Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-15 14:47

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 16-09-15 14:47

Ik ging paard bezichtigen: enorme klik, maar bleek kreupel. Eigenaresse zei dat enige dagen later fysiotherapeut toch al zou langskomen en zou ernaar laten kijken. ze zou dan bellen wat er was en als hij niet meer kreupel was zou ik opnieuw komen kijken. Nou,er werd maar niet gebeld, dus ik ging zelf bellen, maar ze nam de telefoon helemaal niet meer op.Ook niet na 50 keer proberen, en anderen laten proberen te bellen.Tenslotte naar de stal gebeld waar het paard stond, en die zeiden dat hij verkocht was.WAAROM zegt ze dat dan niet gewoon?! Ik had echt serieuze belangstelling voor het paard.

**Geplaatst**: 16-09-15 15:16

Geplaatst: 16-09-15 15:16

Kletskousz schreef:
Tja het is eenmaal zo, hoeveel mensen zeggen dat ze het paard willen en toch niet komen ophalen of mensen echt beloven te komen en niet komen zonder een fatsoenlijk berichtje van die kant.
En laten we eerlijk zijn, de leuke betaalbare paarden zijn gewoon het snelste weg, tegenwoordig draait ook alles om geld.

Ik kreeg zojuist een mail van een manege of ze het desbetreffende paard daar voor mogen kopen. Tja dat is prima, manege is nog niet zo slecht soms. Maar ze willen het paard 2 weken op proef om te testen of die echt mak is met ruiters, snap ik wel maar ik wil geen verpest paard terug na 2 weken proef.
Netjes terug gemaild dat ik geen probleem heb met de manege maar wel met de proef periode en het paard uitgebreid bij ons getest mag worden.
Toen hadden ze geen interesse alleen minstens een week op proef.. Twijfel twijfel

dit snap ik wel hoor. Wij hadden ook een paard die als zogenaamd braaf paard was verkocht. De eerste week ging het prima, maar daarna begon hij er steeds uit het niets mensen af te gooien. En dat zit je als manege wel met een paard waar niemand meer op kan. (Achteraf bleek dat die dat bij de oude eigenaren ook deed, en dat die daarom weg moest).
Al snap ik jou ook wel, een proefperiode is wel een groot risico

**Geplaatst**: 16-09-15 15:27

Geplaatst: 16-09-15 15:27

@ Bigone dat vind ik echt asociaal als je weet dat mensen vanuit het buitenland komen om dan het paard dan toch al te verkopen. Ik kan me voorstellen dat je behoorlijk pissig was. Zoiets zou ik nooit doen afspraak is afspraak, tegen iedere andere aspirant koper zou ik zeggen ik ben nu niet vrij met het paard ik bel je als de andere mensen zijn geweest en dan kunnen we eventueel een afspraak maken.

Op proef meegeven heb ik 1x gedaan en doe ik ook nooit meer (zelfde merrie als die mensen uit finland) mensen waren helemaal lyrisch over de merrie. Alles was goed en geweldig dus als het paard door hun eigen da goed werd gekeurd was de merrie verkocht. Merrie word bij hun da ter keuring aangeboden. Ik krijg een telefoontje dat de merrie afgekeurd was en eigenlijk alleen nog goed voor de slacht..
Vreemd mijn da had haar goedgekeurd.. Afijn mensen brengen paard terug niks aan te zien, mensen durfde me niet aan te kijken, paard werd uitgeladen in mijn handen geduwd klep dicht. Tja dat klopte dus niet dus ik bleef met mijn paard midden op straat staan ze wouden geen duidelijkheid over de keuring geven.
Ik geef aan dat ik eigenlijk niet veilig sta met mijn paard maar dat ik graag even met ze wilde praten na enig aandringen geven toe, en zeggen dat ik het paard op stal kon zetten en dat zij wachten.
Ik ben met mijn merrie binnen en zij scheurde nog net niet weg..

