Bokt.nl

Evamarie schreef:

Haha, altijd beter dan bonuskind

Avalanche81 schreef:

Die term irriteert me. Net als bonusmoeder. Serieus joh, wat een onzin.

Ik snap de negatieve connotatie met stiefkind wel, noem het gewoon je kind.

Off topic

lor1_1984 schreef:

Ik schat overigens ook in dat jij je paard niet zou laten dekken voordat paard op zijn minst stabiel en bijgedraaid zou zijn ipv juist in de instabiliteit ermee fokken want dat helpt de merrie te kalmeren.

Ik heb sowieso geen plannen in die richting. Sowieso omdat ik vrij moet blijven van Jazz en Negro, en dan eigenlijk ook geen leuke hengst weet. Plus dat ze al perfect is en niet verbeterd hoeft te worden

lor1_1984 schreef:

Dat was mijn gedachte ook en ik heb het ook weleens botweg gezegd tegen de eigenaar.
Maar die had 'm weggehaald uit een slechte situatie en iedereen moest daar maar begrip voor hebben.
Op dat punt heb ik ook gewoon aangegeven dat als ik die stal moest uitmesten ze ervoor moesten zorgen dat 'ie eruit was want anders deed ik het niet.
Ik zorgde ervoor dat zodra ze 'm eruit hadden ik de stal ook (vrijwel) direct deed, dan had 'ie een schone stal en hoefde later niet weer verplaatst te worden.
Paard stond later in een stalgang, gelukkig achter tralies en helemaal achterin want alles wat langsliep werd naar gebeten, gillebd naar uitgevallen of paard stond rechtop in de stal.

Avalanche81 schreef:

lor1_1984 schreef:

Ik schat overigens ook in dat jij je paard niet zou laten dekken voordat paard op zijn minst stabiel en bijgedraaid zou zijn ipv juist in de instabiliteit ermee fokken want dat helpt de merrie te kalmeren.

Ik heb sowieso geen plannen in die richting. Sowieso omdat ik vrij moet blijven van Jazz en Negro, en dan eigenlijk ook geen leuke hengst weet. Plus dat ze al perfect is en niet verbeterd hoeft te worden

irmaz schreef:

lor1_1984 schreef:

Dat was mijn gedachte ook en ik heb het ook weleens botweg gezegd tegen de eigenaar.
Maar die had 'm weggehaald uit een slechte situatie en iedereen moest daar maar begrip voor hebben.
Op dat punt heb ik ook gewoon aangegeven dat als ik die stal moest uitmesten ze ervoor moesten zorgen dat 'ie eruit was want anders deed ik het niet.
Ik zorgde ervoor dat zodra ze 'm eruit hadden ik de stal ook (vrijwel) direct deed, dan had 'ie een schone stal en hoefde later niet weer verplaatst te worden.
Paard stond later in een stalgang, gelukkig achter tralies en helemaal achterin want alles wat langsliep werd naar gebeten, gillebd naar uitgevallen of paard stond rechtop in de stal.

Dit klinkt als een bijzonder ongelukkig paard.

Ik heb nu een aantal verhalen voorbij zien komen van paarden die gevaarlijk en/of agressief gedrag laten zien. Mijn ervaring is dat dit gedrag meestal komt van een ongelukkig paard en/of met pijn, niet van een verwend paard dat manieren bijgebracht moet worden met een maat xx.

Mijn lieve, echt ontzettend brave ruin, die nooit ook zelfs maar een oor de verkeerde kant op had gehad, veranderde in een paar weken tijd in een sjagrijnig, bijtend en dreigend paard toen hij vanuit een stal bij een boer met hele dagen weidegang in een kudde op een groot weiland, naar een stal met kleine (15 x 15m) paddock waar hij alleen in stond. Na verhuizing naar een ander adres was dit gedrag weer als sneeuw voor de zon verdwenen. Paarden willen soms gewoon zeggen dat ze niet gelukkig zijn met de situaie maar zie die boodschap maar eens over te krijgen bij de gemiddelde paardeneigenaar.

irmaz schreef:

lor1_1984 schreef:

Dat was mijn gedachte ook en ik heb het ook weleens botweg gezegd tegen de eigenaar.
Maar die had 'm weggehaald uit een slechte situatie en iedereen moest daar maar begrip voor hebben.
Op dat punt heb ik ook gewoon aangegeven dat als ik die stal moest uitmesten ze ervoor moesten zorgen dat 'ie eruit was want anders deed ik het niet.
Ik zorgde ervoor dat zodra ze 'm eruit hadden ik de stal ook (vrijwel) direct deed, dan had 'ie een schone stal en hoefde later niet weer verplaatst te worden.
Paard stond later in een stalgang, gelukkig achter tralies en helemaal achterin want alles wat langsliep werd naar gebeten, gillebd naar uitgevallen of paard stond rechtop in de stal.

Dit klinkt als een bijzonder ongelukkig paard.

Ik heb nu een aantal verhalen voorbij zien komen van paarden die gevaarlijk en/of agressief gedrag laten zien. Mijn ervaring is dat dit gedrag meestal komt van een ongelukkig paard en/of met pijn, niet van een verwend paard dat manieren bijgebracht moet worden met een maat xx.

