Bokt.nl

meisje2000 schreef:

Jongens denken jullie niet dat ze nu wel weet dat sommigen haar naar een psygoloog willen hebben. Goed bedoeld of niet zij moet die keuze maken. En niet jullie. Zij wil niet dus klaar. Ze wou iets van haar afschrijven en ook al is dat 15 jaar geleden gebeurt moet in dit geval niet uitmaken. Als dit haar helpt O be it. Laat haar het zelf uitzoeken. Als zij denkt proffesionele hulp nodig te hebben dan doet ze het wel

moonfish13 schreef:

Sorry, maar als je paard los loopt interesseert het je echt niks meer of je zelf een ambulance nodig hebt.
Been here done that, dan ga je achter je paard aan met alles wat je in je hebt.
En daarna ben ik strompelend naar huis gegaan met pony en al, om erachter te komen dat ik nooit op had moeten staan.
Zo gaat dat nou eenmaal, dan zal een omstander je moeten tegenhouden want zelf wil je alleen maar achter je paard aan.

Zhads schreef:

Huilen en schreeuwen? En dan heb je geen ambu nodig. Laat me niet lachen, als je zelf open ligt heb je er zeker een ambu nodig. Of je nou was meegegaan of niet.

Precies, hij rende weg. Hij had zichzelf nog veel erger kunnen verwonden en juist daarom zou er een DA mee moeten komen. Hij/zij heeft zelf wel spullen als schoon water om de check te doen, desnoods op een fietspad. Daar kan beslist worden of het veilig is om te lopen of niet.

Vandaar de twijfels, maarja zoals gezegd trek ik me terug onder mijn steen aangezien ik je tere hartje niet wil schaden

Resistance schreef:

Waar heb jij last van? Zou het ff na laten kijken.

Palmera schreef:

En twintig keer in de herhaling:

"wat een naar verhaal, heel logisch dat je zo geschrokken bent en wat een vreselijke reacties op stal"

is natuurlijk niet erg?

Resistance schreef:

Zhads schreef:

Huilen en schreeuwen? En dan heb je geen ambu nodig. Laat me niet lachen, als je zelf open ligt heb je er zeker een ambu nodig. Of je nou was meegegaan of niet.

Precies, hij rende weg. Hij had zichzelf nog veel erger kunnen verwonden en juist daarom zou er een DA mee moeten komen. Hij/zij heeft zelf wel spullen als schoon water om de check te doen, desnoods op een fietspad. Daar kan beslist worden of het veilig is om te lopen of niet.

Vandaar de twijfels, maarja zoals gezegd trek ik me terug onder mijn steen aangezien ik je tere hartje niet wil schaden

Waar heb jij last van? Zou het ff na laten kijken.





Vreselijk, TS. Jullie zijn er beiden gelukkig goed vanaf gekomen, maar dat soort opmerkingen blijven je inderdaad bij. Het is dan weer een geruststelling dat die hiërarchie uiteindelijk niets te maken had met hoe goed je met paarden was; mensen die goed met paarden zijn schieten je gelijk te help in zo'n geval. Het zijn dus gewoon mensen die op de een of andere manier denken dat ze beter zijn dan anderen, en meestal weten deze mensen diep van binnen dat dat grote onzin is. Dat komt voort uit hun eigen onzekerheid over hun rotkarakter. Uiteindelijk zullen dat soort mensen nooit echt iets bereiken; het enige wat ze bereiken komt met behulp van hun rotopmerkingen en hun nare manier van doen. En dat weten ze zelf ook; stel je maar gerust met de gedachte dat ze in ieder geval om die reden nooit écht gelukkig kunnen zijn.

tengeltje11 schreef:

hog,wat ik als eerste dacht:

menig mens die paardrijdt,gaat eens op de kletter op straat.
meestal val je er dan af en raakt je paard ook gewond.

maar om daar 15j later,als 30 jarige nog zo'n trauma's aan over te houden,dat roept bij mij heel erg veel vragen op.
jij had amper iets(gezien de situatie),en je paard had ook enkel wondes.

dat is eigenlijk het enige wat in mij opkomt,want zoiets die gebeurt,daar ben je even niet goed van,maar 15-jaar later nog door getraumatiseerd zijn?
dan denk ik toch dat je een probleem hebt met dingen verwerken,want zoiets hoor toch al lang afgesloten en geplaatst te zijn?

Anoniem schreef:

Bigone, de wonden waren goed genezen gelukkig, hij had alleen op een van zijn achterbenen een litteken dat niet is vervaagd, dat was wel zonde. Maar dat viel niet op. Verkopen ging makkelijk. Ik heb nog wel contact op genomen met de nieuwe eigenaar. Zij heeft hem een goed leven gegeven na mij.

Anoniem schreef:

Bigone, de wonden waren goed genezen gelukkig, hij had alleen op een van zijn achterbenen een litteken dat niet is vervaagd, dat was wel zonde. Maar dat viel niet op. Verkopen ging makkelijk. Ik heb nog wel contact op genomen met de nieuwe eigenaar. Zij heeft hem een goed leven gegeven na mij.

Anoniem schreef:

- Na lang nadenken heb ik toch besloten mijn verhaal met jullie te delen, omdat het maar rond blijft dwalen in mijn hoofd en ik er nooit begrip voor heb gekregen of het heb verwerkt.

- Maar de onmenselijke reacties van de popi-jopi's daar ben ik nog steeds niet van genezen.
Echt, hoe kun je?

- Het was een vreselijke ervaring en vooral de opmerking 'wat heb jij met je paard gedaan' galmt nog door mijn hoofd.

- Ik schrijf het van me af omdat ik het wil verwerken, omdat ik er nu 15 jaar later nog steeds aan denk en me rot over voel.

- Het was vrij pijnlijk hem te moeten verkopen. Heb het er niet graag over eerlijk gezegd.