Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-10-21 08:47

Geplaatst: 31-10-21 08:47

Maar al 4 jaar heeft een ander haar paard verzorgt.
Hoe diep zit de band dan echt? Of is het meer een ding in het hoofd, je verkoopt je dier niet?
Daarvoor was de klik er ook al niet, daarom het 2e paard.

In haar geval zou ik echt verkopen, er zijn echt wel mensen die een gezonde (tenminste lees niets over gebreken) paard willen.
Ts haar rekening gaat er niet mee betaald worden, maar ze heeft dan iig geen kosten meer.
Voor een paard waar ze al lang geen klik meer mee heeft.

KB12 schreef:
Ik zou mijn paard ook nooit zomaar willen verkopen als er nog een andere keuze zou zijn. Ik zeg ook altijd dat ze blijven tot de dood, tenzij het natuurlijk echt niet gaat... Ts ik zou toch een lease-advertentie maken en online zetten op facebook en dergelijke. Niet geschoten is altijd mis. Start een crowdfunding of donneeractie. Ga extra werken. Probeer dit toch te bespreken met je ouders of vraag aan de kliniek een andere regeling. Als je hem echt niet wil wegdoen dan zou ik daar alles aan doen om hem te behouden. Als je hem verkoopt is hij immers echt weg.

**Geplaatst**: 31-10-21 08:48

Geplaatst: 31-10-21 08:48

Ts, wil je het rijden met je oude paard nog weer oppakken? Zo nee, te koop zetten.
Of regeling met kliniek treffen dat je minder maar langer afbetaald. Of geld lenen van ouders, daarmee kliniek betalen en aflossen aan hun( indien mogelijk) Of extra baan erbij voor een paar uren per week om zo de stalling van hem te betalen.
Maar eerste vraag is belangrijk, wil je op hem verder rijden of niet.
En dat jij er alles aan gedaan hebt om je merrie te redden zou niemand over moeten oordelen, ik persoonlijk laat absoluut geen koliek operaties uitvoeren maar iedereen is er vrij in om dat wel te doen .

**Geplaatst**: 31-10-21 08:54

Geplaatst: 31-10-21 08:54

Er zijn maar heel weinig mensen die vooraf nadenken over: ga ik voor een kolieloperatie mocht ik voor die keuze staan en er zijn al helemaal verdomd weinig mensen die op het moment dat ze die keuze onder tijdsdruk moeten maken, dat nog nuchter kunnen doen. Dus met alle respect, dat TS de consequenties van: 'ja, ga alsjeblieft opereren, red haar' niet overzien heeft op dat moment kan je haar niet kwalijk nemen.

Andere oplossing: je wilt je oude paard niet van z'n stal halen, maar een goed pensioenadres ergens verder weg dat goedkoper is (in NL in Brabant heb je vd Kruis, dat zou voor jou ook te doen moeten zijn), is dat geen optie? Dan heb je niet de onzekerheid van je paard uit handen geven, je paard zal daar ongetwijfeld happy zijn, staan daar voor zover ik weet ook 24/7 buiten als je dat wilt, en dan halveer je vermoedelijk ongeveer de stalkosten.
Als je dan ook met de kliniek wat meer ruimte voor het afbetalen kunt bespreken zou je probleem te overzien moeten zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-21 08:59

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-21 08:59

Bedankt voor de reacties en input.

