Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-12-16 13:22

Geplaatst: 12-12-16 13:22

Heel herkenbaar, zit nu met de gedachten dus grappig dat ik het topic tegen kom..
4 paarden aan huis, 2 met een blessure die voorlopig niet te rijden zijn, 1 die van zijn pensioen geniet en 1 die niets van mij wil hebben en ik ook niet kan rijden omdat we gewoon geen klik hebben.
We werken van 8.00 tot 18.00 uur en we hebben een reistijd van minimaal een uur enkele reis.
In de ochtend ben ik al om 6.30 uur aan het mesten en voeren, snel douchen en naar mijn werk.
Zijn we klaar met werken snel naar huis want de paarden moeten gevoerd, 19.00 uur thuis, voeren en mesten en rond 20.00 uur kunnen we dan zelf eten.
Voordat ik dus wat kan doen met mijn paarden is het 21.00 uur...
Alles moeten we zelf doen, 7 dagen in de week en als we dan denken dat we het weekend eindelijk wat met de paarden kunnen doen is er weer een draad stuk of staat er onkruid wat uit het land verwijderd moet worden, een bak die gesleept moet worden omdat het anders meer onkruid is dan zand en ga zo maar door.
Het kost me echt teveel tijd, werk en heel veel zorgen...
Mijn man en ik hebben nergens meer tijd voor, niet echt zijn hobby maar helpt mij dagelijks omdat ik het anders niet trek en we helemaal nergens meer aan toe komen.
Het enige in mijn leven is vroeg opstaan, mesten, werken, mesten, en laat slapen.
Is dit wel het leven wat ik wil, tja dat vraag ik me dus nu ook af.
Toen ze nog in pension stonden was mijn leven wel een stuk gemakkelijker en kon ik ook echt genieten van mijn paarden, nu aan huis weet ik niet of ik hier mee door wil gaan

**Geplaatst**: 12-12-16 13:35

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 13:35

Deels herkenbaar :-)

Ik kan me geen leven zonder paarden voor stellen. Ze zijn echt mijn ontspanning na het werk. Maar ook ik houd van uitjes, vakanties, uit eten gaan of gewoon even niks doen.
Dus ik heb een stap terug gedaan qua stalling en qua rijden. Paard staat in een wei danwel paddock met schuilstal, en ik rijd alleen nog maar af en toe een ritje door de polder.
Paard vindt het prima, en ik (kwam ik al heel snel achter) ook. Soms ben ik dus maar 10 minuten bij mijn paard, soms 3 uur, maar net hoe het uit komt.
Meer geld en tijd over voor andere dingen dus....
De andere staat in de opfok en ga ik 1x in de maand ff knuffelen.

**Geplaatst**: 12-12-16 13:44

Geplaatst: 12-12-16 13:44

Ik heb ruim een jaar geleden die stap gemaakt

Goed, ik heb nooit een eigen paard gehad dus wat dat betreft was het misschien makkelijker. Maar als je bedenkt dat van jongs af aan de paarden de rode draad in mijn leven zijn geweest, mijn motivatie om mijn best te doen op school en verder te studeren... Kan ik je vertellen dat ik eerst wel een beetje in een gat viel. Want ja, als ik nu toch geen paard meer ga kopen, wat wil ik dan met mijn leven? Waar ik eerst een huisje boompje beestje voor me zag, leuke baan, paard op pensionstalling, ben ik nu echt compleet geswitcht met wat ik in mijn leven wil. Ik wil de wereld zien, rondreizen, nieuwe dingen leren. En dat is niet te combineren met een eigen paard en dat was wat de knoop doorhakte voor mij. De tijd en geld die ik nu overhoud en vooral de vrijheid die ik nu heb zijn me het echt waard.
Wie weet dat ik ooit wel weer aan de paarden ga hoor, maar voor nu laat ik het even voor wat het is. Af en toe een buitenritje of een paar maanden op een ranch werken als het zo uitkomt, hartstikke leuk. Maar ik wil er niet meer in het dagelijks leven aan vast zitten.

