Ik heb ooit een keer (heeeeel vroegaaah) een paard een kauwgumpje gegeven... Ik nam er toen zelf een, en dat paard keek zo naar waar ik mee bezig was, dat ik dacht dat hij er ook een wilde (hoezo naief ). Heb het paard dus een kauwgumpje gegeven, later bedacht ik me dat dat misschien wel niet zo slim was dus ben daarna nog vaak langs het paard gefietst om te kijken of hij nog leefde haha! Nu, jaaaren later, leeft het paard nog steeds
Gypsy
Soort van gewaardeerd verhalenverteller
Berichten: 20062
Geregistreerd: 09-08-07
Woonplaats: The world is my playground.
Geplaatst: 19-11-11 12:16
Ik bedenk nog wat...
Toen ik een jaar of 13 was denk ik? Mocht ik in de zomer twee weken met familie naar hun paard, dit omdat ze toen zelfs even niet zo gek veel tijd hadden om te rijden, maar vooral om mij een plezier te doen.
Nou ik voelde me heeeeeeeel wat. Stond ik zomaar een privépaard te poetsen, duur (in mijn ogen) kieffer zadel erop leggen, oja ik mocht met een pessoa bit en martingaal rijden. Mocht ik helemaal zelf bepalen hoe lang ik wou galoperen enzo. Bovendien kende niemand me hier, dus kon ik lekker neerbuigend doen naar de manegemeiden. (In mijn gedachten, ik durfde het niet echt, hoogstens arrogant kijken als die familie niet keek. )
Oja toen dat paard 2 jaar later mijn verzorgpaard voor vast werd... Leek het mij en 2 andere meiden handig om onze paarden samen los in de bak te zetten, terwijl ze elkaar niet kenden. Ikke blij dat ik 't meest dominante paard had, paard van vriendin heeft schop gekregen en daar was de eigenaar niet blij mee.
Die vriendin hebben we later verlinkt aan de eigenaar. We vonden dat ze de pony niet goed verzorgde. Ze is de laan uitgestuurd. (Ze was dan ook echt mega onaardig. )
Ik moet zeggen dat een stukje uit de startpost heel herkenbaar is. Al was ik in dit geval degene waar tegen gelogen werd. Ik ontmoette in mijn penny tijd eens een keer een meisje die vertelde dat de Shetlander die achter het huis van mijn oma stond van haar was, omdat ze er zelf te groot voor was vond ze het een goed idee dat ik er op mocht rijden. Ik vond het helemaal geweldig en het meisje leek zo aardig... Dit ging een paar dagen goed tot de werkelijke eigenaar er bij kwam. Ze was echt helemaal over de rooie en vroeg mij hoe ik het in mijn hoofd haalde om op HAAR pony te stappen. Ik was mij van geen kwaad bewust en legde de situatie uit. De eigenaar begreep het en vond het uiteindelijk niet erg dat ik er op reed, omdat ik wel erg lief ( ) voor de pony was. Het meisje in kwestie bleek de pony eerder te hebben geslagen met een buis en er was blijkbaar zelfs al aangifte van gedaan(geen idee hoe dit is afgelopen, was wel zo geschrokken van alles dat er afspeelde dat ik niet meer op die pony heb gereden ).
Tsja, hoe je met een naïef karakter toch in bepaalde situaties terecht kan komen .
ik ga vanaf zaterdag 3 weken heel penny zijn en ga hengsten rijden en mag een zwarte hengst temmen
cashlee
Berichten: 472
Geregistreerd: 09-02-11
Woonplaats: Wijchen
Geplaatst: 25-11-11 15:39
Mijn nichtje is ook een echte penny! Ze mag Charlie 1 dag in de week verzorgen op voorwaarde dat ze dan ook zijn stal uitmest. Ik zie en hoor dus dat ze wel lekker met m gaat wandelen en poetst. Maar mesten? Ho maar, haha. Ze gooit er alleen wat nieuw vlas overheen en denkt volgens mij dat ikdan dus denk dat zij wel gemest heeft. Best slim van dr! En ze schrijft eigenlijk ook altijd op dat ze met Charlie is gaan wandelen. Dit betekend uit zijn stal halen en een rondje door de bak een lopen. Haha!