Gelukkig hadden ze voor de keuring me verteld waar ze de merrie laten keuren, dus die kliniek gebeld. Da wou in eerste instantie geen uitleg geven. Maar nadat ik hem vertelde wat en hoe er gebeurt was kreeg ik van hem te horen dat ze met uitladen zich waarschijnlijk verstapt heeft en dat ze helemaal niet ter keuring aangeboden was. Maar dat ik heel blij mocht zijn dat ik mijn paard terug had maar vooral dat de koop niet door is gegaan.. Zijn woorden waren dat het hele moeilijke mensen zijn, ze waarschijnlijk een ander paard gekocht hadden en dat ik mezelf een hoop ellende bespaard had..
Op de een of andere manier trek ik altijd de rare/ idioten aan..

**Geplaatst**: 17-09-15 16:14

Geplaatst: 17-09-15 16:14

flitzz schreef:
@ Bigone dat vind ik echt asociaal als je weet dat mensen vanuit het buitenland komen om dan het paard dan toch al te verkopen. Ik kan me voorstellen dat je behoorlijk pissig was. Zoiets zou ik nooit doen afspraak is afspraak, tegen iedere andere aspirant koper zou ik zeggen ik ben nu niet vrij met het paard ik bel je als de andere mensen zijn geweest en dan kunnen we eventueel een afspraak maken.

Op proef meegeven heb ik 1x gedaan en doe ik ook nooit meer (zelfde merrie als die mensen uit finland) mensen waren helemaal lyrisch over de merrie. Alles was goed en geweldig dus als het paard door hun eigen da goed werd gekeurd was de merrie verkocht. Merrie word bij hun da ter keuring aangeboden. Ik krijg een telefoontje dat de merrie afgekeurd was en eigenlijk alleen nog goed voor de slacht..
Vreemd mijn da had haar goedgekeurd.. Afijn mensen brengen paard terug niks aan te zien, mensen durfde me niet aan te kijken, paard werd uitgeladen in mijn handen geduwd klep dicht. Tja dat klopte dus niet dus ik bleef met mijn paard midden op straat staan ze wouden geen duidelijkheid over de keuring geven.
Ik geef aan dat ik eigenlijk niet veilig sta met mijn paard maar dat ik graag even met ze wilde praten na enig aandringen geven toe, en zeggen dat ik het paard op stal kon zetten en dat zij wachten.
Ik ben met mijn merrie binnen en zij scheurde nog net niet weg..

Gelukkig hadden ze voor de keuring me verteld waar ze de merrie laten keuren, dus die kliniek gebeld. Da wou in eerste instantie geen uitleg geven. Maar nadat ik hem vertelde wat en hoe er gebeurt was kreeg ik van hem te horen dat ze met uitladen zich waarschijnlijk verstapt heeft en dat ze helemaal niet ter keuring aangeboden was. Maar dat ik heel blij mocht zijn dat ik mijn paard terug had maar vooral dat de koop niet door is gegaan.. Zijn woorden waren dat het hele moeilijke mensen zijn, ze waarschijnlijk een ander paard gekocht hadden en dat ik mezelf een hoop ellende bespaard had..
Op de een of andere manier trek ik altijd de rare/ idioten aan..

Je hebt inderdaad altijd mensen er tussen zitten wat niet op schiet. Vaak zijn dat de mensen die veelste snel beslissen. Best jammer want als ze goed nadenken bespaard dat een hoop ellende van alle kanten.

Overigens is het wel zo, bij afkeur wil ik gebeld worden door de dierenarts met de bevindingen. Rapport hoef ik niet zo nodig omdat hier keuren gebeurt op kosten koper, dus ik vind ook dat ik geen recht heb op het rapport. Of we moeten een regeling treffen/afspraken.

Ik verkocht laatst ook een paard, heel leuk ding. Maar paardje had wat mok op 1 achter voetje ivm natte weide. Dus mensen wilden alleen de dierenarts daar laten voor komen om even te checken of het echt mok was.
Dierenarts gebeld, netjes gekomen zelfde dag en plots moest die maar een hele keuring doen?!
Goed, geen probleem.