Wat als situaties heb ik momenteel niet veel aan. Als merrie het overleefd had zou ik hier wellicht heel anders naar kijken en had ik me het dan wel uitgezocht.
Nu geven de drie maanden opzegtermijn wel wat ademruimte om een geschikte oplossing te zoeken. In mijn ideale situatie komt er een nieuwe bijrijder waar het goed mee klikt en die hem op termijn van me koopt, zodat het een natuurlijk proces is.
Volgende week ga ik ook nog eens samenzitten met mijn ouders, ze hebben laten weten dat ze eventueel willen helpen met het stalgeld tot ik de kliniek heb afbetaald, maar het zal te bekijken zijn hoe ver zij hierin willen gaan en wat ik zelf ook kan financieren. Dan is natuurlijk ook nog de kwestie dat ik het momenteel nog niet aankan om naar stal te gaan, laat staan iets met een paard te doen. Nu wordt er op de huidige stal heel goed voor hem gezorgd, maar op den duur heeft hij toch wat meer aandacht nodig dan enkel de basisbehoeften.
Dus ik ga in de buurt eens rondhoren voor een nieuwe bijrijder, wie weet komt daar wat op af, en zien hoe mijn ouders me willen ondersteunen.

En de mensen die een oordeel hebben dat ik zo ver ben gegaan om mijn merrie te redden mogen dat ook lekker voor zichzelf houden. Zoals ik zei het kwam heel onverwachts, we hebben in alle spoed keuzes moeten maken zonder tijd te krijgen om na te denken. De kliniek heeft me toen een indicatie gegeven van wat de rekening zou zijn, en dat geld had ik ook, maar er zijn zodanig veel complicaties bijgekomen tijdens én na de operatie dat de kosten de lucht ingeschoten zijn. Zoals eerder gezegd, een spaarpot voor zulke noodsituaties had ik klaarliggen, maar dat er nog zoveel extra bij zou komen had niemand kunnen voorspellen, ook de kliniek niet.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:00

Geplaatst: 31-10-21 09:00

Ik snap niet zo goed dat mensen kosten voor paarden maken die je in de problemen kunnen brengen. Voor mij zou een koliekoperatie (wat altijd zomaar duizenden euro’s kost) nooit aan de orde zijn. Zelfs niet bij mijn allerliefste paard. Ik ga niet krom liggen voor een paard. Ik denk dat bij paarden houden ook een stuk rationaliteit komt kijken. Je loopt leeg op paarden, het zijn bodemloze putten waar je geld in gooit en als je geluk hebt komt er plezier voor terug. Maar soms ook niet. Inderdaad achteraf makkelijk bekeken maar er zijn denk ik niet hele verstandige keuzes gemaakt, vooral uit emotie. En daar bestaan de klinieken van, van emotie. Maar goed, je zit nu in de oliebol en daar moet je uit. Neem je verlies, los je schulden af en ga verder met de levenslessen die je hebt opgedaan. En ja dat doet pijn, daar weet ik alles van. Ik heb heel wat paarden verloren in die jaren en als ik ga optellen wat het gekost heeft dan word ik daar koud van. Ik word er ongelukkig van als ik daaraan denk. Maar het heeft me harde en goede lessen geleerd en ik probeer hier vaak mensen te waarschuwen maar ieder zal zijn eigen lessen moeten leren denk ik.
Voor zover ik je kan adviseren: Los zo snel mogelijk je schuld af bij je ouders. Als het kan ga je meer werken en als dat niet kan dan verkoop je het oude paard. Met een beetje pech gaat het oude paard binnenkort ook vanalles mankeren en dan zal je nog meer moeten lenen van je ouders. Ik zou zorgen dat je eerst je eigen leven goed op orde hebt, op jezelf wonen, goede baan (misschien heb je dat allemaal al?) en als je alles op orde hebt kan je weer een keer verder kijken of een paard daar nog tussen past. En ja dat is hard, ik heb ook geen paarden meer omdat het gewoon niet meer realistisch is. En daar heb ik heus nog verdriet om.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:02

Geplaatst: 31-10-21 09:02

Maar een nieuwe bijrijder die hem tzt wil kopen voor een natuurlijk proces. Dat is ook verkopen.

Je geeft al aan dat bijrijders vinden lastig is en dan ook nog 1 vinden die hem tzt wil kopen. Denk dat je het jezelf dan helemaal onmogelijk maakt. En hem aanhouden tot de kliniek betaald is. Das dan ook je geld weggooien aan stalgeld als je hem daarna ook wil verkopen.

