Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-11-19 13:59

Geplaatst: 13-11-19 13:59

Destination schreef:
CalipsoLover schreef:
Zijn dat geen zorgen voor later? Ik ben ook 20, heb 1 paard en in het voorjaar komt er een tweede bij. Het enige verschil is dat ik nog studeer en nog een aantal jaren moet. Maar ik ben nog lang niet bezig met alleen wonen, ik weet natuurlijk niet of dat ook zo geld voor TS. Maar ik hoorde dit ook van veel mensen rondom mij toen ik zei dat ik een tweede paard ging kopen. Eerst dacht ik, ze hebben een punt, maar later dacht ik, als je op die manier denkt moet je echt alles laten staan in je leven en bij alles wat je doet vragen gaan stellen en in twijfel trekken. Het is niet dom om toekomstgericht te kijken, maar je leeft wel nog altijd in het nu. Alleen wonen en 1-2 paarden hebben is zeker niet onmogelijk. Dat je een half jaartje tot een jaartje langer thuis moet wonen om te sparen neem ik er dan ook persoonlijk graag bij.

Maar het lijkt me ook wel fijn als je meubels kan kopen tegen de tijd dat je uit huis gaat? Ik ben 23 en ben uit huis gegaan, maar door te sparen tijdens mijn studie kon ik zonder problemen de meubels kopen die ik wilde.

TS, ik zou ook niet samen met iemand anders een paard kopen. Verder zou ik persoonlijk wachten totdat je op jezelf woont.

Naast een paard hebben kun je ook heel goedsparen voor meubels hoor.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:02

Geplaatst: 13-11-19 14:02

Grace schreef:
Gini schreef:
Mijn zin is letterlijk: "Ik vind je nog niet financieel onafhankelijk genoeg." Waarbij de 'je' overduidelijk slaat op de TS. Waarom betrek je dit opeens op jezelf, Marije_1997?

En hoe kan jij deze conclusie over TS trekken? Misschien betaald ze wel kostgeld of iets dergelijks.

Toen ik 'financieel onafhankelijk genoeg' typte, heb ik bewust het woord 'genoeg' gebruikt. Hoe ik tot mijn conclusie gekomen ben, is als volgt.

Feit 1: TS woont in bij haar ouders en maakt dus hoe je ook draait of keert, gebruik van de zorg en de infrastuctuur die de ouders voor haar voorzien. Hier staat misschien een compensatie tegenover, misschien ook niet. Hoe dan ook durf ik de veronderstelling maken dat deze mogelijke compensatie maar een fractie is van de eigenlijke kosten die je als alleenwonende zou hebben.

Feit 2: De ouders willen niet dat TS een paard koopt. Waarom weet ik niet, dat is iets tussen TS en haar ouders.

Beide feiten op zich vormen geen probleem. Veel volwassenen kiezen ervoor om langer bij hun ouders te blijven. Dat is iets wat ik niet veroordeel. Het probleem vormt zich wanneer je beide feiten samenvoegt.

Mijn conclusie: aan de ene kant dankbaar gebruik maken van de ouderlijke zorg maar tegelijkertijd de ouderlijke wens om geen paard te kopen in de wind slaan, vind ik not done. Dan ben je in mijn ogen dus niet financieel onafhankelijk genoeg om een paard te kopen. Voordat TS naar mijn mening kan overgaan tot de aankoop van een paard moet 1 van beide feiten aangepast worden. Om feit 1 aan te passen moet je financieel onafhankelijker worden, om feit 2 aan te passen moet een gesprek zonder verwijten met de ouders gevoerd worden.

Tot slot is er het bijkomende feit nummer 3 wat naar mijn bevinding mijn conclusie versterkt, namelijk het feit dat het paard door twee mensen aangekocht en onderhouden gaat worden. Dergelijke overeenkomsten worden praktisch alleen gemaakt wanneer de aankoop en het onderhoud van het paard niet of nipt door 1 persoon gedragen kan worden.