Paard liep op de buigproeven goed, iets strammer met het mokbeentje maar dat was volgens de dierenarts op te lossen om de mok weg te halen en dan opnieuw te keuren. Was absoluut geen rede tot afkeur en vond hij ook niet nodig.
De rest werd nog even gecheckt en volgens de dierenarts was het een luchtzuiger? Apart dier staat hier ook op stal en heeft nog geen 1 x zijn tanden in mijn houten muren gezet. Dus werd toch afgekeurd op luchtzuiger.

Meisje verdrietig want ze wilde het paard dolgraag. Nog even gesproken met ze, en ja ze had nog interesse maar dan wel de helft van de afgesproken bedrag die al lager was als de vraagprijs.

vriendelijk bedankt.

Dag later is het paard door een andere koper gekocht voor de vraagprijs en raad eens? Zuigt geen lucht

Ik heb straks weer een koper, eigelijk twee maar 1 appte af. Vind dat appen/sms'en sowieso erg onpersoonlijk, vind een telefoontje netter...

Hoe doen de mensen hier die meerdere paarden/pony's verkopen. Houden jullie contact? Volgen jullie de verkochte pony's? Ik krijg geregeld updates of toevoegingen op fb wat betreft de dieren. Maar weet nooit zo goed wat ik ermee aan moet. Verkocht is nl verkocht en interesse om terug te kopen heb ik vaak niet.

**Geplaatst**: 17-09-15 16:34

Geplaatst: 17-09-15 16:34

Soms wel, soms niet. Paard wat onlangs verkocht is komen we straks vast op de wedstrijden wel tegen. Andere paard zouden we wel contact over houden maar die is zeer kort na de verkoop overleden. Pony staat hier in het dorp, zal ik wel eens langs fietsen en ander paard zie ik voorbij komen via de app. Dat is wel leuk.

Trouwens vind ik luchtzuigen nu geen reden om een paard te laten staan. Als ze er ook bij kribbebijten en zo hun gebit naar gort helpen is het een ander verhaal maar luchtzuigen interesseert me niets meer nadat er zo uitgebreid onderzoek naar is gedaan en het geen kwaad blijkt te kunnen.

**Geplaatst**: 17-09-15 17:18

Geplaatst: 17-09-15 17:18

Ik heb nog steeds contact met de vorige eigenaren.We bellen elkaar niet plat...enkele keer geweest om te komen kijken hoe "hun" paarden erbij stonden.Kaartje met kerst en af en toe een foto via FB of de mail.

Moet wel zeggen dat het particulieren zijn en zeker geen mensen die regelmatig paarden verkopen.Daar zit hem denk ik ook de kneep,heb ook gevraagd of ze contact wilde houden.

Laatst bijgewerkt door Tinky12 op 17-09-15 17:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-09-15 17:27

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 17-09-15 17:27

ik stel updates wel op prijs , maar ik ben particulier .
en het gaat dan niet om elke dag maar gewoon als je tijd/zin hebt.

als ik echt zou "handelen" zou ik leuk vinden om soms te horen maar niet echt nodig vinden.
(maar ik zou niet kunnen handelen , zou veel te veel stress zijn . ben altijd bang voor de toekomst van het dier

)

**Geplaatst**: 17-09-15 17:35

Geplaatst: 17-09-15 17:35

Ben ook geen handelaar en raak altijd gehecht aan een paard, zelfs als het de bedoeling is dat ze na een tijdje vertrekken.

**Geplaatst**: 17-09-15 17:43

Geplaatst: 17-09-15 17:43

Toen ik nog op zoek was naar een eigen paard en heel vaak werd mij gezegd dat er nog een kijker was en dat ik al gelijk moet gaan beslissen wel of niet kopen.

Dan haak ik gelijk af, want ik was op zoek naar een vriend voor het leven en dan neem je geen beslissing in een half uurtje tijd.

Als ik al gelijk moet gaan kopen en geen 2e keer kan komen kijken kom ik gewoon niet meer en wens ze veel succes toe met de verkoop en heel vaak vernam ik iets van ze na een weekje of ik niet nog een keertje wilt komen kijken zodat ik kan gaan beslissen? Nou nee, van mij hoeft het niet meer.

