Ayasha schreef:Ja even wel. Had even zin om te huilen, gelukkig kwam de dwaas aan draven alsof er niks was (buiten een rood been.) dus had wel een sterk vermoeden dat het gewricht en de pezen oké waren. Maar het is nu toch opletten met ontstekingen natuurlijk en hopen dat hij niet met de bandage gaat prullen.
Hier ook eens voor gehad met een jaarling. Liepen allemaal welgeteld 2 minuten in de wei en ik was naar binnen om een emmer water gegaan om hun waterkuip bij te vullen. Kom ik terug buiten komt ze op me afgelopen met een enorme winkelhaak net onder haar knieschijf. Tot op de dag van vandaag weten we niet hoe en waar ze het heeft opgelopen. Een uur werk om het te naaien en hele been ingepakt. Jammer genoeg sprong de wond toch terug open na een paar dagen. Volgens de Da door de druk die er begon op te komen. Niet meer genaaid maar elke dag schoonmaken en in zalven met vulketangel. (Die laatste is helaas niet meer verkrijgbaar. Vond dat altijd een zeer goede wondzalf). Ze heeft ook nooit ook maar een pas kreupel gelopen. Wat mij wel verwonderde. met zo'n wond zou je toch denken dat dat verschrikkelijk pijn doet maar niet dus. Maakte nadien meer drama van de wondverzorging dan van de wond zelf.
Nu op het eerste gezicht ziet er wel erger uit dan het eigenlijk is denk ik. Zeker als je dat bloed op dat been zag kan ik me voorstellen dat je hart stilstaat.