Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-01-21 15:21

Re: De vreemde dingen die je meemaakt bij kopen / verkopen van j

Geplaatst: 25-01-21 15:21

Ik reed bij een handelaar paard en die had een drachtige pony te koop.
Komen er mensen voor kijken en de handelaar gaf aan dat ze dragend was.
En die mensen, dat is niet erg, krijgt u wel de eerste keuze uit het nestje..... :roll:

**Geplaatst**: 25-01-21 15:23

Geplaatst: 25-01-21 15:23

Britta31 schreef:
Ik kocht mijn ruin van toen 19 van iemand omdat hij te oud werd voor wat zij met hem wilde.Ze kwam hem al huilend brengen.En heeft nog verschillende keren afscheid genomen.Ze zat weer in de auto,toch er weer uit voor nog een afscheids knuffel en nog 1.Haar man heeft haar toen onder lichte dwang in de auto gezet en zijn ze gegaan.

Gek he!
Hier voor mijn oudste shetje hier net zo, gratis gekregen van iemand die ging emigreren. En op de dag dat we ze kwamen halen tranen met tuiten, hysterisch ‘mama gaat je niet achterlaten! Mama komt nog vaak op bezoek!’...

Achteraf nog af en toe uit eigen initiatief een foto gestuurd en ze is welgeteld 1x nog eens op bezoek gekomen na een half jaar. Nu al heel lang niets meer van gehoord. Waarom dat drama nodig was weet ik nog altijd niet

**Geplaatst**: 25-01-21 15:31

Geplaatst: 25-01-21 15:31

Ik had er laatst eentje. Volgens verkoper wat groen. Nou groen vind ik niet erg, fijn zelfs. Beest vloog al schuimbekkend door de bak heen. Zodra ik de teugels wat liet vieren begon ze als een pasionele metalhead te headbangen. Dat is niet groen in mijn boekje.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:32

Geplaatst: 25-01-21 15:32

Bij verkoop van een jong, braaf maar wel groen paard, vraagprijs 3500 euro;

* 1 ruiter die heel ervaren zou zijn. Ik liet zelf poetsen en zadelen om te kijken of er een prettig contact tussen paard en ruiter is. Het kennismaken ging prima, het poetsen al wat minder, dat was meer aaien met een borstel, maar toen moest het zadel er op... Sjabrak achterstevoren (nog een met lusjes voor aan de singelstoten ook), zadel echt halverwege de rug, en dan moeilijk doen dat de singel niet past. Werkelijk geen idee dat dekje en zadel niet goed lagen, en had ook nog nooit gezien dat een singel rechts ook los kan. Heb ik maar niet laten rijden, leek me niet zo'n goed idee

* 1 ruiter leek te mooi om waar te zijn. Klikte aan alle kanten, wilde eerst stukje grondwerken om kennis te maken, ging supermooi, rijden daarna ook. Was al twee keer geweest, tussendoor nog allemaal mailtjes met vragen etc. Komt 3e keer en vermeldt dan dat ze geen 3500 euro heeft maar wel 1000 kan bieden mits ze in termijnen kan betalen. Toedeledokie en de groetjes thuis :wave:

* Meerdere reacties van mensen die helaas niets konden betalen, maar wel een 5sterrenhuisje konden bieden. Waarvan er een paar nog pissig werden omdat ze een (overigens gewoon vriendelijke en beleefde!) afwijzing kregen ook nog. Heel bijzonder.

Bij zelf paard kopen:

* Paard loopt om M-niveau volgens advertentie. Blijkt alleen geen rechtergalop te kunnen omdat 'ie zo krom is als een banaan. Was denk ik de M van Manmanman wat een ellende :')

* Paard is braaf. Filmpje zag er niet verkeerd uit, aansprekend dier. Kom je daar, vraag je of het paard even voorgereden kan worden, zie je al bedenkelijke blikken. Toch even aangedrongen, voor de zekerheid. Nog steeds blij om. Er bleken 2 man nodig om 'm vast te houden met opstappen en vervolgens werd de eigenaresse me toch gelanceerd :oo

waarna de hulp de volle laag kreeg omdat 'ie "dat k*tbeest dood had moeten longeren" zoals ze gezegd had. Ennnnnn bedankt he, daar had ik als klant dus fijn m'n nek op mogen breken -O-

Achteraf snapte ik waarom 'ie op het verkoopfilmpje kletsnat van het zweet was...