**Geplaatst**: 12-12-16 13:47

Geplaatst: 12-12-16 13:47

Ik kon me geen leven voorstellen zonder paarden. Vanaf mijn 7de op de manege gaan rijden vanaf mijn 11de een eigen paard.
Altijd fanatiek gereden ook wedstrijden. Zelfs meerdere keren 2 paarden gereden veulentje gefokt. Altijd 2 keer daags naar stal alles goed willen doen.
Maar nu kwam de tijd dat ik toch eens op mezelf maar met paarden zou hem dat niet worden. Jaarling eerst verkocht en de merrie die ik nog had was niet meer te rijden na lang wikken en wegen een goed adres gevonden en afgelopen Mei toch verkocht.
Kwam toevallig vrij snel een huisje op mijn pad en daar woon ik nu sinds Juni en het bevalt erg goed moet ik zeggen. Mis het niet.

**Geplaatst**: 12-12-16 14:03

Geplaatst: 12-12-16 14:03

Ik heb ook zo'n grijs donderwolkje dat af en toe eens overdrijft.

- Geld, GELD EN GELD
- Tijd, "leuke" dingen doen, sporten, fitnessen, ook eens ervaren wat "Netflix and Chill" inhoudt.. zonder in slaap te vallen
- Minder grijze haren
- Shop till i drop!! maar dan jurkjes, nette schoenen en spijkerbroeken.
- elke zondag uitslaapdag
- meer sparen = sneller samenwonen

Maar dan schud ik twee keer met mijn hoofd.. Nehhh.. ik hou van alles zoals het is

**Geplaatst**: 12-12-16 14:06

Re: Wie denkt er nog meer wel eens stiekem...

Geplaatst: 12-12-16 14:06

Sinds de geboorte van mijn zoontje ben ik van een leven met paarden naar een leven zonder paarden gegaan. Geen tijd en geen fatsoenlijke stalling in de buurt.

Maar men! Geen stress meer, geen gezeik meer!
Geld gaat wel in andere zaken zitten, dus daar merk ik het niet zo aan.

Ben zo blij dat ik geen paarden meer heb

echt heel blij.

Dat gezeik op alle stallen met paardenwijven, achterbakse geroddel en gezanik. Gezeur met stalhouders e.d.

Sluit niet uit dat als er ooit ruimte aan huis is, dat er nog iets paardachtigs komt, maar voor voorlopig ben ik er klaar mee

**Geplaatst**: 12-12-16 14:10

Geplaatst: 12-12-16 14:10

Als mijn pony ooit komt te overlijden komt er ook geen nieuwe meer.

Maar dat is meer omdat er geen 2e zoals de mijne rondloopt en wat ik nu met mijn pony heb krijg ik nooit meer.
Ik heb hem gekregen toen ik 10 was en inmiddels heb ik hem 17 jaar.
We zijn samen opgegroeid, en zover als ik herinneringen van vroeger heb is hij er altijd geweest.
We knuffelen en tuttelen meer dan we rijden, hij word een dagje ouder en ik ben ook geen fanatieke ruiter meer.

Nope. Nero blijft mijn enige paardenliefde.

**Geplaatst**: 12-12-16 14:11

Geplaatst: 12-12-16 14:11

Soms, als het weer eens rot weer buiten is.
Mijn lijf nog weer meer pijn doet dan het al altijd doet.
Een van de paarden weer wat heeft of er weer wat kapot gaat wat duur is of kapot gaat wat NU gemaakt moet worden terwijl je in je goede kleren staat op het punt van vertrekken.
Dan denk ik wel eens, waarom heb ik als hobby paarden en niet als andere een normale hobby.
Of minstens gewoon een paard op pension waar de pensionhouder door weer en wind een kapot gewaaid lint kan repareren terwijl die net wilde vertrekken.

Maar dan hoor ik die goedemorgen hinnik of staan die lieve blikken door het keukenraam te gluren tijdens het koken.
Zomaar ineens een knuffel geven onder die warme manen kroelen met mijn koude vingers en een heerlijke knuffel terug krijgen.
Terwijl ondertussen de hondjes rond rennen zonder riempje op eigen erf.
365 dagen per jaar.
Daar kunnen nog geen 20 all inclusieve vakanties Lanzarote tegen op.

