Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-03-19 13:13

Geplaatst: 12-03-19 13:13

Angst is heel vreemd en heel subjectief. Het kan zomaar de kop op steken terwijl er eigenlijk niet echt iets aanwijsbaars is gebeurd.
Vaak komt het voor dat mensen als ze ouder worden zich gaan beseffen wat er kan gebeuren als ze er een keertje naar af vallen, of er is al een keer een nare val geweest. Het vervelende met nare vallen is dat het herstelproces ook steeds langer duurt als je ouder bent.

Angst kan ook de kop opsteken als mensen van een vertrouwd paard moeten overstappen naar een paard dat ze nog niet goed kennen. Het andere paard zal toch weer iets anders reageren dan het vertrouwde paard en voordat je het goed en wel in de gaten hebt zit je met knikkende knieën te paard (terwijl het dat paard eigenlijk niets te verwijten valt).

**Geplaatst**: 12-03-19 14:00

Geplaatst: 12-03-19 14:00

Dat inderdaad, er is eigenlijk weinig aan de hand maar heel veel 'wat als...'. En als er dan wel een schrikreactie is dan ga ik daarna heel er doordenken wat er allemaal wel niet had kunnen gebeuren..

Gekke is (of gelukkig) dat ik totaal niet verkramp. Tijdens een probleem los ik het ook op, en de laatste keren is er eigenlijk niks gebeurd buiten een stukje rennen (10 passen ofzo). Hing wel een dikke tak in de weg ed maar ben niet gevallen. Laatste schrikreactie in de bak had ik hem al stil voordat hij goed en wel vertrokken was.

Dus ik voel het wel en kan het wel en doe het ook, maar dan begint het te malen in mijn hoofd en raak ik niet meer van die spanning af, en pony uiteraard ook niet. En dan ben je vertrokken.. Dus technisch kan ik het wel, maar mijn hoofd beseft het niet en mijn lichaam doet gezellig mee.

**Geplaatst**: 12-03-19 14:47

Geplaatst: 12-03-19 14:47

Apple schreef:
Angst is heel vreemd en heel subjectief. Het kan zomaar de kop op steken terwijl er eigenlijk niet echt iets aanwijsbaars is gebeurd.
Vaak komt het voor dat mensen als ze ouder worden zich gaan beseffen wat er kan gebeuren als ze er een keertje naar af vallen, of er is al een keer een nare val geweest. Het vervelende met nare vallen is dat het herstelproces ook steeds langer duurt als je ouder bent.

Angst kan ook de kop opsteken als mensen van een vertrouwd paard moeten overstappen naar een paard dat ze nog niet goed kennen. Het andere paard zal toch weer iets anders reageren dan het vertrouwde paard en voordat je het goed en wel in de gaten hebt zit je met knikkende knieën te paard (terwijl het dat paard eigenlijk niets te verwijten valt).

Dat is met name het punt als je ouder wordt.

Het maffe is dan wel dat ik zonder nadenken op het paard van mijn juf stap en dat is geen simpel braaf paard. Mijn juf omschrijft dat tactisch als: het is een betrouwbaar paard.
Daar heeft ze dan wel weer gelijk in, want ze weet dat ik het paard vrij goed ken en ze ziet heel snel als ik niet correct ingrijp en corrigeert dat direkt. En daar zit dan ook weer een stukje "rust" omdat je weet dat je gemonitord wordt.

[***] schreef:
Dat inderdaad, er is eigenlijk weinig aan de hand maar heel veel 'wat als...'. En als er dan wel een schrikreactie is dan ga ik daarna heel er doordenken wat er allemaal wel niet had kunnen gebeuren..

Gekke is (of gelukkig) dat ik totaal niet verkramp. Tijdens een probleem los ik het ook op, en de laatste keren is er eigenlijk niks gebeurd buiten een stukje rennen (10 passen ofzo). Hing wel een dikke tak in de weg ed maar ben niet gevallen. Laatste schrikreactie in de bak had ik hem al stil voordat hij goed en wel vertrokken was.

