[VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-19 12:35

Domino_2006 schreef:
Hij pakt je gewoon in met de schattigheid om vervolgens de grootste draak die er is te worden.


Dat is denk ik zijn game plan. :Y)
Maflinger_S schreef:
Lekker dan. Worden we verblijd met een schattig koppie en een cliff hanger ...

Slaap lekker en ik ben benieuwd naar de update. Ik hoop dat het er een is in de categorie: en ze leefden nog lang en gelukkig.


Ik hoop het heel erg! Daarom doen we het ook :))

Duplo schreef:
Hihi hij heeft schattig kijken wel perfect onder de knie <3

Ja, dat is zijn grootste talent. En manco overigens.

De update

Afbeelding

Ik wilde een foto dat hij braaf achter de tassen vol dekens zou blijven staan, maar een slopend paard is ook leuk natuurlijk. Maar ja - wij gaan verhuizen. Waar ik nu sta is echt een heerlijke plek maar het afgelopen jaar is de situatie met Joep zo veranderd dat de match er voor hem niet meer is. Hij krijgt het in de winter te zwaar, valt flink in en eet zijn eigen spieren op bij wijze van spreken. Natuurlijk kan je dan bijvoeren en dikkere dekens leggen maar ik vroeg me af of dat wel een duurzame oplossing is. Zo stond hij ook steeds vaker in de nachten binnen (meer en meer stro in zijn staart). Daarnaast liep hij altijd te spelen met zijn vrienden maar liep hij dan na een periode weer slechter en dan had ik een minder blij paard.

Via Marktplaats vond ik zonder te zoeken (dat is altijd natuurlijk :p ) een fijne stalling. Hij krijgt een eigen schuilhuis met een eigen paddock en een eigen hooinet. In de winters niet in de kudde maar wel aan weerszijden andere paarden om mee te kroelen. Ook staan we dan op ongeveer een kwartiertje wandelen van het enige en grote(!) natuurgebied in Dordt. Ik denk dat het voor Joep een ideale plek is. Of zoals Ik het noem: “Stalpaard speciaal.” :')

Op 2 januari gaan we al. Super spannend, ik ben heel erg benieuwd :)) Vanaf volgende week kunnen we mooie langere wandelingen maken en krijgt hij meer rust. Zowel voor zijn pees als in zijn koppie.

Voorlopig beleven we nog avonturen op enge dijkjes (dat verhaal komt nog :Y) ) en genieten we van het zonnetje in de bak.


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


Afbeelding
En dit is een foto uit ‘ons’ nieuwe natuurgebied. Voortaan op wandel i.p.v. trailer afstand. :))


Oh en ik weet niet wie van jullie ooit tegen mij zei dat Amigo dekens goed passen - maar bedankt. Die deken zit als een huis :))

Maflinger_S
Berichten: 12510
Geregistreerd: 01-07-08

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-12-19 12:38

Staart erop en gaaaaan!

Gefeliciteerd met de nieuwe plek. Dat het jullie maar wel mag bekomen.

(En hoe gaat het dan met de fjord?)

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-19 13:03

Rims blijft lekker staan. Ze is getrouwd met een haflinger en heeft een jaarling geadopteerd. :)) Mijn bijrijdpaardje staat ook gewoon daar dus ik ga maar half weg zeg maar. ;)

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-19 18:14

Op de valreep

Afgelopen zomer kreeg Joep natuurlijk Metacam. Ik had hem nog nooit ‘iets’ gegeven dus voor mij was het toen best een verrassing dat hij in paniek raakte. Ook omdat hij naar mijn weten nooit eerder medicatie had gekregen. Maar in paniek raakte hij dus een dag later ben ik heel rustig begonnen met oefenen. Eerst leerde ik hem dat hij een leeg spuitje aan kon raken (dat duurde een half uur :+ ) en we eindigde die dag met gewoon medicatie toedienen. Aan het einde van de kuur kon hij metacam eten als een pro. Zelfs liggend.

