Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
ElenaenDub schreef:Ik heb weer een update...
Ik heb hier en daar laten vallen dat ik er over na denk om een nieuw huisje te zoeken voor mijn paard. Nu is er iemand die geïnteresseerd is en van de week even komt kijken.
Ik kan het niet helpen dat ik mij enorm schuldig voel tegenover mijn paard.. Alsof ik hem te min doe, alsof ik opgeef en het gevoel dat ik nog wel veel meer had kunnen proberen en hem nu in de steek ga laten.
Ik denk helaas dat dit paard met zo'n karakter niet mijn eerste paard had moeten zijn. Aangezien mijn ervaring in hebben van eigen paarden nihil was. Als ik het misschien gelijk vanaf het begin met goede hulp had gedaan, dan hadden we hier misschien niet gestaan. Maar goed, dat is altijd achteraf he. Aan de andere kant heb ik hem wel van een hele vervelende situatie weggehaald en gezorgd voor een goed huisje met weidegang en onbeperkt hooi, wie weet waar hij terecht was gekomen als hij verkocht was aan een handelaar destijds.
Maar goed, hij is nog niet weg en ik bepaal natuurlijk of het goed voelt. Maar goed slapen zit er tegenwoordig niet meer in.
Marigold schreef:Nou ik snap de twijfel wel als iemand niet eens gaat rijden, maar alleen zo vanaf de grond kijkt en dan zegt ja leuk ik koop m wel.
Dan zou ik zelf denken aan iemand die er handel in ziet en negeert welk verhaal er bij het paard zit. En dat is nou net wat TS niet wil.
Verder is dit paard ook al zo lang in dezelfde omgeving zegmaar. Ze kende het paard al van de stal of rijvereniging. Dat gaat al jaren terug.
Buiten de veilige kring dit paard verkopen is idd de handel in doen, zonder enige garantie dat hij tzt (en dat kan misschien al over enkele jaren zijn) een fijn pensioen krijgt.
Zelf zou ik in dit geval als TS zijnde proberen het allemaal letterlijk en figuurlijk dichter bij huis te houden. Bijv door te kijken of je het paard kan verleasen aan een meer passende ruiter, voor zolang het paard nog goed is. Zodat je straks als hij aan pensioen toe is kan kijken hoe de zaken er dan voorstaan en beslissen wat je dan doet.
Verkopen voelt toch als opgeven en het in het diepte gooien van zo’n paard.
hwn schreef:Misschien is het iemand die eerst een band wil opbouwen voor ze gaat rijden? Dat zijn vaak de beste en meest toegewijde eigenaars. Maar pols zeker eens wat ze zou doen als het in het rijden dan toch niet klikt. Misschien wil ze hem dan toch wel houden als weidemaatje, is het risico van verkoop niet zo groot.
Is het geen optie om hem te verkopen met de afspraak dat jij eerst gecontacteerd wordt als hij weer verkocht wordt? Dan kan je zo verhinderen dat ie in de handel komt (als je daar budget en ruimte voor hebt natuurlijk)
Lieser schreef:Marigold schreef:Verkopen voelt toch als opgeven en het in het diepte gooien van zo’n paard.
Dat geldt toch altijd als iemand zijn/haar paard verkoopt? Als dat niet meer mag, kan 80 % van de ruiters niet meer aan een paard kunnen komen ...