Dus ik voel het wel en kan het wel en doe het ook, maar dan begint het te malen in mijn hoofd en raak ik niet meer van die spanning af, en pony uiteraard ook niet. En dan ben je vertrokken.. Dus technisch kan ik het wel, maar mijn hoofd beseft het niet en mijn lichaam doet gezellig mee.

En dat is wat centered riding nou precies beoogt: bewustwording van de hamonie tussen lichaam en geest.

Dat staat er heel zweverig, maar het is in de basics een kist gereedschap vol bewustwording. Een goede CR-instructeur leert je hoe je dat gereedschap gebruikt.

**Geplaatst**: 12-03-19 16:31

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 16:31

CR lijkt me inderdaad wel wat

Heb de boeken ook maar nooit gelezen, haha.

Moet nog even zien naar instructeurs, in België zat niemand in de buurt en Nederland had ik geen tijd meer voor. Dus dat ga ik nog even bekijken. Moet het ook eens op stal navragen want daar mag geen les van buitenaf, tenzij een discipline die zij zelf niet kent. Weet nu niet of ze CR als dressuur gaan zien of niet

**Geplaatst**: 12-03-19 16:41

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 16:41

CR is geen dressuur. Als je het toch wilt brengen als iets bekends, dan lijkt het meer op houding- en zitles.
Maar het behelst zoveel meer: ademhaling, eenwording, bewustwording, met zachte ogen kijken. Een mooi niet-zweverig totaalpakketje.

**Geplaatst**: 12-03-19 16:51

Geplaatst: 12-03-19 16:51

Het klinkt heel gek maar voor mij was het angst momentje een stuk minder toen ik eindelijk eens een keer eraf gevallen was. Ik val weinig maar ooit (10 jaar geleden) een keer heel heftig gevallen (verlammingsverschijnselen) en daardoor behoorlijk bang door geworden.

Ik ben na heel wat jaren weer begonnen te rijden daarna en de eerste keer dat ik viel was na 1,5 jaar weer rijden. Ik brak daarbij mijn vingerkootje en pees was gescheurd maar jeetje wat was ik blij! Het is een opluchting om te vallen wetend dat het ook gewoon weinig pijn kan doen. :Y)

Edit: Ik probeer nu niet te zeggen dat je moet zorgen dat je er af valt maar dat het best mee kan vallen alleen soms het ervaren pas helpt. :')

**Geplaatst**: 12-03-19 18:20

Geplaatst: 12-03-19 18:20

Maflinger_S schreef:
CR is geen dressuur. Als je het toch wilt brengen als iets bekends, dan lijkt het meer op houding- en zitles.
Maar het behelst zoveel meer: ademhaling, eenwording, bewustwording, met zachte ogen kijken. Een mooi niet-zweverig totaalpakketje.

Daar ben ik mij van bewust maar of de staleigenaar dat ook zo ziet en niet als een 'maar die lessen kan ik ook geven' moet ik nog even checken

@ Ellentjuh12 : haha, ik begrijp wat je wil zeggen

Heb er laatst ook opgezeten dat ik dacht "eigenlijk zou hij gewoon eens moeten schrikken zodat ik nog eens merk dat ik dat best wel aan kan", en dat is ook want toen hij (in een andere sessie) schrok was er eigenlijk niks aan de hand, behalve dan daarna die hartslag van 170

Ik weet ook dat het allemaal zo erg niet is en dat ik het principe ook gewoon uitzit (tenzij hij letterlijk het bos in rent, dan is er altijd wel een boom/tak/struik die sterker is, haha) maar ik denk altijd "wat als het eens niet lukt.. ". Heel stom.

**Geplaatst**: 12-03-19 19:19

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 19:19

Als de staleigenaar geen certified Centered Riding instructeur is, kan hij/zij die lessen niet geven. Einde discussie.

**Geplaatst**: 12-03-19 21:21

Geplaatst: 12-03-19 21:21

Maflinger_S schreef:
Als de staleigenaar geen certified Centered Riding instructeur is, kan hij/zij die lessen niet geven. Einde discussie.

Er zijn ook vele die niet voor hun verlening gaan of iets dergelijks of iemand die jaren gelest heeft bij een CR instructeur. Er zijn echt wel mensen met veel kennis van CR, maar dan mag het misschien geen CR heten.

