Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-05-11 23:41

Geplaatst: 22-05-11 23:41

hier geen zorgenkind.....maar zorgenkinderen.

ik kan me geen jaar herinneren zonder kopzorgen.
zomaar even een korte greep van de laatste jaren.
heb een veulen gekocht op nog geen 6 maanden.
groeit goed op en is een prachtig mooie dame aan het worden.
februari 2008 vertoond ze lichte overgevoeligheid op haar flank,dit groeit al snel uit tot een waslijst van problemen waarbij zelfs haar vlees wegbrand van haar eigen hengtigheids vocht.
staart,kont is verbrand,spieren staan in kabels op het lijf vulva zwelt enorm enz enz.
augustus 2008 moest ik haar laten gaan,keus had ik niet meer.
ze is 4 jaar geworden.....

in de tussentijd had ik ook al een tinker.
dit paard ging vage klachten vertonen. [ja ook een eczemer]
meerdere onderzoeken gehad maar steeds niets echt duidelijk te vinden.
de klachten werden meer en groter [te veel om hier neer te zetten]
uiteindelijk per ongeluk door een gesprek tussen neus en lippen door met de DA op het idee ziekte van lyme gekomen.
testen bleken het te bevestigen.
behandeling sloeg niet aan en vrij kort daarna kwam het punt dat hij 24/7 op de metacam moest staan.
dit heb ik enkele maanden gedaan en daarna de knoop doorgehakt omdat alleen maar kunnen lopen op pijnstillers geen doen is.
verbeteren kon niet meer.
hij is februari 2010 ingeslapen.

in de tussentijd had ik een ander paard aangekocht waar ik wel mee kon rijden.
inmiddels was hij er al een klein jaar.
er waren geen problemen tot er 3 maanden na het inslapen van de tinker iets gebeurde.
mijn alarmbellen begonnen te rinkelen en ik heb hem laten onderzoeken,ook op lyme.
jawel.....ook de ziekte van lyme. :')

behandeling gelijk gestart en de kans op genezing was zogoed als nihil.
eind vorigjaar zomer werd bekend dat de behandeling aansloeg,erg goed aansloeg zelfs.
kort daarna werd hij genezen verklaard.
een aantal weken geleden werd er bekend dat hij niet is genezen,het is blijven sluimeren. [en nog meer]
een rijpaard zal hij nooit meer worden,hoeft voor mij ook niet.
we zijn nu bezig met andere behandelingen in de hoop dat hij nog een fijne tijd kan hebben op de wei.
de kans is heel heel erg klein dat dat gaat lukken.
vermoedelijk ben ik mijn paard kwijt voor augustus.

bijkomend probleem is dat ik er een grasmaaierpaard bij heb gezet die dan alleen gaat achterblijven......
een nieuw paard kopen doe ik niet meer.

ergens had ik dit openbaar neer willen zetten maar aan de andere kant.....what the h....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-11 23:51

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-11 23:51

Tjeetje mariska32 ik schrik van je verhaal.
Wat heb jij een hoop voor je kiezen gehad :(:)

.
Het nadeel is dat ze nog niets hebben gevonden tegen lyme en is heel sluiperig.
Hopelijk gaat je paard toch langer mee dan je denkt ook al zou het geen rijpaard meer worden maar kan hij de grasmaaier gezelschap houden.
Zeg nooit nooit, je hebt in een spiraal van dikke pech gezeten maar het hoeft niet altijd zo te zijn.
Hoewel misschien trekt het wel aan, mijn vorige draver was ook een zorgenkind.
Door een oude peesklap had ik ook regelmatig problemen met hem.

