Ik reageer weer even algemeen.
Het rare is, ik heb vanaf het begin af gezegd dat dit geen paard voor ons was, maar toen ik bij de ponys stopte ben ik dus met haar verder gegaan, zij kon toen niks, alleen stap, draf en galop. Nooit alleen naar buiten geweest, enorm schrikachtig en heel dwars. Ik heb toen even uit mijn hoofd ong 1,5 alleen met haar buiten gereden, naar maneges, cafetjes etc etc. Ik kon er toen alles mee behalve waar ik dus wel plezier in heb en dat is toch gericht dressuur werk. Dus een band heb ik wel, ik heb het paard ook in andere tijden gezien, in principe hebben wij op dat vlak een enorme groei meegemaakt en nog steeds zeggen veel mensen dat ze dat niet hadden gedacht van haar, dat ze zo braaf werd. Ze schrok nergens van, ik kon overal langs zonder iets, over wandel bruggetjes eigelijk bijna alles. Maar dit is niet waar ik plezier aan heb, ik heb dit gedaan om aan dit paard te wennen en om haar ook te laten wennen en elkaar een beetje te leren begrijpen.
Ik heb geen idee waar al die buitenritten, al die energie en moeite heen is. Het is gewoon weg.. Dit zal grotendeels wel door mij komen ( tenminste zo is het mij geleerd ) dus ik heb wel andere tijden gekent, maar alsnog hier hebben wij haar niet voor gekocht.
En daarbij, toen die boktwedstrijd dit jaar was voor Horse Event, heb ik ook een filmpje ingestuurd, ik heb wel degelijk alles geprobeerd óók grondwerk. Dit heb ik ook al gezegd, op de grond kan ik er heel veel mee maar zo snel wij proberen om ergens aan te werken gaat het mis, steeds weer.
Ik heb nog geen idee of de verkoop door gaat, het is paps paard maar hij doet er niks mee dus alleen ik reed haar. Hij wil haar absoluut niet weg doen dus ik kan mijn hobby nu opgeven. Dat is dan zo.
Umh er hebben sinds ongeveer ja 6 jaar ofs niemand anders meer opgezeten. Wij gaan in de herfst alleen weg en toen werd ze dan gereden door een aantal meiden op de manege waar wij stonden, in deze tijd zijn er een aantal van af gevallen en zo is het eigenlijk gekomen dat er niemand op wil. Ik wil het paard absoluut niet slecht praten maar het is er een die een enorme gebruiksaanwijzing heeft, niet gedient is van eisen en kan met mensen die zich druk maken/stress heel slecht opgaan. En daarbij wil ik er ook liever niemand anders op, dit niet omdat ik het niet kan zien ofs maar ik weet hoe zij kan reageren en dat wil ik niet op mijn geweten hebben. ( Even een voorbeeld: ik ben er vorig jaar zo hard vanaf geknikkert dat ik een knik in een van mijn urineleiders heb en hierdoor wen nierafwijking heb gekregen, ik ben hier zo'n 8 maanden doodziek van geweest)
Ze is in principe ( volgens het boekje) niet gevaarlijk ofs helemaal niet, maar ze is soms onvoorspelbaar en dat vind ik erg als er iemand anders vanaf valt doordat ik in de knoop zit..
Lichaamelijk kan er bijna niks mis zijn, vorig jaar na mijn val is zij ook ziek geweest en hierbij is bijna alles gecontroleerd waar ik maar aan kan denken, daarbij komt er 2x per jaar een masseur en osteo langs en ook deze hebben niks opgemerkt. Het enige wat ij heeft is heel flexible knieen, ik heb geen idee wat of waar maar ik moet ze volgens allebei de mensen geen last van hebben en hier heb ik ook niks van gemerkt..
Inmiddels ben ik op zoek naar een paardje wat ik kan gaan rijden, gewoon voor te rijden en voor te kijken welk paard nou wel klikt en gewoon voelen. Dit is nogal moeilijk aangezien wij redelijk buitenaf wonen.
Ik weet niet of ik nog met haar ga beginnen, maar op dit moment zeker niet.
Edit: spelfoutjen 
Geplaatst: 26-10-15 00:02 
en ik ben zeker dat de meesten het 0% kans van slagen gaven. Uiteindelijk bleek het paard een afwijking in de mond te hebben en zat vast over zn hele lichaam. We hebben veel geprobeerd, ook aardig wat instructeurs. Uiteindelijk 2 jaar later is hij weer klaar voor een normale b proef. Hij kan weer ontspannen voor je werken en wil vooral weer met je werken. Die 2 jaar zijn heftig geweest en we zijn er nu een half jaar uit geweest en weer heb ik hem zien groeien. Binnenkort met nieuwe moed weer verder, want inmiddels onze doelen alweer bijgesteld. Mss toch goed om je paard eens door een osteopaat of derg te laten nakijken. Even een paar maand eruit en kijken of de zin weer terug komt. Back to basic is in dit geval het enige wat helpt denk ik. 
