Moderators: Neonlight, Sica, balance, C_arola
lunatje schreef:Ik vond dat gedicht zo mooi van dat paard, heb hem voor mezelf uitgetypt en in mijn agenda gedaan, bij deze vind ik ook wel dat hij alsnog een plaatsje kan verdienen op deze site, voor degenen die hem uit wilen printen ofzo.
Veel succes nog!
Noureyev schreef:Je bent pas een echte paardenvriend als je weet wanneer je afscheid moet nemen ten goede van je dierbare vriend.
Mikkie schreef:Op dit moment ben ik een boek aan het lezen, en daarin lees ik net het volgende stukje:
En God vroeg de geest van het paard
Ben je klaar om thuis te komen?
Ja zeker, helemaal, antwoordde de dierbare ziel
En, als paard, weet je dat ik heel goed in staat ben
Om voor mezelf te beslissen
Ga je dan mee? vroeg God
Straks, atwoordde de ziel met manen
maar ik moet langzaam gaan
Want mijn mensenvrienden hebben het moeilijk
Want weet je, ze hebben me nodig
Maar begrijpen ze dan niet, vroeg God
Dat je ze nooit zult verlaten?
Dat jullie zielen met elkaar verstrengeld zijn? Voor altijd?
Dat er niets wordt geschapen en niets verwoest?
Het is gewoon...... voor eeuwig en altijd
Dat zullen ze later wel begrijpen
Antwoordde het prachtige paard
Want ik zal hun hart influisteren
Dat ik altijd bij ze ben
Ik ben er gewoon...... voor eeuwig en altijd
Onthoud vooral de kern van het verhaal. Ze is niet weg.
Veel succes en sterkte.