Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-05-03 18:54

Geplaatst: 06-05-03 18:54

joi, dat zijn wel meerdere dingen, Maar toen Toet een slokdarmverstopping had, was ik toch wel heel erg bang, het zag er heel eng uit, de brokken biks kwamen uit zijn neus, en hij stikte bijna. Toen met de sonde in zijn neus, die begon te bloeden, heel erg. En Toet wilde na 3 keer die sonde niet meer (logisch) dus die werd ook nogeens heel erg opstandig, mijn vader een flinke trap, de stalhoudester tegen de grond gesmeten, en ik tussen toet en een muurtje, waarna ik serieus even goed naar adem moest snakken.
Toen moesten we wel stoppen, het werd te gevaarlijk, dus toet op stal, en hopen dat ie de volgende dag gedronken had, anders moest het nog een keer of op naar utrecht.
maar goed, niks gedronken, toen heb ik hem zelf water toegedient, en dat slikte hij toen door, toen was de slokdarm weer goed. Maar toet heeft wel 3 maanden ruim moeten herstellen vooral van de anti-biotica ter voorkoming van een longontsteking. ZO dat hakt erin!!
verder doet ie weleens raar:
En de plukken haar zitten nog steeds op de muur bij ons op stal, hij ging met zijn been over zijn touw, en totale paniek. Toevallig net mijn musketonhaakje en een ''paardenknoop'' die je dus niet loskrijgt op zo'n moment. wat moet je dan? dan kan je echt niks.

Maar toeties komt er altijd goed vanaf gelukkig.
er vandoor gaan is ook zo leuk... ik ken mijn leven goed uit mijn hoofd, heb het meerdere malen voorbij zien gaan......
Scheve mond

En de dode veulentjes van Zoë , dat was ook heel erg.... Huilen

als je jong was, wat zag je dan weinig gevaar he? zit ik net aan te denken, toen deed je dingen joh, waar je nu echt wel 10 keer over nadenkt en het dan dus mooi niet doet.

**Geplaatst**: 06-05-03 18:57

Geplaatst: 06-05-03 18:57

Het engste wat ik meegemaakt heb was met mijn vroegere verzorgpony.
Ik was samen met de eigenaresse buiten aan het rijden met het karretje erachter. We stonden bij een stoplicht van een onwijs druk kruispunt (waar al vaker mensen doodgereden zijn) en de zweep valt op de grond, dus die eigenaresse stapt uit om hem te pakken.
Manus schok ergens van (waarvan weet ik niet meer) en ging keihard rennen, hij trok de teugels uit mijn hand, terwijl we recht op de drukke weg afgingen. Ik dacht: dit is het einde. Maarik kon de teugels op een of andere manier tocht te pakken krijgen en ik heb getrokken: KEIHARD!
Gelukkig stopte hij: precies 1 cm voor een auto!

De eigenaresse kwam aanrennen en vroeg of alles goed was en ik braste in huilen uit en trilde helemaal.

Uiteindelijk heeft zei terug gereden en heb ik ernaast gezeten.

Ik hoop echt dat ik dit nooooiiit meer mee maak en anderen trouwens ook niet.

**Geplaatst**: 06-05-03 19:29

Geplaatst: 06-05-03 19:29

Met Pinky heb ik *god zij dank* nog nooit echte erge dingen meegemaakt.
Het enige wat ik me nu kan bedenken is dat hij een tijd (rond zijn 2e levensjaar) een echte hengst geweest is en ik hem liever kwijt dan rijk was Verdrietig

Met Mysty dat ze aan de kletter ging voor de kar en vervolgens tegen een lantaarnpaal tot stilstand kwam...

**Geplaatst**: 06-05-03 21:36

Geplaatst: 06-05-03 21:36

Jeetje zeg ,wat een vreselijke dingen hebben sommige van jullie meegemaakt.
IK zou er bijna bang van worden,echt waar.

Gelukkig heb ik een heel goed engeltje bij me en tot nu toe nog nooit iets heel ergs meegemaakt.

Wel een keer, dat ik mijn vroegere verzorgpony ging voor rijden,tenminste voor de kar en hij er vandoor ging.
Daar stond dan zo een soort heel groot ijzeren ding,ik weet niet percies wat,maar anyway, hij stormde er recht op af.Tot het laatste moment hij net omdraaide en met de zijkant tegen dat ding klapte.
Die eigenaar kwam snel aangerend om de kar loste koppelen die dus dwars stond tegenover dat paard.
Gelukkig was alles goed afgelopen en is dat paardje toch verkocht.