Ze willen gewoon druk zetten om jou snel tot de koop over te laten gaan.

**Geplaatst**: 17-09-15 18:07

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 17-09-15 18:07

heb het ook andersom een keer gehad.

ging bij een paardje kijken (al langer geleden).
even gereden (met waardeloos zadel en hoofdstel) dit was zaterdag middag.
het dier beviel en ik was vrij zeker dat ik het dier wilde.
dus afgesproken dat ik zondag middag (dag erna dus) nog een keer zou komen voor een buitenritje (kijken of het dier daar ook zo braaf als gezegd was).

prima geen probleem , kreeg ik zondag ochtend (uur voor ik de auto in zou gaan) een sms paard is verkocht en al weg .

en een pony welke ik zeer uitgebreid zei welke ik bedoelde (waren 2 pony's op 1 adv. 1 moorkop, 1 zwart.).
kon helaas niet gelijk komen omdat het rond de 200km. rijden was maar toch afgesproken en veel contact met de man gehad over wat hij ermee gedaan had en mijn plannen etc.
de dag voor we zouden gaan zei hij dat hij dacht dat ik het over een andere pony had , die ik wilde was allang weg !

daar ben ik wel even door van slag geweest , was helemaal verliefd op het dier (voor zover de beschrijving/foto's ) was toen wel een stuk jonger .

nu verwacht ik niks meer/heb geen rust tot het dier bij mij op stal staat.
(ben wel blij dat ze bellen voor ik in de auto zit

dat dan weer wel).

**Geplaatst**: 17-09-15 20:07

Geplaatst: 17-09-15 20:07

Ik ben ook particulier en ik heb met diverse mensen (kopers en verkopers) nog af en toe contact. Ik vind ook verkocht is verkocht.. als mensen aangeven geen contact te willen hebben/ houden heb ik daar ook geen problemen mee..

Ik heb jaren geleden mijn eigen gefokte 3 jarige merrie verkocht omdat er sprake was dat ik de weide moest opgeven had toen 7 paarden lopen dus er moesten er weg.. Ik had alles te koop staan onder het mom van wie het eerst gaat.. Tja mijn 3 jarige merrie ging als eerste... Daar baalde ik flink van maar ja het moest, die vrouw wou geen contact onderhouden..

Totdat ik een half jaar later mailtjes begon te ontvangen, paard moest weg ze was zwanger, paard was dominant geworden, paard was inmiddels ingereden maar ze was bang geworden en maakte de kachel met haar aan. Ik heb haar aangeboden dat ze de merrie bij mij mocht zetten dat ik het paard zou rijden en er een andere koper voor zou zoeken tegen een bepaalde vergoeding. Dat wou ze niet want ik wou er geld aan verdienen (ik ben gekke henkie niet) bovendien wou ze het dubbele hebben van wat zij betaald had omdat ze de kosten (stalgeld en het inrijden) terug wou hebben.. Via via heb ik gehoord dat de merrie ongeveer een half jaar te koop heeft gestaan en uiteindelijk voor een appel en een ei is weg gegaan..

**Geplaatst**: 17-09-15 20:43

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 17-09-15 20:43

Flits maar dat is toch logisch dat ze e meer voor wil, dier was immers nu bereden ds dat vond ik nog niet zo gek.

**Geplaatst**: 17-09-15 20:52

Geplaatst: 17-09-15 20:52

StalNollie schreef:
Flits maar dat is toch logisch dat ze e meer voor wil, dier was immers nu bereden ds dat vond ik nog niet zo gek.

het gaat meer over de manier waarop mevrouw ineens contact zoek zoals ik het lees.

**Geplaatst**: 17-09-15 21:29

Geplaatst: 17-09-15 21:29

cherell0 schreef:
StalNollie schreef:
Flits maar dat is toch logisch dat ze e meer voor wil, dier was immers nu bereden ds dat vond ik nog niet zo gek.

het gaat meer over de manier waarop mevrouw ineens contact zoek zoals ik het lees.

