Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Alleen raakte Yaiko even in paniek toen zijn voorpootjes de grond "verloren" waarop hij op sprong en mij vast greep (ik had hem vast onder de borst om hem te helpen dus hij kon gewoon omhoog klauteren.
en Mechelse herders en vermoedelijk alle herdershonden zijn bizar behendig met hun voorpoten, die hebben echt haast een soort handen en gebruiken ze ook zo.) maar ik was natuurlijk ook niet heel dik gekleed.
Dus heb wel een paar krassen van zijn wolvenklauwen op mijn rug staan.
Heb hem maar even gerust gesteld, terug naar het stukje geleid waar hij wel vertrouwd was en hem daar wat laten trappelen. Als hij echt zijn best deed kon hij daar ook enigszins zwemmen.
Eerst maar een beetje vertrouwen op bouwen met het zwemmen.
Mijn conditie is waarschijnlijk niet meer zo goed als ze ooit was maar ik heb wel mijn reddingszwemmen gehaald dus puur kwa reflexen weet ik wel hoe om te gaan met onvoorziene omstandigheden ook in natuurwater.
Gezien ik een groot deel van mijn kindertijd besteed heb in natuurwater samen met mijn vader die zijn gehele kindertijd dan weer in het kanaal besteed heeft (toen mocht dat nog) en me dus geleerd heeft hoe te reageren op de verschillende risico's en ook wanneer je het water best genoeg respecteert om aan de kant te blijven.
Zo zal je mij niet snel in de zee zien gaan... De zee is veel te onvoorspelbaar voor mij. 
Ik koos ook een heel ander pad dan mijn man om het water in te gaan.
Arras die plonkte gewoon at random het water in maar die is inmiddels vrij ervaren.
Die hing ook wel aan een lange riem in geval van maar die wordt iets vrijer gelaten. De kleintjes krijgen nog persoonlijke begeleiding terwijl Arras vooral in de gate gehouden wordt dat ie niet in de problemen komt. 
Zal zo wat filmpjes uploaden. Nu heb ik K3 staan aldus de eigenaresse van Lejano. 
Lejano dringt zich niet op gelukkig dus dat helpt.

Op een gegeven moment draafde hij naar het vosje toe en zag je het vosje echt denken "oh for f*cks sake dude...."
Maar daarna kalmeerde hij ook wel en liet hij Lejano dus mee eten, die wilde nl niet echt eten (vermoedelijk door de stress van de rit, was nog maar de 2e keer). Ik ga dus zo even terug naar de weide en opnieuw proberen en natuurlijk ook even kijken hoe het inmiddels met de bende gaat.
Hij pakt het onzekere spul echt "mee". 
Als hij zich groot maakt gaat ie al meer richting "paard" dan "veulen".
Wij waren vandaag ook met grote ogen aan het kijken, als je hem elke dag ziet valt het niet zo op tot ie zich dan even toont...
) hebben een beetje in elkaar gehangen. Sky heeft moeite met Joy delen. Leo heeft dus wat schaafwonden.
heb nog nadat ze rustig waren een uur vanuit mijn auto zitten kijken. Ze stonden samen te grazen en drie uur later hebben ze blijkbaar toch wat gevochten en Leo heeft aan het kortste eind getrokken. 


Maar ook toen waren ze rustig. Denk dat ik met Joy en Sky geluk gehad heb eigenlijk. Arme Leo
Het beste is natuurlijk ook als ze in paren komen uiteindelijk maar goed tenzij je een wachtlijst hebt is dat niet echt te regelen. 
Nu heeft hij helaas ook nog niet veel ervaring met sociaal zijn, waar hij stond mocht hij pas sinds de eigenaresse gezegd had dat ze weg ging mee de weide op.


dus de nieuweling mag ook rustig eten ondanks dat ie wat trager is. 


vandaag had ie door dat het eten is. 








Maar gelukkig heb je hetzelfde idee al 
Die zwarte geraakte zo ook van dat buikje af.
Mijn kleine maffiabaas.