**Geplaatst**: 12-12-16 14:13

Geplaatst: 12-12-16 14:13

Ja dat heb ik ook wel keet. Het gezeik met paardenwijven mis is helemaal niet. Daarom als er ooit weer een paard komt liefst op een eigen stalletje. Maar met kind lukt het niet denk ik en zit je toch al weer aan pension. Maar dat zien we tegen die tijd wel. Geen hele luxe pensionstal voor mij iig. Altijd met weinig moeten doen. Ach en een binnenbak.... wie heeft dat nou nodig hahaha

**Geplaatst**: 12-12-16 14:19

Geplaatst: 12-12-16 14:19

HorseTopShop schreef:
mrie schreef:
Ik wil het makkelijker, paard aan huis. Huisje bij het bos, moestuin....
En aangezien dat een utopie is ben ik wel eens geneigd de handoek in de ring te gooien. Ik heb het gevoel dat ik klaar ben en op mezelf moet gaan met mijn paard, daarmee bedoel ik niet meer van anderen afhankelijk zijn in het houden van mijn beest.
Maar de omstandigheden laten het niet toe. Ik probeer tevreden te zijn, maar ik kan me voorstellen dat er uiteindelijk frustratie gaat groeien en dat ik dan het paard aan de wilgen zal hangen.

Vergis je niet hoor!!! Ik heb mijn paard juist in pension gezet, omdat het veel te veel werk is aan huis.
Het klinkt misschien als een utopia, maar terwijl jullie lekker bezig zijn met jullie paarden, staan wij stront te scheppen, te voeren, onderhoud aan de stallen, etc. En als ik klaar ben is er geen tijd meer voor de paarden zelf. (Gaat om 5 paarden van zusje, moeder en mijzelf)

Ik heb een tijdje hetzelfde gevoel gehad als TS. Maar dat kwam juist omdat het werk er omheen zo idioot veel en zwaar is.
Juist nu er een paar in pension staan, heb ik weer tijd voor het paard zelf en geniet ik weer.

Je hebt ook doe-het-zelf stallen of wei'tjes. Dan is aan huis een stuk makkelijker hoor.
Heb op pension gestaan waar gemest buiten gezet en gevoerd werd. Doe mij toch maar aan huis. Vond dat helemaal niks.

**Geplaatst**: 12-12-16 14:25

Geplaatst: 12-12-16 14:25

Het aan huis hebben tegenover pension, wordt voor mij (als ik ooit nog een paard weer krijg) toch ook een dingetje...

Ik heb ze aan huis gehad, wat enerzijds echt heerlijk was!! Alles in eigen hand mogen hebben en er naar toe kunnen lopen wanneer jij dat wilt, is een groot goed, echt waar.
Buiten dat ik dus ook niet met de meeste paardenmensen overweg kan, ik ben helemaal niet van de kift en haat en nijd en voel mij dan ook totaal niet op mijn gemak.

Maar ik ben pas verhuisd naar een normale huurwoning, dus als er weer een paard komt, wordt dat toch in pension zetten en daar zie ik dus ontzettend tegen op, juist om die "anderen" en het feit dat er altijd gouden bergen worden beloofd door een stalhouder, om zodra je er staat, niets van terecht te komen.
Maar het altijd kunnen rijden, is dan weer een groot goed te noemen, als je niet eigenlijk steeds al half kapot bent van het zware werk, of geen buitenbak hebben, wat een groot deel van het jaar hier in NL toch je rijplezier ontzegt, dus ik ben daar nog niet over uit, of ik dat wel wil en die lange riedel van verschillende pensionstallen wel aan ga kunnen (want ik ben een zeikerd wat mijn paarden betreft)

**Geplaatst**: 12-12-16 14:27

Geplaatst: 12-12-16 14:27

Ik kan me geen leven zonder paarden of honden voorstellen. Ik zeg wel eens : "er stroomt paard door mijn aders"

, en toch ...

2 x heb ik behoorlijk in de knoop gezeten en àlles in vraag gesteld.

De eerste keer was 6.5 jaar geleden toen ik een ferme burn out kreeg. Ik was 12h van huis weg voor mijn job die behoorlijk stressvol was, het huishouden, 4 paarden aan huis... Ik crashte en toen heb ik me afgevraagd of dit wel ècht was wat ik wilde. Ik was een energieloze vod en de paarden zogen me leeg.
En toch, in die moeilijke maanden was het het dagelijks stapritje op mijn oude paard wat me rust gaf. Ik verdroeg geen drukte, werd al gek in de supermarkt, kwam opgejaagd van de bakker terug ... maar vond mezelf weer in de stal.

