Dit type dus




We noemen haar ook altijd dikke pony terwijl ze 1.70 groot is
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
marije1109 schreef:Ik meld mij ook, ik heb zoveel pech maar wil de hoop niet opgeven.
2.5 jaar heb ik een ongeluk gehad met mijn paard op buitenrit met blijvende beperking tot gevolg. Nu ik zo goed als ik kan ben gerevalideerd wilde ik mijn paard weer oppakken. Wat bleek, ernstige artrose en tussenpees blessure, na veel onderzoek etc heeft ze geen toekomst meer als rijpaard. Marie staat dus nu bij mij met pensioen.
In februari een 6 jarige topbrave (best dure) ier gekocht. Was topbraaf....tot hij bij mij thuis was. 1e keer erop eindigde na 3 stappen in een bokpartij met gebroken neus en hersenschudding.
Paard maandag laten behandelen en doortrainen tot het voor mij vertrouwd zou zijn (kosten nog moeite gespaard). Ik er uiteindelijk weer op, bij het uitstappen schoot hij weg en...daar lag ik. Zwaar gekneusde heup en whiplash klachten in mijn nek.
Uiteindelijk verkocht (met verlies) want alle vertrouwen kwijt.
Toch ging het kriebelen.
In september heb ik een nieuw paard gekocht. Vanwege mijn beperking moest ze braaf zijn en beetje goed aan het been (want daar zit iets krachtverlies en minder motoriek). Geweldig paard gevonden, nog 1.5 maand bij de oude eigenaar gebleven om te lessen en toen.....was ze kreupel.
Toch maar mee naar huis, ik heb immers ruimte thuis en kunnen ze lekker hele dag buiten. Gisteren naar Kliniek Emmeloord, conclusie artrose beide voorbenen en peesblessure aan het checkligament, sportcarrière voorlopig niet en zeer twijfelachtig voor de toekomst.
Ben nu met de oud eigenaar in gesprek, hij had voor verkoop aangegeven in zo'n geval haar terug te nemen.
Nu zegt mijn omgeving, joh stop met die paarden, je geld is wel op. Maar hoe geef je datgene op waar je zo van geniet?
Er moet toch ergens een betrouwbaar paard zijn, alleen te laden, beetje dressuurmatig en vooral een paard dat net als ik geniet van buitenrijden?
Door alle pech is mijn budget enorm geslonken mijn vertrouwen in een goede afloop ook, wat zouden jullie doen en waar/hoe zouden jullie zoeken?
Ps sorry voor het lange verhaal....
marije1109 schreef:Ik meld mij ook, ik heb zoveel pech maar wil de hoop niet opgeven.
2.5 jaar heb ik een ongeluk gehad met mijn paard op buitenrit met blijvende beperking tot gevolg. Nu ik zo goed als ik kan ben gerevalideerd wilde ik mijn paard weer oppakken. Wat bleek, ernstige artrose en tussenpees blessure, na veel onderzoek etc heeft ze geen toekomst meer als rijpaard. Marie staat dus nu bij mij met pensioen.
In februari een 6 jarige topbrave (best dure) ier gekocht. Was topbraaf....tot hij bij mij thuis was. 1e keer erop eindigde na 3 stappen in een bokpartij met gebroken neus en hersenschudding.
Paard maandag laten behandelen en doortrainen tot het voor mij vertrouwd zou zijn (kosten nog moeite gespaard). Ik er uiteindelijk weer op, bij het uitstappen schoot hij weg en...daar lag ik. Zwaar gekneusde heup en whiplash klachten in mijn nek.
Uiteindelijk verkocht (met verlies) want alle vertrouwen kwijt.
Toch ging het kriebelen.
In september heb ik een nieuw paard gekocht. Vanwege mijn beperking moest ze braaf zijn en beetje goed aan het been (want daar zit iets krachtverlies en minder motoriek). Geweldig paard gevonden, nog 1.5 maand bij de oude eigenaar gebleven om te lessen en toen.....was ze kreupel.
Toch maar mee naar huis, ik heb immers ruimte thuis en kunnen ze lekker hele dag buiten. Gisteren naar Kliniek Emmeloord, conclusie artrose beide voorbenen en peesblessure aan het checkligament, sportcarrière voorlopig niet en zeer twijfelachtig voor de toekomst.
Ben nu met de oud eigenaar in gesprek, hij had voor verkoop aangegeven in zo'n geval haar terug te nemen.