Ook heb ik eens met mijn vorige paard bijna onder een vrachtwagen gelegen.Dat was ook zo een banketstaaf die even op zijn gas trapte toen ik met mijn hand gebaarde om rustiger te gaan.
Op het moment dat die eikel dus keihard voorbijreed draaide mijn paard om en trapte tegen die vrachtwagen aan.
Gelukkig waren we beide ongedeerd en ik ging zo snel als het kon verder door naar de stal.

Wat ik ook heel eng vond was toen mijn paard die ik nog niet zo lang heb,over de wei sprong en er vandoor ging.
Ik zag hem een hoekje omlopen en hoorde een keiharde boink.
Toen ik om dat hoekje was zag ik haar in het prikkeldraad staan 'dansen'.
Wat heb ik gehuild toen van de schrik zeg.
Gelukkig had ze geen diepe vleeswonden.
Oke,twee diepe sneeen en op een paar plekken was het vel erafgetrokken.
Met een goede waterbeurt, groene leem en jodium is er nu niets meer van te zien en heeft ze er gelukkig geen last van.

oja, verder heb ik weleens voor iemand een paard ingereden die schrok van zijn baasje met paraplu. Dat was een hengst en ging er toen vandoor.
Ik liep er naast met een touw maar dat was op van die steentjes.Dus ik werd helemaal meegtrokken . leek wel skieen ofzo.Toen dat beest bij de stallen kwam zag ik een lege wei open staan en heb zo goed en kwaad als het kon dat beest daar in getrokken en de draad dicht gedaan.
Heel mijn knieen lagen toen open en zaten er van die kleine kiezelsteentjes in enzo.Echt eng, allemaal van die gaten.

Maargoed,echt iets ergs heb ik gelukkig nog nooit meegemaakt.
En de mensen die dat wel hebben,wens ik heel veel sterkte.

groetjes van kelly

**Geplaatst**: 06-05-03 21:44

Geplaatst: 06-05-03 21:44

Het ergste wat ik heb meegemaakt was gelijktijdig ook weer een heel goede ervaring.
We werden tijdens een buitenrit over de verharde weg waar weinig verkeer komt, aangereden door een bejaarde muts in een Alto.
De auto kwam met een vaart op ons af, ik maande ze met mijn arm om langzamer te gaan zodat ik in de berm kon gaan staan.
Ze ging alleen maar harder rijden, zo het leek. Mijn paard werd geraakt aan zijn achterhoef door het wiel.
Ik wil er niet meer aan denken hoe het allemaal had kunnen gaan.

De goede ervaring was dat hij heel relaxed bleef (terwijl ik kookte Boos!

), hij liet het alsware gebeuren, is echt totaal niet in paniek geraakt en dat terwijl dat autootje over zijn tenen reed. Super braaf dus, hij vertrouwde volledig op mij.

Hoe het afgelopen is? Gelukkig geen schade aan mijn paard. Hij zuchte alleen maar een keer diep.

Die muts reed door, na 20 meter stopte ze er kwam een man uitstappen die begon te schelden.

Ik heb het kentekennummer in mijn telefoon opgeslagen, heb helemaal niet het benul gehad om de politie te bellen door alle consternatie.
De buitenrit hebben we voortgezet.

De volgende dag heb ik aangifte gedaan, politie vroeg hoe was u? toen ik vertelde dat ik te paard was waren ze met stomheid geslagen.

Maar dat was iedereen die ik het vertelde.

**Geplaatst**: 07-05-03 11:42

Geplaatst: 07-05-03 11:42

Wat een vreselijke nare dingen allemaal!!

Ik heb eens een paard zijn nek zien breken.... Verdrietig

Dat paardje wilde absoluut de trailer niet in en er waren een aantal sterke mannen aanwezig die dat klusje wel even zouden klaren.
Hup, longeerlijn erachter en de mannen trekken en sjorren.
Paardje stond halverwege de klep toen hij besloot te steigeren en door de druk op zijn achterhand klapte zijn benen onder hem vandaan en sloeg hij achterover.
Het gevolg was dat hij meteen overleed doordat zijn nek brak.

Dit staat nog altijd op mijn netvlies gebrand, ookal is het ruim 12 jaar geleden. Scheve mond

**Geplaatst**: 07-05-03 12:03

Geplaatst: 07-05-03 12:03

Jeetje.......*kippenvel*

**Geplaatst**: 07-05-03 13:10

Geplaatst: 07-05-03 13:10

het verhaal van die paal is mij ook overkomen! Mijn mooie volbloed merrie sprong over de omheining van de bak en erachter stond een afgebroken paal en daar is ze ook overheen gezakt helaas voor haar was ze niet meer te redden ze had slagaderlijke bloedingen en al haar ingewanden waren opengereten. tja dat is het ergste wat mij is overkomen, we weten allemaal dat paarden ons niet overleven maar op zo een manier? ik heb er maanden nachtmerries van gehad.