Op de valreep moest hij dit jaar nog een wormenkuur. Ik hoopte ontzettend dat hij het nog begreep. Gelukkig deed hij dat en werd hij al enthousiast toen het spuitje in zicht kwam. Dat is de kracht van R+. :))


Afbeelding
Hij slurpte de kuur zo op en dat met nitraten en ander vuurwerk op de achtergrond. _/-\o_

Wat betreft het vuurwerk - ik hoop op een rustige nacht. Allebei mijn paarden zijn heel braaf en rustig dus ik heb vertrouwen. Al waren ze stiekem best een beetje blij dat ik op stal kwam. Joep stond al te wachten en zelfs Rims keek op van haar eten.


Afbeelding

Jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en een super super goed 2020!

xRoossie95

Berichten: 1462
Geregistreerd: 16-05-09
Woonplaats: NH

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-20 15:18

Sta je al op je nieuwe plekje? :)

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-20 23:44

Ja! Sinds donderdag :D

Ik wilde morgen een uitgebreide update geven maar tot nu toe bevalt het heel goed! Hij vind nog van alles vrij spannend maar dat mag natuurlijk. Op de paddock is hij helemaal op zijn gemak.

Wandelingen gaat eigenlijk ook heel goed. Nog wel spanning natuurlijk maar heel goed te hanteren. Dat gaat helemaal goed komen.

Afbeelding
In de bak


Afbeelding
In het park

Je ziet wel aan de grote oogjes dat hij een beetje beduusd is _O- Maar goed geef hem eens ongelijk

Selima

Berichten: 652
Geregistreerd: 12-07-08
Woonplaats: London

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-01-20 00:00

Ja, hij heeft nog een klein beetje zo'n vragende blik maar ook nog vrolijk.

Veel plezier en goede ontwikkelingen op jullie nieuwe stal!

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-20 22:41

Verhuisd

Inmiddels 1,5 week geleden zijn wij naar een nieuwe stal verhuisd. Het is heel erg wennen, maar de eerste dag stond hij eigenlijk al heel rustig rond te kijken en hooi te eten. Zeker de stal was een hit :+

De heenweg was wel heel erg spannend. De wandeling zou ongeveer een uur duren en vier kilometer in beslag nemen. Ik zag het eigenlijk wel zitten en in de dagen voordat we zouden gaan lopen had ik al langzaam de intensiteit van het wandelen opghoogd waardoor een uurtje voor hem makkelijk te doen zou moeten zijn. Het enige wat ik wel spannend vond was de grote weg die wij één keer over zouden moeten steken. Na dat stuk konden we gewoon heel makkelijk op een fietspad lopen en uiteindelijk zelfs door een park. Maar die weg he. :') Joep zag de stoplichten en de auto's al van ver en vond dat best een ding. Mijn moeder ging op het knopje drukken want ik durfde met hem niet direct langs de weg te staan. Ik was alleen vergeten dat ik een meter of vier langer moest lopen voor het rood werd. :roll: Dus toen we halverwege de weg waren begon het rode mannetje al te knipperen. Ik zag het niet zitten om met hem op zo'n voetgangerseiland te wachten, maar een stukje rennen met hem vond ik ook niets omdat hij een paar weken geleden los liep toen ik dat idee had. -:) Loslopen op een dijk is tot daaraantoe, maar op een doorgaande weg door het stadscentrum vond ik toch minder grappig. Dus in een soort snelloop-wandelsnelheid huppelde ik door rood naar de overkant terwijl er aan alle kanten al auto's begonnen te rijden. Gelukkig begrijpt Joep heel goed wanneer het serieus belangrijk is om te je te gedragen waardoor hij dribbelend op dezelfde snelheid achter mij aan hobbelde. _O-