**Geplaatst**: 23-05-11 08:08

Geplaatst: 23-05-11 08:08

@JessicaChico. Ja, die is helaas wel blijven zitten. Is er zo eentje om een bloedvat mee af te knijpen, en die waren ze dus vergeten... :(:)

**Geplaatst**: 23-05-11 08:11

Geplaatst: 23-05-11 08:11

als het meezit

dan hoop ik wel dat het allemaal goed komt
maar dat zal de tijd leren.
ik heb [ hou] goede hoop dat ik eindelijk lekker over het strand kan rijden
ik woon daar vlakbij en ben daar al 4 jaar niet te paard geweest

vandaag heb ik Gringo 2 jaar $*\o/*$

gelukkig is de wind nu wat gaan liggen en kan ik buiten even grazen met hem ,gisteren was het niet te doen de wind in zijn kont maakt hem druk en springerig
hij mag nu 10 min aan de hand stappen en grazen.

**Geplaatst**: 23-05-11 09:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-05-11 09:02

Mariska32. Wat een ellende heb jij gehad met je paarden. Kan me goed voorstellen dat je er even klaar mee bent, om nog een nieuw paard te kopen. Hopelijk gaat je paard nog heel wat langer mee..

Blensink, het kan zijn dat ze een verkeerde stap heeft gedaan, me andere pony staat in het weiland naast de paddock en mss als zij ff gek deed ofzo?! Ze hebben ook wat langer dan normaal buiten gestaan, maar dat lijkt me sterk dat het daardoor is gekomen.
Hopelijk heeft ze niet van de struiken naast de paddock gesnoept, soms heeft ze door hoe ze net niet het schrikdraad kan raken..

**Geplaatst**: 23-05-11 11:26

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-05-11 11:26

Jeetje, wat sommigen met hun paarden hebben doorstaan, of nog steeds. Respect hoor, en ik hoop dat jullie zorgenkinderen ook zonnige probleemloze jaren kunnen krijgen :(:)

Mijn paard was een zorgenkindje, al valt het nog mee als je dat van anderen leest. Mijn merrie lag vroeger altijd open, 1001 wonden... als jaarling kwam ze bij ons met een mega litteken op haar bil die nooit meer weg is gegaan, bij ons vloog ze al snel over een hek heen (hechtingen, verband), door een hek heen (dik been, kreupel), had opeens een diep gat in haar knie & bijbehorende bloedvergiftiging (olifant poot), en regelmatig andere wondjes.
Toen ze van mij werd als 4 jarige had ik de eerste week al een DA erbij vanwege een dikke pees (gelukkig niets ernstigs, enkel 2 weken stalrust), tijdje daarna lichte spierbevangenheid, trapte ze haar ijzers steeds af met uiteindelijk gevolg een flinke kroonrand wond die maanden duurde, en uiteindelijk een 'simpele' verkoudheid die ook maanden duurde (en 3 verschillende antibiotica kuren en heel veel medicijnen later..............).

Gelukkig gaat het nu beter, lijkt ze ouder en wijzer te worden *klopt af* al ben ik altijd op mijn hoede. Ze trapt iig niet meer hekken door met alle gevolgen van dien, rent niet meer als een ongeleid projectiel het land door met daarbij benen vergeten en valpartijen *klopt nog meer af*.

Hoop ook dat dat voor andere pechvogeltjes geldt hier in het topic, hopelijk veel zonneschijn na alle ellende!! :(:)

**Geplaatst**: 23-05-11 12:10

Geplaatst: 23-05-11 12:10

thanks meiden.

ja,het is enorm moeilijk te behandelen.
bij mensen is het al een drama maar bij paarden is het nog moeilijker te behandelen.
het ergste is dat ik niet in een teken gebied woon.
mijn tinker heeft het opgelopen op een vakantie in de bossen.
de 2e heb ik zo aangekocht.

mijn doel is dat hij nog een fijne tijd pijnvrij op de wei kan verblijven,maar of dat gaat lukken?
we gaan er in ieder geval wel voor en de tijd zal het leren.
mijn rijbroek heb ik wel aan de wilgen gehangen,ik wil niet meer.

iedereen hier ook veel sterkte,het zijn geen misselijke dingen die ik hier lees.
wel fijn dat jullie je paard[en] ook niet als oude fiets zien. :(:)

