Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-11 20:14

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-07-11 20:14

Hier gaat het ook op en af.
Ik probeer er maar mee te leven, het is toch niet anders.
Alleen de hoop en dan weer de vrees, dat is soms om behoorlijk gek van te worden.
Gelukkig sleept mijn paardje mij er goed doorheen, door een keertje wat mafs te doen, of zomaar gewoon tegen me aan schuren of ze zeggen wil 'ik zit er niet zo mee hoor'.
Ze is en blijft gewoon vrolijk en lijkt er zelf echt niet mee te zitten. Vind ik nog het meest bijzondere aan haar eigenlijk, maar jullie zullen dit vast wel herkennen ook. Zo te lezen zijn jullie 'zorgenkindjes' net zo.

**Geplaatst**: 28-07-11 21:51

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-07-11 21:51

dan zal ik me hier ook maar eens melden.ik weet niet of ik ruana een zorgenkindje mag noemen maar zo voelt het wel.
heb ruana nu ruim 4 maanden maar niet zonder zorgen.
zo bleek ze onverwachts drachtig(gekocht als niet drachtig,maar er werd niet vermeld dat er een hengst had bijgestaan).daar was ik niet bepaald blij mee ,maar ja ze was al ver onderweg dus niks aan te veranderen.haar leeftijd is verre van ideaal voor een dracht en al zeker voor het bevallen.uiteindelijk wordt met een kleine complicatie een veulentje geboren (pootje lag een beetje fout,maar is goed gelegd tijdens de weeen tussendoor)ruana uitgeput en kon haast niet blijven staan.uiteindelijk accepteerd ze t veulen wel maar een ideale mama verre van.ze snapt gewoon niet dat ze voorzichtig er mee om moet gaan.ze duwt t gewoon aan de kant als ze er door wilt.niet express ofzo,misschien omdat t haar eerste is of zo dat ze t niet weet.
nu is het veulen ruim 3 weken oud.kom ik er vanavond is ze anders dan normaal.langzaam eten,gaat veel liggen,happen naar buik en wilt rollen maar kan niet door t veulen.na overeg per telefoon met stalhouder,denken we beide aan koliek.ben gaan stappen en gelukkig meste ze.even gestapt maar ze ging weer liggen .gelukkig is er dan een mede stalgenoot gekomen en houden we het in de gaten.dan komt ook de stalhouder en besluiten we haar een pijnstiller via de mond toe te dienen.daar is ze wel van opgeknapt maar maak me nog wel zorgen.
dacht ik eindelijk weer voor een paard te kunnen zorgen zonder zorgen maar helaas daar lijkt het niet op.

**Geplaatst**: 29-07-11 11:34

Geplaatst: 29-07-11 11:34

Ik zie in je profiel dat je het ook niet echt getroffen hebt met je paarden tot op heden :(:)

Hopelijk knapt mama Ruana snel op. De kleine 'zuigt' haar natuurlijk ook bijna letterlijk leeg en het is denk ik best een omschakeling voor haar om er aan te wennen. Ik heb weinig verstand van zogende merries, en gelukkig ook niet van koliek (mijn paardje heeft veel gemankeerd, maar dat gelukkig maar 1x), kan je niet helpen, maar hopelijk gaat het al wat beter. In ieder geval veel sterkte en beterschap.

**Geplaatst**: 29-07-11 11:52

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 11:52

ja ze is de nacht goed doorgekomen gelukkig.ik denk zelf aan lichte zandkoliek omdat ze overdag in de paddock staat en daar ook meermalen haar eten krijgt.dus dan hap je regelmatig in het zand.

**Geplaatst**: 29-07-11 13:42

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 13:42

Dan lijkt me zandkoliek een hele logische inderdaad.
Zelfs paarden die op de wei staan en slordig eten (het komt echt voor!) krijgen soms hele happen zand mee met hun gras, kunnen ze ook koliek van krijgen.

Fijn dat het weer meevalt!

**Geplaatst**: 29-07-11 13:54

Geplaatst: 29-07-11 13:54

Ik lees al een tijdje mee met jullie verhalen, de emoties komen me zo bekend voor.
Hier ook een zorgenkindje, in 4jaar tijd, buiten de kleine wondjes e.d:

- veel te dunne zolen, paard kon hierom niet warm beslagen worden
- zoolkneuzingen
- niet werkend immuunsysteem door een influenza/tetanus enting ( ruim 6 maanden van herstelt)
- zware artrose in de kogel
- dubbele peesblessure( anderhalf jaar rust)
- leer-allergie

En nu waarschijnlijk weer een vogel-allergie.