**Geplaatst**: 25-01-21 15:34

Geplaatst: 25-01-21 15:34

Vorig jaar kwam er iemand langs zonder cap om een paard uit te proberen. Ik heb gezegd dat ze wel een kon lenen, maar dat wou ze niet. Prima, maar dan kom je er ook niet op. Fijne dag nog.

Ik had een paard te koop staan. 4 jarige fijn te rijden, maar wel heel sensibel en groen, dus niet voor beginners. Ik kreeg een berichtje van een meisje van ik denk 14 ofzo. Of ze vandaag nog langs kon komen. Ze stelde verder helemaal geen vragen over het paard. Nou ja prima. Meisje en haar vader kwamen die middag nog. Ik was binnen en hun waren toen al de schuur ingelopen. Toen ik er aan kwam liepen ze al achterin de schuur bij de zadelkamer. Vond ik een beetje bijzonder, maar oke. Zo'n beetje het eerste wat ze zegt is dat ik hem niet hoef voor te rijden. Helaas voor dat paard kon dat meisje écht niet rijden en was ze behoorlijk grof met haar hulpen. Zat zijn hoofd naar beneden te zagen terwijl hij op 2 pinken te rijden is en ze zat er gewoon heel verkrampt en uit balans op. Hij was al een paar keer weggeschoten als reactie op haar zit waarna zij nog meer begon te hangen. Je zag hem gewoon spanning opbouwen en ik denk dat als ik niet had ingegrepen hij echt af was gegaan. Toen ik heb gezegd dat ze beter kon afstappen kreeg ik ruzie met haar pa. Volgens hem ging het hartstikke goed en kon dochterlief heel goed jonge paarden opleiden. Ik moest me schamen voor mijn gedrag

Ik ben altijd heel eerlijk in hoe mijn paarden zijn en als ze niet voor beginners zijn zet ik dat er bij en leg ik uit waarom. Helaas toch nog vaak genoeg mensen die zichzelf gigantisch overschatten, dus tegenwoordig gaan ze eerst aan de longeerlijn als ik twijfels heb.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:35

Geplaatst: 25-01-21 15:35

Tja, ik snap dat verdriet wel. Vorig jaar voor het eerst in mijn leven 1 van mijn eigen dieren verkocht omdat ik hem niet kon geven wat hij verdiende en we gewoon niet goed meer bij elkaar paste. Je wilt niet weten hoeveel tranen het gekost heeft. Gelukkig iemand gevonden die mij helemaal begreep en waar ik een goed gevoel bij had, maar de tranen waren er toch. Zelfs tijdens het bezichtigen. De ochtend voor het wegbrengen was ik ontroostbaar. Ik heb denk ik zoveel gehuild de dagen ervoor, dat toen ik hem eenmaal weg bracht mijn tranen op waren volgens mij.....Mijn vriend zei zelfs nog, waarom gooi je hem niet gewoon op de wei, maar dat was juist wat ik niet wilde, ik wilde iemand die nog lekker met hem aan de gang ging. Inmiddels nu een aantal maanden geleden, maar ik denk ook nog niet dat ik er al aan toe zou zijn om hem nu op te zoeken.....Wel ontvang ik nog regelmatig updates via app en foto's, en dat vind ik wel heel fijn om te zien dat hij het nu zo goed heeft.

Was hij ouder geweest dan had ik hem waarschijnlijk wel gewoon de wei op gedaan, maar een kerngezonde 9 jarige ga je (of in ieder geval ik) niet de wei op doen omdat de klik met rijden er niet meer is....