**Geplaatst**: 07-05-03 14:35

Geplaatst: 07-05-03 14:35

Ik lees niet alle verhalen, dan val ik zeker weten flauw.... want ik kan er echt niet tegen!!!

Ik heb gelukkkig nog nooit wat ergs meegemaakt, behalve dan toen Spike hoefbevangen was..... Ik ging er zelf bijna onderdoor, en leek er misschien nog meer last van te hebben dan hij...... (tuurlijk niet, maar toch...)
Ik dacht echt dat ik hem kwijt was... was een heel angstige periode....

**Geplaatst**: 08-05-03 21:01

Geplaatst: 08-05-03 21:01

ik verzorgde een jaar geleden een bels, ze was zwanger en is in 2002 zelf bevallen, er was dus niemand bij wat meestal wel zo moet zijn bij belsen omdat het hele zware bevallingen zijn. toen we s'ochtends kwamen lach het veulen nog in de stal, wij nog even gewacht maar het stond niet op. we hebben toen daarmee geholpen maar toen dronk ze niet. de merrie werd toen onrustig en had al zoiets van dit veulen is niet goed dus ik moet het niet. het veulen stond ook best wel doorgezakt op haar benen. we hebben dus de dierenarts gebeld en die zei dat het veulen 1 keer in het uur moest drinken dus we gingen er elk uur heen, ook snachts. toen ging er sochtends ineens de telefoon, een eigenaar helemaal in paniek dat het veulen een grote wond op zn been had, wij erheen gegaan en een dierenarts gebeld, die heeft het dus helemaal ontsmet, maar ook afgebonden, er kon zo dus geen lucht bij, de moeder had gewoon het veulen getrapt, ze had gewoon geprobeert het veulen te vermoorden en eigenlijk wisten we allemaal dat dat beter zou zijn. een paar dagen later zou er een nieuw verband om gaan, de wond stonk ontzettend maar toch deed de dierenarts er weer verband om. toen werd het veulen een beetje sloom en ziekjes, dus zijn we naar lienden gereden, de dierenarts zei tegen ons dat we rustig aan konden doen dus we haasten ons niet. we kwamen daar aan trapte de merrie ook nog de trailer kapot en vloog ze erin galop uit. die kreeg dus gelijk een verdoving, bij het veulen deden ze een onderzoek. het bleek dat het gewricht verrot was, dat ze geen rode bloedcellen meer in haar bloed had en dat ze te weinig biest binnen had gekregen, ze moest namelijk niet 1`keer in het uur drinken maar iets van 9 keer. we waren echt kwaad. de dierenarts zou heel veel medicijnen kunnen toedien, maar de kans dat ze het haalde zou minder dan 20 % zijn en dat ze ooit nog normaal zou kunnen lopen met een gewicht van 1000 kilo was onmogelijk. na dit gehoord te hebben liepen we terug naar de stal en daar zei een andere arts bij haar dat ze ook nog een longontsteking en een maagzweer had, het was dus onmogelijk om hiermee door te gaan, ze is ingeslapen en we hebben met zn allen staan huilen bij haar stal. het was zo'n mooi belsje, ze had een witte kol en 1 wit achtervoetje en een witte pluk in haar staart, ze was geboren op 14 april en op 26 april alweer ingeslapen. achteraf horen wij van onze eigen dierenarts die toen in dat weekend geen dienst had dat de meeste veulens die niet gelijk op staan om te drinken gewoon niet goed zijn en het vaak niet lang halen.

**Geplaatst**: 08-05-03 21:21

Geplaatst: 08-05-03 21:21

Het ergste wat ik heb meegemaakt gebeurde 2 jaar geleden in oktober... Zal het echt nooit meer vergeten..

Ik 'werkte' (voor niks Knipoog

) op een stoeterij, daar reden 3 ruiters, waarvan er 1 ook echt internationaal reed. Er stonden ook ècht dure paarden, die ook heel goed waren...
Als we paarden alvast op moesten zadelen, moesten we ze op de wasplaats zetten, dan konden ze naar buiten kijken, hoefde ze zich niet zo erg te vervelen dus.
Toen moest B. *noem geen namen* een keer Landara alvast klaar zetten voor te gaan rijden, had haar dus opgezadeld en op de wasplaats gezet.
Degene die voor haar op de wasplaats was geweest, had alle poep die op de wasplaats lag met een trekker *die je ook bij dweilen gebruikt* naar 1 hoek getrokken, maar was vergeten die weg te halen..
B. had deze niet gezien...
B. moest toen G. gaan helpen met springen *hindernissen bouwen*.
Landara kreeg ondertussen jeuk, ging staan schuren en hoe ze het voor elkaar heeft gekregen, blijft voor iedereen een raadsel, maar de stok van de trekker ging haar kont in. Daar schrok ze van en ze ging zitten, daardoor ging die trekker dus nòg verder haar kont in...

