Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-09-09 09:50

Geplaatst: 24-09-09 09:50

Bij mij is dit wel heel erg dichtbij gekomen... Maar mijn paard is op de goede weg en ik mag weer beginnen met opbouwen.

Ik heb altijd (ook toen het nog niet dichtbij kwam) gezegd dat mijn paard een pen door zijn hoofd krijgt als hij wordt afgekeurd (voor de sport).

Waarom? Ten eerste is het geen paard om te houden voor de recreatie (als hij voor de sport wordt afgekeurd) in verband met zijn lastige karakter en niet verkeersmak zijn. Als hij helemaal niet bereden zou kunnen worden ben ik van mening dat ik mijn paard er geen plezier mee doe om hem ergens op het land te zetten (lees: springen over sloten en hekken).
Ten tweede heb ik niet de mogelijkheid om hem thuis te houden of in de buurt (Randstad). Hij zou dus ergens verder weg komen te staan. Wat heeft het paard eraan als hij alleen maar kan grazen en ik 1x per ? maanden even gedag kom zeggen.
Ten derde zou het mij enorm veel geld kosten, waardoor ik geen tweede paard zou kunnen onderhouden.

**Geplaatst**: 24-09-09 09:52

Geplaatst: 24-09-09 09:52

As we nou heel hard duimen met en voor elkaar, dan kunnen we misschien over een jaar (of twee) wel meeten met onze - inmiddels weer blakend gezonde - paarden

Want diep, diep, diep, diep in mijn hart hoop ik toch dat onze vos ooit weer genoeg hersteld is voor wat basiswerk onder het zadel op B niveau...

Citaat:
Wat heeft het paard eraan als hij alleen maar kan grazen en ik 1x per ? maanden even gedag kom zeggen.

Denk dat het paard het helemaal prima vind, het is de eigenaar die hem (of haar) verschrikkelijk mist... (en er wel voor moet betalen en er verder rijtechnisch niets mee kan)

**Geplaatst**: 24-09-09 09:59

Geplaatst: 24-09-09 09:59

Apple schreef:
Driebergen: zicht op een betere toekomst dat is de route waar wij nu ook in zitten, dus ja, dan blijft hij gewoon op deze plek.

Ja, en op de een of andere manier gaat me dat goed af. Ookal is dit jaar met mijn eerste eigen paard nogal een teleurstelling geweest. Ik ben blij met de vooruitgang en ik kan weer wat met hem doen.

Ik heb me wel eens geprobeerd voor te stellen hoe het moet voelen als ik de beslissing neem hem weg te doen omdat er in de toekomst niet meer te rijden valt. Het lijkt me echt vreselijk, maar zoals ik er nu tegenaan kijk, voor mij wel een goede beslissing.

overigens heb ik helemaal niks tegen mensen die hun paard wel aanhouden. Dat vind ik juist heel knap! Als ik het paard bij huis had en de financiele mogelijkheden had om er een ander paard bij te nemen, zou ik dat ook zeker doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-09 10:00

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-09 10:00

apple... waarheen zou je hem dan doen? Verkopen?

Goed dat er ook mensen met een andere mening voor die mening durven uit te komen.
Anders komt het tenslotte niet tot een discussie.

Zal er maar meteen een stelling tegenaan gooien....
(niet de mijne)
Als een paard ongeschikt is voor berijding, is in laten slapen humaner dan verkopen, omdat ruiters die een dergelijk paard kopen vaak minder kennis in huis hebben en vaak vast lopen met een dergelijk paard, met als gevolg weer verkoop en weer verkoop, zodat het paard een wisselbeker wordt (zoals ze dat zo mooi in zweden zeggen) met alle gevolgen van dien, of toch weer in de zwaardere sport wordt uitgebracht, ook met alle gevolgen van dien... om nog maar te zwijgen van een paard wat helemaal niet meer mag rijden...
Hier komt het voor dat dergelijke paarden worden gekocht als gezelschapspaard en later verkocht als rijpaard.