**Geplaatst**: 25-01-21 15:38

Geplaatst: 25-01-21 15:38

Deze verhalen beangstigen me wel heel erg. Ben zelf rustig op zoek naar een nieuw maatje. Nog nergens gaan kijken maar ik houd mn hart vast :')

**Geplaatst**: 25-01-21 15:42

Geplaatst: 25-01-21 15:42

Mijn familie zat in de dravers, en ik als klein meisje mocht op een paar van die paarden gewoon rijden waaronder een ruin. Kuikenmak en ik had hem nog nooit iets verkeerd of gemeens zien doen, maar hij had wel een rare plek. Was vroeger, zeker tien jaar eerder mishandeld met brandmerken ofzo zeiden ze.

In elk geval, er kwam een keer een vent op het erf daar, paard ziet hem en vliegt hem toch aan :oo

niet normaal. Ondanks dat mensen hem direct te hulp schoten kwam de man er niet zonder kleerscheuren vanaf.

Die man bleek dus degene te zijn die het paard in het verleden had mishandeld, het paard herkende hem direct

**Geplaatst**: 25-01-21 15:45

Geplaatst: 25-01-21 15:45

Dat overschatten kom je idd vaker tegen. Ik ben al iets strenger wanneer mensen bellen en ik geen beginnerspony of paard aanbied, maar soms is het verhaal echt mooier dan de ervaring.. Hier ook aan 1 meisje niet verkocht. Zagen mijn dochter voorrijden, en die is ook geen ster, maar dat was ook waarom de pony te koop stond. Op het voorrijden hadden ze de pony al willen kopen. Leek zo braaf. Mijn dochter had zich er een heel eind mee omhoog geknokt, maar de pony bleef iets te veel voor haar, waren we eerlijk over. Moeder met meisje waarvan gemeld werd toen ze hier naar mijn dochter keken, dat ze al een paard had, maar na een paar weken er niets meer mee kon, boos op de verkoper van dat paard, want daar leek hij zo braaf. Jong meisje moest alles zelf doen, moeder had geen paarden kennis. De pony die ik verkocht was sensibel, kijkerig, gewoon geen lefgozer zelf, zocht nog zeker bevestiging van de ruiter en ik heb juist zoveel grondwerk met dat dier gedaan, met longeren kon hij enorm in de stress raken, kortom, geen pony waar je een jonge meid zelf mee laat klooien. Meisje bleek helemaal geen ritme te hebben in het rijden, echt ondanks mooi verhaal moeder, een beetje manege ervaring. Na een paar rondjes waar we met samengeknepen billen hebben zitten kijken naar onze pony onder haar, of ze er op bleef zitten, je zag de spanning van de pony opbouwen, af laten stappen en aangegeven dat dit geen pony voor haar was, ze beter naar een brave beginnerspony kon gaan kijken, anders is er na een paar weken na aankoop hetzelfde verhaal met het paard wat ze al had staan. Heftig teleurgesteld waren ze, en begrepen er niets van. Ik verkoop zo veel liever eerlijk en aan de juiste combi, dan dat telefoontje krijgen wat de eigenaresse van het paard dat ze al hadden gekocht gehad heeft denk ik zo..

Laatst bijgewerkt door MightyMike op 25-01-21 15:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-01-21 15:47

Geplaatst: 25-01-21 15:47

Sky_As schreef:
Tja, ik snap dat verdriet wel. Vorig jaar voor het eerst in mijn leven 1 van mijn eigen dieren verkocht omdat ik hem niet kon geven wat hij verdiende en we gewoon niet goed meer bij elkaar paste. Je wilt niet weten hoeveel tranen het gekost heeft. Gelukkig iemand gevonden die mij helemaal begreep en waar ik een goed gevoel bij had, maar de tranen waren er toch. Zelfs tijdens het bezichtigen. De ochtend voor het wegbrengen was ik ontroostbaar. Ik heb denk ik zoveel gehuild de dagen ervoor, dat toen ik hem eenmaal weg bracht mijn tranen op waren volgens mij.....Mijn vriend zei zelfs nog, waarom gooi je hem niet gewoon op de wei, maar dat was juist wat ik niet wilde, ik wilde iemand die nog lekker met hem aan de gang ging. Inmiddels nu een aantal maanden geleden, maar ik denk ook nog niet dat ik er al aan toe zou zijn om hem nu op te zoeken.....Wel ontvang ik nog regelmatig updates via app en foto's, en dat vind ik wel heel fijn om te zien dat hij het nu zo goed heeft.