Toen zag A. dit en rende naar buiten om hulp te halen, toen hebben ze gelijk de DA gebeld, die ook gelijk kwam en de trekker eruit gehaald.
DA voelde, maar dacht dat er toch niet zoveel beschadigd was...
Wij dachten al van 'hoe kan dat? Die trekker is voor meer als de helft er in geweest, dan MOET er toch wel iets beschadigd zijn?'
Maar nee, na nog een paar keer gevoeld te hebben, er was echt niets aan de hand.
Landara kreeg een pijnstiller, ze moest op stal gezet worden en gewoon met rust gelaten worden.
Toen we gingen voeren (klein uurtje later), zagen we dat Landara al in shock was en toen is ze met de vrachtwagen naar Moerbeke gereden...
Daar aangekomen was ze nog verder in shock, DA daar heeft gevoeld, maar toen was het al einde zaak...

Er zat een gat van 40 cm in haar darm, hierdoor waren er allerlei meststoffen haar lichaam ingegaan, wat dus alles zo onderhand infecteerde...
Opereren had geen zin meer, we waren haar kwijt...

We moesten haar in laten slapen... Scheve mond

DA die op stal is komen kijken, kwam zich gelijk verontschuldigen toen hij het hoorde...

**Geplaatst**: 09-05-03 15:19

Geplaatst: 09-05-03 15:19

Ik heb niet van die erge dingen meegemaakt als jullie maar heb wel veel prikkeldraad ervaring.!

1:Ik had mijn haflinger nog maar een paar maanden en ging er al mee naar buiten (was achteraf echt stom want ze was buiten altijd heel druk en opgefokt).Nou we kwamen net terug van een buitenrit met veel rengalop dus ze was lekker aan het snuiven.Opeens wou ze een ander paard gaan inhalen en ik dacht ow ow, dus stuur op bosjes af en nik dacht nou dan stopt ze wel maar nee donni wil er natuurlijk gewoon door heen maar niet wetend dat er prikkeldraad in zat dus ze zat vast en trok meteen terug dus ik helemaal in paniek maar gelukkig was ze er snel uit.Ik dacht maar aan 1 ding heeft ze iets.Nou op het eerste geicht bleek dat ze niks had,maar toen we bij stal waren had ze wel wat wondjes ik kon mezelf wel voor me kop slaan dat ik zo dom ben geweest om met haar dan al naar buiten te gaan.

2:Dit was nog bij me oude verzorgpony's.Er stonden altijd 3 shetjes bij elkaar al vanaf dat ze geboren waren dus die zijn onafschijdelijk je kon er amper met 1 een buitenrit maken.Dus ik was met een shetje aan het rijden in en wietje ergens acher hoor ik ineens 4 kleien voetjes over de stenen rennen ik keek achter om was het 1 van die shetjes en voor ik het wist ging ze dwars door het prikkeldraad heen dus ik helmaal gillen en ik dacht ik moet terug voor dat de andere komt (wat ook nog een veulen was).Ik rennen met allebij (achteraf zag het er echt komisch) uit.Maar toen was ik er dus,doe het hek open wat denk je rennen ze alledrie het voetbalveld op terwijl er kinderen aan het voetballen waren.Dus ik lachen eigenlijk want je ziet drie van die dikke shetjes rennen en de kinderen huilend.Dus eindelijk hadden we ze te pakken gekregen de pony had een paar wondjes van het prikkeldraad verder niets ernstigs gelukkig Schijnheilig

**Geplaatst**: 09-05-03 20:26

Geplaatst: 09-05-03 20:26

sonjabelgium schreef:
Hoe m'n eerste merrie werd weggebracht en ik nooit heb geweten waarom. M'n ouders weigeren nog steeds te zeggen waarom ze is weggebracht ... het niet weten. Da's absoluut erg ...

Ze hebben het vast aan anderen verteld. Ga speuren, zoek het uit, 'geef nooit op!'

