Elin_ schreef:Okee dus omdat de definitie moord enkel gebruikt mag worden tussen mensen, is het zonder goede reden euthanaseren van een dier gewoon 'goedgekeurde' dood?
Je hebt het hier wel over doden; van dood, geen enkel leven meer en komt nooit meer terug.
Er word gewoon heel makkelijk over gedaan en dan mag ik misschien een geitenwollensokken figuur zijn, maar ik vind het heel erg dat er enkel bij de mens emotioneel écht stil wordt gestaan bij de dood en wanneer het om dieren gaat dan is het zonder goede reden afmaken iets wat men niet als ernstig feit zien. 'Ach er zijn er toch genoeg van.. Dan kan ik er nu weer eentje kopen die wél weer op hoog niveau kan springen'
Wie ik dan ben om een ander zijn rekening te maken? Ik ben dat niet, dat is het dier zelf. Het dier waarvoor de eigenaar zorgt dat er een groot nood gevallen potje voor bestaat.
Dit potje moet groot genoeg zijn zodat je nooit verantwoordelijk bent voor de opdracht om een paard dat pijnloos zou kunnen doorleven te doden.
Enkel wanneer een dier op is, geen toekomst heeft op een gelukkig en pijnloos bestaan, dan is het niet eerlijk om door te zeulen met zo'n dier, maar simpel weg omdat je het te duur vindt, is de slechtste reden ooit.
Je bent verantwoordelijk voor zo'n dier, je draagt de zorg ervoor en je laat geen levensvatbaar paard doden i.v.m . je eigen portemonnee
Wat jij levensvatbaar vind, vind ik dat wellicht niet. Wat jij "acceptabele bijwerkingen vind" vind ik wellicht geen acceptabele bijwerkingen.
Ik heb liever dat iemand een kapot paard laat inslapen, dan dat ie hem of haar door verkoopt "met een contract" die dan vervolgens toch weer ergens in de sport teruggevonden wordt. Een kapot paard laten gaan is je verantwoordelijkheid nemen. Veel meer dan hem aan iemand anders geven en dan geen controle meer hebben over wat er met hem gebeurt.
Om vervolgens op bokt te komen huilen dat iemand rijdt met dat kapotte paard. (die verhalen zijn niet meer op 20 handen te tellen.)
Hoe groot moet dat potje zijn? De kosten van een (chronisch) ziek paard lopen snel op. Dan heb ik het niet over een peesblessure die goed kan herstellen en waarna geen medicatie meer nodig is overigens al lopen die kosten ook flink op overigens.
Het paard maakt de rekening helemaal niet, die heeft geen tijdsbesef gelijk wij, die weet niet of ie te vroeg gestorven is of niet. Als ik morgen mijn 3 jarige laat inslapen (en laat duidelijk zijn dat ik hoop dat die 3 jarige nog minstens 20 jaar mag rondlopen) dan weet hij niet van "he ik ben veel te jong!". Dat bewustzijn hebben ze niet.
Dat is geen kwestie van niet stil staan bij de dood van een dier maar gewoon een verschil tussen de twee soorten. 
Geplaatst: 04-03-16 21:22 
geerke schreef:
Je zit er soms sneller aan dan je zou denken. En dat waren geen operaties, geen behandelingen waarvoor je een paard laat inslapen. Drie keer genaaid op korte tijd -het duurde even eer we door hadden dat zijn weide maatje zo goed kon mikken. Enfin, ik had gewoon eerder naar mezelf moeten luisteren want ik wist het eigenlijk wel maar elke keer dat ik zei "zou het Sam geweest kunnen zijn" zei mij DA dat dat niet kon adhv de wonde. Toen ik hem er na de 3e keer tóch bij weg haalde bleven verdere verwondingen echter ook uit. 
. Je vraag is een terechte.