Was hij ouder geweest dan had ik hem waarschijnlijk wel gewoon de wei op gedaan, maar een kerngezonde 9 jarige ga je (of in ieder geval ik) niet de wei op doen omdat de klik met rijden er niet meer is....

In mijn geval ging het om een 26-jarige pensioenshet die alleen als weidemaatje diende en voor de rest nooit iets mee gedaan was. Voor een rijpaard kan ik het nog ergens begrijpen.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:53

Geplaatst: 25-01-21 15:53

Overigens ben ik ook wel eens bij een paard wezen kijken, wat verkocht werd wegens er niet lekker mee kunnen rijden. Eigenaar toch even voor laten rijden, zien wat er mis gaat, gevraagd of ik haar even mocht helpen. Resulteerde in een uurtje hartstikke fijn lesgeven waarin ze allebei hartstikke lekker reden, waarna de eigenaresse huilend afstapte en me de teugels wou geven zodat ik proef kon rijden omdat ze dacht dat ze niet meer terug kon qua verkoop. Ik heb er nog een kop koffie gedronken en ben vervolgens weer 2 uur terug naar huis gereden. Zonder paard, maar met een grote grijns op m'n bakkes. Paard is niet verkocht. Ze heeft een andere instructeur gezocht en ze heeft 'm nog steeds. We zijn inmiddels al dik 10 jaar facebookvriendjes en ik geniet regelmatig mee van haar foto's en verhalen.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:53

Geplaatst: 25-01-21 15:53

Ik zie liever tranen als ik een paard van iemand koop, dan blij dat ie weg is

Maar kan me voorstellen dat als mensen er een beetje ver in gaan en in blijven hangen dat het een beetje ongemakkelijk wordt. Ik kan niet goed verkopen, maar goed, een super pony al op pensioen zetten omdat de kinderen er uit gegroeid zijn, is jammer natuurlijk en wij hebben vorig jaar 2 pony's moeten verkopen om die reden. 2 meisjes gaan nu weer leren rijden met hen en dan denk ik dat de pony daar beter af is. Maar dat kost hier toch zeker altijd wel een paar tranen. We zijn er toch jaren gek mee geweest.

Mijn dochter roept wel vaker, ik had nog nooit een volwassene zien huilen, tot mam een paard van een mevrouw kocht, haha.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:54

Geplaatst: 25-01-21 15:54

Oh wat een verhalen allemaal! Ik heb echt superleuke bezichtigingen gehad die ik veel liever vertel, maar slechts 1 mindere ervaring gelukkig.

De eerste bezichtiging was goed, het voorrijden ging aardig maar de ruiter was zelf wat onzeker, paard wel braaf. Ik reed toen nog veel fanatieker en was wat handiger dan nu, maar de merrie was best soepel en wat ze niet gelijk snapte reageerde ze super positief op. Ze werd alleen gereden op een behoorlijk scherp bit, dat vond ik een red flag. De tweede keer kijken heb ik gevraagd of ik met een normaal bitje kon rijden. Dat heb ik geweten :')

paard vloog alle kanten op, bokken, springen... Geloof dat het met wat werk allemaal wel te doen zou zijn, maar daar was ik toen niet naar op zoek.

**Geplaatst**: 25-01-21 15:54

Geplaatst: 25-01-21 15:54

Dat vind ik wel een mooi verhaal Eatshay, ondanks dat je zonder paard naar huis ging, toch een fijn gevoel lijkt me!