**Geplaatst**: 23-05-11 12:20

Geplaatst: 23-05-11 12:20

Mariska, ben onder de indruk van je verhaal.Wat verschrikkelijk meis :(:)

Ik snap dat je nu een tijdje er geen zin meer in hebt. Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 23-05-11 12:24

Geplaatst: 23-05-11 12:24

bedankt rocs,jij ook heel veel sterkte.
jij hebt het niet veel makkelijker nu. :(:)

**Geplaatst**: 23-05-11 12:31

Geplaatst: 23-05-11 12:31

Hier nog een zorgenkind. Hij is nu 8

Spirit heb ik zelf gefokt en het begon al met 2 weken. Hij had zich van zijn keel tot borst opengeschuurd echt vreselijk leek wel een rauwe biefstuk. Sindsdien constant open kale plekken van het schuren op hals nek borst . Alles geprobeerd en eindelijk na 2 jaar via een natuurgeneeskundige opgelost met Bach en Ess Olie.
Toen met afspenen naar Texel, daar vond ik hem tijdens een bezoek onder de regenschurft met een hevige snotneus en hoestend. Er werd weinig tot niks gedaan dus naar huis trailer gehaald en direct meegenomen. Hij heeft 3 dagen gevochten voor zijn leven (en wij ook met alles wat we konden verzinnen tot Reiki aan toe) door een ernstige longontsteking.

Toen hij 2 was kreeg hij last van een ernstige patella fixatie. Vrienden die een paardencentrum hebben boden aan om hem te trainen om zijn bilspieren en achterhand te versterken om zo zijn knie te ontlasten (grondwerk hij was nog te jong om te berijden)...na 3 weken..hoefbevangen op alle 4 de benen. Eerst dachten ze nog aan een auto imuunziekte maar dat was het gelukkig niet. Weer trailer gehaald en paard mee....en het was zo weer weg ook ..blijft het nog apart vinden.

Toen kreeg hij een ongelukje met een touw om zijn voet, ernstige brandwond..ook met een hoop zorg en zeewater opgelost.

O ja en de castratie verliep ook niet helemaal vlekkeloos

Vorig jaar helemaal meegenomen naar USA want tja het blijft mijn baby..
Gelukkig is dat allemaal goed gegaan maar zomers begon hij licht te kreupelen

Vorige maand zwaar kreupel en ik heb echt vreselijk gejankt ik dacht dat hij zijn been had gebroken ofzo.
Nu blijkt dat hij waarschijnlijk is uitgegleden vanaf een heuvel (ze hebben hier 8 hec met bos vijver heuveles etc) en hij heeft nu een slijmbeurs ontsteking in zijn schouder.
Dus op een vlakker stuk land met maar 1 maatje ipv 10 en afwachten

En tja we hebben nu 14 paarden er is dus altijd wel wat helaas!!

Sterkte allemaal met hun zorgenkindjes niks zo erg als er wat met je paard/hond/kat/ welk dierenkind dan ook aan de hand is......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-11 21:34

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-11 21:34

Tjee Sophie154 wat ongelooflijk hoe kan zoiets vergeten worden

.

mirgino gefeliciteerd!!
Ik wens jullie nog vele jaren samen zonder al te veel problemen meer.

JessicaChico hoe ging het vandaag met de stijfheid in de schouder van Uvita?
Hopelijk valt het mee :(:)

.
Flash liep vandaag ook niet meer kreupel.

Hai Tancreda4, ik weet dat jij inderdaad ook een hele hoop hebt meegemaakt met jouw paard, fijn dat het goed gaat op het moment.
Dank je voor je lieve berichtje.

mariska32 ik hoop dat het gaat lukken heel veel sterkte!
En inderdaad rocymax heeft het ook niet makkelijk op het moment met haar zorgenkind (hond Roc)
Een dikke knuffel voor jou en Roc :(:)

.

