FennaK schreef:Hoe is het er nu mee? Al uitslag van het bloedonderzoek gehad?
Helaas heeft het wat langer op zich laten wachten, maar vandaag komt de DA bloed trekken 
hwn schreef:Je zei ook dat bij ieder osteo bezoek haar bekken vast zat. Raadde de osteo dan niet aan om verder te onderzoeken? Lijkt me niet onwaarschijnlijk dat hier iets fout is.
Je had het over stelling en buiging. Heb heel lang aangemodderd met mn merrie omdat ze op de ene kant moeilijk stelling aannam, zich ohz dan ook vastzette en in de staak ging. Mijn instructrice gaf me nu de tip om op zo'n momenten juist buitenstelling aan te nemen om de verticale balans te herstellen, en dit werkt super. Ook heb ik heel erg moeten werken aan mijzelf: ik kneep teveel met mn knieën bij het lichtrijden, en dat kon madam dan weer niet verdragen, dus weer in de staak. Mijn instructrice is centered riding instructrice en volgt ook de methode van Karin Leibrandt (ook topics van te vinden op Bokt), en werkt prima voor ons.
Wat betreft het bekken, dat vond ik ook vreemd. Ik dacht dat het door het opspringen van de veulens kwam en de osteo zei er niks van 
Het is zeker iets wat ik in mijn achterhoofd houd, mocht niks uit het bloedonderzoek komen. Mijn huidige instructrice werkt indd ook als centered riding instructrice. Ik vind het zelf heel belangrijk dat mijn eigen houding en zit in orde zijn voordat ik iets van mijn pony verwacht. We zoeken ook naar oplossingen die bij ponylief passen en ik ben me er heel erg van bewust dat niet elke instructeur zo denkt.
freetorun schreef:Ik ben ook benieuwd wat er uit de medische molen is gekomen!
En ik wil je ook nog even een pluim geven TS! Super knap hoe je zo bewust omgaat met je paard en oplossingen zoekt. Toont veel zelfreflectie!
Dankjewel voor het compliment 
PaulineS schreef:Lijkt op het verhaal van mijn merrie. Zelf gefokt en van plan om alles goed te doen in haar opleiding. Onder begeleiding ingereden. Dit ging helemaal mis. Paard was niet vooruit te branden. Ging letterlijk in de achteruit of bokken. Ik redelijk onervaren en ook geen 18 meer, was dit geen fijne combinatie. Werd er ook erg bang van.
Een tijd lang alleen grondwerk met haar gedaan en het rijden door een bijrijdster laten doen. Merrie vond de bak 'vrij stom' dus meer buiten met haar gaan rijden. Ik op mijn andere paard en bijrijdster op de merrie. Het heeft jaren geduurd voordat de angst minder werd. In de slechte tijd was ze ook vrijwel 'onverkoopbaar' en ik wilde perse niet dat ze 'gebroken' zou worden. Dus doorgezet. Goede begeleiding gezocht en vooral dingen gedaan die we wilden doen zoals weekenden buitenrijden en (endurance)wedstrijden rijden. Daarnaast geluk gehad dat ik meer ervaring kon opdoen met paarden van mijn instructrice.
Dit jaar, ze is inmiddels 13 jaar een fantastisch endurance seizoen gereden, waaronder een 350 km in 5 dagen in Duitsland. Ben nu zoooo blij dat ik doorgezet heb. Maar, kan me voorstellen dat je soms wel een hele lange adem moet hebben. Succes ermee!
Kijk, voor dit verhaal doe ik het 
Super dat je zelf ook hebt doorgezet!
Geplaatst 
.
Eerst alles medisch gezien oplossen.