Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-21 02:07

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst: 29-12-21 02:07

Wat supermooi dat we jouw reis met Madame mogen volgen

heel mooi hoe je alles beschrijft en ik ben erg benieuwd hoe het over een tijdje gaat!

**Geplaatst**: 29-12-21 09:38

Geplaatst: 29-12-21 09:38

Ik vind dat je geweld naar paarden nooit mag verheerlijken. En trots verkondigen dat je iets "met maatje xx hebt opgelost": je moet wel héél erg zeker van je zaak zijn dat je het paard goed hebt geïnterpreteerd, vaak onterecht. Geen persoonlijke reactie op iemand in dit topic, maar een algemene opmerking. Ik kom dit nog zo vaak tegen in de paardenwereld, meestal bij mensen die niks snappen van gedrag. Overigens niet alleen bij paarden, maar ook richting kinderen of andere mensen (mijn beroepsveld). Een harde reactie werkt zelden of nooit. Wat wel werkt: begrijpen waar een reactie vandaan komt en indien nodig een assertieve (maar nooit agressieve!) grens stellen, en vooral uitleggen wat je wél wilt zien.

**Geplaatst**: 29-12-21 10:24

Geplaatst: 29-12-21 10:24

VogeltjeM schreef:
Ik vind dat je geweld naar paarden nooit mag verheerlijken. En trots verkondigen dat je iets "met maatje xx hebt opgelost": je moet wel héél erg zeker van je zaak zijn dat je het paard goed hebt geïnterpreteerd, vaak onterecht. Geen persoonlijke reactie op iemand in dit topic, maar een algemene opmerking. Ik kom dit nog zo vaak tegen in de paardenwereld, meestal bij mensen die niks snappen van gedrag. Overigens niet alleen bij paarden, maar ook richting kinderen of andere mensen (mijn beroepsveld). Een harde reactie werkt zelden of nooit. Wat wel werkt: begrijpen waar een reactie vandaan komt en indien nodig een assertieve (maar nooit agressieve!) grens stellen, en vooral uitleggen wat je wél wilt zien.

Ik schop er echt niet voor de lol, de kick of superioriteit onder. Dat heeft een noodzakelijke reden. Op het moment dat veiligheid in het geding dreigt te komen, is al het noodzakelijke geoorloofd om de situatie af te wenden.

Ik ga dat ook niet verhullen of verbloemen. Het is soms noodzakelijk om te doen en dan ga ik het niet uit de weg. Heeft niks met "trots" te maken. Safety first; dat geldt in mijn werk en bij mijn hobby's.

Heb ik nog wel een aardig voorbeeld van:
Ik werkte toen op een elektriciteitscentrale en begeleide een stagiaire. Ik liet hem dingen zien aan de generatorset. Daar is een afgesloten ruimte waar de elektrische aansluitingen van de generator samen komen (11.000 Volt) en naar de eerste beveiliging gaan.
Ik kijk door het raam, zie dat de installatie geaard is (veilig gesteld), doe de deur open en stap naar binnen.
Op dat moment geeft de stagiaire een forse ruk aan mijn jas en trekt me terug, uit de ruimte.

Dat lijkt een domme, rare actie maar was het niet. De stagiaire kon niet zien dat de installatie veilig gesteld was (hij stond achter me) en ik had verzuimd om hem te vertellen dat ik het gecontroleerd had.
Ik heb de stagiaire dus geprezen om zijn actie, doortastendheid en oplettendheid.

**Geplaatst**: 29-12-21 11:19

Geplaatst: 29-12-21 11:19

Heb een korte periode voor een onopgevoede jonge Friese merrie gezorgd die bij een val een gebroken bekken had opgelopen. Kon alleen lateraal lopen(!). Maar was door haar kreupelheid altijd met gouden handjes verzorgd. Er werd mij gevraagd om haar wat basismanieren bij te leren.
Was er heel snel klaar mee, alleen niet het feit dat ze niet opgevoed was. De breuk bezorgde haar zoveel pijn dat ik de volle laag van dat mee kreeg. Heb ook gezegd dat ik niet voor een paard wil zorgen waar zoveel pijn uit komt. De discussie die bij mij nooit een discussie zou zijn geweest ben ik niet aangegaan met de eigenaar.
Een paar weken later brak er iemand haar enkel heel lelijk en die vroeg of ik voor haar Haflinger wilde zorgen.
Heb dat gedaan tot de staleigenaar een regel in het leven riep waar ik niet mee kon werken. Baas van de haflinger was zelf na een maand ook weg vanwege deze reden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 11:33