**Geplaatst**: 25-01-21 15:55

Geplaatst: 25-01-21 15:55

Eatshay schreef:
Overigens ben ik ook wel eens bij een paard wezen kijken, wat verkocht werd wegens er niet lekker mee kunnen rijden. Eigenaar toch even voor laten rijden, zien wat er mis gaat, gevraagd of ik haar even mocht helpen. Resulteerde in een uurtje hartstikke fijn lesgeven waarin ze allebei hartstikke lekker reden, waarna de eigenaresse huilend afstapte en me de teugels wou geven zodat ik proef kon rijden omdat ze dacht dat ze niet meer terug kon qua verkoop. Ik heb er nog een kop koffie gedronken en ben vervolgens weer 2 uur terug naar huis gereden. Zonder paard, maar met een grote grijns op m'n bakkes. Paard is niet verkocht. Ze heeft een andere instructeur gezocht en ze heeft 'm nog steeds. We zijn inmiddels al dik 10 jaar facebookvriendjes en ik geniet regelmatig mee van haar foto's en verhalen.

awww

**Geplaatst**: 25-01-21 15:58

Geplaatst: 25-01-21 15:58

MightyMike schreef:
Dat vind ik wel een mooi verhaal Eatshay, ondanks dat je zonder paard naar huis ging, toch een fijn gevoel lijkt me!

Absoluut! Was ook echt een tof paard hoor, was zonde geweest als ze die verkocht had. Is ook echt helemaal goedgekomen tussen hen, is echt een mooi stel.

**Geplaatst**: 25-01-21 16:01

Geplaatst: 25-01-21 16:01

Wat at overschatten betreft, ik moest ook aan de longe toen ik, als 18-jarige, met m'n ouders bij een pas zadelmakke driejarige ging kijken. Ik ging enkel stappen met het paard, maar ik wou gewoon even weten hoe ze voelde voor ik besloot, zeg maar. De eigenaar heeft me vrij snel losgeklikt en zei achteraf dat hij verwacht had dat ik veel minder goed kon rijden dan dat ik verteld had (ik had gewoon eerlijk verteld hoe lang ik al reed, en welke oefeningen ik beheerste, dat ik een goede basiskennis grondwerk had en al enkele jongere, maar erg brave, pony's had doorgereden), want dat veel mensen ongeveer hetzelfde vertelden, maar dan nog halve beginners waren. Dus at hij mensen daarom uit voorzorg altijd eerst aan de longe hing, als ze kwamen testrijden. Dus ik denk dat heel veel mensen idd zichzelf overschatten, of anders dat ze gewoon staan te liegen over wat ze wel niet kunnen. Niet alleen verkopers zijn niet altijd eerlijk...
Ik rij overigens ook niet op Z-niveau, maar dat heb ik ook nog nooit beweerd.
Ik heb het paard toen trouwens gekocht

**Geplaatst**: 25-01-21 16:06

Geplaatst: 25-01-21 16:06

Mijn tweede paard werd thuis bezorgd en ik vond het zo ontzettend spannend. Paard kwam uit de trailer, werd in de wei gezet , nog even staan praten en de eigenaars gedag gezegd en toen kwamen bij mij de tranen. Van de spanning, van blijdschap, van van alles, ook vanwege het feit dat ik weer een paard had. Maar goed, dat begrepen die mensen gelukkig wel.

Mijn eerste paard hebben we zelf opgehaald. We lieten het veulen achter bij de eigenaar en wij namen de merrie mee. Ook dat gaf tranen omdat ik het zo zielig vond dat het veulen zonder moeder door moest en mijn merrie moest haar kind missen ( mijn moederhart brak zeg maar). Uiteindelijk boeide het veulen het helemaal niets dat mams weg was. merrie had het een paar dagen lastig, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, maar ook dat kwam goed.