Ik wist dat de rest van de wandeling smooth sailing zou zijn. Ik bedoel - zelfs met Joep kan je met goed fatsoen door een parkje lopen. Het enige wat hij eng vond waren de meerkoeten. Er stond een Schotse Hooglander op een meter of 2 afstand (wel achter een hek gelukkig, anders had ik in een boom gezeten), maar daar keek hij dan weer niet naar. Uiteindelijk kwamen we aan op de weg waar de nieuwe stal aan ligt. Een weg waar je 30km per uur mag, maar waar alle auto's minimaal 50 rijden. Geen feest, maar het was maar voor 100 meter. Hij vond alle auto's in eerste instantie een beetje raar (die rijden niet op de dijk), maar goed daar issie dan weer niet bang voor natuurlijk. Op een gegeven moment zagen we in de verte een enorme verhuiswagen aan. Dan sta je wel even met je mond vol tanden want zo breed is het daar niet. Het enige wat we konden doen is de stoep op en hopen dat hij niet een soort verlate panic attack zou krijgen van alle enge dingen die we onderweg hadden meegemaakt. Gelukkig voor mij hadden mensen aan die straat een bijzondere smaak qua brievenbus waardoor Joep daar écht NIET langs ging. _O- Die vrachtauto keurde hij geen blik waardig.

Inmiddels staan we al een poosje op de nieuwe stal en gaat het eigenlijk heel goed. We vergeten die keer dat ik er tien minuten over heb gedaan om een voetje op te tillen, omdat hij de rubberen matten zo eng vond en die keer dat hij zonder aankondiging boven mij uitsprong omdat hij een kat in de bak zag. :') Hij herkend het geluid van mijn ijzeren kastslot waardoor hij dan alvast bij de uitgang van zijn paddock gaat staan. We hebben zelfs al onze eerste wandelingen richting de Elzen gedaan. Dat gaat hartstikke braaf, hij vond het alleen geen feest dat we een stuk naar beneden moesten lopen om het ruiterpad op te komen. Naar beneden ging wel, maar zie hem dan maar weer eens omhoog te krijgen. Er reden namelijk fietsers op het fietspad en hij durfde alleen omhoog als er geen fietsers waren. Als hij dan eindelijk halverwege liep draaide hij weer om als er een fietser kwam. :')

Ook zijn we al een keer naar de losgooibak geweest die een halve kilometer lopen is. Dat vond hij hartstikke leuk, spannend maar wel heel leuk. Na een dag of drie was ik een beetje grondwerk met hem aan het doen en begreep hij mij verkeerd waardoor hij de cirkel opging. Dat vond hij vroeger altijd heel erg leuk, dus toen hij dacht dat hij dat eindelijk weer mocht ging hij helemaal uit zijn stekker. En tot mijn verbazing liep hij goed! *\o/* Ook een paar dagen later in de bak ging echt lekker, dus ik hoop dat dit doorzet.

Voorlopig maken we iig lekker veel wandelingen en hoop ik binnenkort mee te doen aan een schriktraining op de landelijke rijvereniging (ongeveer 5 minuten stappen). *\o/*


Afbeelding
Voor het eerst op de poetsplaats.

Afbeelding
Perongelijk in het stalletje van de shet terecht gekomen _O-

Afbeelding
De bijbehorende shet

Afbeelding
Nog meer meerkoeten in een ander park :=

Afbeelding
Ons uitzicht <3

Afbeelding
Ff lekker sjouwen in de bak zo voor mijn college (met modderspatten op je broek naar school natuurlijk -:) )

Afbeelding
Iets met een pot goud schuinonder de regenboog?

Afbeelding
En de groeten _O-

ClauH

Berichten: 4734
Geregistreerd: 17-02-03
Woonplaats: Tegenover de Xenos

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-20 23:08

Die laatste foto is echt leuk!
Fijn dat het goed met jullie gaat :D

Hilary

Berichten: 9338
Geregistreerd: 22-05-04

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-20 23:24

Haha, in de stal van de Shet _O- Zo een heb ik ook, het gaat altijd per ongeluk, en daarna kijken ze nogal dom omdat ze niet weten hoe ze er weer uit moeten.

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-20 23:20

Het worden nog best saaie verhalen zo. Maar saai is goed toch? :D

We wandelen best veel (zo’n 10km deze week!) en zo nu en dan laat ik hem even stuiteren in de bak. Het gaat zo zijn gangetje. Hij komt al lekker aan en begint steeds meer praatjes te krijgen. Een beetje ingewikkeld als hij zaterdagmorgen zonder aankondiging tegen kliko’s trapt (met zijn voorbenen!). :+ Ik had hem de dag ervoor leren toucheren met zijn voorbeen i.p.v. neus en zo’n kliko maakte wel een tof geluid. :’)