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 11:33

Oh man wat heftig. Een paard dat zoveel pijn heeft....... en idd, ik was die discussie ook niet aangegaan denk ik, maar paardwaardig is het niet. En je kan dan eigenlijk ook niet meer verwachten dat ze zich netjes gedragen.
Ik ga ook pas aan het werk als al het medische is uitgesloten. Ik wil zeker zijn dat een paard geen pijn heeft, waardoor die zo kan reageren, want het voelt dan ook oneerlijk, vind ik.

Moeilijk, die dingen.......

Stalbazen doen soms ook maar waar ze zin in hebben geloof ik.

**Geplaatst**: 29-12-21 11:34

Geplaatst: 29-12-21 11:34

Een welgemikte maat 39 of een andere 'geweldadige' noodgreep komt hier alleen als het niet veilig is de situatie anders te benaderen.
Heb het gehad met een 3 weken oud veulentje(!). De eigenaar vroeg me of ik hem een halstertje om kon doen. Nou prima. Ik stap de weide in (nog helemaal niet met de intentie meteen wat aan te vangen, maar even kennismaken. De moeder kende ik wel een dat was een lieve pony), en dat veulen vliegt me aan met weggedraaide ogen en ontblote tanden. Die kreeg een snoet vol halster+touw, dat heb ik nog eens moeten herhalen omdat hij meteen terug kwam op dezelfde manier, hierna bedacht hij dat slaan misschien effectief zou zijn. Ik was alleen sneller. Toen nam hij 10 meter afstand en ging nadenken. Toen heb ik al vrij snel hem benaderd (mijn initiatief) op een vriendelijke, rustige manier een laten zien dat ik geen kwaad in de zin had, maar dat ik ook niet over me heen laat lopen. Daarna redelijk probleemloos halster om kunnen krijgen (ging veel makkelijker dan ik had verwacht, zelfs meelopen lukte). Maar no way dat ik die mijn rug toe zou keren. Ik zou niet weten hoe ik dat veiliger/ aardiger op had kunnen lossen noch had ik tijd om uit te leggen wat ik wilde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 11:46

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 11:46

Hahahahaha veulens zijn ook echt niet altijd schattig. Ik vind ze vaak wel leuk hoor, en de meeste zijn heus lief, maar veel mensen denken wel echt dat een veulen is om te knuffelen. Veulen heeft daar geen zin in, want die wil gewoon veulen zijn, en daar gaat het soms al mis, soms is het uitproberen, maar brutale veulens kun je de handen aan vol hebben en ze moeten wel opgevoed worden.

Madammeke mocht vanmorgen trouwens los meelopen naar buiten

doet ze echt goed joh, en ze vindt het super leuk

maar ze komt als je haar roept, alleen nog niet altijd, soms heeft ze gewoon geen zin of ziet iets interessants

Nog een beetje meer oefenen. Ze komt heel goed op plekken waar ze het commando verwacht, dus ik ga het nu overal geven, zodat ze leert dat het commando overal geldt

Ik dacht dat het er beter in zat, maar nee. Komt wel

**Geplaatst**: 29-12-21 11:57

Geplaatst: 29-12-21 11:57

Avalanche81 schreef:
Dit was voor mijzelf ook een proces. En ik weet niet of Madame bij me had gepast een paar jaar geleden.

Ik heb mijn leven lang paarden gehad, dus het omgaan met paarden en ze opvoeden is zowel iets waar ik mee ben opgegroeid, als ook iets waar ik een soort van talent voor heb, omdat ik sommige dingen intuïtief gewoon weet. En als je me vraagt hoe ik dat weet, kan ik het je niet vertellen, maar ik weet dat het zo is.

Maar ik was ook iemand met PTSS, en daardoor soms een kort lontje, onzekerheid door mijn ex, die alles probeerde te ruïneren wat iets voor mij betekende, waaronder de paarden....... achteraf denk ik dat hij jaloers was dat ik iets beter kon dan hij. Dat heeft me heel erg dwars gezeten, en ik heb het daar echt heel moeilijk mee gehad, omdat ik enorm aan mezelf begon te twijfelen.