De tweede keer was 2 jaar geleden. Ik viel van mijn lievelingspaard en brak mijn rug. Had diezelfde breuk even hoger gezeten, was ik volgens de specialist verlamd geweest ... Slik .. En daar lig je dan vervolgens maanden plat in bed. Wees gerust dat je je dan afvraagt of je paarden het nou echt waard zijn om zoveel tijd en energie in te steken? Alles stond in het teken van mijn paarden.

Maar blijkbaar ... stroomt er paard door mijn aders

, ik heb er 5 aan huis, zou ze toch echt niet willen en kunnen missen

**Geplaatst**: 12-12-16 14:28

Geplaatst: 12-12-16 14:28

Hier hadden we ze ook aan huis. Geweldig en vele malen fijner als in pension maar er word vaak niet gedacht aan de minder leuke dingen. Hooi en stro binnen halen of zelf hooien. Hooi oogst die kapot gaat, de winter met bevroren bak en waterbakken, mestafvoer, weide onderhoud, stallen onderhoud enz. Vaak was je daar drukker mee als met de leuke dingen.

**Geplaatst**: 12-12-16 14:29

Geplaatst: 12-12-16 14:29

Hier ook....
Mijn oudje is 28, rij hem nog bijna dagelijks.
hij heeft artrose dus naast gewone kosten ook nog speciaal beslag, glucosamine en Devils Relief erbij.
Heb het graag voor hem over en hij blijft bij mij tot hij er niet meer is .

Maarrrrr..... daarna ??? Geen idee, financieel kán het eigenlijk niet meer.
Ik heb geen reserve-potje voor hem want ik ga niet meer dokteren als hij iets ernstigs krijgt.
Ik hou werkelijk op dit moment geen euro over einde van de maand doordat de situatie prive is verandert 4 jaar geleden.... eigen huis moeten kopen, heb auto en trailer... want kan het bos nog wel lekker in met hem...

Hij is mijn once-in-a-lifetime paard, heb hem al 21 jaar.... ik hoop dat ik een leuk bijrijpaard vind mocht hij er niet meer zijn.....NU zeg ik dat ik er niet meer aan begin maar ja.... wat ga ik dán doen na mijn werk ???? in de avond uurtjes ???? in het weekend ???? AAAGRRR

**Geplaatst**: 12-12-16 14:37

Geplaatst: 12-12-16 14:37

Toevallig vorig jaar na 23 jaar eigen paarden die fase gehad

Op een gegeven moment hadden wij er 5 en ik begon mijzelf echt af te vragen of het nog een passie was of eerder een gewoonte.
Ik ben een jaar bezig geweest om goede nieuwe baasjes te zoeken (gelukkig nog steeds contact met iedereen) en na dat jaar was ik voor het eerst 'paardvrij'.
Heerlijk dacht ik! Meer tijd voor het huishouden, interessante boeken en series kijken, nieuwe opleiding, meer tijd voor mezelf...
Na 2 maanden had ik het al gezien haha.
Toen werd mij een leasepony aangeboden voor 2/3 keer per week... Ondanks dat dat leuke mensen waren was dat ook niet echt mijn ding.
En nog een maand later kwam ik mijn huidige pony tegen als uitdaging die niet meer weg is gegaan.
Hij staat wel op een pensionstal terwijl ik ze eerst aan huis had en het hele gebeuren heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik er nu weer 100% van kan genieten.

**Geplaatst**: 12-12-16 16:00

Geplaatst: 12-12-16 16:00

Wel grappig, iedereen die de nadelen noemt van de paarden aan huis, heb ik als een verademing ervaren na op 2 vol pensionstallen gestaan te hebben..

Bij mij staan ze niet aan huis, maar op prive stal waar ik met mijn zus samen alles zelf doe. Dus ja ook lampje vervangen, schrikdraad weer eens nalopen als het eruit ligt, strooien bij vriezen, sneeuwvrij maken, wekelijks bak slepen, wekelijks onze mestkar zelf leegscheppen, wei bosmaaieren, wei bemesten, voeren, hooi bestellen, stro bestellen, dagelijks 2 stallen, een paddock en wei mesten, etc. etc. en me paard 6dagen pweek trainen.

