier die ik van achter naar voren gereden wil hebben.. Geloof niet dat dat op een manege aangeleerd wordt. Dus dan zet ik haar liever een paar dagen extra op de wei.

Jawel, wel doen.

Heb nu ook een gouden. En als ik ooit in de gaten krijg dat ze weg wilt, leg ik haar aan de ketting :Y)

Er zijn genoeg goede bijrijders/verzorgsters. Ik was er vroeger ook eentje. Kwam altijd netjes mijn afspraken na en kwam in weer en wind en had het rijden niet op nummer 1. Misschien heb ik daarom de lat ook wel hoog liggen.

Maar zodra je een gouden vind, houden

**Geplaatst**: 05-08-22 15:10

Geplaatst: 05-08-22 15:10

Wat mij opviel: veel meiden die het hebben over niet bang zijn om een pony aan te pakken.. Dan denk ik wat nou aanpakken? Wat leren ze op die maneges? Ik heb op de meest gestoorde knollen gereden, maar aanpakken? Nooit gedaan. Vaak gaat het gecombineerd met bokken niet erg vinden, soms noemen ze bokkende pony's zelfs leuk.. Ja ik snap dat ze bokken als je zo doet.

Ik had in mijn advertentie gezet dat ik iemand zocht die dressuurmatig aan de gang ging. Kreeg ik een hoop jonge meisjes die graag dressuur zouden willen leren, dat vond ik wel aandoenlijk. Ook een reactie van een 36-jarige vrouw die al haar hele leven reed en haar vader had rijles gegeven dus ze zat helemaal in de paarden.. Nou.. Van dressuur was niks te bekennen, meiden van 10 jaar hebben meer rijvaardigheid. Dat was even een koude kermis.

Uiteindelijk leek ik een leuke meid te hebben, maar al snel bleek ze om de haverklap af te zeggen dus daar ben ik snel mee gestopt (met de mededeling dat een paard geen fiets is, oeps). Ook het poetsen vond ik echt te wensen over laten. Vaak moest ik zelf nog even de oksels poetsen, ook na het tig keer gezegd te hebben. Snap daar echt helemaal niks van.

En nee, ik ben zelf ook zeker niet makkelijk! Maar het is wel helemaal gratis en het paard is super goed opgeleid en geeft het niet weg, maar als je een beetje handigheid krijgt echt waanzinnig werkwillig dus je kunt er mega veel van opsteken. Kennelijk toch niet goed genoeg voor de bijrijders anno nu.

**Geplaatst**: 05-08-22 15:32

Geplaatst: 05-08-22 15:32

.

Laatst bijgewerkt door divided op 23-05-24 14:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-22 15:39

Geplaatst: 05-08-22 15:39

Ik rij al 20 jaar bij. Veel toffe plekken gehad! Doorheen de jaren zijn mijn eisen wel veranderd en daardoor vis ik blijkbaar in een onbestaand vijvertje.

Paard komt veel buiten in groep (dagelijks minstens 10u en liefst meer)
Verlichting in de piste
Geen rillerig of onbeleerd paard
Liefst eigen lesgever mee of klik met hun lesgever

Gewoon onvindbaar. Of ze vragen 250 euro bijdrage voor een paard met artrose die nog wat mag stappen en draven. Of ook heel populair in deze regio: en een (hoge) bijdrage, en wei/stal mesten en voeren, en paard kan nog niets of is extreem veel werk aan en niet braaf en er is geen piste of licht. En dan een eigenaar die wel even een hele waslijst met eisen voor jou heeft.

Ik ben tot veel bereid, wil betalen en klusjes doen en les pakken maar zeker de combi licht met veel buiten staan is hier quasi onbestaande…

Ik snap trouwens dat je als bijrijder nu eenmaal niet de eigenaar bent. Maar dan mag je ook gewoon niet verwachten dat ik wel de helft doe en mee betaal en nul beslissingsrecht heb.

Laatst bijgewerkt door poes op 05-08-22 15:40, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-22 15:39

Geplaatst: 05-08-22 15:39

Gelukkig niet veel slechte ervaring. Maar bijrijders die laks zijn. Dus spullen niet goed opruimen, poetsplaats niet opvegen, bak niet dicht doen, hek van de wei vergeten goed dicht te doen, lichten aanlaten en zadel niet netjes opbergen. Wij hebben 1x gehad dat een bijrijder het zadel had weg gehangen met een gevouwen zweetblad. Zadel was nog maar een paar maanden oud.

Maar toen ze er op aangesproken werd had haar vriend het gedaan want die had het weg gehangen. Ja lekker makkelijk om iemand te schuld te geven die er op dat moment niet bij was. En maakt ook weinig uit zij was bijrijder dus haar verantwoordelijkheid.

**Geplaatst**: 05-08-22 16:02

Geplaatst: 05-08-22 16:02

Hier ook veel verzorgpaarden gehad waarbij ik al gauw weg was.

Plek nr 1, eigenaresse gaf geen bal om het paard. Paard stond half stikkend op stal maar mocht de dierenarts niet bellen. Toch gedaan, maar t moment dat ik de da aan de lijn had was het al over gelukkig. Hier kwam ook nooit een osteopaat of een tandarts, ondanks dat beide paarden volledig vast zaten en ik geen stap verder kwam met ze. Deze zijn uiteindelijk verkocht.

Plek nr 2:
Ik mocht helemaal niks zelf doen. Het was een jong, net geruind paard dus dan snap ik dat je voorzichtig bent met wie je er bij laat. Maar ik mocht niet poetsen, niet opzadelen. Terwijl het paard doodbraaf was. Mocht maar 1x in de 2 weken komen en volle pond betalen. Paard stond ook ontzettend slecht op zijn hoeven, en toen ik daar een opmerking over maakte werd ik afgekapt. Met het rijden schrok hij een keer en bokte hij. Moest er meteen een strakke slof aan...
Nee dankje.

Plek nr 3.
Ook een jong paard, onbeleerd. "Haal haar maar uit de wei". Dus ik loop erop af, paard blijft rustig staan. Dus ik steek mn hand uit om haar even te laten kijken en ruiken. Vervolgens draait ze zich om, haalt uit en raakt me vol op mn schouder. "Oh ja was vergeten te zeggen dat je haar heel snel moet pakken omdat ze anders trapt"

.
Overigens was de eigenaresse ook altijd stoned en aan het blowen.

Gelukkig verzorg ik nu al 2 jaar op een superfijne plek waar ik nooit meer weg wil. Mag gaan en staan waar ik wil en doen wat ik wil wanneer ik wil. Eigenaresse geeft haar leven voor de paarden, en is onwijs dankbaar voor mijn goede zorgen voor ze

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-22 16:06

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-22 16:06

O ik herinner mij er een.

Of ik even mee wilde lopen want het paard was onrustig en ze vond het spannend om hem op te halen.
Onderweg naar de wei vertelde ze -met de meest monotone stem ooit- dat het paard door het stroomhek was gerend en over een tweede hek gesprongen was.

Dat paard was als de dood voor stroom en was nooit eerder en daarna ook nooit meer door het stroomhek gerend.
Je zou bijna denken dat ze wat had uitgevreten.

Ongelukjes kunnen gebeuren, fouten kunnen gemaakt worden.
Maar achteraf bleek wel dat ze, voordat ze om hulp kwam vragen, eerst paard nummer twee op haar dode gemak naar stal had gebracht en deze was gaan poetsen.

Het was toen al flink aan het schemeren en de paarden staan een paar honderd meter verderop dus de wei was niet te zien vanaf stal.

Dit was dezelfde avond en dezelfde persoon als de gebeurtenis met het zadel.