Anderzijds is het rijden me altijd heel makkelijk af gegaan, en wist ik op de een of andere manier precies hoe ik moest blijven zitten. Maar nog maar een paar jaar geleden was ikzelf emotioneel heel onstabiel. Deze pandemie heeft me ook geen goed gedaan.
En hoewel ik probeer me zo min mogelijk in de discussies te mengen, merk ik dat het toch ook best eenzaam is geweest, en dat is niet goed voor een mens.

Anderzijds zijn het ook juist de paarden waar ik alles los kan laten. Als ik rijd, is er gewoon niets meer, alleen ik en het paard, en de energie, de synergy, de beweging. Ik vind rijden echt zo fantastisch, en ik weet op zeker moment ook niet meer goed waar ik ophou en het paard begint. Alsof de benen van het paard mijn benen zijn geworden en op de een of andere manier weet ik wat ik moet doen.

Tegelijk heb ik helemaal niets met "rijden op gevoel" dat werkt alleen als je weet wat je moet voelen.
Toen ik leerde lesgeven, moest ik ook aan de instructeur uitleggen wat ik nu precies doe, en dat is leuk.

Je kent: onbewust onbekwaam, bewust onbekwaam, bewust bekwaam, en onbewust bekwaam? Voor lesgeven moet je een combinatie van de laatste 2 hebben, want je moet het wel overbrengen.

Anyway, al dat bij elkaar, plus dat ik gewoon wéét of iets kan of niet, maakt dat ik niet onzeker ben, en ook controle niet nodig vindt. Die twee dingen gaan wel samen trouwens. Hoe onzekerder je bent, hoe meer je wilt controleren. Het is het moment van compleet vertrouwen, in jezelf en in het paard, waarin je de controle loslaat

Herkenbaar je gevoel na je ervaringen en dat los je niet zo snel op en er is een kans dat dit gevoel terug blijft komen. Het is wat het is en fijn dat het nu goed gaat.

Ik heb ooit de fout gemaakt om op het weiland net iets te lang door te gaan met dressuren met Chico (hij vond het niet heel leuk dressuren) want Polie stond te dicht bij voor hem en ik voelde hoe hij zich begon op te blazen. We kenden elkaar nog niet goed genoeg en ik dacht dat hij beleefd zou blijven maar hij flikkerde me zo eraf door te vies te bokken. Toen ik op de grond lag zag ik dat hij enorm geschrokken was van zijn actie en me met grote verschrikte ogen stond aan te kijken. Chico was en is nooit beschadigd geweest gelukkig. Dus ik stond op en loop neutraal naar hem toe en kijk hem aan en ik zeg alleen maatr→ "dat was geen goed idee, maar gelukkig blijf je op me wachten maar nooit meer doen want daar ben ik te oud voor". Ik klim erop en hij voelde als een bom, dus heel rustig (met knikkende knietjes) reed ik de wei af en ging linksaf (van ons huis af). Hij was het daar niet mee eens en gelijk heb ik met boze stem hem voorwaarts gezet "aller ci"(gaan jij) en hem echt flink laten draven . Toen de spanning afgevloeid was heb ik hem met mijn stem en handje beloond en toen mocht hij het ultieme fijne doen, namelijk lekker de heuvel op galopperen (ik pieste zowat in mijn broek want hij ging hard maar was zo braaf en blij). Toen we beiden weer senang waren zijn we terug gekeerd naar huis in een rustige stap.

Straffen hoeft echt niet altijd, paarden zijn niet gek, zeker niet die beleefde paarden die echt wel weten dat baasje eraf mikken not done is. Althans Chico wist heel erg goed dat dit niet de bedoeling was en hij vond het niet fijn dat ik op de grond lag en echt pijn had. Dat was erg zichtbaar aan zijn ogen en heel zijn uitdrukking en hij heeft dat dan ook nooit meer gedaan. Behalve de boze stem toen hij in herhaling wilde gaan en gelijk voorwaarts opgelost heb ik niets gedaan, maar het was genoeg voor hem. Ik vind het heel belangrijk dat je kijkt naar het paard met straffen.