Daarbij was het paard ook nog eens minder waard door het feit dat het geen makkelijke merrie (meer) was, en met het rijden het nodige fout is gegaan. In mijn ogen is een slecht ingereden paard minder waard dan een die het nog niet is, of waar het wel goed bij is gegaan. Zie dat maar weer eens goed te krijgen, kost je een hoop meer tijd.

**Geplaatst**: 17-09-15 23:03

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 17-09-15 23:03

Paard verkocht, dus dat is wel fijn. Hadden alleen geen aanbetaling bij zich en maken het over. Twijfel daar altijd zo over.. Bang dat ze t nooit doen. Maargoed, zelfde bank, staat het morgen er niet op dan gaat de afspraak van morgenavond gewoon door

**Geplaatst**: 18-09-15 08:37

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 18-09-15 08:37

Er schiet me nog een schrijnende situatie te binnen.

Via een advertentie kwam ik terecht bij een paard. Als ras stond er 'Bonte pinto', naja oke :')

Dus ik ging er heen, met mijn ouders (was redelijk jong, jaartje of 12/13). We kwamen terecht bij een grote stal, en er reed iemand al op het paard. Dat vond ik niet zo chill; ik wil zien hoe het paard zich in de wei of stal gedraagt, met het opzadelen en op deze manier kon het paard al flink moe zijn gemaakt.

Ik stelde me netjes voor aan de ruiter, die niet de eigenaar bleek te zijn, maar de trainer van de stal. Oke, waar zijn de eigenaren? In het hoekje stonden twee forse mensen, een man en een vrouw. Het paard (eerder een pony), was niet hoger dan 1,40, maar oke, misschien was het niet hun rijpaard! Ik praatte met hen over de reden van verkoop etc. Bleek dat die mensen sinds een jaar paardreden, maar ze vonden paardenpolo toch leuker, dus verkochten ze hun 3 (!!) reeds aangeschafte paarden, voor paarden die geschikt waren voor polo.

Ze wilden dan ook niet het paard voor mij voorrijden, dat moest de trainer doen. Maar het paard was eigenlijk nog maar net onder het zadel (in de advertentie stond dat het paard al twee jaar onder het zadel was, werd licht bereden). Toen ik wilde proefrijden, moest dat dan ook aan de longe. Oke.. prima. Ik stapte op, het was een fijn paard. De trainer begeleidde het paard aan de longe, maar op een gegeven moment ging hij praten met een ruiter die ook in de bak liep en liet per ongeluk de longe vallen. Longe kwam tussen de benen van het paard waar ik op zat, die flipte hem helemaal. Binnen 10 secondes lag ik er van af :')

Gelukkig durfde ik wel weer op te stappen, al zag ik het niet echt meer zitten. Toen ik de eigenaren ook vroeg over het ras en eventuele stamboom, zeiden ze dat het ras een 'bonte' was. De ouders waren hen niet bekend en ze hadden nog wel ergens een paspoortje liggen. Ze zeiden dat ik niet lang de tijd had, de hele dag hadden ze kijkers, in totaal 7, en na mij zou er een meisje van 8 komen proefrijden. Ben benieuwd of dat goed is gegaan..