Je paard was afgelopen jaren zonder jou ook gewoon paard. Daar veranderd niks aan bij verkoop.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:03

Geplaatst: 31-10-21 09:03

Je legt nu weer jouw probleem bij toekomstige bijrijder.
Waarom is de focus zo op een bijrijder , dat je het niet aankan om naar stal te gaan daar moet je je overheen zetten…… moeilijk maar niet onmogelijk paard heeft je nodig hij kan er niks aan doen.

Want ik zou best tijdelijk een paard willen bijrijder van iemand waarmee ik naar buiten kan maar never nooit niet dat ik dan ook dat paard zou willen kopen

Als ik alles zo lees moet je eerlijk zijn.

Fijn dat je met je ouders kunt praten hierover

**Geplaatst**: 31-10-21 09:08

Geplaatst: 31-10-21 09:08

Wat een vervelende situatie.

Dingen zijn gelopen, zoals ze gelopen zijn. Dat verander je niet meer.
Fijn dat je met je ouders om tafel gaat.

Maar, het nog niet naar je, of een paard kunnen, is 100% emotie, gevoel in jou. Misschien nu nog niet, maar over een tijdje zou het denk ik wel goed zijn, als je de stap weer neemt om naar jou, een paard te gaan. Het lijkt me ook een deel van de verwerking. Soms kan een klein zetje in de rug door iemand die je vertrouwt helpen.
Het mooiste zou zijn, een nieuwe bijrijder vinden, als ik jouw verhaal zo lees.
Sterkte.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:09

Geplaatst: 31-10-21 09:09

Paarden kunnen inderdaad bodemloze putten worden. Als ik de reactie van TS goed gelezen heb, is ongeveer de enige reden dat haar oude paard er nog is een soort van : dit is het paard waarmee het begonnen is. Zuiver persoonlijk geschreven, vind ik dat niet bepaald een sterk argument. Misschien is er iemand te vinden, die het dier graag overneemt en er recreatief of zelfs nog iets meer mee wilt gaan doen.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:11

Geplaatst: 31-10-21 09:11

nikkel schreef:
Paarden kunnen inderdaad bodemloze putten worden. Als ik de reactie van TS goed gelezen heb, is ongeveer de enige reden dat haar oude paard er nog is een soort van : dit is het paard waarmee het begonnen is. Zuiver persoonlijk geschreven, vind ik dat niet bepaald een sterk argument. Misschien is er iemand te vinden, die het dier graag overneemt en er recreatief of zelfs nog iets meer mee wilt gaan doen.

Wel of geen sterk argument, ik denk dat hier om gevoel gaat. Daar torn je niet aan. Dit is hoe zij het voelt en ervaart. En ik vind het dapper dat dit zij (be) schrijft.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:17

Re: Benarde situatie, paard verkopen?

Geplaatst: 31-10-21 09:17

Verkoop het dier alsjeblieft, gun hem een baasje die onvoorwaardelijk van hem houdt en hem onvoorwaardelijke liefde geeft zoals jij bij je merrie hebt gedaan.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:27

Re: Benarde situatie, paard verkopen?

Geplaatst: 31-10-21 09:27

Jeetje mensen, even rustig.
Ze heeft net een paard verloren door koliek.

Mag ze hier ook wel even om rouwen?
Ik snap dat ze even niks wil qua paarden.
Toen mijn shettie overleden was, ben ik ook 1 maand ofzo niet naar stal gegaan.
Geef het even tijd, en bedenk wat je zelf kunt en eerlijk vind tegenover je "oude" paard

**Geplaatst**: 31-10-21 09:30

Geplaatst: 31-10-21 09:30

Het is van de zomer gebeurd en dan nu nog niet naar stal kunnen vind ik best wel heftig.
Ik verloor mijn paard na 25 jaar . Hij is 28 geworden.
Nu was mijn paard oud en ben je er enigzins op die leeftijd wel op voorbereid maar toch. Hij is wel meer dan de helft van mijn leven bij me geweest. Maar ik had er nog 1 staan.