**Geplaatst**: 12-03-19 21:26

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 21:26

Sstt, je helpt niet erg ...

**Geplaatst**: 12-03-19 22:11

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 22:11

Haha, zal wel even kijken wat de opties zijn maar verwacht niet morgen al resultaat

**Geplaatst**: 12-03-19 22:43

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 22:43

Poeh ik herken ook wel veel van jouw verhaal, ik heb het dan alleen met het buitenrijden. Wat voor mij mij helpt (soort van dan :')

) is om goed met mezelf af te spreken dat afstappen oké is, als we te veel spanning opbouwen hoef ik daar echt niet doorheen te rijden maar mag ik ook rustig afstappen en verder wandelen.
En wat voor mij ook heel geholpen is het hoofd naar beneden bij mijn paard op commando zetten, zo kan ik als hij spanning opbouwt door mijn hand op zijn hals te leggen hem vragen zijn hoofd ontspannen naar beneden te laten zakken. Dat verlaagd bij paarden het adrenaline level, en als bonus krijgt hij als beloning een snoepje (kauwen breekt ook de spanning af bij paarden). Dat momentje van ontspanning zoeken bij ons beide helpt altijd heel erg om ook weer de connectie terug te zoeken. En als dat zelfs dan niet terug komt stap ik gewoon lekker af

**Geplaatst**: 12-03-19 23:07

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 12-03-19 23:07

Hier ook herkenning.

Angst is 'een vreemd goedje', het is geen gedachte, geen gedrag, niet goed bewust te sturen (adem laag, wees in het hier en nu en accepteer dat die horrorfilm weer draait)
angst is zo ongeveer je overlevingsinstinct /systeem.
Het beïnvloedt zowel je lichaam als je gedachten.

Wat ik er aan gedaan heb: ten eerste ben ik inmiddels een fan van emdr.
Mind: het is voor emdr niet nodig dat je weet waar het vandaan komt...!
De uitgangspositie 'ik zit op mijn lieve, brave paard en de horrorfilm begint weer' is voldoende.

Centered riding, maar ook feldenkrais, tteam, alexander techniek, karate hebben steentjes bijgedragen.
En ik rijd momenteel een jong, temperamentvol ding in - met nadruk op 'het dier moet fysiek in balans zijn (verticale balans, evenveel gewicht op beide voorbenen) en graag ook rust in het 'koppetje'.
En ik rijd 'spaans', dus veel nadruk op mijn fysieke balans, voelen wat er gebeurt, weinig doen met die teugels en ook partnerschap met je dier nastreven.
Verder heb ik uit tteam nog de balansteugel meegenomen, een uitstekende veiligheidsmaatregel.

...en ik heb met wind en al vanmiddag heerlijk gereden, oa. vierkantjes met een vrijwel losse teugel.

**Geplaatst**: 13-03-19 11:42

Geplaatst: 13-03-19 11:42

@ Cera_D : op die manier werk ik nu ook

Niet specifiek met hoofd laag, al kent hij dat wel. Maar met het houden van connectie en het daarvoor belonen. En verder ook regelmatig erlangs want dat is gezellig. Als ik iets niet vertrouw sta ik er ook zo langs

Het gaat meer om de onverwachte dingen, die ineens er zijn waardoor je de tijd niet hebt om af te stappen. En dan 'wat erna' (blijft de spanning of kan hij weer rustig verder etc). De rest is geen probleem

CR ga ik zeker naar kijken, al ben ik tegenwoordig ook al veel bewuster bezig met alles door Connection Training (in onderschrift staat meer info, is R+ maar met meer aandacht voor emoties dan voor kunstjes) dus denk dat het allemaal mooi aansluit op elkaar.

**Geplaatst**: 13-03-19 11:49

Geplaatst: 13-03-19 11:49

Ik werk momenteel aan mijn angst dmv een coach die gespecialiseerd is in ruiters met angst. Ben vorig jaar hard gevallen en een tijd geblesseerd geweest. Daarna durfde ik er niet meer op. Nu inmiddels na 4 sessies al los gedraafd. Mij helpt het enorm is misschien voor jou ook een tip.