Dit in 3 jaar tijd.
Soms zakt de moed mij ook in de schoenen, maar mijn paardje blijft zo vrolijk en dat geeft mij rust en kracht.
Hij is overigens pas 10jaar oud.

**Geplaatst**: 29-07-11 16:55

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 16:55

nemurin:dat is waarschijnlijk bij mijn vorige paard gebeurd.de symtomen waren ongeveer het zelfde,maar omdat dat paard normaal ook veel lag in de wei ,is de verdenking pas veel later gekomen.te laat dus.
rebeccatjuh:een vogel allergie,is ze allargisch voor vogels of voor de poep ervan of zo?

**Geplaatst**: 29-07-11 16:57

Geplaatst: 29-07-11 16:57

elliecuijk schreef:
nemurin:dat is waarschijnlijk bij mijn vorige paard gebeurd.de symtomen waren ongeveer het zelfde,maar omdat dat paard normaal ook veel lag in de wei ,is de verdenking pas veel later gekomen.te laat dus.
rebeccatjuh:een vogel allergie,is ze allargisch voor vogels of voor de poep ervan of zo?

Kan van alles zijn; de nesten, de luizen, de uitwerpselen, de veren etc..
Nu in een box zonder vogel(zwaluw) nesten en dan moet het met drie weken afgenomen zijn.

**Geplaatst**: 29-07-11 17:07

Geplaatst: 29-07-11 17:07

elliecuijk schreef:
ja ze is de nacht goed doorgekomen gelukkig.ik denk zelf aan lichte zandkoliek omdat ze overdag in de paddock staat en daar ook meermalen haar eten krijgt.dus dan hap je regelmatig in het zand.

Gelukkig is ze goed de nacht doorgekomen! Hopelijk knapt ze nu weer lekker op

En die allergieën lijkt me ook lastig om mee om te gaan zeg! Ben blij dat die van mij alleen reageert op heel stoffig stro, maar dat is dan weer vanwege een verwaarloosde verkoudheid (toen ze nog niet van mij was.) dat is toen doorgeslagen in bronchitis, maar zolang ze veel buiten komt valt het wel mee

**Geplaatst**: 29-07-11 17:13

Geplaatst: 29-07-11 17:13

lonniejj schreef:
elliecuijk schreef:
ja ze is de nacht goed doorgekomen gelukkig.ik denk zelf aan lichte zandkoliek omdat ze overdag in de paddock staat en daar ook meermalen haar eten krijgt.dus dan hap je regelmatig in het zand.

Gelukkig is ze goed de nacht doorgekomen! Hopelijk knapt ze nu weer lekker op

En die allergieën lijkt me ook lastig om mee om te gaan zeg! Ben blij dat die van mij alleen reageert op heel stoffig stro, maar dat is dan weer vanwege een verwaarloosde verkoudheid (toen ze nog niet van mij was.) dat is toen doorgeslagen in bronchitis, maar zolang ze veel buiten komt valt het wel mee

En dan ben ik nog vergeten dat hij ook niet tegen suikers kan... Kuil, wortelen, voerdroog en meneer staat met koliek.
pff, op een gegeven moment moet je met zoveel dingen rekening houden, 'even' naar een andere stal verhuizen kan dus ook nooit.

**Geplaatst**: 29-07-11 17:18

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 17:18

normaal gesproken zou ze ook op de wei staan tussen de andere paarden,maar ja dat gaat niet met een klein draakje aan je zijde.ze krijgt nu meerdere keren per dag porties hooi.is ook bijna altijd aan het eten.die bar moet tenslotte aangevuld worden.als je gister die kleine ook zag..op een gegeven moment lag ruana plat,wat doet de kleine?die gaat met haar beentjes trappen tegen mama,want de melkbar moet opstaan.die kleine snapte er niks van.waarom ligt mama op de grond??

**Geplaatst**: 29-07-11 19:01

Geplaatst: 29-07-11 19:01

Mijn knollie moet dinsdag weer op de foto en scan voor z'n dikke been..
Dierenarts kent me al bij voornaam; hij zei letterlijk hey ben je daar weer eens? :')

*ZUCHT* en als het iets ernstigs is ga ik echt gillen.. dan zou hij voor z'n been op rust moeten, en voor z'n rug veel bewegen..

**Geplaatst**: 29-07-11 19:07

Geplaatst: 29-07-11 19:07

Krijg tranen in mijn ogen als ik al die verhalen lees.

Ik heb een oud paard van 25 jaar. Ze heeft artrose in haar knieën en er is eigenlijk niks tegen te doen, we hebben verschillende middelen geprobeerd maar niks hielp echt. Ze is nog wel te rijden, maar met maten, ze heeft goede en slechte dagen. Als we niet rijden moet ze wel van mij wandelen, om in beweging te blijven.