Laatst bijgewerkt door liljebo op 24-09-09 10:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-09-09 10:01

Geplaatst: 24-09-09 10:01

Nexus schreef:
As we nou heel hard duimen met en voor elkaar, dan kunnen we misschien over een jaar (of twee) wel meeten met onze - inmiddels weer blakend gezonde - paarden

Afgesproken!!!!

**Geplaatst**: 24-09-09 10:04

Geplaatst: 24-09-09 10:04

sja... ik heb mijn pony gekocht voor haar leven, dus die belofte wil ik graag houden. Al kan ze niet meer bereden worden, zoek ik een fijn stalletje voor haar waar ze haar (oude) dag mooi kan slijten, en kom ik gewoon langs om lekker te poetsen en evt wandelen/ longeren, als dat nog wel gaat

Al heeft ze pijn is het natuurlijk een ander verhaal.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:07

Geplaatst: 24-09-09 10:07

Liljebo, met die stelling ben ik het wel eens. Als een paard al op zijn 10e jaar ongeschikt is voor de sport of een bosritje en je wilt/kunt hem niet houden als grasmaaier, dan is de slacht altijd nog het beste. Men probeert toch vaak of het paard echt wel zo slecht is en gaan er toch op rijden, gaat het niet, dan gaat hij weer de handel in. Het paard van Storm is daar een voorbeeld van, gelukkig is het toen met hem wel goedgekomen maar er zijn heel veel paarden die helemaal op zijn en toch weer de handel in gaan.
Dat wil ik mijn paard later besparen.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:08

Geplaatst: 24-09-09 10:08

bereiding

Reactie op je stelling:
Als aanhouden niet mogelijk is...
Inslapen biedt meer zekerheid voor de eigenaar dan verkopen.
Je hebt zekerheid over de toekomst van je paard en voorkomt in ieder geval een slechte of 'wisselbeker'toekomst.
Daar is heel wat voor te zeggen. Dat het paard het bij een ander wellicht ook goed of zelfs beter kan krijgen is denk ik voor vele van ons een moeilijk concept... Dat ligt denk ik aan de (wantrouwende?) aard van mens (of mijzelf): Wie begint er nou willens en wetens aan een oud of ernstig geblesseerd paard? Ik niet in ieder geval...

Laatst bijgewerkt door Nexus op 24-09-09 10:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-09-09 10:08

Geplaatst: 24-09-09 10:08

liljebo schreef:
Zal er maar meteen een stelling tegenaan gooien....
(niet de mijne)
Als een paard ongeschikt is voor berijding, is in laten slapen humaner dan verkopen, omdat ruiters die een dergelijk paard kopen vaak minder kennis in huis hebben en vaak vast lopen met een dergelijk paard, met als gevolg weer verkoop en weer verkoop, zodat het paard een wisselbeker wordt (zoals ze dat zo mooi in zweden zeggen) met alle gevolgen van dien, of toch weer in de zwaardere sport wordt uitgebracht, ook met alle gevolgen van dien...

Ik quote mezelf ff:

Karin schreef:
Een paard met een gebrek wegdoen kan ik niet. Hooguit uitbesteden naar een plek met meer ruimte dan ik hem zelf kan bieden, maar hij blijft dan wel in mijn bezit. Ik wil niet dat hij in het grijze circuit terechtkomt en misschien wel werk moet verrichten dat hij helemaal niet meer kan.

Een en ander hangt natuurlijk wel van het gebrek af. Maar ik wil niet het risico lopen dat een paard met bijvoorbeeld artrose of HKO (weer) op een bepaald niveau in de sport wordt uitgebracht terwijl hij dat lichamelijk eigenlijk niet meer aankan.

Laatst bijgewerkt door Karin op 24-09-09 10:09, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-09-09 10:09

Geplaatst: 24-09-09 10:09

Lekker op een groot land zetten waar ze aan het wel verdiende? rust kan genieten na jaren hun werk te hebben gedaan. Regelmatige knuffelen een lekkere poetsburt geven en een onvergeetbare wandeling maken!

Hebben dieren pijn, en zullen ze altijd met pijnstillers moeten blijven ? dan is het voor mij de keuze snel gemaakt laat ze gaan...

**Geplaatst**: 24-09-09 10:12

Geplaatst: 24-09-09 10:12

Nexus schreef:
Reactie op je stelling:
Als aanhouden niet mogelijk is...
Inslapen biedt meer zekerheid voor de eigenaar dan verkopen.
Je hebt zekerheid over de toekomst van je paard en voorkomt in ieder geval een slechte of 'wisselbeker'toekomst. Daar is heel wat voor te zeggen. Dat het paard het bij een ander wellicht ook goed of zelfs beter kan krijgen is denk ik voor vele van ons een moeilijk concept... Dat ligt denk ik aan de (wantrouwende?) aard van mens: Wie begint er nou willens en wetens aan een oud of ernstig geblesseerd paard? Ik niet in ieder geval...

Precies. Ik zie een ander nog niet elke dag lijnzaad koken, dure Psyllium husk kopen, etc

. Plus de intensieve verzorging die ze nodig heeft, gekoppeld aan een behoorlijk pittig eenkennig karakter... nee, ik denk dat als puntje echt bij paaltje komt ze naar de slacht zou gaan. Want fokken mag (denk ik) niet meer gezien haar operatie. Ze heeft wel heel goede papieren dus zou het mogen dan is het nog een kans. Maar heb je een papierloze kruising of uberhaupt papierloze merrie's dan zou ik de fok ook niet eens overwegen. Er is al een overschot aan paarden, om dan nog meer salamipaarden te kweken is imho zwaar overbodig.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:12

Geplaatst: 24-09-09 10:12

liljebo schreef:
Zal er maar meteen een stelling tegenaan gooien....
(niet de mijne)
Als een paard ongeschikt is voor berijding, is in laten slapen humaner dan verkopen, omdat ruiters die een dergelijk paard kopen vaak minder kennis in huis hebben en vaak vast lopen met een dergelijk paard, met als gevolg weer verkoop en weer verkoop, zodat het paard een wisselbeker wordt (zoals ze dat zo mooi in zweden zeggen) met alle gevolgen van dien, of toch weer in de zwaardere sport wordt uitgebracht, ook met alle gevolgen van dien...

Dat is waar ik bang voor zou zijn, als ik mijn paard zou verkopen.
Ik zou dat zeker overwegen. Ligt er ook aan als je een koper hebt die je 100% vertrouwd...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-09 10:15

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-09 10:15

Nexus schreef:
bereiding

Reactie op je stelling:
Als aanhouden niet mogelijk is...
Inslapen biedt meer zekerheid voor de eigenaar dan verkopen.
Je hebt zekerheid over de toekomst van je paard en voorkomt in ieder geval een slechte of 'wisselbeker'toekomst.
Daar is heel wat voor te zeggen. Dat het paard het bij een ander wellicht ook goed of zelfs beter kan krijgen is denk ik voor vele van ons een moeilijk concept... Dat ligt denk ik aan de (wantrouwende?) aard van mens (of mijzelf): Wie begint er nou willens en wetens aan een oud of ernstig geblesseerd paard? Ik niet in ieder geval...

Ik zag de fout

Heb hem meteen gecorrigeerd...

Mooie vraag... wie begint willens en wetens aan een oud geblesseerd paard.
Verdraaid weinig mensen als je het mij vraagt.
Maar er zijn heel wat mensen die onbedoeld een geblesseerd paard in handen krijgen
(waaronder ondergetekende

... en nee, ze wordt niet ingeslapen, tenzij komend onderzoek over een paar weken aantoont dat het werkelijk slecht met haar is gesteld. Iets wat niet uitgesloten kan worden)

Ik had ook de kans om mijn paard onder te brengen bij iemand die gezelschap nodig had voor haar jonge paarden. Dat leek te mooi om waar te zijn en dat was het dus ook

Omdat ik nu eenmaal een wantrouwend eigenwijs stuk vreten ben heb ik zeer diep gegraven alvorens mijn paard weg te brengen (ze had werkelijk een prachtige stalling, weides etc) en ontdekte dat meerdere mensen haar een paard hadden gebracht/gegeven wat niet meer geschikt was voor bereiding als gezeldschapspaard.
De dame in kwestie verkocht de paarden door als rijpaarden.
Met een fikse aanpak en wat pijnstillers kun je aardig wat mensen voor de gek houden....

En ze is niet de enige in paardenland....

**Geplaatst**: 24-09-09 10:20

Geplaatst: 24-09-09 10:20

Mijn beslissing voor mijn arabieren dame is hier te lezen

. Escaaltje blijft gewoon lekker van mij, en ik ga zo ongeveer eens in de 3 maanden gezellig bij haar op bezoek.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:25

Geplaatst: 24-09-09 10:25

Houden. Mijn pony is nu 23 en kan alleen nog heel licht recreatief gereden worden (stapritjes, met soms een darfje/galopje wanneer ze dat zelf aangeeft).
Ze heeft geen pijn, maar krijgt dat wel als ze te zwaar belast wordt. Dan gaat ze onregelmatig lopen.

Ik woon in de randstad en ze staat gewoon op een pensionstal waar ik de volle pond betaal. Wel een stal waar ze het hele jaar door overdag weidegang heeft, in een bejaardenclubje. Wat dat betreft heeft ze het dus zeker niet slechter dan in een rusthuis.
Ik zou het zelf heel moeilijk vinden om afstand van haar te doen door haar op een rusthuis te zetten en niet meer elke dag naar haar toe te kunnen, de controle kwijt te zijn in hoe er met haar omgegaan wordt, wat ze haar te eten geven etc.
Bovendien zou het ook funest zijn voor haar lichaam om helemaal niks meer te doen! Wegdoen/verkopen is absoluut geen optie voor mij en in laten slapen gebeurt pas als ze echt pijn zou hebben. Een andere oplossing is er dus niet echt, een rijpaard er bij is gewoon onmogelijk al mis ik het soms wel. Het niet kunnen rijden went wel met de jaren, ik blijf dol op haar.. zij kan hier niks aan doen en ze zou het niet verdienen om weg te moeten omdat ik zo graag een rijpaard wil. Daarvoor is ze veel te leuk en te lief.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:26

Geplaatst: 24-09-09 10:26

Liljebo, daarom zou ik dus altijd voor een constructie kiezen waarbij ik eigenaar blijf. Het risico dat een dergelijk paard in de handel komt is mij iets te groot.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:31

Geplaatst: 24-09-09 10:31

Een echt goed (commercieel) rusthuis of pensioenstal zal mijns inziens je nooit vragen om de eigendom van je paard over te dragen volgens mij.
Is voor hen toch veel lucratiever om stal- en verzorgingsgeld te krijgen en alle (medische) kosten bij de eigenaar te laten.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:33

Geplaatst: 24-09-09 10:33

Mijn pony heeft ingeschreven gestaan bij het rusthuis in Soest (uiteindelijk nooit nodig geweest om daar naartoe te gaan) maar voor zover ik weet doe je daar wél afstand van je paard. Of het moet inmiddels veranderd zijn. In die tijd waren er nog niet veel alternatieven, het was het enige rusthuis dat we kenden en verder had je de keus uit 'een weitje bij een boer', inslapen of slacht.

**Geplaatst**: 24-09-09 10:39

Geplaatst: 24-09-09 10:39

OK, Soest is dan het enige gerenommeerde rusthuis waar ik dat wel zou durven doen... Maar dat is een stichting toch? Echt een liefdadigheidsgebeuren, die zijn er niet veel!