Goh HCRanch jij hebt ook aardig wat te verduren met jouw paard.
Fantastisch vind ik wel dat je hem hebt meegenomen, want in dit geval was het misschien makkelijker om er maar afstand van te doen.
Hopelijk blijft hij nu wat rustiger en kun je nog lang van je baby genieten.
Inderdaad als je meerdere paarden hebt is de kans groot dat er wel vaker wat aan de hand is.
En je hebt gelijk je voelt je zo machteloos als je dier zich niet lekker voelt.

**Geplaatst**: 24-05-11 14:29

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 24-05-11 14:29

moest hem Bute geven tegen de pijn en ontsteking...nouwww daar stop ik dus mee hij galopeerd weer door het land, en dat mag nu net nog even niet :-)

ben wel blij dat hij zich wat beter voelt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-05-11 00:16

Geplaatst door de TopicStarter : 27-05-11 00:16

Oh dat is zeker niet handig vervelend is dat hij als ze pijnstillers hebben en denken weer helemaal goed te zijn.
Wel fijn dat hij zich weer goed voelt.
Mijn Flash gaat gelukkig ook goed op het moment, ben de vochtafdrijvers langzaam aan dagjes aan het overslaan en haar been blijft goed en stabiel.
Waar die kreupelheid in haar andere been vandaan kwam weet ik nogsteeds niet maar ze loopt weer helemaal zuiver en lijkt nergens last van te hebben $*\o/*$ .

JessicaChico hoe gaat het met Uvita :(:)

**Geplaatst**: 27-05-11 00:44

Geplaatst: 27-05-11 00:44

goed dat je de moed niet opgeeft!!

zei je zorgenkindje?! jup hier ook een..
mijn kleine anda man was 6 maanden en zwaar ondervoed toen ik hem kocht. vorige week uitslag van de bloedtesten en mestonderzoek gehad. Hij heeft een ernstig virus gehad wat zijn rode bloedlichamen heeft gekost, daarbij nog 4 soorten wormen en leverbot.. maarrrrr... ook wij komen er.. Toen ik hem kocht kon hij 4 dagen niet lopen..

Ik wens je heel veel succes!! en misschien kijken op equistro.com? daar verkopen ze wat suplementen die best goed zijn en betaalbaar

Filmpje:
http://stalvandebinnenjager.webs.com/apps/videos/videos/show/13762435-achtergrond-salvado

Foto 1: dag 1 waarvan hij 3 dagen later nog niet kon lopen, de noodstal maar om hem heen gebouwd.
Afbeelding

Foto 2: 18 mei
Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-05-11 01:14

Geplaatst door de TopicStarter : 27-05-11 01:14

Ahh wat een droppie, je hebt hem al netjes opgeknapt super hoor +:)+

Je filmpje kan ik helaas niet zien op het moment, zal het morgen nog eens proberen.
Zo te horen ook een tekenbeet wat ik eigenlijk niet voor je hoop :(:)

.
Ben benieuwd hoe hij verder uitgroeid en hopelijk een slechte start maar verder goed en gezond verder door het leven.
Ga zeker op zoek naar die site dank je wel.

**Geplaatst**: 27-05-11 02:50

Geplaatst: 27-05-11 02:50

Hier heb ik er een via youtube geplaatst.
ik was er nooit zo van (zo openbaar) maar nu zag ik dat je het ook prive kan houden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-05-11 03:06

Geplaatst door de TopicStarter : 27-05-11 03:06

Heb het filmpje gezien in jouw topic en moest ervan huilen, wat zag hij eruit.
Hij ziet er nu niet ziek uit en hoop dat hij er helemaal bovenop komt en geen zorgenkindje blijft.
Heb zeer veel respect voor je

**Geplaatst**: 27-05-11 03:12

Geplaatst: 27-05-11 03:12

zo zie je maar dat bijna elk paard ongeacht achtergrond vaak toch op kan knappen!
dus ook voor jouw paard komt het misschien toch ook allemaal op zijn plek

Ohja die www.equistro.com is via dierenarts verkrijgbaar (denk hierbij aan 29,50 voor 250 ml

)

**Geplaatst**: 27-05-11 09:48

Geplaatst: 27-05-11 09:48

smieke@

hou jij er rekening mee dat hij aan die wormen een worm anurisma [?] over kan houden.
niet dat je daar nu veel aan kan doen maar hou het wel in je achterhoofd.
kan soms jaren later aan het licht komen.