**Geplaatst**: 25-01-21 16:09

Geplaatst: 25-01-21 16:09

Z hoeft ook helemaal niet om ruitergevoel te hebben. Ik heb zelf nooit wedstrijden (of weinig) gereden, nu wordt ik ouder en stijver, haha, maar rijd met de meeste paarden prima weg. Heb overigens ook wel bar slechte Z ruiters gezien. Zegt niet altijd alles. Maar ik dik vaak ook het verhaal van een paard liever iets meer aan, dan mensen aan te trekken, die onder het niveau zitten wat het paard nodig heeft zeg maar.

Ooit 1 keer zelf een paard geprobeerd waarbij dat aan de longe moest. Pensionhouder verkocht een paard voor een dame die in het buitenland zat, dier was een tijd niet bereden en hij wilde geen ongelukken met een paard van een ander. Vond ik prima, heb ik mij niet aan gestoord verder, ik verwachtte vanwege het stil staan ook geen doorgereden paard op dat moment. Heb ik wel mee naar huis genomen ook, fijn paard aan gehad. Maar die man had in de loop van de jaren ook alles al wel eens gezien en meegemaakt.

Ooit een merrie verkocht, die niet echt voor beginners was, ook niet zo geadverteerd, kwam een ruiter op die alleen maar 3 rondjes stapte in een beroerde houding en toen aangaf het dier wel te willen kopen. Wij hebben hem gevraagd wat hij er mee wilde en dat hij er maar eens een nachtje over moest slapen. Ik was toen nog jong en wist niet goed wat ik moest zeggen, die man had denk ik nog nooit gereden. Bevend zijn telefoontje afgewacht wat betreft het willen kopen, met het idee hoe moet ik die man teleurstellen daarin, maar ook nooit iets van weer gehoord (in dit geval gelukkig

).

**Geplaatst**: 25-01-21 16:38

Re: De vreemde dingen die je meemaakt bij kopen / verkopen van j

Geplaatst: 25-01-21 16:38

Oh dat overschatten.. Ik verkocht een jonge 4-jarige haflinger, beleerd voor de wagen en net zadelmak. Braaf, licht eigenwijs (haflinger..) en gewoon nog hartstikke onervaren.
Dit ook in de advertentie gezet. Braaf maar niet geschikt voor beginners want hartstikke groen.. Hoeveel mails ik gehad heb of hun dochter die net 2 maanden op de manege reed kon komen proberen.. Nee. Doen we maar niet. Hoeveel boze reacties ik wel niet gehad heb ook.
Dan maar 2 weken langer in eigendom houden voor een goede match.

**Geplaatst**: 25-01-21 16:59

Geplaatst: 25-01-21 16:59

Eigenaren kunnen hun paard soms ook over/mis-schatten hoor

Ik was op zoek naar een braaf sportpaard, waar ik weer vertrouwen in het rijden kon krijgen. Dit ook duidelijk nagevraagd (braaf en geschikt voor bange ruiter). Dat zou het paard inderdaad zijn en bij de eigenaar liep het paard ook echt top en netjes z'n rondjes ondanks druk verkeer erom heen etc.
Maar toen ik ging proefrijden reageerde het paard zo gespannen op mijn spanning, dat ik na een paar rondjes stap weer ben afgestapt. Dit paard gaf mij geen vertrouwen

Ik denk oprecht dat de eigenaar niet had bedacht dat z'n paard zo anders zou reageren, omdat het paard bij hem altijd braaf was.

Uiteindelijk wel echt een topper kunnen kopen en heb alle plezier en vertrouwen weer terug gekregen!

**Geplaatst**: 25-01-21 16:59

Geplaatst: 25-01-21 16:59

Ik ben twee keer op zoek geweest naar een paard.

De eerste was meteen raak bij de eerste bezichtiging. Super leuk lief, maar onervaren dier. Was ook nog jong maar veel plezier van gehad.