Ze wil nog wel van alles maar haar knieën geven het op. Ze ziet eruit als 10, maar haar knieën zijn waarschijnlijk 80. Ik zie ze langzaam achteruit gaan en dat doet zeer.

De dierenarts kijkt haar steeds even na als hij er is, we hebben afgesproken om eerlijk tegenover het paard te zijn en tegenover elkaar. Maar ik zou er niet aan moeten denken om zo'n beslissing te moeten nemen.

...zucht

**Geplaatst**: 29-07-11 19:27

Geplaatst: 29-07-11 19:27

x_Katja_x schreef:
Mijn knollie moet dinsdag weer op de foto en scan voor z'n dikke been..
Dierenarts kent me al bij voornaam; hij zei letterlijk hey ben je daar weer eens?
*ZUCHT* en als het iets ernstigs is ga ik echt gillen.. dan zou hij voor z'n been op rust moeten, en voor z'n rug veel bewegen..

Ik ben ook een bekende bij de dierenarts hoor _O-

En Romy is daar ook een hele bekendheid

Ik hoop voor je dat het meevalt, de duimen draaien hier hoor!

**Geplaatst**: 29-07-11 20:04

Geplaatst: 29-07-11 20:04

x_Katja_x schreef:
Mijn knollie moet dinsdag weer op de foto en scan voor z'n dikke been..
Dierenarts kent me al bij voornaam; hij zei letterlijk hey ben je daar weer eens?
*ZUCHT* en als het iets ernstigs is ga ik echt gillen.. dan zou hij voor z'n been op rust moeten, en voor z'n rug veel bewegen..

He vervelend.. Hopelijk valt het mee deze keer.
Dierenartsen die je bij naam kennen je je paard ook meteen herkennen... Komt me bekend voor. Aan de ene kant is het handig; ze kennen de geschiedenis van je paard, aan de andere kant zou ik toch liever willen dat ze me niet herkenden!!

**Geplaatst**: 29-07-11 21:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 21:54

even een update over ruana;ik ben er daarstraks geweest en alles ziet er goed uit.zo hoorde ik ook dat het geen koliek is geweest,naar ik dacht.maar het is een combinatie geweest van een ontsteking(waarschijnlijk van de sluimerende mok)en oververmoeidheid.ze is werkelijkwaar heel erg moe.die pijnstiller zal het wel wat verlicht hebben.al ligt ze overdag ook veel in de padock(benen ontlasten.)ik doe het weekend een beetje rustig,en dan waarschijnlijk na het weekend proberen we de sokken te scheren.we soen het express niet nu want misschien stort ze door stress alsnog weer in.(vanwege scheerapparaat)
van de ene kant ben ik blij dat het geen koliek is geweest,maar van de andere kant is ze nu nog niet helemaal "gezond".het veulen vraagt gewoon veel van haar.
stalhouder heeft me aan geraden opkikker te kopen voor haar.schijnt iets homeopatisch te zijn wat goed is voor haar energie.dat zal ik ook doen..

**Geplaatst**: 29-07-11 22:07

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 22:07

Hoe komt het dat ze zo moe is dan? Puur door het veulen?
Misschien is een pleegmerrie een goed idee?

**Geplaatst**: 29-07-11 22:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 22:22

dat is ook weer een combinatie van.ze is jong (3 jr oud),haar lichaam groeit nog steeds,bevalling die zwaar voor haar was,een veulen wat energie vreet (door te drinken maar is ook een hypertje).dat zijn onder andere dingen waardoor ze mega moe is.ze heeft pas rijkelijk laat bijvoeding gekregen omdat we het zo laat pas wisten.dat zal misschien ook wel iets gedaan hebben.
op zich laat ze het veulen goed toe is daar ook geen probleem mee.ze snapt t gewoon niet wat er allemaal gebeurt (3 is ook erg jong om een veulen te krijgen,ze is zelf nog een beetje kind)
al die dingen bij elkaar is gewoon een beetje teveel geworden.
vandaar de tip van opkikker erbij te geven.voor wat meer energie te krijgen.dan kan ze het wel beter aan.t veulen moet nog ruim 3 maanden blijven.

**Geplaatst**: 29-07-11 22:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 22:23

Hopelijk krijgt ze wat meer energie van die opkikker dan!

**Geplaatst**: 29-07-11 22:31

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 22:31

ja dat gaik ook bestellen.