Dit versterkt dus inderdaad mijn mening dat TS nog niet financieel onafhankelijk GENOEG is.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:03

Geplaatst: 13-11-19 14:03

Marije_1997 schreef:
anjali schreef:
Inderdaad,waarom zou je als je nog vrijgezel bent en goed met je ouders overweg kunt,perse op jezelf moeten gaan wonen? Ik denk dat het leuker is bij je ouders te wonen met een paard,dan ergens in je eentje in een veel te duur appartementje zonder paard. Er is ook nog grote woningnood momenteel,dus zelfs mensen die genoodzaakt zijn op zichzelf te gaan wonen kunnen niet aan een woning komen.

En onder de 25 een hypotheek krijgen voor een fatsoenlijke woning. Denk het niet het is echt een hell momenteel wat betreft om jong en alleen een huisje te vinden.

Dat alles maakt sparen voor op termijn zelfstandig kunnen leven juist des te noodzakelijker.

Met meubels alleen ben je er nog lang niet.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:05

Geplaatst: 13-11-19 14:05

Ik denk dat echt iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken. Want zo is er altijd een reden om geen paard te kopen, wat als je ziek wordt? Wat als je een kind koopt? Etc etc. Er zijn altijd redenen om het niet te doen. Dus zeggen “wacht tot je alleen woont” vind ik echt pure onzin. Ik hou met mijn studentenjobs en een eigen paard ook nog een paar honderd euro per maand over.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:06

Geplaatst: 13-11-19 14:06

Ik schrik van de hoeveelheid mensen die vinden dat je maar schijt moet hebben aan je ouders. Het ligt helemaal aan de situatie, betalen ouders je eten/drinken/onderdak/studie etc...??? Dan hebben ze echt wel iets te zeggen vind ik. Pas als je op jezelf woont en alles zelf betaald dan kan je spreken van: je bent oud genoeg en is jouw geld. Tot die tijd heb je gewoon rekening met je ouders te houden en dit als een volwassen mens te bespreken.

Laatst bijgewerkt door Zonnetje81 op 13-11-19 14:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-19 14:06

Geplaatst: 13-11-19 14:06

Als je fulltime werkt én nog thuiswoont dan zou ik het als ik jou was echt van tevoren overleggen. Niet melden: overleggen.

Als ik een inwonend volwassen kind met een fulltime baan zou hebben en ze koopt een paard terwijl ze weet dat ik dat niet tof zou vinden, dan zou 'per datum x woon je op jezelf' een heel realistisch scenario worden.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:07

Geplaatst: 13-11-19 14:07

Iedereen die het over een koliek operatie van duizenden euro’s heeft en dat je dat moet bekostigen.
Als mijn paard dat krijgt word ze niet geopereerd.
Niet omdat ik het niet heb maar omdat het gewoon mijn keuze tot niet doen is.
Iedereen heeft andere standaarden wat ze wel en niet willen en dan kan het dier nog hun evenveel waard zijn.

Dat zou ik ook eens op papier zetten wat je zelf wil en verwacht.

Ergens was een comment: als je tot je 40ste thuis wil wonen prima etc.

Waarom? Ik was ook wat later met andere redenen (lange wachtlijsten) maar het is maar net ook wat je prioriteiten zijn en wat je zelf wil.
Ik heb echt geen vet salaris en een huis gevuld met beesten en ook beesten buitenshuis.
Krijg het prima rond en alle beesten medische zorg indien nodig.
Echt soms hebben mensen niet veel voor zichzelf nodig om gelukkig te worden

Maar dat is aan ts, wat zou zij willen en hoe staat zij er nu in.

Gewoon wel in overleg met ouders gaan

Mijn moeder moedigde mij juist aan maar als ik het allemaal stiekem had gedaan?

Laatst bijgewerkt door LukieBradley op 13-11-19 14:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-19 14:08

Geplaatst: 13-11-19 14:08

CalipsoLover schreef:
Ik denk dat echt iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken. Want zo is er altijd een reden om geen paard te kopen, wat als je ziek wordt? Wat als je een kind koopt? Etc etc. Er zijn altijd redenen om het niet te doen. Dus zeggen “wacht tot je alleen woont” vind ik echt pure onzin. Ik hou met mijn studentenjobs en een eigen paard ook nog een paar honderd euro per maand over.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:08

Geplaatst: 13-11-19 14:08

Shae schreef:
Als je fulltime werkt én nog thuiswoont dan zou ik het als ik jou was echt van tevoren overleggen. Niet melden: overleggen.