**Geplaatst**: 27-05-11 10:23

Geplaatst: 27-05-11 10:23

mariska32 schreef:
smieke@

hou jij er rekening mee dat hij aan die wormen een worm anurisma [?] over kan houden.
niet dat je daar nu veel aan kan doen maar hou het wel in je achterhoofd.
kan soms jaren later aan het licht komen.

Oh bedankt voor het opmerken!
Dat wist ik eigenlijk niet..
we gaan nu nog met ivermectine behandelen om resistentie uit te sluiten.
verder kan ik nu niet meer doen dan ook zorgen dat de leverbot weg gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-11 03:05

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-11 03:05

Oh vandaag weer zo´n dag

Kwam bij Flash aan en ze stond weer bewegingloos in de wei.
Wederom is haar CPL been op gaan zetten en als dit gebeurd kan ze niet lopen.
De da is gelukkig direct gekomen, en heeft haar 5 injecties gegeven.
Pijnstiller, twee vochtverdunners en twee spuiten antibiotica.
Nu moet ze weer minimaal 5 dagen aan de AB en 4 poeders vochtverdunners per dag.
Hij kon bijna niet injecteren omdat haar nek zo ontzettend dik is van de spuiten van het afgelopen jaar.
Twee maanden geleden had ze hetzelfde en elke keer word het erger.
Nu lijkt het elke twee maanden op te zetten terwijl het eerder om het jaar/half jaar was.
Na elke aanval blijft het been steeds een beetje dikker.
Vorige maand heb ik met mijn vriend gesproken en gevraagt tot hoever gaan we.
Hij wilde absoluut niets weten over het laten inslapen maar vandaag hebben we weer gesproken en ook met mijn da.
Mijn da zegt dat het steeds erger word en de ab op een gegeven moment niet meer gaat helpen ivm het imuum worden.
Wanneer dit komt kan hij niet voorspellen.
Een operatie is ook niet mogelijk voor dit probleem (wat we eerder wel dachten, maar dit is om de beschadiging van de kroonrand te corrigeren), het CPL been blijft ze altijd houden heeft mijn da vandaag gezegt.
Hij vind Flash er goed uitzien en zeker niet ziek lijken of pijn hebben.
Uitgezondert de dagen zoals vandaag natuurlijk.
Hoewel na een twee uur liep ze alweer vrolijk rond te lopen en te hinneken naar me

.
Deze keer gaat ze ook weer beter worden, maar ben bang dat we dan een paar mooie ritten gaan maken en als het de volgende keer weer gebeurd dat we een keuze moeten gaan maken.
Tenzij het om welke rede dan ook een jaar gaat duren natuurlijk, wat ik stil in mijn hart ga hopen maar waarschijnlijk niet gaat gebeuren.
Ongeveer worden de slechte tijden langer dan de goede tijden.
Weer zit ik in de ban van mijn paard, weer slapenloze nachten en bezorgdheid.
Nu met een knoop in mijn maag door wat ik net heb geschreven.
Ze word nooit meer beter en gaat steeds slechter.
Ik vrees dat ik binnenkort een hele moeilijke maar eerlijke beslissing moet gaan maken voor mijn paard.
Toch schrijf ik hier in de hoop dat jullie eerlijk reageren.
Meer of minder zitten we in het zelfde schuitje.
Wat zouden jullie doen in mijn geval?
Doorgaan tot het moeilijke eind of dit moment niet afwachten en het eerder doen.
Eigenlijk weet ik jullie antwoorden wel maar wil gewoon een duidelijke bevestiging.
Goh wat is dit moeilijk en moet nu ontzettend huilen

sMieke ik ben bang van niet

Ik hoop dat jouw paard helemaal op gaat knappen en dat de leverbot weg gaat.

