Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-23 17:39

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 17-06-23 17:39

Wat fijn dat het zo goed gaat! Ze ziet er goed en vrolijk uit.

**Geplaatst**: 18-06-23 07:40

Geplaatst: 18-06-23 07:40

Ah wat ziet ze er goed uit! Ze heeft het zo getroffen bij jou
Leuk om weer eens een update te lezen, ik volgde ook nog

**Geplaatst**: 18-06-23 08:21

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 18-06-23 08:21

Ah top wat een verbetering! Ze ziet er zoveel beter uit nu! Het heeft moeite gekost en je hebt er behoorlijk wat voor moeten doen, maar het is het waard geweest zo te zien.

Wel vind ik dat ze erg veel op de voorhand hangt. Dat doen veel paarden, maar pssm-ers doen dat nog een tandje erger is me opgevallen. Je kunt haar nog verder op weg helpen door dat te corrigeren. Dat kan gewoon in stap aan de hand. Als je zelf achteruit voor haar gaat lopen en je laat haar voorwaarts stappen (zelf mee achteruit lopen en zorgen dat het hoofd recht voor het lijf blijft) en je houdt heel iets weerstand op het hoofd dan gaan ze zichzelf opnieuw “uitlijnen”

**Geplaatst**: 22-09-23 13:21

Geplaatst: 22-09-23 13:21

wat een leuk paard en wat een verandering zeg! heel leuk doe zo door. Hoe gaat het nu met haar? Update is alweer een tijdje geleden

ps: Mijn merrie heet ook Mira dus lekker leuk om te volgen

**Geplaatst**: 22-09-23 19:01

Geplaatst: 22-09-23 19:01

Ik volg ook nog steeds, alleen als er geen updates komen raakt t een beetje in de vergetelheid

(wat geen verwijt is hoor

).
Fijn dat het zo goed gaat met haar!

**Geplaatst**: 23-09-23 16:33

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 23-09-23 16:33

Inderdaad ik lees nog mee. Maar als er niks nieuws komt dan zakt hij naar beneden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-23 12:24

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-23 12:24

Wat leuk dat er toch nog interesse is in Mira!
Ik had geen idee dat jullie nog steeds zo betrokken zijn, echt lief

In de afgelopen 4 maanden is Mira 100% een ander paard geworden. Echt niet te geloven.

Mira begon een beetje weg te kwijnen, ze zonderde zich steeds meer af, had geen enkele behoefte aan aandacht of wat dan ook. Grondwerk en training aan de hand wou ze niet en werd niet gewaardeerd

Ze was het onderdeurtje van de kudde. $:\$

De pssm2 was wel helemaal onder controle. Ze was symptoon vrij, en niet meer gevoelig op haar rug.

Gewoon om te kijken hoe ze het zou vinden ben ik even op haar gaan zitten. Alleen een rondje zonder zadel aan een halster door de wei.

Ze straalde.

Ze had zo'n trotse uitstraling, zo anders dan ze normaal was.

Daarna bleef ze de rest van die dag wat blijer. Ze kwam wat uit haar schulp.

Gezien ze er zo goed op reageerde, ben ik dit vaker gaan doen.
Alleen in stap, max 3 minuutjes.

Ze knapte er mentaal heel erg van op. Fysiek werd ze sterker.

Ik ben haar heel heel rustig gaan opbouwen, naar een rondje van een kwartier in stap.

Er zat behoorlijk wat werk aan. Ze heeft meer dan een jaar stilgestaan, en was het een beetje verleerd allemaal. Ze gaf geen response op been, en als ik haar met stem vooruit vroeg ging ze iets te aan, en spurte ze weg, al bokkend.

Ik reed haar met een touwhalster, maar hier reageerde ze niet echt fijn op. Ze probeerde onder de druk uit te komen, en werkte er tegenin, en spande zich aan als ik druk gaf.

Haar balans was waardeloos, ze struikelde heel veel, liep zwalkend, bijna als een dronkeman.

Ze was voor alles bang, niet meer verkeersmak, elk blaadje was doooodeng. :))

Met een zadel was haar balans nog slechter. $:\$

Waarom ben ik doorgegaan? Omdat ze zo straalde. Ze was zo trots. Zo blij. Zo dankbaar. In de wei begon ze te veranderen. Ze durfde meer, en heeft zelfs een keer om een knuffel gevraagd.

