Fortitude schreef:Jammer dat je je zo aangevallen lijkt te voelen, dat is niet nodig want zijn allemaal ooit ergens begonnen en ook allemaal geen Olympische amazones. Ik ben het wel eens met een deel van mijn voorgangers in het vermoeden dat dit bij jou ligt. En dat is niet erg! Toen ik lang geleden voor het eerst op een goed opgeleid paard (lichte tour) stapte kon ik niet eens een rechte lijn rijdenpaard begreep mij voor geen meter. Paardrijden is nog niet zo makkelijk!
Ook de opmerking over je instructrice begrijp ik wel. Als je met drie keer in de week instructie de opmerking krijgt dat zij niet weet hoe ze dit op moet lossen, dat vind ik wel kwalijk. Dit is geen monsterlijk groot probleem, als zij nu al niet meer weet wat ze moet doen om dit te verhelpen dan vraag ik mij wel echt af hoe dat moet als je wel tegen iets lastigers aanloopt.
Overigens les ik zelf graag bij meerdere mensen. Wel mensen die een beetje in hetzelfde straatje vallen qua methode, maar toch. Ze zien allemaal net wat anders. Misschien zou dat je nog kunnen helpen?
Tips geven zonder het gezien te hebben vind ik lastig, gevoelsmatig zou ik er nu niet teveel druk op leggen en lekker met je stem ondersteunen in de overgang. Ik denk dat jullie vooral nog aan elkaar moeten wennen en weet je, niet alles hoef in één keer perfect!
Betreffende de kreupelheid: goed dat je dat wel serieus neemt. Persoonlijk rij ik niet door op een onzuiver paard, maar ik heb het niet gezien dus ik ga daar geen conclusies over trekken
Ik voel me aangevallen omdat er enkel de nadruk werd gelegd op mijn 'beginnersniveau'. Dat weet ik best wel, maar ik was enkel op zoek naar bruikbare tips. Ivm Instructrice het is niet dat ze het niet weet, maar ze geeft zelf aan dat het probleem complexer is. Ik heb 1 instructrice waar ik het meeste bij les, maar er zijn ook 2 andere instructrices die me geholpen hebben.
paard begreep mij voor geen meter. Paardrijden is nog niet zo makkelijk!
). Zolang ik niets vroeg deed hij alles heel braaf (stap, draf, galop, pasje wijken, kon een klein kind op naar buiten bij wijze van). Op gegeven gaf de instructrice aan hem iets meer op te pakken, en iets meer aan het werk te zetten. Nou ik heb het geweten. Waar ik in die eerste fase nog fouten kon maken, en het paard relatief "ongevoelig" was voor subtiele hulpen, kwam dat paard bij het oppakken helemaal in zijn "werkmodus". Ik heb in de SB gezeten, in de travers, aangegaloppeerd bij het wijken ed. En het enige wat ik wou was gewoon een rondje rechtuit rijden, maar ergens zette ik wel dingen in (dmv. gewicht verplaatsing, wat ik vervolgens overcorrigeerde). Anyway het was een mooie ervaring om een keer mee te maken, en ook eens goed om zo gespiegeld te worden door een paard.