Richtje schreef:ma_rie_tje schreef:Maar dan breng jij je paard naar de slager omdat het paard wat heeft.
Als jij bij een slachthuis aankomt met een (volgens jou) volkomen gezond paard, en als de slager vraagt wat het paard mankeerd en je zegt: NIKS ik heb geen zin meer in een paard/ ik heb geen geld meer voor een paard/ ik heb geen tijd meer voor een paard/ mn paard wordt te oud voor wedstrijden maar is verder nog prima in orde.
Dan zal een goede slager je aanraden om een ander baasje te zoeken.
Aanraden misschien.... maar het blijft jouw beslissing.
Deze merrie lijkt toch ook kerngezond?
En ja ook als ik haar daar op vreemd terrein een rondje had laten lopen, was ze rad geweest waarschijnlijk. Grote kans zelfs dat ze flink had lopen bokken, want zo was ze.
Toch hebben we haar laten slachten.... ze kon niet meer.
Maar als de slager het toch in z'n hoofd had gehaald om daar een discussie over aan te gaan..... Daar was ik op z'n zachtst gezegd niet blij mee geweest.
Hij heeft alleen gezegd "Jeetje wat zonde, ze ziet er nog zo goed uit"
En ja.... daar had hij zeker gelijk in!
Ik begrijp je punt, mijn ruin 15 jaar geleden zag er hetzelfde uit. Hoefkatrol kon echt niet meer, ik had een afspraak met de noodslachter en van te voren gezegd ik kom pas als het ook gebeurd.
Ik was er savonds om half acht en meneer zei doodleuk zet hem maar neer(wel super opgestrooid stalletje enzo leuke verkooptechniek) ik doe hem morgen vroeg wel als eerste.
Heel simpel of nu anders gaat hij mee naar huis.
Tja heel simpel mooi op het oog gezond paard, goed in het vlees, geschoren en onder de deken, tja op de markt brengt ij nog wat op.
Toen bedacht hij zich en toen kon het wel opeens naar een half uur preek.
Ik ben gebleven tot het einde, mijn beste vriendin heeft hem vastgehouden en ik heb me even afgewend, sorry mijn lieverd.
Maar nu heeft hij rust en weet ik zeker dat hij niet doorverkocht is.
De slager is nog steeds in bedrijf en voor zijn naam pb me maar even hij slacht in ieder geval in omgeveging hoorn.