**Geplaatst**: 18-09-15 10:47

Geplaatst: 18-09-15 10:47

Ellendige verhalen zeg. Jeetje. Toch kan iets wat (bijna) fout gaat ook echt per ongeluk zijn. Toen wij (dochter van toen 11, instructrice en ik) gingen kijken voor een pony kwamen we bij een onwijs toffe New Forest ruin van 5 terecht. De jongeman die de eigenaar was (nou ja, pa en ma zullen dat wel geweest zijn) en zijn moeder stelden hem netjes voor. Prima voor gereden, gesprongen, alles laten zien. Wat ik zag was een zeer correct opgevoede, netjes afgerichte, goed aan de hulpen zijnde pony. Wel groot, maar ja. Kind erop (fout van mij, ik had moeten zien wat voor zadel er op lag), met haar mini billen in een 18" close-contact springzadel. Stap en draf keurig. Mijn vlieggewichtje met haar zachte hand reed de pony erg netjes de baan rond. Aangalopperen ging ook uit het boekje. Totdat dochter wat achter de beweging kwam en ging duwen. Pony reageerde hoe hij het had geleerd (terecht) harder. En dan krijg je klemmen-harder-duwen-harder-klemmen.... afijn, je kent het. Oef, dat waren twee ronden met hartstilstand voor ons. Moeder/eigenaar tegen zoon: pak hem! Zoon: nee mam, dan vliegt dat meisje er gegarandeerd af. (Zoon dacht goed mee, top knul). Zoon hielp mijn dochter met instructies als "probeer de verlichte zit aan te nemen, stuur hem naar binnen" en tegen de pony "hoooooo jongen, draaaaaven, hoooooo maar" Je kent het wel. Afijn, dochter kreeg hem op de volte, beugels kwijt, was blijven zitten (lang leve de vele zit lessen). Wij allemaal bleek om de neus. Zegt haar instructrice "beugels weer aan? Ok, aandraven en lichtrijden". En tegen mij fluisteren "sorry Rien, maar anders durft ze nooit meer wat. Dit is een eerlijke pony, draf gaat heus wel goed". OK, nog wat gereden, rond gestapt en pony op stal gezet.
Niet gekocht, pony was gewoon nog ff een stap te veel voor dochter.
Ik heb nog wel contact gehad met die mensen. Zoonlief heeft er echt een paar rot dagen door gehad. Mailtje gestuurd dat hij gewoon zijn pony super fijn aan de hulpen had, en dat de pony deed wat mijn dochter vroeg: harder! Dus waar het "mis" gaat kan het ook netjes gaan.
Maar oh oh, wat een tof dier! Echt super. Als we m nu zouden tegen gekomen zijn, hadden we m meteen meegenomen.

**Geplaatst**: 18-09-15 13:08

Geplaatst: 18-09-15 13:08

rien10 schreef:
Ellendige verhalen zeg. Jeetje. Toch kan iets wat (bijna) fout gaat ook echt per ongeluk zijn. Toen wij (dochter van toen 11, instructrice en ik) gingen kijken voor een pony kwamen we bij een onwijs toffe New Forest ruin van 5 terecht. De jongeman die de eigenaar was (nou ja, pa en ma zullen dat wel geweest zijn) en zijn moeder stelden hem netjes voor. Prima voor gereden, gesprongen, alles laten zien. Wat ik zag was een zeer correct opgevoede, netjes afgerichte, goed aan de hulpen zijnde pony. Wel groot, maar ja. Kind erop (fout van mij, ik had moeten zien wat voor zadel er op lag), met haar mini billen in een 18" close-contact springzadel. Stap en draf keurig. Mijn vlieggewichtje met haar zachte hand reed de pony erg netjes de baan rond. Aangalopperen ging ook uit het boekje. Totdat dochter wat achter de beweging kwam en ging duwen. Pony reageerde hoe hij het had geleerd (terecht) harder. En dan krijg je klemmen-harder-duwen-harder-klemmen.... afijn, je kent het. Oef, dat waren twee ronden met hartstilstand voor ons. Moeder/eigenaar tegen zoon: pak hem! Zoon: nee mam, dan vliegt dat meisje er gegarandeerd af. (Zoon dacht goed mee, top knul). Zoon hielp mijn dochter met instructies als "probeer de verlichte zit aan te nemen, stuur hem naar binnen" en tegen de pony "hoooooo jongen, draaaaaven, hoooooo maar" Je kent het wel. Afijn, dochter kreeg hem op de volte, beugels kwijt, was blijven zitten (lang leve de vele zit lessen). Wij allemaal bleek om de neus. Zegt haar instructrice "beugels weer aan? Ok, aandraven en lichtrijden". En tegen mij fluisteren "sorry Rien, maar anders durft ze nooit meer wat. Dit is een eerlijke pony, draf gaat heus wel goed". OK, nog wat gereden, rond gestapt en pony op stal gezet.
Niet gekocht, pony was gewoon nog ff een stap te veel voor dochter.
Ik heb nog wel contact gehad met die mensen. Zoonlief heeft er echt een paar rot dagen door gehad. Mailtje gestuurd dat hij gewoon zijn pony super fijn aan de hulpen had, en dat de pony deed wat mijn dochter vroeg: harder! Dus waar het "mis" gaat kan het ook netjes gaan.
Maar oh oh, wat een tof dier! Echt super. Als we m nu zouden tegen gekomen zijn, hadden we m meteen meegenomen.