1 of 2 dagen hebben mijn stalgenootjes mijn paard eten gegeven en toen was ik er weer. Tenminste voor mijn paard dan. Of ik er zelf echt helemaal was ...denk het niet.
2 weken later heb ik mijn spulletjes van stal gehaald ( ij stond op ene pensioenstal). En tuurlijk waren er weer tranen een heleboel zelfs. Maar even terug gaan naar stal kan wel helpen bij het verwerkings proces. Je ziet dat hij er gewoon echt niet meer is. En we hebben daar ook nog even een tijdje gepraat.

Ik zou het naar stal gaan niet meer ontwijken maar wel gaan, anders krijgt dit nooit een plekje.
Desnoods ga je samen met iemand en als er tranen komen mag dat best.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:34

Geplaatst: 31-10-21 09:34

Je paard te koop zetten verplicht je niet om hem aan elke mafklapper te verkopen. Ook kan je aan vrienden vragen om het selectieproces en de bezichtigingen voor je te doen, dat scheelt je veel energie. Als een koper door hun selectie komt (criteria overlegd met jou) kan jij kennis maken en de knoop doorhakken toch?

Ik zou op basis van jouw argumenten het dier niet houden. Voor jou en paard niet de beste oplossing denk ik

**Geplaatst**: 31-10-21 09:37

Geplaatst: 31-10-21 09:37

Momenteel zijn oude maar nog gezonde en goed rijdbare paarden heel gevraagd en er worden nog flinke prijzen voor neergelegd.Verkopen is geen schande.Hoe moet iemand anders aan een paard komen,als er niet verkocht mag worden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-21 09:37

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-21 09:37

Cowgirl schreef:
Het is van de zomer gebeurd en dan nu nog niet naar stal kunnen vind ik best wel heftig.
Ik verloor mijn paard na 25 jaar . Hij is 28 geworden.
Nu was mijn paard oud en ben je er enigzins op die leeftijd wel op voorbereid maar toch. Hij is wel meer dan de helft van mijn leven bij me geweest. Maar ik had er nog 1 staan.

1 of 2 dagen hebben mijn stalgenootjes mijn paard eten gegeven en toen was ik er weer. Tenminste voor mijn paard dan. Of ik er zelf echt helemaal was ...denk het niet.
2 weken later heb ik mijn spulletjes van stal gehaald ( ij stond op ene pensioenstal). En tuurlijk waren er weer tranen een heleboel zelfs. Maar even terug gaan naar stal kan wel helpen bij het verwerkings proces. Je ziet dat hij er gewoon echt niet meer is. En we hebben daar ook nog even een tijdje gepraat.

Ik zou het naar stal gaan niet meer ontwijken maar wel gaan, anders krijgt dit nooit een plekje.
Desnoods ga je samen met iemand en als er tranen komen mag dat best.

Ieders rouwproces is anders en kan een ander niet over oordelen. Er staat ook geen limiet op rouwen. Jij mag het best heftig vinden dat ik nog niet naar stal kan, maar je kan er niet over oordelen.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:39

Geplaatst: 31-10-21 09:39

Dat ts een koliek operatie heeft gedaan kan ik dan wel weer begrijpen.
Dat paard was nog jong en dan denk je misschien, dit en we kunnen er nog 20 jaar tegenaan.
Ik zou voor mijn paard zeker hetzelfde doen. Tenminste als de dierenarts het een goede kans geeft dan.
Toen mijn schimmeltje oud was zei ik weer, daar ga ik geen revalidatie proces in, of dat nu 100 euro of 10.000 kost die is te oud.
Maar goed daar staat ieder anders in. Maar daar kan ik ts niet over oordelen. Zeker op dat moment in emotie niet.

