Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-01-20 10:51

Geplaatst: 12-01-20 10:51

DeMolenhoek schreef:
Klopt, weet ik. Maar ik ging ervan uit dat de vraag gesteld werd met het idee dat wij het dan zelf consumeren

Daar ging ik ook van uit idd. Bizar eigenlijk dat ze automatisch worden uitgesloten door castratie. Dat is in Nederland en Frankrijk bij mijn weten niet zo. De merrie zou ik zeker even checken en kan nog wel eens een hele mooie manier zijn van laten gaan zonder dat het 'zinloos' is.

**Geplaatst**: 12-01-20 10:56

Geplaatst: 12-01-20 10:56

ook hier heeeel herkenbaar.
momenteel zit ook ik wat in een dip a la 'is dit wat ik wil?'
hier ook jonge kindjes,paarden aan huis(wel wat meer),een hoop andere dieren,en ook hier moet ik alles alleen doen(ook man die veeel werkt).
ook hier momenteel wat paarden op de sukkel waar we niet direct uitraken en na een lange dag dan enkel nog in de donker en de kou paard A dit en dat doen,paard B zorgen dat hij x en y krijgt,.....
daar heb ik ook even helemaal genoeg van.
+ ook alle plannen die ik heb,vallen behoorlijk in het water,want je kan moeilijk of niet weg door de paarden en andere dieren(en iemand vinden om alle dieren te verzorgen is moeilijk,heel eenkennige hond,een bende paarden waarvan er enkele ook een handleiding hebben momenteel,....)
dus ook hier zal er in het voorjaar deftig gesnoeid worden,maar zal ook niet het volledige probleem wegnemen,want je blijft natuurlijk met de dieren zitten....

nu,voor mezelf heb ik ook gezegd,'zwem het nu uit tot het voorjaar'
want als ze dan terug buiten kunnen,en de zon schijnt,denk ik er mss terug helemaal anders over.
veel mensen lopen tegen zoiets aan een stuk in de winter,want er komt gewoon veeeel meer zorg bij kijken dan in de zomer.

**Geplaatst**: 12-01-20 11:00

Geplaatst: 12-01-20 11:00

Ja, bizar zeg. Bij mijn weten mogen mijn ruinen gewoon voor menselijke consumptie geslacht worden. Waarom is dat bij jullie zo?

Ik kan me voorstellen dat je dat serieus overweegt. Het is ook een afweging je eigenlijk alleen zelf kunt maken.

Hoe lang heb je dit gevoel nu? Hoe zit je verder in je vel momenteel? Zou het al kunnen schelen als je er van eentje afscheid neemt? Als je dat zou doen, welke zou dat dan zijn?

**Geplaatst**: 12-01-20 11:03

Geplaatst: 12-01-20 11:03

Persoonlijk zou ik nu (wanneer je in een dip zit) niet zo snel ervoor kiezen een paard te laten inslapen. Volgend voorjaar loopt er misschien een dartel veulen rond, krijg je een kerngezonde supertinker onder je kont om te bijrijden, zie je alles rooskleuriger in en besef je dat het toch allemaal zo erg niet was.
Niet om je problemen nu te bagatelliseren, maar het is binnenkort niet voor niets Blue Monday. Dit is de donkerste periode van het jaar, paarden verzorgen gebeurt nu in de nattigheid en de duisternis, niets leuk aan nu.

Praat met de dierenarts, wat zijn de daadwerkelijke prognoses voor de dieren? Buiten het paard met artrose, valt bij de andere paarden nog winst te behalen? Zou training voor het jongste paard niet juist helpen, omdat pezen en spieren dan sterker worden? Waarom probeer je die jongste niet op te voeden zodat die zich gedraagt en je er minder bang voor bent? Dit gaat van pas komen wanneer die hobbyfokkerij er uiteindelijk wel komt, dan ga je ook verschillende veulens met verschillende karakters krijgen. Als je die dan later wilt verkopen zul je die toch een degelijke opvoeding moeten geven en kun je die niet laten staan onder het mom van 'heb ik geen band mee'.

