Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola





)
Farjen schreef:Super lief van je man en ouders! Nu kilometers maken![]()
Ik ben verliefd op Joy, maar dat komt grotendeels omdat ik een look a like had (wel van 1m75)
Mocht hij nog spectaculair groeien en te groot voor je worden, ...
je maakt dus echt geen kans.
petraaken schreef:Super zeg dat het jullie beiden goed bevalt.
Zo zeg Joy lijkt al een heel paard op die foto’s.
maar dat had ik met Rêve ook. 
pien_2010 schreef:Geweldig die loerende blik.......en inderdaad binkie

Maflinger_S schreef:Oh, je bent verwend met een nieuw zadel! Gaaf en welverdiend. Fijn om te lezen dat Rêve er lekker mee/onder loopt en dat jij ook goed zit.
Joytje wordt al een echte Joy. Die blik van 'm, zo opzij ... Binkie.
het is al mooi ingevet.
het wordt al mooi soepel.
En tegelijk heeft ie iets bedachtzaams en zachts in zijn blik.
maakt het zoveel verschil uit vergeleken je oude zadel?
Hannanas schreef:Wij zagen dat allemaal al aankomen, dat jouw man met voorbedachte rade handelde! Bofkontmaakt het zoveel verschil uit vergeleken je oude zadel?
Haha die laatste blik van Joy
ik had het eigenlijk ook moeten zien aankomen. 

zij kent hem dus ook zo en moest hem even plagen met het feit dat iemand ‘m ontdooit heeft.
(zij kent mijn man al langer dan ik. Toen mijn man zelf nog reed haalden ze daar ook al hun materiaal. Dus ze kent hem al van kinds-af)
de twist is een stuk smaller waardoor het minder moeite kost om te zitten met mijn heupen. (Smaller dan deze ga je niet vinden tenzij je echt iemand vindt die het geheel custom maakt en dan nog betwijfel ik of het dan ooit enigszins comfortabel kan liggen op een paard als Rêve.) Kon nu ook op mijn kont gaan zitten in galop terwijl ik normaal altijd iets op mijn beugels steunde omdat Rêve haar galop te zwaar was voor mijn heupen. En nu is het nog vrij stijf. Als het zich straks zet zoals mijn oude zadeltje…
Ik wil kunnen bewegen in mijn zadel.
als ik daarmee op een jong paard moet zitten breek ik mijn heup in het zadel denk ik. 


zij moet er ook zijn dus gaan we samen. Het is ergens wel fijn om zo iets te kunnen doen met iemand anders.
Ayasha schreef:Farjen schreef:Super lief van je man en ouders! Nu kilometers maken![]()
Ik ben verliefd op Joy, maar dat komt grotendeels omdat ik een look a like had (wel van 1m75)
Mocht hij nog spectaculair groeien en te groot voor je worden, ...
Sorry. Hier gaat het alleen dood van het erf af.je maakt dus echt geen kans.
![]()
![]()
Ik ben van hetzelfde principe. Mijn oudje heb ik ondertussen 19 jaar


Maar super luchtig zijn ze niet. pmarena schreef:Moest je niet een traantje wegpinken van geluk...?
de mensen rondom me leren hele kleine veranderingen te zien. Zowel verdriet als geluk heb ik heel dicht bij me leren houden doorheen mijn leven. Maar mijn man ziet de emoties inmiddels wel. Net zoals ik hoofdzakelijk via lichaamstaal praat.
ik denk als je mijn man vraagt hoe veel ik daadwerkelijk luidop spreek hij de woorden kan tellen op een gemiddelde dag.
Maar hij had wel duidelijk door dat ik heel erg blij was. 

Ik maak ze onzeker omdat ze me totaal niet kunnen inschatten en mijn fysio inmiddels wel dus mijn fysio communiceert met me in "mijn taal" en de stagiairs hebben dan het gevoel dat zij zwaar tekort schieten.
Terwijl dat helemaal niet zo is, mijn fysio heeft gewoon de tijd gehad om te leren hoe ik communiceer.
En ik ben dan weer zo gewend dat mijn fysio's weten hoe ik communiceer dat ik er niet altijd bij stil sta dat stagiairs dat niet kunnen. Waardoor er van mij uit frustratie komt omdat ik niet begrepen word en in uitzonderlijke gevallen is dat wel eens geëscaleerd.
Dus nu zorgt mijn fysio eerst dat hij zeker is dat alle partijen elkaar voldoende begrijpen.





)
(ze heeft al vrij snel gevraagd of ik hem zadelmak wil maken als hij zo ver is en het voor mij ook nog gaat natuurlijk.)

