Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-21 17:24

Geplaatst: 24-02-21 17:24

anjali schreef:
Ik laat de beslissing over de noodzaak van euthanaseren over aan de DA. Omdat die de medische kennis heeft om te zien of iets nog kan herstellen of niet.

Dan hadden mijn laatste 3 paardjes hier nog rondgelopen.
De eerste had ernstige (pijnlijke) spat en een flinke chronische peesblessure (mocht niet meer gek doen en was met pijnstilling nog best te houden op een klein stukje met zeer beperkte beweging), daarna een merrie (21 jaar) die best te opereren was (hoge kosten, lang herstel tijd.. enkele maanden tot max 1 jaar levensverlenging) en mijn laatste die regelmatig met een slokdarmverstopping stond (had een erfelijke afwijking waardoor zij een progressieve slokdarmverlamming had en alleen op zand kon met 2 a 3x daags een emmer slobber, geen plukje gras/hooi/luzerne enz).
Deze heb ikzelf gekozen om te laten gaan.

**Geplaatst**: 24-02-21 17:30

Geplaatst: 24-02-21 17:30

Maar dat is gelijk ook vaak het probleem. Paarden die lichamelijk iets mankeren, blijven toch redelijk lang sterk, in overleven modus en houden wel hun behoefte.

Mijn groep is vrij hecht, maar soms zie je ook dat een paard apart gaat staan, zelf of afgestoten door de rest. Niet meer mee kunnen komen, uit een groep liggen etc is ook echt heel naar voor een paard.

Van mij hoeft ( bijna ) niemand of geen dier onnodig dood, maar je moet inderdaad realistisch zijn. Ik zie mensen om me heen dokteren en paarden rond laten lopen, dat ik echt was gestopt. Maar als je er zelf voor staat, zie je niet alles even scherp en mensen om je heen kletsen vaak naar de mond.

Daarom moet je altijd bekijken wat rekken voor toegevoegde waarde heeft. Ja, het paard heeft recht op leven. Maar dat leven moet wel echt paard waardig zijn.

Voor een paard maakt het echt niet uit wanneer het wordt ingeslapen. Ik denk maar zo; als ze gesedeert worden voor een behandeling of iets, vinden we het allemaal geen probleem, want we helpen het paard, krijgen antwoorden etc.
Maar zodra we weten dat daarna de dood gaat volgen, is het opeens heel anders. Waar het voor het paard echt hetzelfde is, mits het netjes gebeurt natuurlijk.
En zelfs dan...........In 2017 lukte bij ons het inslapen niet heel vlot en dat is echt wel even rot. Maar alsnog is het kort en heeft het paard daarna er echt geen weet van, geen pijn, niks.

Iedereen die mij kent, weet dat ik dag en nacht met mijn paarden bezig ben, echt alles voor ze over heb etc.
Maar ook ik denk soms; Wat heeft het voor toegevoegde waarde dat X er nog staat? Voor wie doe ik het? Voor hem/haar? Voor mezelf? Mij kost het alleen heel veel geld, tijd, energie en ook veel verdriet. Soms denk ik ook; inslapen en dan rust in de tent. Want feitelijk kan ik dan meer tijd en energie stoppen in de paarden die niet iets extra's nodig hebben en waar je wel mee kan rijden, een werkje doen etc.

Maar nogmaals; Iets wat er langzaam insluipt is echt lastiger dan in 1x moeten beslissen. We zijn maar mensen en hebben ergens een teken nodig dat het goed is zo. Maar het alles proberen en rekken doen we echt voor onszelf. Wij willen dat ze oud worden, lang bij ons blijven en zeker weten dat we de juiste beslissing nemen.