Dus ben ik doorgegaan. Spieren kweken, balans oefenen, en opnieuw inrijden.
Ze was best bang voor een zadel, dus daarmee getraint. Dit hebben we opgelost en nu is opzadelen geen probleem meer.

Het touwhalster vond ze echt drie keer niks, en elke andere bitloze optoming had hetzelfde resultaat.

Ze heeft een trauma op het bit. Toch geprobeert, na een heel gevecht ingekregen, en daarna oefenen tot dat ontspannen ging. Daarna leren normaal erop te reageren. Ze reageerde niet op druk, tot het haar blijkbaar ineens te veel werd en ze bijna in paniek raakte.

Na heel veel oefenen had ze door dat het bit geen pijn doet. :)*

Ze was daarna zo anders met rijden. Ontspannen, hoofdje laag, relaxed met druk, en steeds lichter in haar mond. Dit werkte blijkbaar.

We hebben heel veel getraint met balans, correct dragen van de ruiter, en reageren op de hulpen.

Alles op de vaste rondjes door de velden, in de bak of in de wei vond ze vreselijk. :')

Oke, doen we het lekker buiten.

Even een sprong in de tijd naar het heden.

Ze is niet meer te vergelijken met het paard wat ze was voordat we begonnen met rijden.

Ze is het meest dappere, meest relaxte paard dat ik ooit heb gereden, Een fasant vlak voor haar hoeven die opfladdert tijdens een galopje? Geen probleem. Groot verkeer? Geen probleem. Onweersbuien onderweg? Geen probleem. Op haar rug staan? Geen probleem.

Mira is nu vederlicht op de hulpen. Een tongklik en de verandert direct van gang, lichte beweging met de teugel en ze vertraagt.

Mijn zusje rijdt ook op haar. Daar past ze zich zo lief bij aan. Ze is een stuk voorzichtiger, en lijkt echt mee te denken.

Alle drie de gangen zijn zuiver en correct. Haar achterhand treedt goed onder, ze draagt de ruiter in balans en met ritme.

Ze kan vanuit stilstand binnen 10 meter in volle rengalop.

Ik rij haar western, en alleen buiten en af en toe in de wei. Daar heeft ze zelfs een rustige spin, een stop (vanuit draf) en een goede backup geleerd.

Ze is 100% met 1 hand te rijden, sluit poorten, drijft haar kuddegenootjes als een cuttingpaard op, en is zo betrouwbaar.

Ik gebruik haar voor klusjes in de wei en op het terrein, ze sleept dingen, draagt palen, en rijd rustig met een flapperend zeil op haar rug.

Ze is nu volop in het werk, ze rijd 5 a 6 dagen in de week een buitenrit van een een half uur tot anderhalf.

Ze rijdt in het pikkedonker zonder een kik te geven.

Elk tempo kan ze, in elke gang.

Versnelt en vertraagt in alle situaties probleemloos.
In haar eentje op rit of met een groep, maakt geen enkel verschil.

Verder is ze nog nooit zo gezond geweest. Ze is heel gespierd, en er is niks meer te merken van haar pssm2.
Ze is niet meer vatbaar voor kou of regen/wind. Ze maakt een hele dikke vacht aan, en haar hoeven zijn supersterk en geweldige kwaliteit. Zelfs na (erge) stress blijft ze stabiel.
Ze is totaal symptoon vrij.

Mentaal is ze niet meer terug te herkennen. Het is een knuffelpaard geworden, die 2de in de rangorde staat.
Ze is fit, vurig, sterk, en haar balans is geweldig.

Ze is zelfverzekerd en helemaal in haar eigen balans.
Ze doet gek in de wei, en heeft mijn 5 maanden oude veulen geadopteerd als haar eigen

Rijtechnisch is ze niet perfect. Maar ze is pijnvrij, gelukkiger dan ooit, en gezonder dan ooit.
Ik heb nog nooit een paard gereden dat zo braaf, betrouwbaar en ronduit geweldig is onder het zadel en nu ook op de grond als Mira.

**Geplaatst**: 24-09-23 16:47

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 24-09-23 16:47

Wat supermooi om te lezen dat ze er zoveel plezier in heeft en goed op conditie is! Denk dat het ook voor haar spieren juist heel goed is datzemet regelmaat loopt en gymnastiseerd. Goed bezig!