Maar over de situatie van het huidige paard kan ze rustig denken.
Nu weer een leaser zoeken is je weer in de situatie zetten dat je zelf niet de regie in handen hebt.
Ik zou zeggen je hebt nu geleerd waar je dat kan brengen, trap niet weer in diezelfde kuil.
Zeker omdat je het dan ook over leasen en verkoop hebt, hak die knoop door en zet hem nu te koop.
Je hart ligt al duidelijk 5 jaar niet meer bij hem. Waarom dan daar in door modderen?
Omdat iemand je ooit aan heeft gepraat een dier is voor het leven?

Ja sommige zijn dat voor mij, maar een paard wat ik niet kan geven wat het verdient is voor mij toch wat anders.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:47

Geplaatst: 31-10-21 09:47

Je huidige paard verkopen, echt die verdient een baasje dat onvoorwaardelijk van haar houdt en de aandacht geeft die ze nodig heeft.

Jij kunt en wilt dat niet meer geven, daar ben je al jaren geleden mee gestopt. Dat maakt de verkoop imo alleen maar gemakkelijker. Dan is die zorg en extra financiële last van je schouders.

**Geplaatst**: 31-10-21 09:50

Geplaatst: 31-10-21 09:50

Snollygoster schreef:
Cowgirl schreef:
Het is van de zomer gebeurd en dan nu nog niet naar stal kunnen vind ik best wel heftig.
Ik verloor mijn paard na 25 jaar . Hij is 28 geworden.
Nu was mijn paard oud en ben je er enigzins op die leeftijd wel op voorbereid maar toch. Hij is wel meer dan de helft van mijn leven bij me geweest. Maar ik had er nog 1 staan.

1 of 2 dagen hebben mijn stalgenootjes mijn paard eten gegeven en toen was ik er weer. Tenminste voor mijn paard dan. Of ik er zelf echt helemaal was ...denk het niet.
2 weken later heb ik mijn spulletjes van stal gehaald ( ij stond op ene pensioenstal). En tuurlijk waren er weer tranen een heleboel zelfs. Maar even terug gaan naar stal kan wel helpen bij het verwerkings proces. Je ziet dat hij er gewoon echt niet meer is. En we hebben daar ook nog even een tijdje gepraat.

Ik zou het naar stal gaan niet meer ontwijken maar wel gaan, anders krijgt dit nooit een plekje.
Desnoods ga je samen met iemand en als er tranen komen mag dat best.

Ieders rouwproces is anders en kan een ander niet over oordelen. Er staat ook geen limiet op rouwen. Jij mag het best heftig vinden dat ik nog niet naar stal kan, maar je kan er niet over oordelen.

Toch heb je nog een paard staan waar je verantwoordelijk voor bent. En die kan er ook niks aan doen.

**Geplaatst**: 31-10-21 10:07

Geplaatst: 31-10-21 10:07

Spenk schreef:
Snollygoster schreef:
Ieders rouwproces is anders en kan een ander niet over oordelen. Er staat ook geen limiet op rouwen. Jij mag het best heftig vinden dat ik nog niet naar stal kan, maar je kan er niet over oordelen.

Toch heb je nog een paard staan waar je verantwoordelijk voor bent. En die kan er ook niks aan doen.

Precies, je hebt simpelweg niet de luxe om dit zo te doen.
Wat je ook doet: verkopen, nieuwe bijrijder zoeken, nu de oude bijrijder stopt zit je in een situatie dat je je de luxe niet meer kunt veroorloven om ervoor te kiezen niets meer met paarden te willen doen.
Dit alles is het gevolg van jouw eigen keuzes en van niemand anders. Tijd om volwassen te worden en daarnaar te gaan handelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-21 10:17

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-21 10:17

Achterom schreef:
Spenk schreef:

Toch heb je nog een paard staan waar je verantwoordelijk voor bent. En die kan er ook niks aan doen.

