Bedankt voor jullie lieve reacties
Eerlijk gezegd zal ik "blij" zijn als het achter de rug is. Niet omdat ik hem zo graag weg wil hebben, maar hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt.
En vergeten, ach, dat zal ik die malle dwaas nooit
Ik kreeg hem er min of meer bij toen ik verleden jaar zijn moeder kocht. Hij was 3 dagen oud toen ik hem voor het eerst zag, het was echt een zak met botten
Nog is het een vrij tenger ponytje maar wel met de goede verhoudingen.
Het is heel jammer dat ik hem niet mag zien opgroeien, maar soms lopen de dingen anders dan gepland. That's life, niet leuk maar we hebben het er maar mee te doen.
Gelukkig sta ik niet met lege handen. Ik heb nog 5 andere fantastische pony's dus eigenlijk helemaal geen reden tot klagen