**Geplaatst**: 13-03-19 15:35

Geplaatst: 13-03-19 15:35

Ook altijd leuk die bokt-berichten en ander nieuws
[VN] [VIDEO]Ruiter en paard vallen in geul naast bospad

Helpen altijd goed mee om nog meer ideeën te krijgen wat kan gebeuren

**Geplaatst**: 13-03-19 15:58

Geplaatst: 13-03-19 15:58

Dat is je innerlijke wat als stem of Miep zoals mijn juf haar noemt. Die kun je uitzetten, echt! Ik ben dat aan het oefenen en dat lukt steeds beter.

**Geplaatst**: 13-03-19 16:02

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 13-03-19 16:02

Ik geloof het, moet alleen even zoeken hoe. Want Miep is zeer vervelend :Y)

**Geplaatst**: 13-03-19 16:10

Geplaatst: 13-03-19 16:10

Daar heb je echt hulp bij nodig. Want in je eentje is dat heel moeilijk.

**Geplaatst**: 13-03-19 22:06

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 13-03-19 22:06

"Miep" - het heeft wel wat. Geeft ook het zinnetje 'nou moet je niet gaan zitten miepen' een nieuwe betekenis.

Ik ben als emdr fan zelfs voorstander van 'miep de nek omdraaien'. Klinkt wat gewelddadig voor een pacifist, maar ik kan het iedereen aanraden.

**Geplaatst**: 13-03-19 22:15

Geplaatst: 13-03-19 22:15

Ga lessen. Zoek iemand die weet hoe je met angstige ruiters om moet gaan. En de weg gaat lang zijn.

Ik was ook extreem angstig. Zat met hartkloppingen in het zadel. Zocht excuses om niet te hoeven rijden.
Zweet stond me in mijn handen.

Ik rijd nu weer. Zelfstandig. Ga op buitenrit. Wel samen met en stalgenoot. Ben nog steeds bezig. Want alleen naar buiten durf ik nog niet. Ik heb veel meer vertrouwen gekregen. Duurt het lang. Zeker. Maat dat is niet erg.

Mijn volledige verhaal staan in mijn jaartopics.

[RIJ-ITP] Mijn eerste jaar met eigen paard

viewtopic.php?f=256&t=1936331

[RIJ-ITP] Een jaar met overwonnen obstakels

**Geplaatst**: 13-03-19 22:22

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 13-03-19 22:22

Ik weet ook al een titel voor als de angst is overwonnen en je weer lekker rijdt: "Van Miep naar Miepmiep".

**Geplaatst**: 13-03-19 22:33

Re: Wat als de angst zo groot is ...

Geplaatst: 13-03-19 22:33

...dat het lang moet duren is nergens voor nodig.

Accoord, vaardigheden opbouwen kan soms lang duren (weten wat je nodig hebt, weten wie het je kan leren en het dan daadwerkelijk onder de knie krijgen - dat kan een lang proces zijn).

Maar nare stemmen de nek omdraaien: per emdr sessie 1 minder en na 5 sessies allemaal weg klinkt als een haalbaar scenario.

**Geplaatst**: 13-03-19 22:41

Geplaatst: 13-03-19 22:41

Maflinger_S schreef:
Ik weet ook al een titel voor als de angst is overwonnen en je weer lekker rijdt: "Van Miep naar Miepmiep".

Denk dat [***] denkt "Miepmiep jij maar lekker zelf".

Eigenlijk heb ik gewoon alles wat ik moet hebben... ik kan het wel, en doe het ook, weet ook waar het probleem zit en heb (nieuwe) tools om ermee om te gaan. Alleen dat laatste stukje, die stemmetjes dat er toch wel veel mis kan gaan zijn vervelend, maar misschien is dat gewoon een kwestie van kilometers maken, het is immers allemaal wat lang geleden...

**Geplaatst**: 13-03-19 23:07

Geplaatst: 13-03-19 23:07

SusanH schreef:
Ik werk momenteel aan mijn angst dmv een coach die gespecialiseerd is in ruiters met angst. Ben vorig jaar hard gevallen en een tijd geblesseerd geweest. Daarna durfde ik er niet meer op. Nu inmiddels na 4 sessies al los gedraafd. Mij helpt het enorm is misschien voor jou ook een tip.

Bij Tanja?