Als ik een inwonend volwassen kind met een fulltime baan zou hebben en ze koopt een paard terwijl ze weet dat ik dat niet tof zou vinden, dan zou 'per datum x woon je op jezelf' een heel realistisch scenario worden.

Mijn ouders vonden het ook niet tof en onverstandig, maar woon nog altijd gezellig bij ze en uiteindelijk zijn ze heel blij voor me

soms kan het anders uitpakken dan je van te voren denkt.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:09

Geplaatst: 13-11-19 14:09

Waarom wil je met je vriendin een paard kopen, is dat omdat jet dan goedkoper is of omdat......?

**Geplaatst**: 13-11-19 14:11

Geplaatst: 13-11-19 14:11

Eventjes iets recht zetten: Ik heb het in mijn geval wel echt over met toestemming van je ouders :')

ik heb ook toestemming van mijn moeder gehad, ook voor de tweede die er binnenkort bij komt, mijn vader niet maar dat hoefde ook niet want ik woon daar niet.

TS, het is wel belangrijk dat je de steun van je ouders hierin hebt. Idd zoals mensen hier zeggen, betaal je mee met je ouders voor je onderdak? Want voor hetzelfde geld zeggen ze dat als je een paard kan kopen je ook wat meer kan bijdragen aan het huishouden of dergelijke.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:15

Geplaatst: 13-11-19 14:15

anjali schreef:
dieseltje09 schreef:
Heb maar 1 grote tip voor je, koop nooit samen met iemand een paard! Ik heb zelfs de meest hechte zussen elkaar de tent zien uitvechten omdat beide wat anders wouden met het dier.

Sterker nog, zelfs met 1 pony waar ik en mijn dochter van 12 op rijden is het af en toe al niet helemaal koek en ei... En dan heb ik gelukkig nog altijd de doorslaggevende stem maar moet er niet aan denken dat dochterlief net zoveel stem heeft in wat er met de pony gebeurt als mij

Wbt vertellen, gewoon zeggen eerlijkheid duurt toch nog steeds het langste

Zelfs met moeder en dochter gaat het samen hebben van een paard dus moeilijk? Ik heb er ooit een samen met een vriendin willen kopen. dat is me toen afgeraden door onze gezamenlijke pensionhouder. Gelukkig heb ik naar hem geluisterd,want anders was het een drama geworden.Die vriendin verhuisde daarna ook, wat had er dan met het gezamenlijke paard moeten gebeuren?

Herkenbaar haha
Mijn paardje wordt zo'n beetje ook ingepikt door dochter lief, maar moet zeggen dat het in de regel goed gaat gelukkig.
Nu heb ik sws geen wedstrijd ambitie en rijdt het liefst lekker buiten. Soms als ze vrij is en wij gaan met een groepje op buitenrit, gaat er eentje op de fiets. Meestal ga ik het eerste stuk te paard en zij het 2e stuk. Rondje bos, idem. Ik ga altijd het eerst rondje en zij het 2e rondje, mede omdat ze dan vaak nog even gaan springen.
Verder rijdt ze lekker dressuur, en gaat er om de week mee naar springles.
Maar ik zou nooit een paard kopen met een vriendin.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:17

Geplaatst: 13-11-19 14:17

Zonnetje81 schreef:
Ik schrik van de hoeveelheid mensen die vinden dat je maar schijt moet hebben aan je ouders. Het ligt helemaal aan de situatie, betalen ouders je eten/drinken/onderdak/studie etc...??? Dan hebben ze echt wel iets te zeggen vind ik. Pas als je op jezelf woont en alles zelf betaald dan kan je spreken van: je bent oud genoeg en is jouw geld. Tot die tijd heb je gewoon rekening met je ouders te houden en dit als een volwassen mens te bespreken.

Dat dus!

En dan is er natuurlijk altijd nog de tussenvorm: je hoeft geen goedkeuring van ze te hebben maar het vooraf bespreekbaar maken en uitpraten (zelfs als je voor 'agree to disagree' gaat) lijkt mij het minste wat je in deze situatie kunt doen vóór je een paard hebt gekocht.