**Geplaatst**: 24-09-23 16:48

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 24-09-23 16:48

Wat fijn dat het goed gaat. De merrie heeft het maar getroffen met jou.

**Geplaatst**: 24-09-23 17:13

Geplaatst: 24-09-23 17:13

wat fijn,wat een mooie update $*\o/*$

**Geplaatst**: 24-09-23 17:40

Geplaatst: 24-09-23 17:40

Top. Goed om te horen! Ik heb het hier al eens vaker genoemd maar pssm2-ers moeten aan het werk. Aangepast aan de balastbaarheid maar ze moeten wel wat doen. Hun spieren verkrampen en verzuren en dat maakt ze heel vast en scheef in hun lijf. Ze hebben de ontspanning nodig die een goede training hun brengt. Mijn paard wisselt het liefst af met vanalles maar wordt ook zeker graag gereden. Zelfs als het voor mij niet goed voelt omdat ik voor mijn gevoel op een half kreupel paard ga zitten. Zij wordt er echt beter (en vooral blij!!) van.

Fijn dat het zo goed gaat. Pas op dat je je management niet laat verslappen want dan kan een venijnige terugval van de een op andere dag op je staan te wachten. Ookal zijn ze niet symptomatisch, de ziekte hebben ze nog steeds wel natuurlijk.

Voor de mijne is 5 a 6x per week belasten te veel. Haar ideaal ligt op 4x. Max twee dagen achter elkaar en dan een dag rust.

**Geplaatst**: 25-09-23 07:10

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 25-09-23 07:10

Wauw onverwacht zeg dat ze het zo goed doet

echt gaaf!

**Geplaatst**: 25-09-23 07:43

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 25-09-23 07:43

Dank voor de uitgebreide update.
Fijn om te lezen dat het goed gaat met Mira.

**Geplaatst**: 25-09-23 13:18

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 25-09-23 13:18

Wat een geweldige update en wat ziet ze er goed uit! Chapeau TS!!!!

**Geplaatst**: 25-09-23 16:28

Geplaatst: 25-09-23 16:28

Wauw ik had dit absoluut niet verwacht!
Wat een mooie update

**Geplaatst**: 26-09-23 18:52

Geplaatst: 26-09-23 18:52

Wat een omslag zeg, heel fijn voor jullie $*\o/*$

**Geplaatst**: 27-09-23 13:50

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 27-09-23 13:50

Joh, gisteravond heel dit topic gelezen. Ik herken die van mij in omwijs veel, behalve het ‘niet snel dik worden’, want hij is vet.

Héél fijn om te lezen dat het gewoon goed is gekomen. Wat een energie en liefde heb je erin gestoken! Ik ga nog eens teruglezen over het scheren en dekens, dat wist ik niet en is interessant.

**Geplaatst**: 27-09-23 16:13

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 27-09-23 16:13

Zo fijn om die hele update te lezen. Fijn dat het allemaal zo goed gaat. Goed bezig

**Geplaatst**: 27-09-23 17:35

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 27-09-23 17:35

Zo wat een geweldige update!

De uitleg van Pluisje klinkt heel logisch.

**Geplaatst**: 28-09-23 09:40

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 28-09-23 09:40

Wat een toffe update! Mits goed beheer kun je PSSM2ers best aan het werk houden, dat is beter voor ze dan stilstaan

**Geplaatst**: 22-11-23 18:44

Geplaatst: 22-11-23 18:44

Stille meelezer geweest tot nu toe..

Maar ben wel benieuwd hoe Mira het doet met het (extreem) koude weer nu je naar Zweden (toch?) bent verhuisd?

**Geplaatst**: 22-11-23 20:40

Geplaatst: 22-11-23 20:40

ImkeTarek schreef:
Stille meelezer geweest tot nu toe..

Maar ben wel benieuwd hoe Mira het doet met het (extreem) koude weer nu je naar Zweden (toch?) bent verhuisd?

Ja! Ik ook!

Bijzonder vanuit het zuiden van Frankrijk naar Zweden.
Ook benieuwd wanneer de eerste Zweedse Draver zijn intreden in de kudde zal doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-23 12:05

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-23 12:05

Ah lief dat jullie zo betrokken zijn!
Ik ben inderdaad met de hele paarden bende vanuit Zuid-Frankrijk naar Zuid-Zweden verhuisd

herr_balou schreef:
Bijzonder vanuit het zuiden van Frankrijk naar Zweden.
Ook benieuwd wanneer de eerste Zweedse Draver zijn intreden in de kudde zal doen.