**Geplaatst**: 29-07-11 22:55

Geplaatst: 29-07-11 22:55

lonniej, ze is echt knap

Onze Victor is pas 9 maar die ziet er niet zo mooi rond uit helaas..

renatevb, ik zou idd niet te lang wachten met foto's. Natuurlijk gaan we er met z'n allen lekker vanuit dat je paard nog lang goed blijft maar dan heb je die foto's in ieder geval. Rijfoto's heb ik helemaal geen van mij en Victor omdat hij iedere keer maar een hele korte periode onder het zadel is geweest en dat gaat nu niet meer gebeuren helaas. Ik begrijp je wens voor foto's dus helemaal

**Geplaatst**: 29-07-11 22:58

Geplaatst: 29-07-11 22:58

Op de rest reageer ik als ik weer thuis ben. Ben even een paar daagjes lekker weg en het bokt een beetje moeilijk vanaf telefoon

**Geplaatst**: 29-07-11 23:28

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 29-07-11 23:28

Opkikker heb ik ook gegeven een tijd lang. Is niet echt homeopatisch hoor. Het is een poeder met extra vitaminen en mineralen wat gebruikt wordt na ziekte periode. De paardendrogist verkoopt het.

Vandaag is osteopaat geweest. Was weer een vaag verhaal. Ik zou wel eens willen dat ze echt wat vonden. Er is nl. lichamelijk geen reden waarom ze zo slecht loopt met haar achterbeen. Ze kon alles goed uitvoeren, goede beweeglijkheid in alle benen en gewrichten. Isa krabte zich bijv. met de rechter achtervoet onder haar manentop, terwijl ze even daarvoor het been niet naar voor kon brengen bij lopen. Er lijkt dan wat te blokkeren, waardoor ze nu haar rug weer scheef zet. Het kan dus zijn dat ze zich dit nu heeft aangeleerd en nu moet ik iets gaan proberen te verzinnen om haar deze manier van lopen weer af te leren. Heb oefeningen gekregen, maar osteopaat zei er wel bij, dat ik nu maar moet hopen dat ze toch alsnog geen (niet voelbaar) onderliggend letsel heeft, want dan zou ik het mogelijk toch weer gaan verergeren. Tja ...
Ik ga het toch proberen ; eens moeten we uit die vicieuze cirkel zien te komen waar we nu in zitten

**Geplaatst**: 30-07-11 14:48

Geplaatst: 30-07-11 14:48

maikeltje schreef:
lonniej, ze is echt knap Onze Victor is pas 9 maar die ziet er niet zo mooi rond uit helaas..

renatevb, ik zou idd niet te lang wachten met foto's. Natuurlijk gaan we er met z'n allen lekker vanuit dat je paard nog lang goed blijft maar dan heb je die foto's in ieder geval. Rijfoto's heb ik helemaal geen van mij en Victor omdat hij iedere keer maar een hele korte periode onder het zadel is geweest en dat gaat nu niet meer gebeuren helaas. Ik begrijp je wens voor foto's dus helemaal

Ze heeft er een tijd ook echt héél slecht eruit gezien, maar op de stal waar ik nu sta wordt ze echt gruwelijk verwend. Ben daar ontzettend blij mee!

Helaas gaat ze nu opeens erg hard achteruit, ze loopt zo ontzettend slecht. Zolang als ze deze blessure al heeft, heeft ze nog niet zo slecht gelopen als nu. Ze heeft er nu ook echt last van. Heb haar een klein stukje meegenomen met wandelen, omdat het belangrijk is dat ze wel in beweging blijft, maar ze had er overduidelijk géén zin in. -O-

**Geplaatst**: 03-08-11 14:55

Geplaatst: 03-08-11 14:55

maikeltje schreef:
lonniej, ze is echt knap Onze Victor is pas 9 maar die ziet er niet zo mooi rond uit helaas..

renatevb, ik zou idd niet te lang wachten met foto's. Natuurlijk gaan we er met z'n allen lekker vanuit dat je paard nog lang goed blijft maar dan heb je die foto's in ieder geval. Rijfoto's heb ik helemaal geen van mij en Victor omdat hij iedere keer maar een hele korte periode onder het zadel is geweest en dat gaat nu niet meer gebeuren helaas. Ik begrijp je wens voor foto's dus helemaal

Ik heb de foto's, ze zijn alleen bagger kwaliteit

hier is het topic: [RIJ-ITP] Friuli van 's Muldershof
Oh en let niet op mijn houding, ik ben er ook echt een hele tijd uit geweest.
Vreselijk he als je geen foto's hebt, dat had ik ook voor toen ze vorig jaar mank viel, ik ga nu maar eens zoeken naar een goede camera die ik van iemand kan gebruiken. Een fotoshoot is ook zo duur, dat geld heb ik helaas niet nu.

@leonniejj: :(:)