Ik mis mijn pennytijd wel hoor! Lekker klimmen op de strobalen terwijl dat niet mocht. De veulens die helemaal acher op het terrein stonden stiekem uit hun stal halen en poetsen. Och ik kan nog zo veel bedenken! Heb er soms toch wel een beetje heimwee naar.. Zo onbezonnen en nergens het gevaar van in zien!
xirisx123
Berichten: 89
Geregistreerd: 21-02-11
Woonplaats: Fryslan
Geplaatst: 25-11-11 16:16
daar heb ik ook nog wel een goed verhaal van, Er stonden bij ons een groepje paarden, stuk of 30, flinke kudde, Die hebben ong een jaar daar in de weide gestaan, ben er met mijn pennyvriendinnetjes heengegaan en gepoetst, na een tijdje stiekem erop rijden enzo, heel jaar door, het was best gevaarlijk hoor, af en toe een kwade eigenaar achter ons aan, of die 'enge'(nieuwschierige) ijslander op ons af rennen, haha die noemden we altijd koning augustus, want die was zooooo gemeeeen!
Ik heb het hele topic doorgelezen. (Hoe bedoel je, tijd teveel... ) Staan leuke verhalen tussen, maar ook verhalen waarvan ik denk: wow, dat je dat durfde! Maar ja, als penny meisje kun je natuurlijk de hele wereld aan!
Adamootje
Berichten: 6424
Geregistreerd: 10-11-10
Woonplaats: Ik woon vlakbij de stad waar dit jaar de Sinterklaasintocht plaatsvond! ;)
Geplaatst: 28-11-11 18:18
Ik had vroeger (ik was 10) trouwens ook een verzorgpony (shetlander) die ik niet zomaar los mocht laten van de boer. Maar ze was zo lekker aan het grazen en ik wilde een beetje luieren en het was toch in een groot weiland, dus wat maakte het uit. Toen ik na een tijd opkeek was de pony verdwenen??? Wat bleek: Het hek stond open en de pony was richting een ander weiland gevlucht. Ook dit hek stond open dus de pony rende richting de woonwijk. Ik heb er als een gek achteraan gerend. Ik zag haar niet meer en opeens hoorde ik een jongen schreeuwen: "AHhhhRG! een dolle pony!" Ze was dus het terrein van de bibliotheek op gerend. Gelukkig stond het hek aan de andere kant dicht dus ik kon haar zo weer pakken.
Ik had hiernaast nog een grote zwarte shetlander als verzorgpony. Ik dacht dat dit de pony van de boer was en van hem mocht ik de pony ook verzorgen en rijden. Op een dag ging ik met mijn vriendin een buitenrit maken en toen deed een vrouw het raampje open en zei: "Dat is mijn pony, ga er van af!" Oh wat was ik geschrokken zeg! Op dat moment kon ik alleen maar huilen van schrik. Later hebben ze de pony weggehaald omdat dit al de zoveelste keer was dat er een vreemde op hun pony reed en de pony bleek dus al met pensioen te zijn...
Ik was een brave penny haha, manege penny en later verzorgshetlander penny.
Wel heb ik ook ooit geloofd dat twee meiden eigenaar waren van een kudde shets. Ik mocht er een uitkiezen van ze om te poetsen en ben dit gaan doen. Zij gingen bij enkele shets de manen en staart knippen.
Paar dagen later stond foto in plaatselijke krant van die ponys dat er manen en staarten waren geknipt.
getuige werden verzocht zich te melden.... Het waren die ponys die ik heb staan poetsen toen, die meiden waren helemaal geen eigenaar.
Heb een dag getwijfeld en het knaagde aan me, ben ermee naar mn ouders gegaan en toen moest ik aangifte van ze doen. Ik wist waar ze woonde want was bij een van die meisjes thuis geweest erna. Ze zijn erna aangehouden door de politie.
Heb ze erna nooit meer gezien, voelde als verlinken maar ik vond het zo erg voor de echte eigenaar
xSimonee
Berichten: 802
Geregistreerd: 28-03-10
Geplaatst: 03-12-11 13:36
Hmm, dan moet ik mijn daden hier ook maar neerzetten.