Mijn lieve, echt ontzettend brave ruin, die nooit ook zelfs maar een oor de verkeerde kant op had gehad, veranderde in een paar weken tijd in een sjagrijnig, bijtend en dreigend paard toen hij vanuit een stal bij een boer met hele dagen weidegang in een kudde op een groot weiland, naar een stal met kleine (15 x 15m) paddock waar hij alleen in stond. Na verhuizing naar een ander adres was dit gedrag weer als sneeuw voor de zon verdwenen. Paarden willen soms gewoon zeggen dat ze niet gelukkig zijn met de situaie maar zie die boodschap maar eens over te krijgen bij de gemiddelde paardeneigenaar.

Avalanche81 schreef:

ikke schreef:

Iets minder iebelig karakter?

Ja, dat, maar aan de andere kant, aan wie verkoop je het veulen dan weer? Het is niet alsof je een recreatiepaard fokt, he

Avalanche81 schreef:

lor1_1984 schreef:

Snap ik, maar bedoelde ook niet dat jij ermee moet fokken.
Enkel dat áls je ermee zou besluiten te fokken je dat wsl pas doet als je paard terug op de rit is ipv om te helpen bij het herstel.
Al is het maar omdat je moet kunnen ingrijpen als er iets niet goed gaat bij de bevalling of met het veulen zonder gevaar voor eigen leven ofzo.

Absoluut, dan moet ze stabiel zijn plus ze moet zelf een veulen willen, en die indruk heb ik helemaal niet. Dat merk je ook wel aan een merrie, dat ze zelf een kind willen, maar als ze niet wil doen we het niet.

ikke schreef:

Het is nogal een verschil of je een fijn paard ziet veranderen in een kreng dan dat je een jarenlang genegeerd kreng weer netjes op de rails moet zetten.

lor1_1984 schreef:

Ik merkte bij veel zure/chagrijnige paarden die ik kende dat een tikje bij bijten (en dan echt gemeen bijten, niet even rustig vastpakken/voelen) ze ervan bewust maakte dat dat een overschreden grens was.
Voor dat punt lette ik oa op de oortjes en blik, als ik daarin dingen zag die niet positief waren nam ik een stap terug of ik vertelde ze dmv een rustig 'úhúh' of 'nee' wat niet mocht en een brááááf (evt icm een koekje) wat goed was.
De meest zure rotbokken (zoals ze bekend stonden) waren na 1-2x vaak ontzettend ontspannen, vrolijke paarden met de oortjes naar voren en aaibaar.
Maar dit waren paarden die met veel streken weg waren gekomen en doorhadden hoe ze onervaren ruitertjes schrik aan konden jagen zodat ze met rust gelaten werden.

Laatste paard waar ik mee bezig was was een zure oude ruin.
Veel mensen hadden problemen met hem omdat hij dreigde en zelfs beet als hij voelde dat je onzeker was.
Bij mij probeerde hij het in het begin ook, ik sprak hem streng toe dat dat niet mocht, hing er een halster om en ging gewoon poetsen.
Wanneer hij zijn oortjes naar voren deed of vriendelijk met zijn lippen over mijn armen ging beloonde ik hem, beet hij dan corrigeerde ik hem verbaal, beet hij door dan kreeg hij een tikje erbij, niet hard maar wel duidelijk dat bijten niet mocht.
En juist door hem de stal uit te halen, poetsen, etc maar niet op te zadelen oid doorbrak ik het 'interactie = moeten werken' wat hij overduidelijk waardeerde.
Was op zich een heerlijk dier ook, hier en daar wat streken en verder bomproof, je kon er een kind mee het bos in sturen en je wist dat ze beiden veilig terugkwamen.
Ik heb een paar van zijn vaste ruiters ook wat tips meegegeven qua omgang en eigen houding bij hem en hoorde later dat ze daarna ook bijna probleemloos bij hem in de stal konden etc.

lor1_1984 schreef:

Niet alleen dat, wat ik ook veel.zie is dat ze onzeker worden in hun handelen want 'paard deed lelijk' waardoor voor het paard bevestigd wordt: als ik lelijk doe trekken ze zich terug, even kijken wat ze doen als ik dit vol houd'.

Waratje schreef:

lor1_1984 schreef:

Niet alleen dat, wat ik ook veel.zie is dat ze onzeker worden in hun handelen want 'paard deed lelijk' waardoor voor het paard bevestigd wordt: als ik lelijk doe trekken ze zich terug, even kijken wat ze doen als ik dit vol houd'.

Dat heeft mijn merrie heel goed geleerd in haar eerste 3 jaar, het resultaat: ze werd weer verkocht aan een volgend slachtoffer. Ze kon bijzonder goed een grote bek opzetten en was heel blij met een keer een maat 38 die haar vertelde dat daar een grens was (eerste paar dagen bij ons). Maar wat ik het meest sneu vond bij haar was het ongeloof op een "goed zo" in diezelfde eerste week.

Waratje schreef:

lor1_1984 schreef:

Niet alleen dat, wat ik ook veel.zie is dat ze onzeker worden in hun handelen want 'paard deed lelijk' waardoor voor het paard bevestigd wordt: als ik lelijk doe trekken ze zich terug, even kijken wat ze doen als ik dit vol houd'.

Dat heeft mijn merrie heel goed geleerd in haar eerste 3 jaar, het resultaat: ze werd weer verkocht aan een volgend slachtoffer. Ze kon bijzonder goed een grote bek opzetten en was heel blij met een keer een maat 38 die haar vertelde dat daar een grens was (eerste paar dagen bij ons). Maar wat ik het meest sneu vond bij haar was het ongeloof op een "goed zo" in diezelfde eerste week.