**Geplaatst**: 28-05-11 08:21

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-05-11 08:21

Blensink, ik leef met je mee........ Het is zo moelijk elke keer weer die ellende incasseren.
Ik herken het heel erg, en heb heel regelmatig afscheid staan nemen, en dan krabbelde hij toch weer wat op. Die beslissing nemen is zo moeilijk. ik kan alleem maar zeggen wat ik ooit ga doen. Ik heb met mijn da een afspraak en als we merken dat het plezier weg is bij mijn paard en hij pijn gaat krijgen dan wordt hij ingeslapen. Mijn paard loopt nooit helemaal zuiver maar lijkt er geen last van te hebben omdat hij nu eigenlijk al lang niets doet alleen zijn eigen ding, blijft zijn been redelijk stabiel....... maar voor hoe lang en totdat hij niets anders krijgt....... Ik vind het heel erg voor jullie, ken de zorgen en slapeloze nachten. kan alleen maar zeggen, kijk naar je paard en kijk hoe ze is jullie kennen haar het beste. Zolang je denkt dat ze nog plezier heeft dan is het goed. Merk je dat het plezier weg is en je paard niet meer paard kan zijn dan zou het voor mij het moment zijn om die moeilijke te maken. Sterkte, ik hoop dat het mee gaat vallen en je paard er toch weer bovenop krabbelt.

**Geplaatst**: 28-05-11 08:35

Geplaatst: 28-05-11 08:35

achteraf ben je altijd telang door gegaan

bij mijn pony was het maar 11dgn,maar helse dagen!
ik wilde inslapen maar ook de bloedtest afwachten en dat duurde zolang.....
toen die binnen was is ze gelijk toen ik aankwam ingeslapen
ik heb haar nog meusli gegeven [ 11 dgn mocht ze niks lekkers ]en een grote appel
en toen is ze verlost van de pijn.

**Geplaatst**: 28-05-11 10:28

Geplaatst: 28-05-11 10:28

Ach Bren, mijn hart doet zeer van je verdriet om lieve Flashje. Het is zo verschrikkelijk moeilijk, ik weet er immers alles van... Ik denk dat je diep in je hart de beslissing ook al genomen hebt, al is die zo ontzettend hard voor je

Probeer opgewekt te blijven alhoewel je vanbinnen dood gaat, dieren spiegelen zich enorm en dat weet je.Als Flashje weer opgekrabbeld is, ga dan zo veel mogelijk van haar genieten, doe zo veel mogelijk dingen samen en probeer je een beetje voortebereiden, alhoewel je dat nooit bent

Een dikke kus

Voor alle andere zorgenkindjes, hoop zo dat het allemaal goed blijft gaan voor jullie

**Geplaatst**: 28-05-11 14:01

Geplaatst: 28-05-11 14:01

blensink @

deze beslissing kan alleen jij zelf maken.
jij bent de eigenaar en kent je paard het beste.
ik heb voor mijzelf gezegt dat als mijn paard er meer mat bij staat dan levendig is en/of hij het langdurig niet meer zonder pijnstillers gaat redden ik de knoop door moet hakken.
ik weet alleen ook uit ervaring dat je de grens steeds een beetje verder wilt verlegen [onbewust]
ik vind wel dat als jij op het punt zou komen dat je zegt dat het genoeg is je geen enkele reden hebt om je schuldig te voelen.
weinig mensen waren al zover gegaan als wat jij voor je paard gedaan hebt.
en je weet zelf al dat beter worden er niet meer in zit.

je bent altijd bang dat je te vroeg bent [ik ook!] maar meestal ben je eerder te laat.