Hij heeft wel een vastbind-ring uit de muur getrokken door te gaan hangen. Hij zat in de knoop met het touw (hoe vraag ik me nog af). Hij stond goed toen ik de hoek om ging naar de kast en na twee stappen deed hij “huhuhu”. Ik terug. Hij bleef braaf staan. Toen ik bijna naast hem stond ging hij tóch nog hangen om naar mij te komen. Handig. Maar goed nu staat hij op een andere poetsplaats (zonder ‘gekke’ matten) en dat vind hij prima. :Y)

Verder geen gekke verhalen. Binnenkort hebben we een schriktraining op de rijvereniging en ga ik eens kijken of we naar de Elzen kunnen lopen. :j Alles rustig aan natuurlijk. Ik wil ook niets overbelasten.


Afbeelding
Speelparadijs “De Losgooibak”


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Op de wasplaats gaat beter :j

MirandaMalik

Berichten: 9928
Geregistreerd: 13-06-05
Woonplaats: Groningen.

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-01-20 00:03

Even bijgelezen vanaf kerst.. :x
Super dat het goed gaat op zijn nieuwe plekje!
Is idd ook wel beter controleerbaar zo, met een kudde is er toch altijd veel meer gedoe.
Mijn paard vroeger kon ook goed trommelen..herrie is leuk! :))
Hij ziet er happy uit!

Joan73

Berichten: 239
Geregistreerd: 11-04-10
Woonplaats: Arcen

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-01-20 14:11

Wat fijn te lezen dat het zo goed gaat!

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-20 10:10

Ja ik ben er echt heel blij mee. Hij had afgelopen maandag wel even een moment, daar zal ik nog een groter bericht over schrijven. Het komt erop neer dat we een enorme file hebben veroorzaakt over de dijk. _O- Nu kan ik er wel om lachten maar toen even niet.

De dag erna heb ik er weer even wat manieren in gestampt (niet letterlijk natuurlijk) en gisteren gedroeg hij zich weer als een engeltje. _O-

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-20 09:24

File op de dijk

Op een mooie maandagmiddag wilde ik met Joep even naar de losgooibak lopen. Dat is ongeveer 5 minuten lopen over een normaal heel rustige dijk. Ik refereer hier weer even terug aan 'normaal', want deze keer was dat niet zo. :')

Hij vind de grote weg waar we een klein stukje overheen moeten altijd een beetje spannend. Er komen auto's van voren en van achteren terwijl er ook nog hordes aan schoolgaande kinderen fietsen die het maar wat spannend vinden dat er een paard loopt. Toen we dat voor de zoveelste keer hadden overleefd liepen we over de dijk waar normaal gesproken geen hond loopt. Nou ja wel een hond, maar geen auto's, fietsers, scooters of vrachtwagens. Opeens hoorden we een enorme klap - vuurwerk! Halverwege januari staken ze rotjes en vuurpijlen af langs de dijk. Joep kreeg het (heel begrijpelijk) direct op zijn heupen en trok een kort sprintje. Gelukkig durft hij niet ver van mij te lopen dus kwam het er op neer dat hij een meter voorbij mij schoot en weer terugkwam. _O- Ik dacht: "Geeft niet, ik draai om en ga de andere kant op - naar het natuurgebied. Ook leuk."

Toen ik me aan het omdraaien was hoorde ik een flinke motor brommen. Een enorme vrachtwagen. Bijna net zo breed als het dijkje waar we op liepen. Hij wilde er langs, maar daar was ik het niet zo mee eens. Ik ging dus middenop de weg lopen met een Joep die inmiddels echt aan de voorkant niet meer wist dat hij aan de achterkant nog leefde. Maar ik moest nog 50 meter lopen tot de vrachtwagen zijn weg kon vervolgen en ik veilig iemand zijn erg op kon lopen tot dat ding voorbij was. Ik vond dus dat de vrachtwagen prima kon wachten. Was hij het niet mee eens waardoor hij echt op twee meter van mij af reed. Om zenuwachtig van te worden, maar goed, Joep liep gewoon achter mij aan. Tot - ja ja - er een auto op de andere dijk stond te wachten. (De dijken lopen in elkaar over). Deze wachtte vriendelijk, maar dat was het moment dat Joep dacht "Nee, nu kan ik niet meer lopen." :')