Voor bange Polie was een lief: "dat doen we niet"met vingertje erbij" genoeg om haar heel erg verschrikt te laten kijken. Chico kon die strenge stem echt wel aan. En Hercule toen hij hengst was heeft ooit een heuse kabouterstomp op zijn neus gehad toen hij er net was want dacht de merrie wei in te kunnen vliegen met mij achter hem aan.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 29-12-21 12:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-12-21 11:58

Geplaatst: 29-12-21 11:58

Qua loslopen klinkt het madammetje als het hondje uit mijn avatar: betrouwbaar maar geen "vingerknip en ik spring in de houding" type.

Hij maakt graag even af waar hij mee bezig was, komt met een omweggetje en in zijn eigen tempo en je moet dingen regelmatig een tweede keer vragen.
Dat stukje ruimte geef ik hem, worden we allebei veel gelukkiger van en hij loopt enkel daar los waar dat veilig kan.

Wanneer ik ga eisen dat hij per direct reageert en luistert loopt hij standaard met een -O-

kop.
Hij heeft daarom bepaalde grenzen gekregen waarbinnen hij wat losser mag omgaan met het luisteren en zijn grappen en grollen mag uitkuren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 12:37

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 12:37

Oh jeetje, ik denk dat Madame echt heel erg zou schrikken als ik een erg boze stem op zou zetten haha, oh het arme kind :(:)

daar kom ik idd met een vingertje en "Eh!" maar ze kan ook wel erg onzeker worden van boos worden, omdat ze dan niet goed snapt wat er niet goed is, en ze wil het erg graag goed doen, dus ze vindt het écht heel, heel erg als je boos wordt :(:)

ik straf haar eigenlijk nooit, het is helemaal niet nodig, zeker omdat ze niet stout wíl zijn. Ik heb dat vanaf het begin geroepen bij haar. Dit paard is echt helemaal niet stout.

Maar ze is echt niet simpel, met haar introverte, verlegen karakter en haar subtiele manier van praten :(:)

Ik rijd een Haflinger van een vriendin af en toe, en die heeft dat helemaal niet, die lees ik verdomme de hele Grondwet voor en hij lacht mij uit. Maar die moet ik weleens even wat strenger aanpakken, meestal kom ik veel verder met beloningen, want dat motiveert hem wel, en hij denkt ook wel dat ik weet wat ik doe, dus dat helpt ook

maar dat is gewoon een bandiet.

Al kan Madammeke ook wel wat ondeugend zijn de laatste tijd, die wordt wel ondernemender

en ze heeft idd ook wel een beetje haar eigen agenda. Maar die ruimte krijgt ze van mij

ik vind dat leuk. En haar gevoel voor humor helpt ook mee daarin. Ze helpt soms met vegen ook. Ze veegt niet erg netjes, maar grappig is het, en dat vindt ze zelf ook.

Ik wil haar leren zwaardvechten met een zweep

Volgens mij gaat ze dat heel grappig vinden :')

en een kus

**Geplaatst**: 29-12-21 12:51

Geplaatst: 29-12-21 12:51

Ik volg iemand op insta die haar paard inderdaad leert vechten. Zo leuk, dier heeft er ook zo veel plezier in. Dus, gewoon doen!
Wat fijn dat ze steeds meer ontdekt dat en hoe ze zichzelf mag zijn bij jou. Mooi zo'n lieve dikke kus

Oh en streng zijn heeft niks met straffen te maken en andersom. Straf heeft niks met streng te maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 13:00

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 13:00

Denk dat het heel erg ook aan het paard ligt. Madame ervaart een boze stem als straf, dus bij haar doe ik dat nooit. Bij onze PRE is het idd gewoon streng zijn en even zeggen dat iets niet mag. Bij Madammeke volstaat een opgeheven vinger :')

zij is echt in alles sensibel. Nu is het ook wel zo dat ze bij mij zo open en kwetsbaar is, dat is niet per se bij andere mensen ook zo.