**Geplaatst**: 09-05-03 21:45

Geplaatst: 09-05-03 21:45

Ik heb een keer een ongeluk gehad met m'n paard en een vrachtwagen. We gingen naar buiten met de manege en ik moest op een jong paardje dat nog niet volledig verkeersmak was... Toen er een dubbele vrachtwagen aankwam liep mijn paard achteruit. Zijn hoef kwam onder het wiel en werd er geheel afgerukt. Het paard moest afgemaakt worden.
Ik weet nog zo goed dat ik m voelde hinken (ik zat er op), dat ik eraf sprong en dat heel z'n achterbeen rood was van het bloed. Daarna weet ik alleen nog dat ik weg ben gelopen, ik was in shock.

We hebben ook een keer een shet gehad die in z'n lip was gebeten door een hond. Die lip hing er zo bij.... Toen moest de dierenarts komen om het te nieten!!!

En een keer een veulen die met z'n ook vastzat in het prikkeldraad. Dat moest toen gehecht worden. Nu zie je er helemaal niets meer van!!!

**Geplaatst**: 09-05-03 22:48

Geplaatst: 09-05-03 22:48

Botervlieg"]
[quote="sonjabelgium schreef:
Hoe m'n eerste merrie werd weggebracht en ik nooit heb geweten waarom. M'n ouders weigeren nog steeds te zeggen waarom ze is weggebracht ... het niet weten. Da's absoluut erg ...

Ze hebben het vast aan anderen verteld. Ga speuren, zoek het uit, 'geef nooit op!'
[/quote]

Ik vraag er nog af en toe naar, maar nog altijd doet m'n vader of het niets is, begint over iets anders ... ik vrees dat het een geheim is die nooit zal uitgesproken worden. Mijn ergste nachtmerrie is dat ze haar misschien hebben laten slachten en haar vlees bij ons thuis in de diepvries is ingevroren en verbruikt geweest. Ik heb allesinds nooit iets gemerkt daarvan, maar toch is dit een doembeeld die om één of andere reden me voor ogen blijft hangen. Het geheim is waarschijnlijk zwaarder dan de waarheid.

**Geplaatst**: 09-05-03 23:57

Geplaatst: 09-05-03 23:57

ik heb met karley niet egt HEEEEEEEEL wat ergs meegemaakt (zo wat ik hier lees) maar wel een paar enge dingen...zoals:

ik was met een vriendin van me lekker zonder zadel aan het rijden...(allebei met onze fjorden) kweet niet wat er precies was maar we gingen een paadje in...waar een hek stond en een paaltje...je kon er op 2 manieren langs...ik wilde dus 1 van die manieren en karley begon ineens te weigeren enz...ik denk nou moet je er langs ook want anders ga je nooit meer zo...ze begon te steigeren en fileerde zich zo open aan dat hek onder het steigeren...en ik vloog er zo met een salto van af...ik had eerst nix door....maar ging natuurlijk toch mijn paard nog ff controleren...en zag dat karley zo'n ( ) grote wond had achter haar voorbeen...(waar de singel dus komt te zitten) i ging schreeuwen huilen egt alles tegelijkertijd....marieke (vriendin) probeerde me rustig te houden want het was ook egt midden op een pad...en ik maar huilen en we moesten nog een stuk naar huis....karley (mijn fjord) gaf helemaal geen kick om die wond...en ze ging zelfs nog gewoon naar huis draven...

tog maar ff de veearts laten komen en dei zei dat het goed was dat we gebeld hadden...want het was een best breede snee dus zou het mooi dicht GENIET kunnen worden...dus ze haalde de nietmachine...en ik helemaal flippen.....ik dirfde karley ook niet vast te houden deed mijn handen voor me ogen en durfde niet te luisteren wanneer de "klik" vann de niet machine kwam...karley heeft geen voetverzet...ik vond het dus nog erger als karley zelf....karley had bij elkaar 12 nietjes...ze moest 10 dagen lang alleen maar stappen (paar keer per dag) en antibiotica kuur...waar ze goed moest bij eten,....nou wat is de hobby van een fjord...ETEN!!! dus dat ging allemaal goed...het ging verder ook allemaal goed en na 10 dagen kwam de dierenarts kijken en alle nietjes waren keurig blijven zitten...en de dierenarts had niet verw8 dat het zo mooi zou helen dus de nietjes konden er ook weer uit!!! er is geen echt litteken te zien maar als je weet dat de wond er heeft gezeten kan je het nog wel een beetje zien...als je heeeeeel goed kijkt...gelukkig was alles goed afgelopen...dus opgelucht!!!!

xxx lisanne en karley

**Geplaatst**: 10-05-03 12:18

Geplaatst: 10-05-03 12:18

ik krijg echt kippevel hiezo............
ik wilde straks een buitenritje gaan maken, maar lijkt me nu even geen goed plan........
Een advies, lees dit niet voor t rijden!!