Precies, je hebt simpelweg niet de luxe om dit zo te doen.
Wat je ook doet: verkopen, nieuwe bijrijder zoeken, nu de oude bijrijder stopt zit je in een situatie dat je je de luxe niet meer kunt veroorloven om ervoor te kiezen niets meer met paarden te willen doen.
Dit alles is het gevolg van jouw eigen keuzes en van niemand anders. Tijd om volwassen te worden en daarnaar te gaan handelen.

Lees jij dat ik niks aan het doen ben? Dat ik het op iemand anders afschuif? Volgens mij ben ik toch wel in de weer met het zoeken naar een oplossing waar enerzijds paard goed uitkomt en anderzijds ik emotioneel achter sta. Maar goed, heb het gevoel dat sommigen onder jullie hier totaal andere dingen lezen die ik schrijf, of althans hun eigen invulling eraan geven. Ik heb nog drie maanden ademruimte en hoef gelukkig de beslissing niet nu meteen te maken, die luxe heb ik wél nog. Tot die tijd komt mijn paard absoluut niks te kort.

**Geplaatst**: 31-10-21 10:19

Geplaatst: 31-10-21 10:19

Je grootste last is je zelfmedelijden ik lees alleen maar ja maar dit ja maar dat jij kan niet oordelen jullie mogen niet verwijten blablablabla

Ongeacht wat je moet doen kwa financiën, hoor je voor je paard te zorgen als mijn man morgen overlijd zeg ik ook niet tegen mijn paarden kinderen en wie dan ook zoek het maar uit.

Ik lees geen enkel liefde voor je oude paard, dus lijkt me inmiddels logisch wat je moet doen iig zorgen dat ie goed verkoopbaar is.

3 maanden ademruimte is uitstellen, bijrijder wil stoppen waarom dan nu niet te koop aanbieden.
Hoe eerder paard bij nieuwe ruiter is die volledig voor hem kan gaan hoe beter.

**Geplaatst**: 31-10-21 10:26

Re: Benarde situatie, paard verkopen?

Geplaatst: 31-10-21 10:26

Ontdaan van alle ballast heb je gewoon 5 mogelijkheden:
1) paard zelf aanhouden en zelf rijden (financieel een uitdaging vanwege afbetaling kliniek)
2) paard aanhouden maar op een goedkopere pensioenstal zetten (financieel iets minder uitdagend)
3) paard zelf aanhouden en bijrijder zoeken die stalkosten overneemt
4) paard verkopen (ben je de regie kwijt, maar de kosten ook)
5) paard naar de slager brengen (weet je in ieder geval zeker dat-ie niet in verkeerde handen komt)

Meer smaakjes zie ik zo snel niet.

**Geplaatst**: 31-10-21 10:27

Geplaatst: 31-10-21 10:27

Ik zou ook nu te koop aan bieden. Dan kan de bijrijder hem nog voorrijden en alles. Of wil je dat straks wel ineens zelf doen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-21 10:27

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-21 10:27

tita schreef:
Je grootste last is je zelfmedelijden ik lees alleen maar ja maar dit ja maar dat jij kan niet oordelen jullie mogen niet verwijten blablablabla

Ongeacht wat je moet doen kwa financiën, hoor je voor je paard te zorgen als mijn man morgen overlijd zeg ik ook niet tegen mijn paarden kinderen en wie dan ook zoek het maar uit.

Ik lees geen enkel liefde voor je oude paard, dus lijkt me inmiddels logisch wat je moet doen iig zorgen dat ie goed verkoopbaar is.

3 maanden ademruimte is uitstellen, bijrijder wil stoppen waarom dan nu niet te koop aanbieden.
Hoe eerder paard bij nieuwe ruiter is die volledig voor hem kan gaan hoe beter.

Mag je best vinden Tita, maar wat ik doe zullen er altijd mensen zijn die ik tegen de schenen schop. Ik doe dus gewoon waar ik achter sta en geen spijt van ga hebben. Maak je geen zorgen, ik garandeer wel dat mijn paard niks te kort komt