Ik denk dat ze zwaardvechten idd heel leuk gaat vinden :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 13:07

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 13:07

Overigens realiseer ik me dat de rehabilitatie al geslaagd is

en ik merk ook aan haar dat ze klaar is voor meer

Bizar hoe snel die dingen gaan, als je alle tijd neemt

**Geplaatst**: 29-12-21 13:43

Geplaatst: 29-12-21 13:43

Qimm schreef:
Een welgemikte maat 39 of een andere 'geweldadige' noodgreep komt hier alleen als het niet veilig is de situatie anders te benaderen.
Heb het gehad met een 3 weken oud veulentje(!). De eigenaar vroeg me of ik hem een halstertje om kon doen. Nou prima. Ik stap de weide in (nog helemaal niet met de intentie meteen wat aan te vangen, maar even kennismaken. De moeder kende ik wel een dat was een lieve pony), en dat veulen vliegt me aan met weggedraaide ogen en ontblote tanden. Die kreeg een snoet vol halster+touw, dat heb ik nog eens moeten herhalen omdat hij meteen terug kwam op dezelfde manier, hierna bedacht hij dat slaan misschien effectief zou zijn. Ik was alleen sneller. Toen nam hij 10 meter afstand en ging nadenken. Toen heb ik al vrij snel hem benaderd (mijn initiatief) op een vriendelijke, rustige manier een laten zien dat ik geen kwaad in de zin had, maar dat ik ook niet over me heen laat lopen. Daarna redelijk probleemloos halster om kunnen krijgen (ging veel makkelijker dan ik had verwacht, zelfs meelopen lukte). Maar no way dat ik die mijn rug toe zou keren. Ik zou niet weten hoe ik dat veiliger/ aardiger op had kunnen lossen noch had ik tijd om uit te leggen wat ik wilde.

Je moet zo hard binnen komen als noodzakelijk maar ook niet meer dan dat.

Als dat met een honkbalknuppel is, dan is dat zo maar als een opgeheven vinger het doet, ook niet meer gebruiken dan dat.

Juist die nuances maken het soms lastig want als ik zeg dat ik er maat 45 staal in plant, lijkt het alsof dat mijn standaardoplossing is maar het is niet meer dan een middel wat noodzakelijk wordt ingezet.

Zo vind ik het ook goed dat mijn paard mij gebruikt als schuurpaal. Ze heeft bewezen met die vrijheid om te kunnen gaan, dus krijgt ze die vrijheid. Ze mag wel meer dingen die Bokt verboden heeft omdat we samen op een punt zijn dat die ruimte er kan zijn.

**Geplaatst**: 29-12-21 14:05

Geplaatst: 29-12-21 14:05

VogeltjeM schreef:
Ik vind dat je geweld naar paarden nooit mag verheerlijken. En trots verkondigen dat je iets "met maatje xx hebt opgelost": je moet wel héél erg zeker van je zaak zijn dat je het paard goed hebt geïnterpreteerd, vaak onterecht. Geen persoonlijke reactie op iemand in dit topic, maar een algemene opmerking. Ik kom dit nog zo vaak tegen in de paardenwereld, meestal bij mensen die niks snappen van gedrag. Overigens niet alleen bij paarden, maar ook richting kinderen of andere mensen (mijn beroepsveld). Een harde reactie werkt zelden of nooit. Wat wel werkt: begrijpen waar een reactie vandaan komt en indien nodig een assertieve (maar nooit agressieve!) grens stellen, en vooral uitleggen wat je wél wilt zien.

Die maat 38 heb ik bij het betreffende paard in de begintijd misschien 2x toe moeten passen, zij was een beetje al te snel met degelijk dreigen (nee, ik laat het niet komen tot slaan) en ik wist heel goed wat de achtergrond was. Paarden mogen bij mij heel veel binnen de grenzen die ik stel en dreigen/slaan is ruim voorbij die grenzen en dat mag heel duidelijk zijn. De andere paarden die we hebben/hadden konden over het algemeen prima toe met een keer stem en een opgeheven vingertje.
Overigens was de merrie wel een gevoelig dier dat haar onzekerheid overschreeuwde en even door moest krijgen dat wij haar prima verstaan op een normale toon (dat was ze na haar veulentijd niet meer gewend) en zij leerde vrij snel hoe dat moest en dat wij ook luisteren naar haar mening. Dan kun je ook door met uitleggen van de normale omgangsvormen en dat wij het ook fijn vinden om op een zachte manier met elkaar om te gaan. Het belangrijkste met een harde correctie is dat je dat niet uit boosheid doet en de volgende seconde omgeschakeld kunt zijn naar "braaaaaf, wat ben je knap".