Je woont samen onder 1 dak. In welke relatie dan ook: jouw acties hebben een effect op jullie samen leven. Dan kun je elkaar toch op zijn minst informeren en de ander aanhoren.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:26

Re: Hoe vertel ik mijn ouders dat ik een paard ga kopen

Geplaatst: 13-11-19 14:26

Ik vind het een beetje hele grote onzin om (basically) te roepen dat je geen rekening hoeft te houden met dure rekeningen. Imo moet je wel een buffertje hebben voor dit soort dingen, dat is je verantwoordelijkheid als eigenaar. Dat je geen buffer hebt voor een operatie van 10-duizenden euro's snap ik, maar een paar honderd tot duizend euro moet je imo wel kunnen bekostigen als paardeneigenaar. Je hebt namelijk wel de verantwoordelijkheid over zo'n dier.

Het kopen van een dier is het makkelijkste. Het onderhouden, dáár moet je goed op voorbereid zijn.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:30

Geplaatst: 13-11-19 14:30

Ik denk dat je al veel goede tips hebt gekregen TS.

Ik woon zelf ook nog thuis & heb een paard gekocht.
Maar dat heb ik ook besproken met mijn moeder, juist omdat ik nog thuis woon.
Ik draag uiteraard bij thuis, maar dan nog is het fijn om dingen in overleg te doen.

Als er opeens een paard uit de lucht was komen vallen was mijn moeder daar niet blij mee geweest denk ik.
Dat betekend niet dat ze het had verboden als ze dat wilde, maar wel dat we er over in gesprek konden gaan.

De kwestie van samen een paard kopen zou ik ook absoluut afraden. Het is echt ingewikkeld om samen een paard te hebben.
Hoe goed je ook met elkaar kunt, je hebt altijd over bepaalde dingen andere ideeën.
Dat komt je paard niet ten goede, maar ook jullie vriendschap niet.

Dus ten eerst: bespreek je plannen met je ouders! En niet pas als je al gekeurd e.d. hebt en het paard praktisch al gekocht is.
Daarnaast: denk er heel goed over na of je wel samen wilt kopen.

**Geplaatst**: 13-11-19 14:39

Geplaatst: 13-11-19 14:39

Ik zou het wel vertellen tegen je ouders voor je werkelijk een paard hebt gekocht, houdt de relaties binnenshuis ook wel zo prettig

Samen een paard kopen kan ook goed gaan hoor, ik deel al 20 jaar paarden met m'n zus. Het is een stukje gunnen en goede afspraken maken, heel eerlijk gezegd ben ik blij dat ik het niet alleen hoef te doen, zowel financieel, maar ook qua tijd

We hebben werkelijk nog nooit ruzie om de paarden gehad, maar goed, we hebben buitenom een gezonde discussie sowieso nooit ruzie en zijn heel close

**Geplaatst**: 13-11-19 14:45

Geplaatst: 13-11-19 14:45

Letizia schreef:
Ik zou het wel vertellen tegen je ouders voor je werkelijk een paard hebt gekocht, houdt de relaties binnenshuis ook wel zo prettig

Samen een paard kopen kan ook goed gaan hoor, ik deel al 20 jaar paarden met m'n zus. Het is een stukje gunnen en goede afspraken maken, heel eerlijk gezegd ben ik blij dat ik het niet alleen hoef te doen, zowel financieel, maar ook qua tijd
We hebben werkelijk nog nooit ruzie om de paarden gehad, maar goed, we hebben buitenom een gezonde discussie sowieso nooit ruzie en zijn heel close

Maar een zus is toch heel anders dan een vriendin? Zeker op 20-jarige leeftijd?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-19 14:46

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-19 14:46

IMANDRA schreef:
Letizia schreef:
Ik zou het wel vertellen tegen je ouders voor je werkelijk een paard hebt gekocht, houdt de relaties binnenshuis ook wel zo prettig

Samen een paard kopen kan ook goed gaan hoor, ik deel al 20 jaar paarden met m'n zus. Het is een stukje gunnen en goede afspraken maken, heel eerlijk gezegd ben ik blij dat ik het niet alleen hoef te doen, zowel financieel, maar ook qua tijd
We hebben werkelijk nog nooit ruzie om de paarden gehad, maar goed, we hebben buitenom een gezonde discussie sowieso nooit ruzie en zijn heel close

Maar een zus is toch heel anders dan een vriendin? Zeker op 20-jarige leeftijd?

