Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
en dingen waar ik anders zoveel waarde aan hechtte hadden nu niet meer hetzelfde effect. Ik heb toen toegegeven aan wat mijn lichaam bijna letterlijk tegen me aan het schreeuwen was, het was op. En het gevoel bij de zin, maar dat is oké, ik mag best even op zijn, haalden een enorme last van mijn schouders. Ik voelde me veel minder verplicht tov iedereen en alles en uiteindelijk ook mezelf. Eenmaal dat ik mezelf even op adem had laten komen kwam mijn motivatie om dingen met de paarden te doen etc ook vanzelf weer terug. Ik was zo lang doorgegaan met mezelf over grenzen te duwen en bij te leren en mezelf uit te dagen, en dat was ook goed, maar ik was mezelf even voorbij gerend en moest mezelf even de kans gunnen om me terug in te halen.
. 