Jeetje wat naar voor die knul dat hij zich er zo rot over voelt. Kan gebeuren toch, het blijven dieren, miscommunicatie!

**Geplaatst**: 18-09-15 13:13

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 18-09-15 13:13

Ja, hij voelde zich schuldig. Heb hem uitgelegd in n mailtje dat hij trots moet zijn op zichzelf dat de pony zo fijn aan de hulpen stond en dat ik een inschattingsfout (zadel, galop niet aan de longeerlijn) had gemaakt.

**Geplaatst**: 18-09-15 14:52

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 18-09-15 14:52

ik vind het ook wel wat liefs hebben dat hij er zo mee begaan was .
foutje zit in een klein hoekje en kan altijd gebeuren .

wel fijn dat jezelf de kunde hebt te kunnen zien dat het niet de fout van de pony was.

**Geplaatst**: 18-09-15 15:39

Geplaatst: 18-09-15 15:39

Mijn dochter is er bij de tweede keer proefrijden wel naast gaan liggen.

Het was winter, er was alleen een buitenpiste en paard was 4,5 jaar oud. Dochter net 15. Eerste keer werd paard voorgereden door een jongen (later bleek dat eigenaresse er totaal niet meer mee kon rijden en al helemaal niet springen). Paard liep netjes, maakte een sprongetje en dochter ging er op. Paard had wel nogal haast. Galop was meer een rengalop, gelukkig was het een grote piste maar helemaal gerust was ik niet.

Thuis eens overlegd en ze wilde graag een tweede keer kijken en rijden en deze keer zelf eens een paar sprongen maken. Dus wij daar weer naartoe. Deze keer dochter er direct op, paard had weer behoorlijk haast maar ze durfde het wel aan om te springen. Paar sprongen gemaakt en toen reed ze op een hindernis aan waar net twee kindjes met pony's voor gingen staan. Dochter wilde daarom langs de hindernis maar paard dacht daar heel anders over. Kindjes met pony's waren net op tijd weg maar dochter had de sprong niet verwacht en vloog er behoorlijk hard af tegen de houten omheining. De plank was zelfs gebroken.

Eigenaresse keek zeer benauwd want die zag de koop al niet doorgaan maar terwijl dochter haar kleren afklopte zei ze "deze wil ik".

Paard is nu 7 en ze heeft er een EK eventing bij de junioren mee gereden met mooi resultaat en onlangs haar eerste 2* wedstrijd gestart dus het was toch wel een hele goede koop

**Geplaatst**: 18-09-15 16:01

Geplaatst: 18-09-15 16:01

cherell0 schreef:
ik vind het ook wel wat liefs hebben dat hij er zo mee begaan was .
foutje zit in een klein hoekje en kan altijd gebeuren .

wel fijn dat jezelf de kunde hebt te kunnen zien dat het niet de fout van de pony was.

Was ook niet t eerste dier wat ik ging kopen :-)

**Geplaatst**: 18-09-15 17:17

Geplaatst: 18-09-15 17:17

Percy schreef:
Mijn dochter is er bij de tweede keer proefrijden wel naast gaan liggen.

Het was winter, er was alleen een buitenpiste en paard was 4,5 jaar oud. Dochter net 15. Eerste keer werd paard voorgereden door een jongen (later bleek dat eigenaresse er totaal niet meer mee kon rijden en al helemaal niet springen). Paard liep netjes, maakte een sprongetje en dochter ging er op. Paard had wel nogal haast. Galop was meer een rengalop, gelukkig was het een grote piste maar helemaal gerust was ik niet.