Kortom, probeer in alles de mogelijkheden te zien, het voordeel dat je er wel uithaalt.

**Geplaatst**: 12-01-20 11:17

Geplaatst: 12-01-20 11:17

safina schreef:
Ja, bizar zeg. Bij mijn weten mogen mijn ruinen gewoon voor menselijke consumptie geslacht worden. Waarom is dat bij jullie zo?

Ik kan me voorstellen dat je dat serieus overweegt. Het is ook een afweging je eigenlijk alleen zelf kunt maken.

Hoe lang heb je dit gevoel nu? Hoe zit je verder in je vel momenteel? Zou het al kunnen schelen als je er van eentje afscheid neemt? Als je dat zou doen, welke zou dat dan zijn?

Toch al sinds deze zomer, toen bleek dat de merrie haar eiwitallergie had. Toen dacht ik echt wel: Lap, nu is er aan alle 3 wat. Ik kan geen eerlijk antwoord op geven waarom het zo is. Ik twijfel zelfs of het te maken heeft met de castratie, al dan niet de medicijnen die als nazorg worden gegeven.

Gini: Nee, training kan geen verbetering geven helaas. Deze optie’s hebben wij al bekeken en daar zijn er maar weinig tot geen mogelijkheden in.

Verder is hij opgevoed. Volledig veulen abc. Toen hij mij heeft geslaan was het net lente, moeder stond voor de eerste keer hengstig en ook heel heftig. De hoefsmid was met hem bezig en voor ik het wist steigerde hij en had mij vol in het gezicht. Toen is besloten om hem te castreren en eigenlijk is hij heel veel gekalmeerd. Maar ik voel mij er niet meer goed bij en dat merkt hij ook. Ik heb al gedacht om grondwerk les te nemen. Intensief gezocht achter lesgevers maar eerlijk gezegd valt de prijs mij echt tegen. Ik snap dat ze er ook wat aan moeten overhouden maar €45 voor een half uur was het laagste bedrag dat ik vond. Dat is voor nu gewoon even geen optie. Ik heb ook maar 1 dag dat dit mogelijk is en dat is zondag. Al de rest is mijn vriend tot laat aan het werk.

**Geplaatst**: 12-01-20 11:52

Geplaatst: 12-01-20 11:52

De eiwitallergie kan niet een verband hebben met de dracht? Dat het daarna weer terug draait?

Ik denk zelf dat je het fokken vooral moet gaan laten voor wat het is en daarna gaan kiezen wat je wil met je huidige paardjes. Die jonge heb je alleen gehouden omdat hij al snel "stuk" was, 3 paarden vs 2 paarden houden is al een behoorlijk verschil. Hoewel ik je keuze wel bewonder, zou het niet maar moeten omdat het moet, maar omdat je het zelf wil en kan.

Of over een andere boeg, een stalhulp aannemen voor x dagen in de week? Dat haalt de ballast weg, geeft jou tijd op die dagen om ipv te verzorgen ook echt voor jezelf bezig te gaan.

Je moet je paarden wel voor jezelf houden uiteindelijk, als je het niet voor jezelf doet dan is het echt een hele zware taak.

**Geplaatst**: 12-01-20 11:53

Geplaatst: 12-01-20 11:53

Weet je, je kunt allemaal lessen gaan nemen omdat je je daartoe verplicht voelt, maar als je er de puf niet voor hebt en het staat je ontzettend tegen, werkt het toch niet. En als ik het zo lees, heb je nu vooral nood aan een stuk rust en ruimte voor jezelf.

Je kunt niet voor anderen zorgen als je in de eerste plaats niet voor jezelf zorgt. Ook voor paarden niet. Dus de eerste vraag voor jezelf is: wat heb jij nu nodig?