Mag ik vragen wat leeftijd ermee te maken heeft?

**Geplaatst**: 13-11-19 14:57

Re: Hoe vertel ik mijn ouders dat ik een paard ga kopen

Geplaatst: 13-11-19 14:57

Zelfde vraag, ik was 19 toen het 1e paard werd aangekocht

En ja, een zus is niet het zelfde als vriendin, maar er worden hier zus/zus en moeder/dochter als voorbeeld genoemd, dus vandaar mijn reactie

**Geplaatst**: 13-11-19 15:03

Geplaatst: 13-11-19 15:03

irisgidding1 schreef:
hoi,

ik heb een vraag:

ik heb besloten om met een vriendin van mijn een paard te kopen we hebben het geld en we weten ook al waar die komt te staan en wat alle kosten zijn.
ik kan dit zelf allemaal makkelijk betalen (ben 20 en heb een fulltime baan), MAAR ik woon nog bij me ouders thuis en weet niet hoe ik het ze moet vertellen, ik weet dat ze er niet blij mee zullen zijn.

iemand een tip?

gr
iris

???
Gewoon vertellen ergens tussen de soep en de aardappelen in.

**Geplaatst**: 13-11-19 15:06

Geplaatst: 13-11-19 15:06

Ik neem aan dat jullie als gezin dagelijks met elkaar aan tafel zitten? Dan zou ik vanavond vertellen dat je met vriendin X eens goed gesproken hebt en jullie samen een paard willen gaan kopen dus nu advertenties bekijken. Binnenkort vertel je dan dat je een paard hebt gezien en daar gaat kijken etc. Betrek je ouders bij het proces, net zoals je zou doen met keuze van werk/school/woning etc. Laat zien welke paarden jullie overwegen etc en ga het dialoog aan over hun bezwaren. Hoe kijken je ouders aan tegen de kosten dat jij nu thuis woont? Wellicht vinden ze het wel zo eerlijk als je dan bijv ook een bijdrage gaat betalen om daar te wonen. Bereid je goed voor op wat hun reactie kan zijn en zorg dat je daar een open en constructief antwoord op hebt. Dan kan er naar mijn idee weinig misgaan!

Bijvoorbeeld:
Net zoals hier gebeurt, verwacht ik dat je ouders je zullen afraden om samen een paard te kopen. Ik hoop dat je dan kunt aangeven om je ouders gerust te stellen dat je ook afspraken hebt gemaakt wat er met het paard gebeurd als er iets misgaat (1 van jullie gaat verhuizen, jullie krijgen ruzie over de behandeling van een peesblessure, 1 van jullie krijgt een drukke baan en heeft geen tijd meer enz).

Succes TS!

**Geplaatst**: 13-11-19 15:09

Geplaatst: 13-11-19 15:09

Citaat:
En als je 20 bent wellicht op korte termijn op jezelf gaat wonen? Wat heel veel geld kost....

Citaat:
Niet iedereen gaat opzn 20ste het huis uit. Sommigen blijven lekker tot een vaste relatie bij paps en mams wonen.

En dat is prima, maar zo lang je thuis woont heb je ook met de regels van je ouders te maken. Als zij zeggen dat je geen paard kan kopen (want hé, misschien vinden zij het thuis wonen prima vooral omdat je dan als kind kan sparen) dan heb je daar héél serieus rekening mee te houden en ga je dit dus niet vertellen maar overleggen. Spreekt ook meer volwassenheid uit.

**Geplaatst**: 13-11-19 15:18

Geplaatst: 13-11-19 15:18

Persoonlijk zou ik überhaupt nog even wachten met het kopen van een paard. Ik ga ervan uit dat je op een zekere dag toch het huis uit wilt en als je dan te maken krijgt met vaste lasten die hoger uitvallen dan verwacht (door een onstabiele huizenmarkt bijvoorbeeld), zit je eigenlijk "omhoog". Onder financiële onafhankelijkheid versta ik je broek op kunnen houden zonder hulp. In welke vorm dan ook. Dus daar valt onderdak ook onder. Want ook al ga je gelijk vanuit huis samenwonen, zit je alsnog met vaste lasten. En een paard heb je (in mijn ogen) voor zo lang als het dier leeft.