Maar ik zou het nooit meer inruilen voor een pensionstal, waar hier in de omgeving je paard 22u pdag swinters op stal staat, je moet smeken om 3x per dag hooi .. Als ik zie wat voor paarden ik heb terug gekregen met 24/7 uitloop. En voor mij zelf ook .. alles in eigen handen, nergens verantwoording voor geven.. het heeft me zoveel rust gebracht in me hoofd. Als ik nu naar huis ga denk ik niet maar of ze goed staan, of ze wel eten hebben, of ze wel buiten staan, nee ze staan gewoon goed.

Dus ja, aan huis zou hier wel verlichting geven. Geef de kans om te investeren in net wat tactischere manieren van paarden houden die tijd en geld bespaard. En alle 'nare' klusjes ben ik al gewend en vind ze zeker niet naar

**Geplaatst**: 12-12-16 16:09

Geplaatst: 12-12-16 16:09

Shirley schreef:
Maar jij hebt wel de volledige zorg EN je moet er voor van huis, dat is nog erger

Zeg dat wel! 2 uur per dag kwijt aan heen en weer karren.. Dat is dan ook het enige dat mij tegenstaat. De verzorging niet. Maar wat zou het lekker zijn als ik ze gewoon in mijn pyjama naar buiten kan gooien en 's avonds eerst een hapje eten en dan hen weer naar binnen halen. Paarden op pension is mega luxe maar paarden aan huis is weer luxer dan paarden ver van huis in eigen beheer. Ik verlang nu dus naar paarden aan huis. (het is ook nooit goed he

)

Maar paardenloos? Vreselijk! Ben een klein half jaartje paardenvrij geweest en ik vond het zo erg dat ik de shet van mijn moeder lastig viel met van alles en nog wat

**Geplaatst**: 12-12-16 16:21

Geplaatst: 12-12-16 16:21

Zeer herkenbaar!
Het was leuk en als ik het over mocht doen dan weer voor een eigen paard gaan, maar toen was ik lekker jong en nu ben ik een 40+ er en heb ik er geen zin meer in.

Nu ben ik sinds het overlijden van mijn paard paardloos, wel heel veel twijfel en angst gehad en moeilijk gehad....door alle omstandigheden en goede redenen en mijn vriend meer tijd wilde met mij.

Juist door die enorme twijfel en ik gek genoeg ineens er niet helemaal meer ervoor ging om een nieuwe paard daadwerkelijk naar de stal te halen, dus deed ik het niet. Wel kwam de verleidingen om de hoek kijken als ik weer een zag dat er wat leuks te koop stond en toch ervoor wilde gaan......maar dan zag ik weer de beren op de weg en mijn vriend werd er gek van!!!

En kijk eens........heel blij met de beslissing, het is heerlijk om tijd en geld over te hebben en ik heb vrienden gemaakt en doe er leuke dingen mee en meer tijd voor mijn vriend en familie.

Echt, nu ik 42 ben wil ik geen eigen paard meer, moet er zelfs niet eens meer aan denken, heb het werkelijk heerlijk zonder eigen paarden.

Want heel vaak moet ik dingen en of vrienden ervoor laten, gewoon omdat er geen tijd voor is en mijn paard voorging. Echt, het is goed zoals ik het heb en mis het totaal niet, want die tijd heb ik echt gehad en ook volledig benut en ervan genoten.

**Geplaatst**: 12-12-16 17:20

Geplaatst: 12-12-16 17:20

@canisia
Het is dat paarden aan huis mijn droom was en ik die kon verwezenlijken maar anders was ik nooit gegaan op de plek waar ik toen stond gestald.
Fijne sfeer.
Vol pension.
Zomer en winter stonden de paarden in een goede veilige wei in groepen van 4 paarden ongeveer, de hele dag, in de winter 8 uur, in de zomer langer.
Goed hooi, altijd voldoende.
6 dagen in de week werd er uitgemest.
Binnenbak, buitenbak. 10 minuten stappen van een mega bos.
Dekenrek, grote kast in afsluitbare zadelkamer.
Verwarmde kantine.
Dus zowel voor mens en paard was het er geweldig.
Voor een prijs dat ik denk, hoe kan het?