**Geplaatst**: 13-01-20 11:48

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 13-01-20 11:48

De laatste tijd al een paar keer gedacht of ik zelf zo'n topic moest openen.
En eerlijk, ik ben er nog niet over uit.

Het lijkt me aan de ene kant heerlijk om zonder paard te zijn, zonder al het moeten en de zorgen.
Maar aan de andere kant vind ik het ook niet eerlijk naar mijn paard toe, een tinker met Pssm1.

Vind het iig wel heel erg lastig te combineren met een gezin, werk, hond en gewoon nog een beetje leven.

**Geplaatst**: 13-01-20 11:57

Geplaatst: 13-01-20 11:57

DeMolenhoek schreef:
Gini: Nee, training kan geen verbetering geven helaas. Deze optie’s hebben wij al bekeken en daar zijn er maar weinig tot geen mogelijkheden in.

Verder is hij opgevoed. Volledig veulen abc. Toen hij mij heeft geslaan was het net lente, moeder stond voor de eerste keer hengstig en ook heel heftig. De hoefsmid was met hem bezig en voor ik het wist steigerde hij en had mij vol in het gezicht. Toen is besloten om hem te castreren en eigenlijk is hij heel veel gekalmeerd. Maar ik voel mij er niet meer goed bij en dat merkt hij ook. Ik heb al gedacht om grondwerk les te nemen. Intensief gezocht achter lesgevers maar eerlijk gezegd valt de prijs mij echt tegen. Ik snap dat ze er ook wat aan moeten overhouden maar €45 voor een half uur was het laagste bedrag dat ik vond. Dat is voor nu gewoon even geen optie. Ik heb ook maar 1 dag dat dit mogelijk is en dat is zondag. Al de rest is mijn vriend tot laat aan het werk.

Pfff, ik vind het moeilijk voor je, want je zit een beetje in een vicieuze cirkel. Ik denk dat weinig mensen een band met hun paard kunnen opbouwen of het gevoel hebben "iets" met hun paard te kunnen bereiken als je maar 1 dag in de week echt tijd hebt voor dat paard. Zelfs met een kerngezond paard zou je zo weinig tijd hebben om echt aan de slag te gaan.

Ik hoop dat je wat kunt met de tips hier en dat je stukje bij beetje toch wat meer klaarheid krijgt over wat je te doen staat.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:04

Geplaatst: 13-01-20 12:04

Herkenbaar verhaal, dit had ik een paar maanden geleden. Huis gekocht, kindje van 3,5, voltijds werken, man die een drukke job heeft. Paard (bijna 10 en nooit goed geweest, artrose in twee gewrichten) staat gelukkig in een kudde en het werk werd goed verdeeld, maar verder dan klusjes doen, raakte ik niet. Ook 40 minuten rijden enkele reis.

Ik wist het allemaal niet meer, en begon zelfs na te denken over hem laten inslapen (want onverkoopbaar). Ik had het gevoel dat ik hem niet kon geven wat hij nodig had. Hij kon gelukkig terecht bij weidegenootje dat altijd al dol was op hem (en heel eerlijk: hij past ook beter bij haar dan bij mij), dus ik weet dat hij het nu goed heeft en gewoon bij zijn eigen kudde kan blijven. Maar pijn doet het wel.

Laatst bijgewerkt door liesd op 13-01-20 12:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-01-20 12:06

Geplaatst: 13-01-20 12:06

Ik snap je volkomen TS. Jouw verhaal is de reden dat ik nooit mijn paard(en) aan huis wil hebben. Paarden zijn mijn hobby, het moet geen "moeten" worden.
In mijn ogen kan je het beste een paar (hele lastige ) beslissingen nemen. Het paard wat oud en ziek is, afscheid van nemen. Het paard waar niet mee gereden kan worden verkopen. Het paard wat in orde is in pension zetten ergens en een bijrijder zoeken. Als je dan 4 x per week naar je paard toe gaat, heb je echt iets voor jezelf. Iets om naar toe te gaan. Om te rijden, te poetsen, afleiding van je drukke bestaan. Ontspanning. Hobby.
Succes.

