Bokt.nl

Skyefate schreef:

CharlotteJay schreef:

ik vraag me af hoe je die kilo's eraf heb gekregen mij lukt dat echt niet met mn bij rijpaard ...
wel echt respect hoe je haar zover heb weten te krijgen en dat je je gevoel volgt met dat opstappen in het begin

Veel, onmetelijk veel buitenritten. In het begin stond ze nat in het zweet van tien km stappen, nu kan ze 30 km met gemak aan. Ik had nooit een echt trainingsschema maar ging eerder wat op gevoel af; Ik begon met 10 km op bv. maandag, dan doe ik 5 km de dag erna en terug 10 km de dag daarna. Dan krijgt ze een dagje rust en doe ik het opnieuw, zolang mijn planning met school e.d. het toelaat. Per week verlengde ik de ritten wat, dus de tweede week zou iets geweest zijn van 12 km, 6 km en 12 km. Niet te veel ineens, maar wel altijd wat verhogen om ze wat tegen haar limieten te duwen. En vooral niet te lang vastzitten bij een aantal km omdat je denkt dat ze het niet aankan! Ik bleef een tijdje bij de 15 km hangen omdat ze steeds moe bleef na de rit, dus heb ik gewoon de snelheid opgevoerd in haar kortere ritten en dan kon ik terug verder. It's not the distance that kills the horse, it's the speed, zoals ze zeggen.

Dankje, trouwens! Ik ben, laten we zeggen, een beetje een chicken na te vaak van een paard gevallen te zijn en ook een paar keer nogal lugubere vallen te zien gebeuren. Als je een ruiter haar been ziet breken tegen een bakdeur omdat haar paard ervandoor ging en twee openbotbreuken had, dan ben je vanzelf een beetje voorzichtiger met waar je opstapt. Het loont wel, want sinds ik begonnen ben met haar echte rijtraining en niet maar wat aanmodderde ben ik er nog niet afgevallen. Er staat immers een heuse rem op, en als zij wilt vertrekken van een tractor oid kan ik gewoon haar neusje vragen zodat ze onderstapt op een cirkeltje. Als ze haar benen kruist is het moeilijk om te gaan lopen, en ze weet dat ik pas loslaat als ze knippert en zich ontspant. Ik heb vaak het commentaar gekregen dat ze een gemakkelijk paard was en dat ik haar daarom onder controle hield, maar geloof me, als een haflinger als zij begint te trekken en besluit ervandoor te gaan, dan zijn die ervandoor. Best om dus eerst alle knopjes erop te zetten en alle gaten in de training op te vullen!

LadyKim schreef:

Wat een prachtig dier zeg ! Ik volg Graag !
Van dit type zouden er veel meer van moeten zijn , dit is echt "barok"
Uiteraard bedoel ik dan wel de slanke versie ... Want WAUW , petje af hoor hoe jij haar hebt omgetoverd ... En wat een fijne eigenaar heb je zeg , doet hij/zij zelf ook nog wat met haar ?
Zijn ze ook zo enthousiast over jou ? Net als wij hier op bokt
En wat vinden ze van de endurance plannen ?

Mijn gedacht! Ik vind die barokke types zo mooi, en die zitten heerlijk. Bedankt!
Haar eigenaar is inderdaad een schat van een mens en doet er alles voor om haar blij te houden. Zelf kan hij echter niet meer rijden omdat hij dat niet meer wilt riskeren op zijn leeftijd (eind 50) en vanwege zijn rug. Hij rijd wel graag met de kar om toch nog een beetje dat gevoel te hebben, maar we doen het niet zoveel, ik denk ook mede omdat hij toch een beetje bang is daar op de bok. Hij geeft mij maar al te graag de teugels terug. Niet dat ik hem zo geruststel, want ook op de koets houd ik mijn leidsels niet strak en laat ik ze losjes op haar kont liggen tot sturen nodig is. Na al die training kan ze zichzelf goed in gang houden en in bedwang houden dus daar heeft ze mij niet zozeer voor nodig. Handig!

Ik zou zeggen dat hij ook zo enthousiast is, samen met zijn vrouw. Hij kijkt me tegenwoordig ook niet meer zo onzeker aan omdat ik met een touwhalster rijd, vooral niet na ik terugkwam van onze trektocht door Wallonië anderhalve week geleden. Over het algemeen maakt hij ook kleine opmerkingen als "Ik ben toch blij dat ze terug werkt, ze doet het zo graag" en "ze is zo verbeterd,.." etc. Ik ben er dus trots op dat ik toch ook kan omgaan met de eigenaar en dat hij wat ik doe goed vindt. Da's altijd een deel van de overwinning! Zeker als hij daardoor met steeds nieuwe spulletjes afkomt, ook al ben ik de enige die met haar omgaat naast eten geven. Nieuwe halsters, spullen die hij nog thuis had liggen, het aanbod om samen naar een nieuw zadel te zoeken... dat is echt met je gat in de boter vallen, zoals ze zeggen.

Ook de endurance steunt hij. Het heeft even geduurd die eerste paar maanden omdat hij nogal skeptisch naar haar keek toen ik zei "endurance" en dan naar haar dikke kont wees. Nu ze al heel wat afgevallen is steunt hij me ook gigantisch, ook al weet ik dat hij soms toch eens twijfelt. Hij wilt me alles laten proberen met haar, en dat is echt super.

Skyefate schreef:

[ Video ]

Hier is al de video van de hooking on - het cirkelwerk.