Oh ajb niet

Ik heb nu al 9 eigen paarden en train de 2 IJslanders van de buren, het zijn er meer dan genoeg

Jullie zijn vast nu heel benieuwd hoe Mira deze reis heeft doorstaan.

Ik vond het voor Mira het spannendst. Ze was voor de reis gelukkig al wel heel stabiel en sterk, maar toch, ze heeft pssm2 en de stress van zo'n reis leek me wel eng.

We hebben de paarden zo goed mogelijk voorbereid, Mira nog een paar keer getraint met trailer laden (ze vindt wagens en trailers wat eng) en een heel proffecioneel en paardvriendelijk vervoer geregeld.

Ze zijn met een 12 paards vrachtwagen de hele bende komen ophalen, voelde toch wel gaaf, een volle vrachtwagen met alleen je eigen paarden erin

Mira vond het allemaal heel spannend, maar ze stond tussen haar vriendjes in, en had hele volle hooinetten voor haar neus hangen.

Ik had de chaffeur voerzakjes mee gegeven met Mira's speciale voer erin, en een wat verhoogde dosis supplementen.

Een dikke laatste knuffel en ze gingen onderweg.

Door pech onderweg duurde de reis voor de paarden 6 dagen

Ze hebben in Nederland tussendoor 2 dagen een ruststop gemaakt omdat er iets gerepareerd moest worden aan de wagen, dit was wel fijn voor de paarden dat ze even bij konden komen.

En 10 oktober kwamen ze hier aan in Zweden!

Mira heeft het de hele reis super gedaan, wel veel stress gehad toch. Ook is ze wat afgevallen door de reis.

Ik bereide me voor op een aanval, want lange stressvolle reis, dan aankomen in een heel ander land en koud klimaat, en een totaal nieuwe routine en omgeving. Dat is voor een pssmer niet ideaal.

Maar tot mijn grote verbazing bleef Mira gewoon normaal. Ze gedroeg zich niet anders dan de andere paarden.
Geen spierspanningen, geen kreupelheid of stijfheid, geen 'pain-face' of andere pijn symptomen. Geen PSSM2 symptomen in het algemeen.

Ze had stress, ja dat wel. Maar dat hadden een aantal van de andere paarden ook. Maar geen aanval. Niet eens lichte verslechtering. Helemaal niks.

Mira bleef stabiel, gezond, sterk en blij.

Na een week ben ik de training weer rustig een beetje gaan oppakken, en af en toe lekker met haar een buitenritje gemaakt.
Ze deed het alsof ze nooit pssm2 heeft gehad.
Ze is nu gewoon een gezonde pijnvrije Quarter.

Netjes alle gangen, alle tempo's, en ook probleemloos een keer een boomstammentje meepakken.

Super braaf en fijn te rijden, en ze loopt heel soepel en ontspannen.

In de wei trekt ze regelmatig een sprintje en raced dan schetend en bokkend door het veld :')

Iets wat ze alleen doet als ze zich echt lekker voelt.

Ik had veel verwacht, maar niet durven hopen dat het zo goed zou gaan!

We zijn nu 1,5 maand in Zweden en ze is nog steeds even stabiel.

Afbeelding

Ze lijkt hier een soort bult op haar hals te hebben, dit valt op de foto erg op, het is vermoedelijk een oude bijtwond of insectensteek, maar niks ergs.

Afbeelding

Vermoeiend hoor, poseren

**Geplaatst**: 23-11-23 12:12

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 23-11-23 12:12

Super dat ze het zo goed doet en geen terugval heeft gehad van de reis.

In mijn ogen ziet ze er ook ontspannen uit op de foto's.

Ziet er ook heerlijk uit hoe jullie rondrijden.

**Geplaatst**: 23-11-23 12:16

Re: Mira's PSSM2 verhaal

Geplaatst: 23-11-23 12:16

Wauw, dat zijn de betere berichten! Wat fijn dat het zo goed is gegaan tijdens de reis en dat ze ook geen terugval heeft gehad!
Ze kijkt inderdaad heel ontspannen uit haar ogen!
En wat een prachtige omgeving!