**Geplaatst**: 29-12-21 14:24

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst: 29-12-21 14:24

Ja maar Haflingers, IJslanders en Fjorden hebben een hersencel meer en daar komt omdat deze rassen van oorsprong uit een niet echt vriendelijke (koude)leefomgeving komen.
En heus een Fjordenmerrie van 1,38 die vind dat die andere stal de hare is en ze dus over de voerkar klom
die hou je niet tegen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 14:28

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 14:28

Het gaat ook vaak mis omdat mensen in de emotie blijven hangen. Ze schrikken, worden bang of boos en blijven hangen in die emotie en het paard krijgt de lading.
Emotieloos corrigeren kan ik ook niet, wel heel snel omschakelen.

En nogmaals, ik sla bijna nooit he.

Mijn frustratie met: kijk maar wat paarden doen in de kudde, is ook dat mensen de 100.000 signalen missen die voor die tijd gegeven worden, waardoor het vaak helemaal niet tot slaan komt. Paarden zijn van nature geen dieren die conflicten opzoeken, ze gaan ze liever uit de weg. Jonge dieren kunnen nog weleens wat brutaal zijn, maar worden ook vaak door oudere paarden op de plek gezet zonder dat er een klap valt.

Plus dat we het dan niet over natuurlijke kuddes hebben, of stabiele groepen, waar zelden tot nooit uitgehaald wordt. Het is niet gedrag wat bij ze past, ze gebruiken het in hoge uitzondering en zo moeten wij het als mensen ook gebruiken. Waarschuw eerst, als dat genegeerd wordt, of in gevaar voor jezelf kun je harder inkomen.

Het is ook een misconceptie dat je een paard respect leert door erop te slaan. Alles wat je ze leert is angst. Die klap is een rem op zeer ongewenst gedrag, maar als je daarna geen gewenst gedrag aanleert, ben je nog geen stap verder gekomen.

**Geplaatst**: 29-12-21 14:37

Geplaatst: 29-12-21 14:37

Vaak is de oplossing om een ongemanierd jonkie wat respect bij te brengen het onder te brengen in een gemengde kudde met een goede merrie die het met gepaste oorvijgen op zijn plaats zet.
Maar dat geldt alleen voor paardenmanieren en niet de communicatie naar mensen(of beter gezegd andersom)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 14:46

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 14:46

Klopt

ik ben daarom ook geen fan van de opfok met alleen maar veulens. En paarden weten uiteraard heel goed dat wij geen paarden zijn.

**Geplaatst**: 29-12-21 14:58

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst: 29-12-21 14:58

Ik vind het trouwens heel inspirerend hoe je over je paard schrijft @TS

ik heb nooit echt iets gehad met rille paarden maar door jou ga ik de schoonheid ervan zien.

**Geplaatst**: 29-12-21 15:03

Geplaatst: 29-12-21 15:03

Morganlefay schreef:
Vaak is de oplossing om een ongemanierd jonkie wat respect bij te brengen het onder te brengen in een gemengde kudde met een goede merrie die het met gepaste oorvijgen op zijn plaats zet.
Maar dat geldt alleen voor paardenmanieren en niet de communicatie naar mensen(of beter gezegd andersom)

De Directrice heeft een van onze paarden dat vrij grondig bij gebracht en dat maakte ook dat we er weliswaar nog eens maat 45 staal in geplant hebben maar dat waren echt uitzonderingen.

Maar ik zie het in de huidige groep ook dat twee paarden gewoon een bloedhekel aan elkaar hebben maar dat ze elkaar ook echt niet uit de weg gaan. Twee van Taarten bij elkaar.

Avalanche81 schreef:
Klopt ik ben daarom ook geen fan van de opfok met alleen maar veulens. En paarden weten uiteraard heel goed dat wij geen paarden zijn.

Op stal staat het "geweldige" resultaat van zo'n opfok, in de vorm van een dominante held op sokken die als kind nooit op z'n bek gerammeld is door een Directrice omdat die domweg ontbrak in de opfok.

Vervolgens werd ie ingereden waarbij ze alles oplosten met het gas erop en meer gas erop (heb ik bewijs van) met als gevolg dat hij dus geen enkele keer de tijd krijgt om iets te overdenken.
Paard kan dus ook niet in de groep staan want dan schopt hij een hoop onrust en het gevolg is dat hij ernaast staat......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-21 15:22

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-21 15:22

VogeltjeM schreef:
Ik vind het trouwens heel inspirerend hoe je over je paard schrijft @TS ik heb nooit echt iets gehad met rille paarden maar door jou ga ik de schoonheid ervan zien.