Ik heb echt gewacht tot ik een eigen huis had (in mijn geval koop), een goede (vaste) baan (en zelfs dat is nog onzeker, want ik verloor mijn baan), en een auto ed. Pas toen heb ik gekeken of ik het zou redden.

Het is misschien niet leuk om te horen, maar denk je eens in: je gaat het huis uit, om welke reden dan ook, en je komt erachter dat je het niet redt. Dan moet je je paard verkopen. Ik zou dat nooit over mijn hart kunnen verkrijgen. En nu kan dat altijd wel gebeuren, want niets is in beton gegoten, maar dan is het in ieder geval niet iets waar ik zelf iets aan kon doen.

Een eigen paard is fantastisch, echt waar, maar ik zou echt wachten tot de toekomst wat zekerder is.

Edit: ik heb het er overigens ook met mijn ouders over gehad. Want ik had mijn auto nog niet volledig afbetaald. Ja, dus ik was ook financieel niet geheel onafhankelijk. Maar ik kon een paard kopen als ik de betalingsafspraken gewoon zou blijven nakomen. En die had ik natuurlijk al meegenomen in de begroting voor ik erover na ging denken

**Geplaatst**: 13-11-19 15:23

Geplaatst: 13-11-19 15:23

Vriendschappen komen en gaan, kunnen familiair voelen, maar als het er op komt, kunnen ze je makkelijker ontlopen dan een familielid. Al zegt dat natuurlijk niets, maar mogelijke verklaring voor vriendin vs zus?

Wij hebben een dame in pension gehad die een paard had met een kennis. Dame zou paard rijden en uitbrengen in de sport. Kennis zou bijdragen in stalgeld. Dame maakte buitensporig gebruik van faciliteiten en daar indirect kosten mee. Kennis was altijd laat met betalen of betaalde überhaupt niet. Situatie klapte; paard ging weg. Dame kon paard niet in haar uppie betalen.

Ook een jonge meid op stal, uitwonend, fulltime baan, weinig tijd, 2 paarden, komt 2-3 keer per week bij haar paarden kijken. Tijd om ze beweging te geven heeft ze niet, dus zocht ze iemand die paard 1, minimaal 2 dagen in de week zou willen verzorgen als zijnde eigen paard inruil voor het mesten van de 2 stallen. Die ‘verzorgers’ ( waar er al een paar van zijn gepasseerd) ergeren zich aan het feit dat ze steeds op stal komen en kunnen starten met een mega gore stal, omdat eigenaar ook niet dagelijks komt en het mesten bij houdt. Samen gevat, ze komen van heinde ver om flink te mesten. Ipv van lusten, vooral druk met de lasten.

De enige tip die ik kan geven; zorg dat 1 van beiden het paard iig alleen kan kopen en onderhouden en laat de ander dmv een lease constructie bijdragen in de maandelijkse kosten. Maak een duidelijke kosten raming en duidelijk wie wat betaald bij ziekte en duidelijke afspraken wie wat doet.

Waarom zouden je ouders niet achter de aankoop van een eigen paard staan?

**Geplaatst**: 13-11-19 15:40

Geplaatst: 13-11-19 15:40

irisgidding1 schreef:
IMANDRA schreef:

Maar een zus is toch heel anders dan een vriendin? Zeker op 20-jarige leeftijd?

Mag ik vragen wat leeftijd ermee te maken heeft?

Nou iets met jong en over het algemeen onbezonnen (zeg ik als 26-jarige). Wellicht wat sneller ruzie daardoor. Denk dat als je wat ouder bent je toch makkelijker goede afspraken kan maken en wat makkelijker over irritaties heenstapt. Maar, dat is een volledige aanname en ik kan me er prima in vinden als mensen dat heel anders vinden. Hoe dan ook zou ik het niet aanraden om als jonge meid samen met iemand anders een paard te kopen -familie of niet.