Tweede paard gekocht na 4 bezichtigingen. Waarvan de tweede wel een beetje vreemd was. Dit was bij een bekende handelsstal. Achteraf hoorde ik dat het zo 1 was waar je je oren en ogen open moet hebben. Nouja dat heb ik altijd wel en ik had ook iemand mee dus geen punt. Er stonden 2 paarden waarin ik geïnteresseerd was, dus ik vond het het ritje wel waard. Ik zocht een braaf dier, mag jong en onervaren zijn, maar geen gekke toestanden. Paard 1 was dat helemaal volgens hun. Nou prima rij maar voor. Meisje zat er nog geen 3 minuten op of dat beest begon me daar toch te staken en steigeren! Ik zweer het kaarsrecht overeind met bijna achterover klappen. Schrok me een hoedje. Ja dit deed ie normaal echt nooit! Jaja. Ik heb vriendelijk bedankt bij de vraag of ik hem wilde proberen. Toen kwam paard nummer 2... ik dacht ik was er nu toch, maar echt veel vertrouwen had ik er niet meer in. Dit paard bleek duidelijk niet de leeftijd die men had verteld en liep kreupel naar de poetsplaats. Ik heb vriendelijk bedankt en ben naar huis gereden. Sjongejonge...

**Geplaatst**: 25-01-21 17:00

Geplaatst: 25-01-21 17:00

Moet ik ook eens proberen, "u bent niet ervaren genoeg voor dit paard" lijkt wel hét verkoopargument bij uitstek te zijn

Toen ik mijn vorige verkocht als "braaf leerpaard" kwam er ook iemand die erg onzeker was. Is na mijn voorrijden trillend opgestapt. Toen haar man en ik de spanning eruit gekletst hadden heeft ze zelfs nog een stukje draf gedaan. Twee meter of zo, ik denk dat ze toen weer adem moest halen. Paard gedroeg zich al die tijd voorbeeldig, was trots op 'm.

Van die mensen niets meer gehoord, wat ik al niet verwacht had. Ach, we hebben iemand een positieve ervaring mee gegeven en paard heeft dezelfde week nog een perfect adres gevonden.

@Eatshay, mooi verhaal

**Geplaatst**: 25-01-21 17:25

Geplaatst: 25-01-21 17:25

Josje_D schreef:
Kady1 schreef:
Er is al eens eerder een soortgelijk topic geweest over de gekke vreemde dingen die mee kan maken als je een paard wil kopen of wil verkopen.

Ik dacht laat ik weer eens zo'n soort topic openen.

ik zal beginnen met een ervaring van vorig jaar;

We gingen een pony wegbrengen die we verkocht hadden. We hadden al wel door dat deze mensen een andere levensstijl hadden dan wij. Maar dat maakt niet uit het waren super leuke mensen en paste perfect bij de pony.

De navigatie bracht ons in een woonwijk.
van het adres want we hadden op gekregen.
Toen bleek dat deze mensen twee woningen naast elkaar hadden. En we de pony door de voordeur van het tweede huis naar binnen moesten brengen en dat daar in dat de stal v de pony in de woonkamer was.
Dan sta je toch wel even gek te kijken maar het was een mooi moment.

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen...

Ik heb ooit eens een koper gehad die op zoek was naar een zwart paard. Het paard dat ik te koop had, had 1 wit vlekje op de kroonrand. De kopers wilde hem niet want hij was niet helemaal zwart.
Tsja... oeps! Dat had ik er niet bij vermeld.

Maar wauw!!! Jouw verhaal is wel het meest bizarre verhaal wat ik ooit gehoord heb! Haha!

In sommige stamboeken mag een paard ook echt geen wit haartje hebben.Want dat is een bewijs dat er vreemd bloed ingefokt is.Misschien was dit ook zo'n geval?

**Geplaatst**: 25-01-21 17:39

Re: De vreemde dingen die je meemaakt bij kopen / verkopen van j

Geplaatst: 25-01-21 17:39

Toen ik mijn hengst kocht heeft de vorige eigenaresse er de laatste nacht (stond bij een trainer) bijgeslapen in de stal om afscheid te nemen. :knuffel: