Enkele gedachten

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
joyce B

Berichten: 16525
Geregistreerd: 06-08-01
Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-02-03 21:00

Ik denk inderdaad dat er in principe een logische opbouw in oefeningen zit, in de niveaus, toch is ieder paar weer anders en zal het bepaalde oefeningen, die misschien in een hoger niveau gevraagd worden, makkelijker uitvoeren dan die uit een niveau lager. Andrew kan bijvoorbeeld beter galoperen dan draven. Een middendraf is enorm moeilijk maar een verzamelde galop gaat hem regelmatig makkelijk af. Wijken gaat ook moeilijk, maar schouderbinnenwaarts weer makkelijker. Sommige paarden changeren heel makkelijk, anderen heben een fantstische uitgestrekte draf... Heeft ook met buw en aanleg te maken. Ik heb wel eens gelezen dat bepaalde dressuurruiters bij het trainen van hun (jongere) paarden gebruik maken van wat het paard op een geven moment aanbiedt... Dat is dan blijkbaar hn "gevoelige" periode voor die oefening. Door daar dan je juiste hulpen bij te geven is ht makkelijker om het later uit te bouwen en te verbeteren.

Ook heb ik het gevoel alsof je al een ster moet zijn om te beginnen met wedstrijden, en ook alsof een heleboel ruiters op bokt fantastisch rijden en nooit tegen problemen met hun paarden oplopen of die in elk geval zonder enig vorm van verzet van het paard oplossen... Want, immers elk probleem ligt aan de rijkunst van de ruiter?
Ik rijd geen wedstrijden, heb ook geen pretenties goed te rijden (hoop niet slecht te rijden in andermans ogen Knipoog ) Weet goed at mijn tekortkomingen zijn, maar weet ook dat mijn pony die net zo goed heeft, en dat die combinatie van tekortkomingen het extra moeilijk maakt.
Mijn pony kan heerlijk ontspannen voorwaarts/neerwaarts lopen, net een elastiekje zei iemand laatst, maar zodra hij meer opgericht moet gaan lopen komt er toch echt protest! Hij vind dat moeilijk. Hij vind lang zijn fijner! Daar moeten we toch op een manier doorheen zien te komen, want als ik niet een beetje ga pushen, blijft hij lekker lopen zoals hij al liep... En ik ben het er zeker mee eens dat voor ieder paard gekeken moet worden welke oplossing, of trainingsaanpak past bij dat paard, zowel bij de bouw, als het karakter... Ik heb met Andrew ook een tijdje westernlessen gehad, en dat hielp mij ook enorm. Ook bij mijn dressuur. Tegenwoordig gebruik ik nog steeds bepaalde aanpakken en oefeningen als ik dat nodig vind op dat moment... Niets verkeerds aan! Zolang het niet schadelijk is voor je paard!

Antoinette

Berichten: 9566
Geregistreerd: 31-08-02
Woonplaats: Amsterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-02-03 22:17

Nog even voor SP, sorry ik dacht dat hij het tegen mij had. Blijkt niet zo te zijn.

En verder heb ik ferro zover ik me kan herinneren niet 'live' gezien en al helemaal niet in de losrijbak. Maar had het van verschillende kanten gehoord. Ach dat heb je met het paardenwereld, komen wel meer verkeerde roddels de wereld in.

sophie18
Berichten: 183
Geregistreerd: 12-09-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-02-03 17:01

ik heb alleen maar de eerste bladzijde van dit topic gelezen, dus sorry als ik misschien wat dingen dubbel zeg of dingen zeg die misschien niet direct verband houden met het onderwerp.

wat mij namelijk opvalt om me heen als ik hier een beetje rondkijk enzo, is dat er zo veel dingen bij de dressuur komen kijken die OF puur door mensen zijn bedacht en eigenlijk compleet geen geaarde basis in het paard hebben, OF die compleet niet ter zake doend zijn tenzij je op heel hoog niveau rijdt of wanneer je paard een bepaald mankement vertoont. (lees het boek "de aard van het paard" eens... daar worden een paar rijtechnische begrippen behoorlijk onderuit geschopt. de waarheid zal haast wel ergens in het midden liggen...)

kijk, iedereen wil het beste voor zijn paard. dus oefen je hard op je basis (die is nml min of meer voor alle substijlen gelijk en die dingen zijn wel aannemelijk) en zorg je ervoor dat hij op vier benen loopt, voorwaarts neerwaarts, een ronde volte kan rijden en dat er een gasje en een remmetje op zit. dit uiteraard op links en rechts. nou, zo modder je eventjes door, je gaat wat oprichten ed en daarna ga je eens verder kijken dan de basis.

en dan blijken er ZO VEEL sub-stijlen te zijn om je doel (een soepel, uitgebalanceerd en gehoorzaam paard) te bewerkstelligen, die weliswaar raakvlakken hebben maar ook niet op alle punten overeen komen. en uit alle sub-rijstijlen pik je mee waarvan jij denkt dat goed is voor zijn paard.

maar als je dat probeert te doen word je overspoeld met informatie en heb je 10.000 dingen waarmee je rekening moet houden volgens allerlei regeltjes en ellende "anders ben je nooit een goed ruiter en verziek je je paard", dat het ook gewoon BIJNA NIET MEER LEUK IS OM TE RIJDEN!

als je er op die manier over na gaat denken namelijk, wordt je rijkunst dan teruggebracht tot vrijwel nul terwijl jij net dacht dat het best wel aardig ging... (natuurlijk ben je nooit uitgeleerd)
bovendien: als je met al deze factoren rekening houdt, ZIJN ER MISSCHIEN 100 PAARDEN/PONY'S IN NEDERLAND "GOED" GEREDEN EN DE REST NIET! betekent dat dat de overige 400.000 paarden en pony's diep ongelukkig zijn? een erg depressieve gedachte. rot toch op joh! sorry, maar ik weiger pertinent om dat te geloven. natuurlijk zijn er schrijnende gevallen van mensen die in wreedheid of onwetendheid hun paard behoorlijk mishandelen, maar heus niet allemaal.

kortom, ik kan me voorstellen dat iemand graag wedstrijden rijdt en natuurlijk is dressuur hartstikke goed voor je paard (alhoewel ik de noodzaak voor het paard van de meeste hogere oefeningen niet altijd zie, maar het is in ieder geval al fijn om een doel te hebben om naar toe te werken).
maar dat een ruiter zijn of haar paard niet verdient omdat er met een andere ruiter net dat beetje meer uitgehaald zou kunnen worden gaat er bij mij echt niet in. het lijkt mij toch dat het gemiddelde paard gelukkiger wordt van lekker met zijn vriendjes in de wei kunnen, dan van een staande ovatie.