Eef_Bam schreef:Ik ben benieuwd waar de fokkerij heen gaat nu alles duurder word. De "goede" paarden waar het hier over gaat zijn imo toch grotendeels hypermobiele bewegingswonders met flink sensibele karakters als ik even alles over 1 kam scheer. Ja dat zijn de dieren die het uiteindelijk halen in de topsport. En veel opleveren. Maar nou net niet waar de meeste amateurs zo mee wegrijden en plezier van hebben. Om over blessuregevoeligheid nog maar niet te spreken.
Ik denk niet dat ik ooit nog een sportpaard koop, ook al was ik altijd een fanatieke amateur. Voor mij persoonlijk zijn de sportpaarden de laatste jaren echt geen succes, zoveel ellende en blessures mee gehad. Heb nu een grappige mengelmoes gefokt, oorspronkelijk met het idee verkoop. Maar ze is zo stevig, degelijk en bomproof vergeleken met de meeste andere warmbloeden. Ook nog nooit zulke gezonde stevige hoeven gezien. Ik verwacht van deze gewoon een stuk minder dierenartsrekeningen en een stuk meer plezier.
Ik ben ook niet zo fan van die hypermobiele beesten met stekkebeentjes en die de lucht in springen vanaf er een blaadje omdraait of die ze nauwelijks onder controle kunnen houden op wedstrijd. Ik zou het wel goed vinden dat er gewoon meer nagedacht wordt over welke eigenschappen je wil doorfokken ipv gewoon: een veulentje lijkt me leuk, en ik heb toevallig een merrie, en Jan met de pet heeft een hengst die voor 50 euro kan dekken
ik ben absoluut voor het herbekijken van hoe er nu gefokt wordt en weer meer degelijke en harde paarden. En met degelijk bedoel ik dan niet die flapperende sportpaarden maar gewoon een paard die tegen een stootje kan. Zo eentje hebben wij er nog staan. Grand prix potentie? Absoluut niet. Maar paardlief heeft op zijn 27 jaar evenveel gekost aan dierenarts als sommige paarden in een jaar. Enkel enting en ontworming. 1 keer een wondje van op de wei, 1 keer ziek geweest en 1 keer kreupel. Daar hebben we enorm veel geluk mee gehad en daar let ik ook op bij het kopen van een paard. Meer dan op bloedlijnen etc.