Er kwamen steeds meer auto's achter de andere auto staan en ook achter de vrachtwagen waren inmiddels allerlei auto's verzameld. Dat was het moment dat ik me realiseerde dat er een grote weg in mijn woonplaats afgesloten was en dit is één van de weinige omwegen. _O-

Het heeft geen zin om te stressen over de inmiddels tientallen auto's, dus ik heb Joep voetje voor voetje verplaatst tot we de dijk afwaren en de files zich konden verplaatsen. Achteraf heb ik hier echt de slappe lach om gehad, maar op dat moment kon ik wel door de grond zakken. :') Er stonden aan het einde van ons avontuur zonder grappen tien auto's op de ene dijk en de enorme vrachtauto + nog een stuk of 5 inclusief een gehandicaptenbusje op de andere dijk. :+

----

Verder gaat het heel goed. We staan nu precies een maand op de nieuwe stal en ik ben tot nu toe heel tevreden. Met Joep gaat het goed, hij wordt weer wat dikker, en zelfs zijn bovenlijn vult weer een beetje uit. We maken heerlijke wandelingen (soms gaat dat heel goed en soms stijgt hij bijna op) en aanstaande zaterdag gaan we naar de landelijke rijvereniging voor een schriktraining. Ik ben echt heel erg benieuwd en heb er heel veel zin in.

We hebben al verschillende avonturen meegemaakt, zijn aangevallen door een zwaan (2x!) en zo nu en dan ga ik met hem grazen in een luxe woonwijk. :')


Afbeelding
Bijna in de Elzen! (Ergens op de achtergrond. :+ We hadden het kunnen halen, maar ik moest naar college."


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Een verkleedpartij (check ook de transportbeschermers :') Hij vind het prachtig... )


Afbeelding
De 'standfoto' van de maand. Ik hou het nu bij.

Joan73

Berichten: 239
Geregistreerd: 11-04-10
Woonplaats: Arcen

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-20 10:35

Wat een avontuur weer! Joep wordt langzaamaan wel toch verkeer-proof! Stug volhouden en file's blijven veroorzaken! *\o/*

Maflinger_S
Berichten: 12510
Geregistreerd: 01-07-08

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-20 12:04

Het is zo'n lekker ding. <3

Gedoe met verkeer is herkenbaar. Vooral ook de stommiteiten die andere weggebruikers uithalen en het lichte paniekgevoel als je paard ineens minder verkeersmak blijkt dan gedacht.

xRoossie95

Berichten: 1462
Geregistreerd: 16-05-09
Woonplaats: NH

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-20 14:09

Oh wat een verhaal met dat verkeer :')

MirandaMalik

Berichten: 9928
Geregistreerd: 13-06-05
Woonplaats: Groningen.

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-20 19:44

Whahahaha, daar sta je dan met de strandezel.. _O-
Wel weer een ervaring erbij, zolang het allemaal goed afloopt is het alleen maar leuk! (achteraf dan.. :P )
Wel fijn hoor dat het zo goed gaat op de nieuwe stal. <3

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-20 08:08

Oei. Wat hou ik jullie slecht op de hoogte :+ En dat terwijl er echt een hoop is gebeurd de afgelopen maanden. :Y)

Vandaag of morgen pak ik even mijn laptop erbij want it’s going to be one hell of a ride :+

Afbeelding

Afbeelding

Maflinger_S
Berichten: 12510
Geregistreerd: 01-07-08

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-20 08:35

Kom maar door met je verhalen. :D

Selima

Berichten: 652
Geregistreerd: 12-07-08
Woonplaats: London

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-20 01:16

Maflinger_S schreef:
Kom maar door met je verhalen. :D



Ja, absoluut!

Joep met zijn geweldige hoofd en jouw ontzettend leuke schrijfstijl...updates zijn altijd zeer welkom :D

MirandaMalik

Berichten: 9928
Geregistreerd: 13-06-05
Woonplaats: Groningen.