**Geplaatst**: 12-12-16 17:23

Geplaatst: 12-12-16 17:23

Ik kan niet zonder paard,maar daarvoor moet ik wel mijn hele leven inrichten zodat ik hem kan hebben.Voor mij is het een 100% keuze waar ik veel andere zaken voor moet weglaten,maar ik meen wel dat dat voor mij de juiste keuze is.

**Geplaatst**: 12-12-16 17:36

Geplaatst: 12-12-16 17:36

Ik dacht het vroeger heel vaak. Dacht dan wat zal het een rust geven en ik houd veel geld over.

Helaas heb ik begin dit jaar mijn paard moeten in laten slapen. Ik moet zeggen dat ik niet kan wennen aan een leven zonder paarden.

Ik heb 2 kinderen waar ik het heel druk me heb, maar eind van de dag heb ik nog steeds het gevoel dat ik ergens heen moet.

Zelfs mijn zoontje van 3 mist het. Die ging vanaf een paar weken mee naar mijn paard. Hij zegt nog regelmatig mama's paardje is dood he.

Het enige wat ik niet mis is alle drama wat je vaak hebt. Met weidegang enz enz.

Toch als ik het geld had, had er zo weer een paard gestaan.

**Geplaatst**: 12-12-16 19:09

Geplaatst: 12-12-16 19:09

Ja ik denk er weleens aan... om vervolgens dat idee heel ver weg te stoppen. Ik kan niet zonder mijn New Foresters en dat wil ik ook niet. Ze staan hier lekker in mijn eigen stal en ik vind het heerlijk. Ja je hebt er wat werk van, maar ik zou niet meer terug willen naar een pensionstal, jasses al dat gezeur en gedoe, roddel en achterklap.... dat gedeelte van de paardensport zou ik kunnen missen als kiespijn, de paarden zelf niet. Juist omdat mijn gezondheid me vaak in de steek laat, vind ik ontspanning bij de paarden om de batterij weer (een beetje) op te laden.

**Geplaatst**: 12-12-16 19:29

Geplaatst: 12-12-16 19:29

Helemaal niet herkenbaar.. Ik denk alleen maar wat als ik er niet meer op kan komen of niet meer kan rijden.. wat dan..? Misschien mennen? Een leven zonder paarden kan ik me niet voorstellen. Ik heb nu bijna 40 jaar eigen paarden en altijd zelf voor gezorgd nooit op een pensionstal gestaan. En net zoals iedereen, heb ik ook wel eens zoiets van behh, maar als ik dan ik op stal bezig ben ik al weer vergeten waarom ik geen zin had..

**Geplaatst**: 12-12-16 19:45

Geplaatst: 12-12-16 19:45

het probleem bij mij; geen man houd het bij mij uit vanwege de paarden.. de 1 vind ze onnodig en de ander heeft een allergie (na 3 jaar erachterkomen dat hij een zware allergie voor paarden heeft, hij stond ook perplex).

ik ben ook met paarden opgegroeid, en heb veel met de gedachte gespeeld dat het misschien beter is om geen paarden te houden..

te veel tijd en geld gaat erin en ikzelf schiet er bij uit.. ik heb dan ook heeeeeel weinig kleren voor mezelf gekocht.. ik heb voor 1 week kleren thuis..

paard hb ik vrkopen moeten omdat het met geld echt knap was, en pony had een fijn platsje en die heb ik dan daar aan de mensen gegeven. alle buren betalen hem mee

nu zonder paard is dat natuurlijk wel wennen, maar ik heb nu een leuk verzorgpaard waarvan ik de hoefsmid geregeld betaal.

verder kan ik nu veel meer geld sparen en hoef ik niet iedere cent om te draaien.. ik kan op vakantie, ik kan eindelijk een duurdere qualiteits jas halen.

ik weet niet of ik nog paarden wil hebben.. als mijn loon een stuk hoger gaat dan kan ik er altijd nog over nadenken. maar voor nu even niet.

**Geplaatst**: 12-12-16 19:46

Geplaatst: 12-12-16 19:46

Werken jullie ook 5 dagen in de week of minder?