**Geplaatst**: 13-01-20 12:59

Geplaatst: 13-01-20 12:59

TS, wiens droom probeer je te leven? Is dit vooral de droom van je vriend en “lijkt het jou ook wel leuk”? Of is het ook echt vanuit het diepste van je hart wat jij graag wil? Want voor mij als buitenstaander lijkt het er nu vooral op dat jij gebruikt wordt om de dromen van je vriend te verwezenlijken. Als je nou eens heel diep in je hart kijkt, wat wil jij?

**Geplaatst**: 13-01-20 15:13

Geplaatst: 13-01-20 15:13

Hey Molenhoekje, tjeetje wat een openbaring. Ik snap je helemaal. Zo k** als nooit iets vanzelf gaat en je er meer geld in moet stoppen dan plezier dat je eruit haalt. Gelukkig slaat bij mij en Callas de naald door naar lol, maar anders...

Ik heb toen je verhaal van het veulen met de draadwonden helemaal gevolgd. Ik kom je regelmatig tegen in mijn eigen topic. Uit alles straalt een mens met het hart op de goede plek en vooral een paardenhart.

Het huis met veel klussen gaat een keer afkomen. Als ik je zo lees, zo ik een time-out nemen qua paarden. Het verzorgen zal moeten blijven, maar je zou ze ergens kunnen inscharen met zijn drietjes en je zou je eigen stallen en weiland kunnen verhuren voor pension om zo enigszins kiet te spelen.

Als je huis dan eenmaal af is over een jaar of zo, dan zou ik als ik jou was een fijn rijpaard of rijtinker kopen voor jezelf om de lol weer terug te krijgen.

Veel wijsheid gewenst.

**Geplaatst**: 13-01-20 15:26

Geplaatst: 13-01-20 15:26

Evelijn schreef:
Paarden die je nu hebt brengen zoals ik lees ook totaal geen plezier...
en nee die verkoop je ook niet en doe je ook niet met contract weg.
Maar dat zijn niet de enige twee oplossingen... en misschien is paarden houden (zeker die alleen maar energie kosten en waar je zelf schrik van hebt) nu niet het moment... dat mag ook.
Net als dat je prima de droom mag hebben om zelfvoorzienend te leven maar dat niet volgend jaar meteen alles uit de moestuin haalt. Het zijn grote dromen... tinkers fokken, zelfvoorzienend leven en dat naast een gezinsleven en werk... niemand verplicht je dat volgende maand goed te hebben of ook maar een antwoord. En ook niemand verplicht je paarden aan te houden die eigenlijk al in extra tijd leven.

Ik kan wel wat met dit antwoord.

Ik snap je grootste plannen. En ze klinken ook echt geweldig maar ik word al moe als ik naar je luister.

Ik weet uit ervaring hoe geldig 'zo leven' is. Maar ik doe het dan minus een kind en we hebben een gewone moestuin en niet het streven zelfvoorzienend te leven. Én ik heb 2 paarden waar ik wel echt mee kan wat ik er mee wil doen.
Dan heb ik al minder uren voor een kind nodig
Is de moestuin meer een leuke extra en geen extra last
en haal ik energie uit de paarden ipv dat ze mij energie kosten.

Maar heel simpel: als je geen lol hebt aan die paarden en ze (of een enkeling) is echt te slecht om te verkopen dan is de vraag of aan houden je langlopende verplichting is.
Een paard wat gewoon echt niet goed loopt én waar je geen klik mee hebt (in die volgorde) in laten slapen is bijvoorbeeld geen schande.