Samen met een vriendinnetje had ik een verzorgpaard, vonden we. Het was een Belgisch Trekpaard van een jaar of 3/4 en wij waren 9/10 denk ik. Heel lang daar gepoetst enzo, en de boer waar dat paard stond vond alles best. Hebben we toeterend en alles door dat weiland gelopen tot de eigenaar heel boos naar ons toe kwam dat we echt niet in de wei mochten. Wij gingen vrolijk door, tot het beest een keer bokkend en rennend achter ons aan kwam We zijn half de sloot in geflikkerd omdat we zo bang waren! Nooit meer in mijn hoofd gehaald de wei in te gaan, wel vaak genoeg daar geweest om te aaien enzo.
En toen een half jaartje later een stukje verderop een Shetlandertje gaan verzorgen, samen met die vriendin. Mocht van de eigenaar, maar alleen de Shet en niet de C pony en het paard, en we moesten in de wei blijven. Wij vonden eigenlijk wel dat die Shet braaf genoeg was om uit de wei te gaan. Tot in de treuren mee gewandelt, eigenaar heeft er niks van gemerkt. Ook heeft mijn vriendin een keer die C pony gepakt, waar ik al niet zo blij mee was, en toen heeft zij hem losgelaten in een ander stuk wei waar ik met die Shet bezig was. Ik die Shet aan haar gegeven en zelf de C pony maar gevangen. Ze heeft hem nooit meer vastgehouden Uiteindelijk daar weggestuurd omdat we op het ijs (was alleen ijs, geen water onder oid) voor de wei aan het spelen waren.
En nu heb ik een superlieve verzorghaflinger waar ik heel blij mee ben en niet zon pennyacties meer mee uithaal
het enige wat ik me kan herrineren is dat we altijd paardje speelde, (incl. complete hoefslag gegraven in het gras )
en dat ik op een gegeven moment niet meer normaal kon lopen, ik gallopeerde voort door winkels en centra
craiester
Berichten: 617
Geregistreerd: 16-12-07
Woonplaats: limburg
Geplaatst: 05-12-11 01:38
bijna geen penny-acties bij mij. alleen zelf paardje spelen hele parcours springen (nu nog als iets voor mij staat wat niet al te hoog is ) en kan zelfs nu (ben 19 jaar ) niet op een normale manier joggen (is altijd zo'n galop achtig pasje) en verlichte zit op de fiets komt mij heel bekend voor ja ook rijden zonder materiaal op de shetlander maar is mijn eigen beestje dus. en elke paard hier in de buurt krijgt een naam van mij haha
AlexandraM
Berichten: 4677
Geregistreerd: 08-11-05
Geplaatst: 05-12-11 03:18
eigenlijk ben ik nooit zoon standaart penny geweest...Ik was sowieso niet van het vlechten/strikjes etc. De speciale band die ik met een pony als kind had was geen penny maar werkelijkheid... heb nooit zitten opscheppen over dingen, zelfs niet over dingen die ik vaker te horen kreeg van de mensen die me les gaven op de manege (daar wisselde t wel eens in wie nu dat uur tijd had dus kreeg zoon 3 tal lesgevers ofzo 2 ken ik nog bij naam, de ander was de eigenaar maar naam van vergeten)
De enige echte droom die ik had was een witte en zwarte fries (wist ik veel dat die witte een PRE was ) Had dus ook geen praatjes over het temme van een zwarte arabier etc. Mn vriendin had wel een arabier, ofja haar opa en daar ging ik wel eens heen. een witte merrie dan wel ofja wit ha ze is ondertussen goed wit, toen was ze nog erg jong dus
Het enige dat ik met haar (was mn buurmeisje) ooit gedaan heb was het paard dat ik elke dag ging aaien eens IN de wei geaaid, verder niks raars gedaan, eigenaren kwamen toen ook een keer, in eerste instantie niet zo happy maar toen ze even met ons gepraat hadden vonden ze t wel prima. Nooit verkeerd met andermans (ook mn eigen) spullen omgegaan, als iets perongelijk kapot ging wat gelukkig nooit gebeurt is had ik t netjes gezegt.
Wel idd paardje spelen, wij deden het btw altijd met een groepje op het schoolplein zonder atribute haha.. maar goed deed ook hondje/tijgertje/poesje spelen.. eigenlijk speelde ik zo veel na, zelfs de leeuwenkoning nadat we hem in de bios hadden gezien. paar jaar later kwam het muziekgroepje 7seven ofzoiets, met wat jongens en meiden, kregen ook een serie, ook dat heb ik na gespeelt:P dus reken t niet echt bij de penny dat paardje spelen.