Thuis eens overlegd en ze wilde graag een tweede keer kijken en rijden en deze keer zelf eens een paar sprongen maken. Dus wij daar weer naartoe. Deze keer dochter er direct op, paard had weer behoorlijk haast maar ze durfde het wel aan om te springen. Paar sprongen gemaakt en toen reed ze op een hindernis aan waar net twee kindjes met pony's voor gingen staan. Dochter wilde daarom langs de hindernis maar paard dacht daar heel anders over. Kindjes met pony's waren net op tijd weg maar dochter had de sprong niet verwacht en vloog er behoorlijk hard af tegen de houten omheining. De plank was zelfs gebroken.

Eigenaresse keek zeer benauwd want die zag de koop al niet doorgaan maar terwijl dochter haar kleren afklopte zei ze "deze wil ik".

Paard is nu 7 en ze heeft er een EK eventing bij de junioren mee gereden met mooi resultaat en onlangs haar eerste 2* wedstrijd gestart dus het was toch wel een hele goede koop

dat is dan wel weer een beetje grappig

rien10 schreef:
cherell0 schreef:
ik vind het ook wel wat liefs hebben dat hij er zo mee begaan was .
foutje zit in een klein hoekje en kan altijd gebeuren .

wel fijn dat jezelf de kunde hebt te kunnen zien dat het niet de fout van de pony was.

Was ook niet t eerste dier wat ik ging kopen

helaas maar niet iedereen ziet het zo

ik bedenk me door het eerste verhaal er nog 1.

mijn proefrit met kate (mijn shire welke vorig jaar is ingeslapen).
we hebben 2 uur heen gereden om te gaan kijken .
ze stond op stal (de rest in de wei).
opgezadeld en werd er zo opgezet (zadel was een stock welke een maatje te groot was, had nog nooit op een stock zadel gezeten.)

dochter van de eigenaar ging mee op een friesje en haar zus zou even mee lopen omdat ik toen wat bang/onzeker was (door eerdere ervaringen).

kate had haar eigen plannen :')

gouw dat rondje met die idioot dan kan ik weer naar de wei.
ze liep netjes mee naar een weiland verderop (met windmolens en het eind een snelweg).
durf je een galopje ? uhm nee nog niet , maar draf wil ik wel proberen en dan zie ik wel.

dus draaf aan ... mevrouw denkt in gallop zijn we sneller terug

.
kwam terug bij het begin van het land , dus toch gegalopeerd ?
uhm ja , maar dat was niet mijn idee.

(kreeg haar wel makkelijk terug overigens).

heb haar mee genomen (met veel twijfels) en 1 1,2jr. geweldige tijd met haar gehad , beste paard wat ik ooit heb gehad.
maar ook geleerd dat ik een paard eerst wil zien lopen voor ik erop ga .

**Geplaatst**: 18-09-15 18:01

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 18-09-15 18:01

Op zoek naar pony ga ik met instructrice ergens bezichtigen. Pony staat alleen op weitje,oudere man is erbij en gaat zadel en hoofdstel halen. Meteen dat pony het zadel ziet legt hij de oren al in de nek.Er was niemand beschikbaar om voor te rijden, dus ik besluit er dan meteen zelf maar op te gaan. Ik steek mijn voet in de beugel en voor ik verder kan gaan begint de pony al hevig te bokken. Ik val en blijf met mijn voet in de kleine maat beugel vastzitten. Pony blijft bokken maar wel op de plaats.Als die was gaan rennen was het slecht met me afgelopen.Eigenaar en instructrice staan aan de kant met open mond van verbazing toe te kijken! Tenslotte komt instructrice toch in beweging en pakt de pony vast,zodat ik mijn voet kan loswurmen. Die heb ik toen maar niet gekocht. 8)7

**Geplaatst**: 18-09-15 18:21

Re: De -ellendige- verkoopverhalen... Paarden advertenties

Geplaatst: 18-09-15 18:21

Oh bah, dat is echt eng!