Mét kind kan ik niet inschatten maar met de rest van je lijst in iets afgeslankte vorm heb ik juist al 6 jaar immens veel plezier van de paarden. Ben er zelfs 2 gaan rijden ipv 1 toen ik mijn paard nog in pension had.
En nee, het is niet altijd rozengeur en manenschijn maar ik heb er nog nooit spijt van gehad.

Maar als jij je al een tijd zo voelt: something gotta give.... en jij bent de enige die kan bepalen wat dat is?

Laatst bijgewerkt door pol013 op 13-01-20 15:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-01-20 15:33

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 13-01-20 15:33

Ik denk dat het wel weer terug komt. Ik ken het gevoel, 14 jaar geleden hebben wij een bouwval gekocht ook voor paarden aan huis, in 14 jaar tijd is er heel veel gebeurd en ik kan slecht tegen rommel en verbouwingen, dan ontbreekt inderdaad de zin om iets met de paarden te doen. Er moet nu nog steeds het een en ander gebeuren, maar ik geniet er zo van dat ze aan huis staan. Als je weer wat meer rust vindt, komt het vast weer terug.

**Geplaatst**: 13-01-20 15:48

Geplaatst: 13-01-20 15:48

Hier ook de paarden aan huis en zeker in het begin ook veel aan de negatieve kant gezeten..

Huis moest flink verbouwd worden en daar hebben we 3 jaar over gedaan, ondertussen bij onze ouders gewoond.. In die periode gewisseld van baan ivm veel stress daar. Zieke merrie waar toen veel stress en verdriet om geweest is, merrie ingeslapen, 2 te jonge paarden om iets mee te doen, een ‘pensionpaard’ erbij en dan nog een mini Shet als gezelschap.

En dan inderdaad de lange, natte en koude winters waarbij ik alleen maar poep aan het scheppen was en geen paard had om op te rijden.

Heb toen vaak gedacht: is dit nou waar ik altijd van gedroomd heb?!

Maar ik wilde dit zo graag dat ik keuzes heb gemaakt: andere baan, dichterbij huis en minder uren, de rotklussen uitbesteed in het weekeind aan een tiener die ik daar wat centen voor betaal, ik ben gaan mennen met mini Shet zodat ik toch iets kon doen wat mij plezier opleverde in de tijd dat ik moest wachten om te kunnen rijden met die anderen. En besloten dat ons huis geen showroom is en het niet erg is als de wasmand soms overvol is en er eigenlijk al gestofzuigd had moeten worden.

Kinderen bewust niet aan begonnen want ik denk dat dat voor mij de druppel zou zijn. Ik heb zelf geen zin in die enorme verantwoordelijkheid en tijdvreters.

Mijn tip is dus eigenlijk; keuzes maken, minderen, en dingen gaan zoeken die je wél blij maken. En hoe dat gaat kun jij alleen zelf bepalen.

**Geplaatst**: 13-01-20 15:55

Geplaatst: 13-01-20 15:55

Joh, het is jouw leven. En daarin veranderen soms dingen.
Het is deels herkenbaar, het spookt de laatste tijd ook wel eens door mijn hoofd om te stoppen. Drukke baan, 2 jonge kinderen (sta er o.a. 6x per week aan het sportveld), eigen gezondheid niet altijd top en ik merk dat mijn paard nu ergens onderaan het rijtje komt en ik met een beetje geluk 2x per week bij haar kan zijn. Constant schuldgevoel en het plezier wordt minder. Andere situatie, maar begrijp je dilemma goed. Ook omdat verkopen voor jou geen optie is.
Sterkte met je overwegingen!

**Geplaatst**: 13-01-20 16:16

Geplaatst: 13-01-20 16:16

Is dit niet de cirkel of live dat iedereen wel eens een moment heeft van hoe kan ik dingen anders doen of een bepaald gevoel van binnen die aangeeft kijk eens om je heen maar volg altijd je hart.

**Geplaatst**: 13-01-20 16:26

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 13-01-20 16:26

Ik wil je nog even een virtuele knuf geven. Zo kl#te dit. :(:)