Dus nee, buiten die keer dat we de wei zonder toestemming zijn ingegaan was ik altijd braaf
Tsja ik vind die penny's met praatjes het vervelendst, als ze dromen over zwarte arabieren is tot daar aan toe maar anderen wijsmaken dat ze die hebben en getemd hebben vind ik dan gewoon een gebrek aan opvoeding je hoort niet te liegen maar dat is dus niet tegen jou hoor Alexandra maar daar moest ik even aan denken toen ik jouw stukje las
Sanco
Berichten: 1574
Geregistreerd: 27-02-06
Woonplaats: Noordwijk
Geplaatst: 05-12-11 22:27
Ag als kind ben je jong dan gaat het wel eens fout hahah
Wij als 10 jarige meides (ik zat in groep 7 toen) drie shetjes verzorgen in een weiland... geen verstand van paarden, geen spullen enzo, maar wel heel gezellig altijd. We mochten daar ook wel komen van de man die ze altijd brood kwam brengen (en die kende de eigenaar weer, maar die kwam 1 x per maand even kijken ofzo). Hadden we op een dag het schuilstalletje waar ze amper instonden uitgemest, het was echt heel vies, van dat aangekoekte zaagsel dat er al jaren ligt... we hadden geen kruiwagen en mestvork dus met een schep en kratjes aan het werk gegaan. Kratjes in de hoek van het weiland geleegd als zijnde 'mesthoop' . Het was goedbedoeld en we waren er uren later ook echt trots op! Totdat die meneer langs kwam, want nee dat was absoluut niet te bedoeling en dat kon echt niet... heeft ie alles weer teruggegooid in de stal dat was op dat moment heel banketstaaf voor allebei haha
En later toen ik Shelly verzorgde kwam er op een gegeven moment ook een meisje vragen of ze mocht verzorgen, wij durfden niet echt nee te zeggen (t baasje van Shelly, destijds 7 jaar ofzo, en ik) dus we zeiden van 'ja je mag best uitmesten enzo'. Dat kind heeft ons toen nog een keer opgesloten in de voerkist, wij waren daarin geklommen om ons voor haar te verstoppen (heel flauw) en toen had ze die kist gebaricadeerd en was ze weggegaan Uiteindelijk heeft de eigenaresse (moeder) het meisje maar weggestuurd omdat ze de stal van Ibibio stond uit te mesten terwijl hij daar nog binnen stond... en hij was niet het meest betrouwbare paard op dat moment ='D
En de ruzies zijn ook heel herkenbaar... we waren vaak langer bezig met uitvechten wie welk klusje moest doen (vegen, mesten, borstelen) dan dat we bezig waren met de klusjes
Ag... dan ben je gewoon jong denk ik
MoBi90
Berichten: 154
Geregistreerd: 14-11-09
Geplaatst: 05-12-11 23:02
Op de basisschool had een vriendin van mij een eigen pony gekregen, natuurlijk ging ik daar heel vaak mee naar toe, ik had er zeer veel verstand van he.. Op een dag was het zover, ik mocht erop rijden! Ik helemaal excited natuurlijk (onze moeders waren er overigens wel bij) Ik met pony aan het rijden in een wei die bomvol stond met onkruid en struiken. Of ik niet wilde galoperen, maar natuuuuuuuurlijk dus na heel veel rondjes uitgestrekte draf (ik kreeg haar niet in galop.. ) eindelijk in galop! en HARD! ik kon haar niet houden maar gaf dat niet toe, dus maar net gedaan alsof dat zo hoorde en dapper doorgaan. Uiteindelijk sprong ze over een struik heen en had ik er genoeg van, mijn god wat had ik schrik! Na heel stoer te hebben gezegd: zo, springen kan ze duidelijk ook! was dat de laatste keer op die pony voor mij.. hihihi
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt iets misdadigs heb gedaan.. heb altijd op een ponyclub gereden, daarna kreeg ik verzorgpony's (wat goed geregeld was met mn ouders) en daarna mn eigen paard. Moet wel zeggen dat als ik ooit iemand, maakt niet uit wie, in mn wei zie en zie dat ze aan mn paard zitten die niet jarig zijn.. Heb t 1 keer gehad, we hadden hier thuis de bel niet gehoord dus dachten die meisjes dat er niemand thuis was en ze wel konden gaan poetsen. Ben nog nooit zo boos geworden, heb niet gescholden maar die meisjes stonden op den duur toch te huilen heb gezegd dat ze op moesten donderen en ik ze nooit meer wilde zien
Haha moet wel enorm lachen inderdaad hoeveel dingen er voorbij komen wat iedereen in de penny tijd heeft uitgespookt .