Dankjewel

Ik heb ook wel echt altijd een voorliefde gehad voor KWPN-ers, maar dan het type wat de nachtmerrie is van de meeste mensen

zóveel persoonlijkheid, en dat rille en sensibele is echt geweldig met rijden.

Ik wil niet zeggen dat ze makkelijker te rijden zijn daardoor, ook niet voor de sport. Ik heb op mijn Vienna eens iemand gehad die het niet voor elkaar kreeg rechtuit te rijden omdat ze niet op alle 2 haar billen evenveel gewicht kon houden. En dat maakt een B-proefje wat lastig

Maar het is zo gaaf als je op heel minimale hulpen heel veel kan doen.

Maar dat is in de omgang hetzelfde. Ze zijn zó subtiel en zo sensibel, en kunnen dus ook veel te groot reageren op een cue die voor een ander paard minimaal is. Dat maakt het tricky. En het is diezelfde subtiliteit waardoor ze ook zo eindeloos lief zijn en zo gezellig. En ze zijn echt enorm mensgericht ook.

Het is natuurlijk volkomen onnatuurlijk, als je erover nadenkt. Met die eigenschappen kunnen ze in de natuur nooit overleven, ze hebben veel te veel eten nodig, en gebruiken veel te veel energie. En met dat lange slanke lijf kunnen ze slecht warmte vasthouden.
De ironie van het sportpaard is dat ze voor mensen zijn gefokt, en 90% van de mensen kan er niets mee.

**Geplaatst**: 29-12-21 15:29

Re: [VOLG] van onhandelbaar tot? We gaan het zien.....

Geplaatst: 29-12-21 15:29

Ik ben ook echt van de sensibele, duidelijke paarden en pony's. Ik heb ook bijna altijd 'lastige' paarden mogen rijden, voor maneges en later bijrijdpaarden enzo

het probleem bij mij is dat ik het hogere werk dan weer qua rijden niks aan vind. Ik hou van veel input van het paard en als je dan hoger in de dressuur of westernsport gaat moet ik teveel zelf bepalen wat er gebeurt. Laat mij maar gewoon basis prutsen

Ik heb ooit wel eens een m2 proefje gedaan, had er ook een beker van gewonnen maar ik verveelde me dood _O-

**Geplaatst**: 29-12-21 15:42

Geplaatst: 29-12-21 15:42

Geef mij maar een H(M)aflinger of een Fjord, het liefst een merrie met een aangepast karakter.
Sowieso een merrie. Ras is daarna een tweede.

**Geplaatst**: 29-12-21 15:44

Geplaatst: 29-12-21 15:44

Avalanche81 schreef:
Denk dat het heel erg ook aan het paard ligt. Madame ervaart een boze stem als straf, dus bij haar doe ik dat nooit. Bij onze PRE is het idd gewoon streng zijn en even zeggen dat iets niet mag. Bij Madammeke volstaat een opgeheven vinger zij is echt in alles sensibel. Nu is het ook wel zo dat ze bij mij zo open en kwetsbaar is, dat is niet per se bij andere mensen ook zo.

Ik denk dat ze zwaardvechten idd heel leuk gaat vinden

Ah, dat herken ik ook bij mijn paardje. Daar is lichaamstaal voldoende om duidelijk te maken wat niet mag. Ik was de eerste keren ook echt onder de indruk van haar, hoe goed ze mijn lichaamshouding begreep en erop reageerde! Stemverheffing met alleen een uh, is inderdaad al een schrikreactie en al snel te veel. Bij haar heeft cranio ook veel geholpen, tijdens behandelingen viel ze ook bijna in slaap. Maar haar emmer zit ook snel vol bij behandelingen, vaak is een "halve" behandeling al de max. Merk dat ze ook echt in alles gevoelig is, voeding komt ook heel nauwkeurig. Grappige is dat ze inmiddels echt vol zelfvertrouwen is en door het vuur gaat voor me, echt nergens bang voor. Dat maakt mij ook weer zo trots op haar. Ookal is ze soms zo een grote muts