Nu zegt mijn omgeving, joh stop met die paarden, je geld is wel op. Maar hoe geef je datgene op waar je zo van geniet?
Er moet toch ergens een betrouwbaar paard zijn, alleen te laden, beetje dressuurmatig en vooral een paard dat net als ik geniet van buitenrijden?
Door alle pech is mijn budget enorm geslonken mijn vertrouwen in een goede afloop ook, wat zouden jullie doen en waar/hoe zouden jullie zoeken?
Ps sorry voor het lange verhaal....
Elisa2 schreef:Sowieso geen import paarden kopen, die import ieren staan hier wel een beetje om bekend helaas.
zit wel een kop op, maar is super betrouwbaar. lies schreef:Elisa2 schreef:Sowieso geen import paarden kopen, die import ieren staan hier wel een beetje om bekend helaas.
Serieus? Ik heb dat nog niet eerder gehoord en heb ook niet die ervaring. Heb een import Ier (irish draught) en het is het braafste, slimste en meest eerlijke dier dat ik ooit gehad heb. Ze kwam met 4 jaar naar Nederland, is ingereden en heb haar toen gekocht. Ze wordt komend jaar 6 en is echt super nuchter. Geen spectaculair beest qua gangen of talent, maar goud waard qua braafheid. Ik zou ze dus juist wel aanraden..
marije1109 schreef:Ik meld mij ook, ik heb zoveel pech maar wil de hoop niet opgeven.
2.5 jaar heb ik een ongeluk gehad met mijn paard op buitenrit met blijvende beperking tot gevolg. Nu ik zo goed als ik kan ben gerevalideerd wilde ik mijn paard weer oppakken. Wat bleek, ernstige artrose en tussenpees blessure, na veel onderzoek etc heeft ze geen toekomst meer als rijpaard. Marie staat dus nu bij mij met pensioen.
In februari een 6 jarige topbrave (best dure) ier gekocht. Was topbraaf....tot hij bij mij thuis was. 1e keer erop eindigde na 3 stappen in een bokpartij met gebroken neus en hersenschudding.
Paard maandag laten behandelen en doortrainen tot het voor mij vertrouwd zou zijn (kosten nog moeite gespaard). Ik er uiteindelijk weer op, bij het uitstappen schoot hij weg en...daar lag ik. Zwaar gekneusde heup en whiplash klachten in mijn nek.
Uiteindelijk verkocht (met verlies) want alle vertrouwen kwijt.
Toch ging het kriebelen.
In september heb ik een nieuw paard gekocht. Vanwege mijn beperking moest ze braaf zijn en beetje goed aan het been (want daar zit iets krachtverlies en minder motoriek). Geweldig paard gevonden, nog 1.5 maand bij de oude eigenaar gebleven om te lessen en toen.....was ze kreupel.
Toch maar mee naar huis, ik heb immers ruimte thuis en kunnen ze lekker hele dag buiten. Gisteren naar Kliniek Emmeloord, conclusie artrose beide voorbenen en peesblessure aan het checkligament, sportcarrière voorlopig niet en zeer twijfelachtig voor de toekomst.
Ben nu met de oud eigenaar in gesprek, hij had voor verkoop aangegeven in zo'n geval haar terug te nemen.
Nu zegt mijn omgeving, joh stop met die paarden, je geld is wel op. Maar hoe geef je datgene op waar je zo van geniet?
Er moet toch ergens een betrouwbaar paard zijn, alleen te laden, beetje dressuurmatig en vooral een paard dat net als ik geniet van buitenrijden?
Door alle pech is mijn budget enorm geslonken mijn vertrouwen in een goede afloop ook, wat zouden jullie doen en waar/hoe zouden jullie zoeken?
Ps sorry voor het lange verhaal....
Echt iets anders dan we eigenlijk zochten, maar ook wel weer typisch en alles lijkt te kloppen. Vandaag ook bij een stal wezen kijken waar we welkom zijn, echt heel fijn. ikke schreef:Ineke2 schreef:Ehm dat is een 2 jarige IJslander. Die gaat toch nooit de 1.65m stokmaat bereiken?
Als je niet verder leest dan de zin lang is, mis je een hoop.....
MyWishMax schreef:En het moet alsnog wel het type zijn wat fijn is voor je. Dat is ook nogal een gok, helemaal als je een beperking hebt.