Ik ben eens heel hard gaan na denken maar wij hadden vroeger een weiland achter ons huis waar twee paarden in stonden zomers. Die bracht ik altijd vers water (in plaats van de sloot) en een appeltje of wortel, ging vaak gras plukken zodra het land te kaal werd. Maar eigenlijks moet ik bekennen dat het niet heel erg was maar op een gegeven moment waren er steeds meisjes in het weiland. Die de paarden gingen borstelen en aaien en opjagen, waarvan ik zeker wist dat het niet de eigenaren waren. Ben ik boos op ze toegestapt en gezegd dat ze niet bij MIJN paarden in de buurt mochten komen Van schrik zijn ze weg gerend en heb ze niet meer gezien daarna, maar ik vond dus dat het MIJN paarden waren.
Ik stapte nooit zomaar in een weiland van iemand anders tenzij het noodzakelijk was. Weet nog wel een keer dat de deken van een enorm paard echt scheef hing en half kapot was. Ik ben in het weiland gestapt om te kijken of ik iets aan de deken kon doen. De eigenaar ariveerde net en was eerst boos maar toen ze eenmaal door had waarom ik daar stond vond ze het erg lief van zo'n klein ukke pukkie. Maar me verteld dat ik als zo'n kleintje met een groot paard altijd goed moest oppassen en beter dan een volwassen persoon in kon schakelen.
Silenna
Berichten: 3025
Geregistreerd: 20-09-11
Geplaatst: 15-12-11 21:47
Ik weet nog een hele goeie pennyactie van mezelf!
Ooit heb ik de staart van een shetlander zo'n beetje compleet afgeknipt. (hoor jullie denken: 'mijn god, vandaal, wat is daar nou goed aan?!') MAAR dat beestje stond nog met één andere shetlander in het weiland voor het huis van mn opa & oma. Een zwarte en een witte, en de witte was blind. De 'wei' was één grote blubberzooi, geen sprietje gras te vinden.. de 2 shetlanders stonden bijna letterlijk t/m hun spronggewricht in de modder! Behalve dat was de 'wei' ook omheind met.. prikkeldraad. Waar dus die staart van die arme shetlander helemaal in vast zat. Ik ben direct de wei ingerend, en al is het een aantal jaar geleden, ik weet nog precies hoe dat arme diertje erbij stond.. Compleet in paniek! Hij had zó hard aan zn staart getrokken om los te komen dat het helemaal bloedde. Hij zat zó vast dat ik vond dat ik echt niks anders kon doen, en heb dus een schaar gehaald en de staart eraf geknipt.. Die pony was helemaal in shock en stond te trillen op zn benen, echt zo enorm zielig!
Samen met mn opa ben ik met de staart (waar een stuk prikkeldraad nota bene inhing die er never nooit meer uit ging) naar de eigenaren gegaan om verhaal te doen. Wat waren ze kwaad. Hoe ik het in mn hoofd haalde om aan hun pony's te komen! Ook hadden ze geen schuilstal, een bak met 'water' vol met kroos, modder en algen, nérgens gras, en óveral blubber tot kniehoogte.
Ik heb (jaja, dametje van 9 jaar) de dierenbescherming gebeld. Een paar weken later stonden ze in een wei met schrikdraad, een compleet nieuwe grasmat, een ontzettend mooie schuilstal en schoon drinkwater. Stiekem nog steeds toch wel een beetje trots op mezelf, dat kleine pukkie die de dierenbescherming belde!
shetties
Berichten: 4073
Geregistreerd: 04-02-09
Woonplaats: 't Gooi
Geplaatst: 15-12-11 22:33
TessaVB schreef:
Ja ik was erg. Ik heb een hele boel gedaan. Kwam dit filmpje net tegen, ik was 15.
"Ooh daar komt de leider, oh wat gaat hij hard, oh wat gaat hij hard, jongens hij is er bij... oh hij staat stil "