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-20 10:51

Ja hoe gaat het met Joep? :))

Sigrid72

Berichten: 367
Geregistreerd: 04-08-04
Woonplaats: Tussen Leuven en Tienen (België)

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-20 13:19

Ik klik ook elke dag Bokt aan om te kijken of er al een nieuw verhaal op staat :)

Isabel_k

Berichten: 4825
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-20 10:53

Hier ben zijn we weer

Ik wilde eigenlijk al veel eerder achter de laptop kruipen, maar door het coronavirus was het even spannend hoe het mijn opleiding zou gaan. Ik studeer tot docente Engels en ik zou eigenlijk stage lopen in deze periode. Gelukkig het allemaal opgelost en kan ik nu weer iets beter functioneren. :')

Eind februari 2020 heb ik Joep verhuisd naar de stal waar hij vandaan kwam toen hij nog niet van mij was. Ik heb hem dus in wezen teruggebracht naar waar hij 'altijd' al gewoond heeft. Ik ben niet van het vaak verhuizen en ik heb hier ook wel last van gehad, maar hij totaal niet gelukkig. Ik kan je vertellen dat het echt niet leuk is om zo snel weer weg te moeten gaan op een stal. Ik stond er oprecht heel erg fijn. Ontzettend leuke mensen en paarden en het was er altijd gezellig. Helaas kreeg ik een stuk meer contacturen op mijn opleiding (zeg maar het dubbele) waardoor ik vaak voor college uit stond te mesten en na college heel snel een appel en een bak voer zijn paddock in gooide. In eerste instantie vond hij dat best prima, maar hij begon steeds vervelender en opdringeriger te worden. Ook werd hij mega druk en steeg hij gewoon op als ik ook nog maar aankwam met een touwhalster. :+ Best gezellig hoor, maar ik begon mij daardoor een beetje opgesloten te voelen op stal. De druppel was een een schriktraining waar ik met hem heenging op 8 februari. Hij vond het fantastisch om te doen, maar dat was ook gelijk het probleem.

Hij vond de simpele opdrachten (zijltjes, matrassen) super saai, maar wel zo leuk dat hij volledig uit zijn plaat ging als ik er ook maar bij in de buurt kwam. Als je in een bak loopt met een stuk of 5 andere paarden en je paard springt elke keer boven je uit omdat hij het zo ontzettend leuk vind, voel je je niet echt veilig. En dat terwijl hij niet eens in mijn ruimte kwam. De gevers van die clinic gaven hem in eerste instantie niet de credits waardoor we langer bleven hangen op de makkelijke dingen. Logisch ook, maar uiteindelijk ben ik maar gewoon mee gaan doen met de lastige dingen en toen was hij ontzettend braaf. Maar het gaat natuurlijk niet zonder gekke dingen - want waarom zou je het normaal doen. :') We moesten even wachten op uitleg en tot een onderdeel weer vrij was. Uit pure frustratie liet hij zich toen als een soort kind met een woedeaanval op de grond vallen. }:0 Hij viel niet eens om of zo, nee, meneer ging gewoon boos op de grond liggen. Toen ik siste dat hij "pieppiep eens normaal moest doen" stond hij rustig weer op en ging geïnteresseerd naar de andere paarden kijken. Waarom. Echt waarom. _O- Toen kon ik echt door de grond zakken. Een vriendinnetje dat erbij was heeft er helaas geen foto van genomen want ze schrok er zo van. :')

Gelukkig hebben we wel de andere foto's nog. <3 (alle foto's zijn gemaakt door Esmee Castelijn fotografie)

Afbeelding

Afbeelding
Later vond hij die flessen best leuk, maar de eerste introductie vond hij maar zozo. Ik heb me thuis echt bescheurd om die kop. _O-

Dit avontuur was wel de reden om uiteindelijk te verhuizen. Waar hij nu staat is de kleine pensionstalling van mijn moeder en haar vriend. Er staan nog drie andere paarden (die hij ook allemaal al kende van vroeger). Het is een klein paddock paradise zonder al te veel gezeik. Het is ongeveer 17 kilometer dus ik ben er minder vaak dan ik zou willen, maar in ruil daarvoor heb ik wel een paard dat zichzelf kan vermaken als het nodig is. Ik ben niet meer nodig als eerste vorm van vermaak en dat scheelt mij ook een hoop stress.