**Geplaatst**: 24-09-09 10:43

Re: Berijden kan niet meer. Wat doe je dan?

Geplaatst: 24-09-09 10:43

Andere rusthuizen die ik ken werken idd net zoals pensionstallen. Je blijft zelf eigenaar en het geld dat je betaalt is in feite pensiongeld.

**Geplaatst**: 24-09-09 11:01

Re: Berijden kan niet meer. Wat doe je dan?

Geplaatst: 24-09-09 11:01

In Soest doe je inderdaad afstand van je paard, maar ze nemen wel contact met je op bij grote beslissingen als inslapen ed. De uiteindelijke beslissing ligt bij hun, maar ze lichten je wel in.
Ik heb er in juni nog een cursus gehad en toen kwamen we er op hoe en wat als je je paard daar zou willen plaatsen.

Ik heb zelf geen paard, dus op dit moment kan ik geen realistisch antwoord geven. Ik weet wel dat ik m'n vzpaard koop als dat ooit aan de orde zou komen. Ook als ze daar weg moet, omdat ze niet meer kan werken door lichamelijke problemen, dan koop ik haar. Wij horen gewoon bij elkaar en ik zal er alles aan doen om haar de rest van haar leven bij me te houden.

**Geplaatst**: 24-09-09 12:40

Re: Berijden kan niet meer. Wat doe je dan?

Geplaatst: 24-09-09 12:40

voor mij geen moeilijke keuze... Banjer zou bij mij blijven, op 1 voorwaarde: ze moet pijnvrij het land in kunnen, voor de rest van haar leven.... evt. door (lichtere) medicatie. Mocht ze ook niet meer pijnvrij het land in kunnen, dan laat ik haar inslapen.

**Geplaatst**: 24-09-09 12:44

Re: Berijden kan niet meer. Wat doe je dan?

Geplaatst: 24-09-09 12:44

Lastig...
Verkopen zal ik niet doen, omdat ik het niet eerlijk vind. Maar als iemand hem dan gratis een goed tehuis kan bieden, zou ik het wel doen.
Verder hangt het van mijn mogelijkheden af. Als hij goedkoop het hele jaar op een weiland kan staan, mag hij van mij grasmaaier spelen. Maar ik zou er niet voor kiezen om hem dan op volpension neer te zetten omdat ik dat te duur vind als je er niet echt iets meer mee kan.
(sja, wat heb je aan een mooie rijbak als je toch niet meer kunt rijden).

**Geplaatst**: 24-09-09 13:04

Geplaatst: 24-09-09 13:04

A horse is for life, not just for christmas. Ik las het al eerder en daar ben ik het mee eens, een paard verzorg je "in voor en tegenspoed".

Rijden is leuk maar niet zaligmakend voor mij en ik zou het een egoistische keuze vinden een paard te verkopen, af te laten keuren en in te laten slapen (en weer een nieuw/goed paard te kopen) omdat hij niet meer bereden kan worden dus "niet meer aan zijn plicht kan voldoen".

Een paard is zoveel meer dan rijden alleen. Voor mij wordt het dan dus een grasmaaier of weideversiersel, met als enige voorwaarde dat hij veel TLC krijgt en en een zorgeloos en pijnvrij bestaan.

**Geplaatst**: 24-09-09 13:06

Re: Berijden kan niet meer. Wat doe je dan?

Geplaatst: 24-09-09 13:06

Ik lees ook even mee, mijn pony heeft een peesblessure, en volgende week vrijdag gaan we terug voor herhalingsecho. Mocht de uitslag zijn dat ze mag blijven leven, en de pees genoeg klappen inmiddels op kan vangen, dan gaat ze met pensioen bij een shetter het land op. Staat ze dag en nacht, krijgt om de 2/3 maanden wormenkuur, en wat kuil erbij. Heb er vrede mee, zolang ze maar niet ingeslapen hoeft te worden, wil alleen maar dat me meisje pijnloos kan leven, al is die kans klein op dit moment. (10 tot 20 %

)