‘
Muga schreef:Wat een heerlijke dag!
Benieuwd naar de reactie op de roze tas haha. Mooie bescherming! Hopelijk houdt ze zo haar benen heel.



(ze geeft haar mening wel.
)

we waren vandaag een beetje aan het vertellen over hoe we onze halve trouwboek hadden leren kennen. En over de paarden natuurlijk maar we hebben meer gemeen dan paarden… Dat heb ik niet zo snel… ik voel ook niet de nood om te zwijgen bij haar.
) pien_2010 schreef:Nee je klinkt gelukkig. En begrijpelijk. Ik mis hier in Frankrijk ook een echte vriendin. Ik vind het ongelooflijk fijn voor je en zeer gegund en wens jullie een fijne tijd samen toe!!
We staan compleet anders in het leven. De vriendschap die we nu hebben is er eentje gebaseerd op respect en elkaar het beste gunnen maar we hebben eigenlijk niet meer echt iets om over te praten.
Ik voel dus ook de nood niet meer om iets af te spreken, niet omdat ik haar niet mag maar omdat het gewoon wat "awkward" voelt. Ik ben sociaal niet de sterkste dus als het dan zo "geforceerd" voelt kost het me gewoon heel erg veel energie.
Ik weet dat zij mensen heeft waar ze wél veel overeenkomsten mee heeft dus dan denk ik "doen we ons zelf niet gewoon beter een plezier en houden we het niet beter bij bereikbaar zijn voor elkaar indien nodig en klaar?"
Maar wij vonden ze lekker en haalde altijd eentje uit.
Mijn man is het inmiddels ook gewoon dat we eerst naar de warme wafel "stand"/winkel gaan.
(is een soort hoek van het gebouw waarvan ik vermoed dat het ooit gewoon een overkapping was maar nu hebben ze er zeg maar toonbanken gezet en rolluiken die af kunnen wanneer het dicht is.). De eerste keer dat we daar kwamen zei ik "Eerst moet ik iets doen!" en ik wandelde dus heel gericht naar die winkel. Ik ben normaal eerder van het "ga maar voor, ik volg wel" dus mijn man volgde me vooral uit nieuwsgierigheid.
En toen wilde ie weten waarom een wafel belangrijk was. Nou simpel, omdat er goede herinneringen aan vast hangen.
Dus als we nu daar in de buurt komen (waar we nu wonen is zo'n 40km van die straat af maar heb nog vrienden in die stad dus we gaan om de zoveel tijd nog wel eens er heen.) dan loopt hij ook eerst naar de wafels.
Hij zelf heeft 1tje geprobeerd maar vindt het net als de rest van de mensen die ooit met me mee geweest zijn buiten die vriendin niet te vreten dus nu besteld ie alleen voor mij. 
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik daar voldoende "kennis" voor had. Maar nu met Rêve... Zij was degene die niet eens grondpersoon wilde zijn. Het is niet dat ze nooit gelijk kan hebben maar ik denk dan "als ik nou in haar plaats was zou ik een dergelijke "reunie" begonnen zijn met "petje af dat het je gelukt is. Ik had het in jouw plaats nooit gedaan."
Ik heb eigenlijk niets speciaal gedaan behalve haar eerst in haar voorkeurstempo ontspanning en balans laten zoeken en daarna geleidelijk aan iets er uit gereden tot ze op het punt kwam dat ze dus wel mooi voorwaarts werd. Ze had gewoon wat tijd nodig.
)
Maar verder gewoon algemene dingen. Het is fijn om een vrouw te hebben om mee te praten. Sommige dingen is een vriendin toch gewoon erg fijn voor. Mannen kijken toch net iets anders naar veel onderwerpen hoe goed ze ook hun best doen. 
De deur ís de bel kennelijk maar we hadden die te snel gesloten waardoor ze het gemist had.
) Dus die vroeg of we er al lang waren (aangezien we allebei al uitgerust waren met benodigdheden) en we zeiden dus tegelijk "goh een minuut of tien?" waarop zei "jullie hadden zo met een zadel naar buiten kunnen wandelen en ik had nooit geweten wie het geweest was." waarop wij allebei tegelijk "zo zijn we niet."


)
met het oude zadel was 60cm ook wel krap maar het ging. Dus denk echt dat de singelstoten ook gewoon erg kort zijn. (En Rêve een beetje dik maar we gaan het er af trainen.
) petraaken schreef:De heren houden je bezig.
de 15e tijd voor nummer drie. 
het was erg benauwd waardoor hij wat foutjes maakte waar hij normaal goed scoort dus ben erg trots op hen. 

heb je een nieuw zadel flikken ze dit.
