Kadanzlover schreef: dat is inderdaad ook mijn ervaring. Ik ben dan nog niet bezig met de Piaffe
en zow

, maar mijn paard wordt wel steeds fanatieker tijdens het rijden
en wil steeds meer haar best doen.... Ik ben idd ook altijd bezig met
het zorgen dat het paard actief blijft achter...
@ lusitana, mijn eigen ervaring is dat tijdens het LDR rijden het belangrijk
is dat je nageeft, zodra je paard ontspant, zodra deze dus pijn zou
hebben en de hals wil strekken of gewoon niet omlaag wil, dan heb je
als ruiter snel genoeg door dat er wat aan de hand is.....
Nageven als je paard ontspant is normaal in welke stijl dan ook, je zoekt altijd ontspanning. Maar voor een paard is het lastig ontspannen als zijn hoofd ondersteboven is, daar hij daarvoor spieren moet gebruiken, die dan wel weer getrained worden, maar totaal onnodig zijn voor dressuur op zich.
Een paard kan vlug en levendig worden zonder LDR. dat is nl een van de doelen van dressuur, altijd geweest...
Ik ben wél bezig (geweest...op het moment pas weer herstellende van ziekte maar het zit er wel weer aan te komen) met piaffe en alle andere bewegingen en ik krijg er toch een gewone piaffe uit zonder ooit LDR toegepast te hebben, net als duizenden ruiters voor mij en na mij die nooit LDR toegepast hebben. Maar ik zie wel (ook) slechte piaffes bij paarden die LDR getrained zijn en vroeg me af of er verband is.
Dat het aan het soort paard kan liggen pik ik niet. Ik heb een ruim scala aan paarden goed zien piaffreren.
Maar het kan zijn dat er gewoon in zijn totaleit te weinig aandacht wordt besteed aan de piaffe in de training en het kan ook wel eens te maken hebben met het feit dat paarden vrij jong hoog moeten presteren. Er is natuurlijk wel meer aan de hand in de wedstrijddressuur (en de fokkerij).
Wat ook jammer is, is dat aangenomen wordt dat alleen de wedstrijdruiters goede ruiters zijn. Er zijn ook heel veel slechte ruiters die met goede, reeds opgeleide paarden en dagelijkse persoonlijke training toch hoog komen.
Er zijn ook mensen die verreden paarden weer goed krijgen, jonge paarden trainen en daarom nooit hoger op komen in de dressuur, maar of dat nu mindere ruiters zijn? Of ze rijden gewoon alle GP oefeningen thuis, maar hebben geen behoefte aan het wedstrijdgebeuren, etc...
Ik heb meer respect voor een ruiter die overal opspringt en mee op pad gaat, dan iemand die maar een of twee door een ander opgeleide paarden berijdt en te bang is om een buitenrit te maken (en daar bedoel ik niemand persoonlijk mee), maar wel hoge punten haalt in de ring.
Waarmee ik niet wil zeggen dat er geen uitzonderlijk goede ruiters binnen het wedstrijdgebeuren te vinden zijn.
Ik wil alleen maar zeggen dat het hele wedstrijd gebeuren los staat van het feit of je al of niet een "goed" ruiter bent.
Om op Nina terug te komen, Albertine_N, ja, dat zou best kunnen dat die met haar kont wiebelde voor een wissel. Het is al weer lang geleden dat ik haar zag. Dat ze niet kon doorzitten bleef me eigenlijk het meeste bij. Het was wel een leuk mens, trouwens, en ze had toen ook een vreslijk mooi paard. Weet niet wat ze tegenwoordig doet?