De dag van de verhuizing kwam al heel erg snel (met dank aan mijn oude stal!) en zo stond hij op een verschrikkelijke dag dik ingepakt op 'het landje' zoals wij dat noemen. Hij heeft een week apart gestaan om nog even in zijn eentje te settelen, maar de volgende ochtend stond shetlander Meneer Pastoor (of MP voor vrienden) al op zijn stukje. :+


Afbeelding
De haarbal op de achtergrond is MP. :+ Inmiddels staan ze al twee weken samen met alle paarden en hebben ze het best prima met zijn allen. Alleen de merrie (Goa) heeft nog even irritaties als er gevoerd wordt. Dat mag als enige vrouw. :D


Afbeelding
Samen hooi voeren aan de andere paarden (eerste dag)

Afbeelding
Voor het eerst los in de bak (tweede dag)

Afbeelding
Samen de track verkennen (hij ging natuurlijk in eerste instantie niet alleen. Later gelukkig wel, maar als ik hem floot kwam hij heel hard aanrennen :') )

Afbeelding
Borstelen in de zon. MP vond dat hij ook aandacht verdiende. (Hij stond in eerste instantie los opgesteld bij de andere poetsring :') )

Afbeelding
De eerste hooilevering. _/-\o_ Goa (op de achtergrond) ziet dit maandelijks maar vond het wel gezellig om ook mee te stuiteren. Dat dan weer wel. *\o/*

Afbeelding
Wandelen op de track

Afbeelding
Zijn oortjes (met deuk :+)

Afbeelding
Gisteren met MP op de track. Lekker kantjes grazen en spelen.

Afbeelding
Een bal op de track. :brr: Ik had hem uit de sloot gevist toen mijn broertje hem samen met Storm (de witte) in de sloot had gekieperd. :')

Zoals jullie zien voelt hij zich echt goed. Hij loopt wel iets minder goed dan op de vorige stal, maar hij doet ook meer. En hij rent nog steeds vrijwillig achter mij aan en gaat uit zijn stekker. In dat geval zie ik dat liever dan een paard dat helemaal goed loopt terwijl hij zich een beetje staat te vervelen. Wellicht is dat voor andere mensen anders, maar ik ben blij met mijn beslissing. Hij is heel blij (zelfs stouter dan de shet). Hij mist mij gelukkig niet. Als ik er ben is hij heel blij. Soms wil hij alleen geborsteld worden en soms staat hij stuiterent achter mij en dan gaan we aan het werk. Ik laat hem dat helemaal zelf kiezen. Toevallig was ik gisteren weer op stal en toen zei mijn broertje verbaasd "Loopt hij nu gewoon achter je aan?". Toen ik knikte vond hij dat zo schattig. <3

Mijn broertje begint ook een echte paardenman te worden. Joep loopt niet met andere mensen mee als ik ook op stal ben. Je kan hoog of laag springen maar hij doet het niet. Zo heeft mijn moeder er een keer heel lang over gedaan om hem terug te brengen naar de track (op de eerste stal) toen ik de trein moest halen. Toen ik al bij de trein stond, was hij nog maar halverwege de bak en keek nog steeds achteruit. Bij mijn zusje heeft hij zich ook een keer losgetrokken toen ik nog ergens op stal was. _O-
Gisteren liet ik mijn broertje Joep even vasthouden omdat hij een eng beest had zien zitten. Ik dacht dat wel even weg te halen met mijn moeder. Toen we hem meedeelden dat we iets hadden gevonden trok hij wit weg en zei hij tegen Joep: "We moeten er nu vandoor." Voordat wij konden zeggen dat hij niet mee zou lopen liep mijn broertje zo duidelijk weg dat Joep echt dacht: "Oh. Blijkbaar gaan we er vandoor." en liep hij mee. _O- Hij keek wel een beetje stommig achterom maar hij bleef lopen. Zo werkt leiderschap dus. :')

Verder heb ik Joep al bijna twee jaar. Wat is er een hoop gebeurd <3


Afbeelding
(de eerste dag bij mij)


Afbeelding
en afgelopen augustus <3