Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-03-16 23:38

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 20-03-16 23:38

Ja waarom was dat eigenlijk?

**Geplaatst**: 21-03-16 00:40

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 00:40

Deels omdat je dan kon oefenen met twee teugels rijden, maar het werd ook nog wel eens gedaan omdat je dan als ruiter meer grip hebt (dat zie je om die reden ook nog wel bij politiepaarden/prinsjesdagparades).
Maar dubbele teugels aan een trens is inderdaad ook nog zo'n mooi ouderwets beeld!

**Geplaatst**: 21-03-16 07:47

Geplaatst: 21-03-16 07:47

Cadet laarzen, die zie je nergens meer. Ik was er ook heel trots op, echte rijlaarzen! Tot ik er dus achter kwam dat je ook rubber laarzen met voering had, die ik veel mooier vond. Maar ja, die waren ook een heel stuk duurder natuurlijk. Toen ik als 14 jarig meisje mijn eerste verzorgpony ging rijden ben ik overgestapt op een paar oude bergschoenen met chaps (van die met franje er aan

). Stuk warmer in de winter.

**Geplaatst**: 21-03-16 08:01

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 08:01

Helemaal in het begin reed ik nog wel eens met tweedehands spullen. Die kon je vinden op het prikbord van de lokale supermarkt. En dan opbellen, op de fiets erheen en intens balen als het niet paste. Er was geen internet en dus ook geen Marktplaats....

En ik weet nog dat een vriendin zo'n eerste Wintec kreeg.... Wat vond ik dat een stoer zadel!

**Geplaatst**: 21-03-16 08:15

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 08:15

Een van de weinige paardenfoto's die ik van mezelf heb van vroeger

Mijn vader maakte volgens mij nooit foto's tijdens de les, en ze kwamen zo wie zo niet naar wedstrijden

Als ik nu kijk hoeveel foto's ik van mijn kinderen te paard heb

even overcompenseren. hetzelfde met spullen en kleding hahahaha
Afbeelding

**Geplaatst**: 21-03-16 08:39

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 08:39

Inderdaad, heel veel ouders die zowiezo niet kwamen! Omdat ze niets met paarden hadden. In ieder geval op maneges. Ik denk dat dat bij actieve ponyclub ouders anders was. Was ik ook best wel eens jaloers op!
Onze kinderen hebben geluk dat wij al paardenmeisjes waren

**Geplaatst**: 21-03-16 09:14

Geplaatst: 21-03-16 09:14

Mijn moeder kwam wel regelmatig kijken hoor.
Maar ook voor de gezelligheid met andere moeders denk ik

.
Echt met de paarden helpen deed ze niet maar wel altijd dingen aangeven zoals vergeten zweep voor de proefjes

Mijn vader heeft er niet zoveel mee, altijd als hij kwam kijken vloog er weer iemand af die met de ambu moest worden opgehaald.
Nu komt hij af en toe nog wel op stal helpen met een klusje..iets ophangen ofzo en vorig jaar zijn we een middagje bezig geweest met de slowfeeder.

**Geplaatst**: 21-03-16 09:17

Geplaatst: 21-03-16 09:17

Dat inderdaad! Mijn ouders gingen echt nooit mee, en weet nog een keer dat mijn oma het wel wilde zien (die woonde 120 km verderop). Dus mijn ouders ook mee: Ik als pennymeisje door de bak heen crossen, zonder zadel, achterste voren: mijn moeder vond het doodeng! Die wist gelijk weer waarom ze nooit mee ging geloof ik..

Maar ook met wedstrijden: dan sprak je met je vriendinnen/lesgenoten af, en had je gewoon een gezellige dag. Bij hun kwamen de ouders wel geloof ik, want het was echt niet alleen kinderen. Maar toen ik eerste werd viel het me toch op dat mijn ouders er niet waren..

**Geplaatst**: 21-03-16 09:22

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 09:22

Het leuke was ik was 10 of zo en mocht een nieuw hoofdstel voor mijn pony. Dit was 1993.

Maar het hoofdstel dat ik mooi vond had een frontriem met (simpele eenvoudige rij) steentjes.

Wij hebben die man in de winkel de frontriem laten vervangen door een simpele zwarte.

Een kind van 10 nu wil niks liever dan steentjes.

(rij nu nog niet met steentjes trouwens)

**Geplaatst**: 21-03-16 09:32

Geplaatst: 21-03-16 09:32

Mijn ouders kwamen nooit, maar ik reed alleen op manège. Nu rij ik sinds een paar jaar af en toe wedstrijd met eigen paard. In de 4 jaar dat ik samen ben met mijn vriend, is hij 4x mee geweest. Ik sta er dus zowat altijd alleen voor: vervoer, klaarmaken, alles ter plekke, nazorg... En ik vind dat eigenlijk vreselijk. Zo reed ik afgelopen weekend een 2e en 3e plek. Loop je in stilte naar voor om je prijs te halen waar anderen een applausje krijgen van familie/vrienden.

Om die reden ben ik nu bij een club gegaan. Hoop dat de zomerwedstrijden met hen wat meer ambiance meebrengen

**Geplaatst**: 21-03-16 09:39

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 09:39

Mijn ouders kwamen ook nooit. De manege was op misschien 800meter van thuis. Bij een dressuurwedstrijd wist je de juiste starttijd al vanaf de donderdag. Toch, als ik na de wedstrijd met de fiets thuis kwam en ik vroeg waarom ze niet was komen kijken, kreeg ik als antwoord : ik was bezig met de strijk, ik heb wel wat anders te doen.
Ik was daar altijd zo door teleurgesteld.
Jaren later, hebben ze tijdens een gesprek gezegd dat ze niet hadden gedacht dat ik ook echt kon paardrijden.
Tja... Ouders..

**Geplaatst**: 21-03-16 09:42

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 09:42

Bekend verhaal, mijn vader kwam ook nooit kijken want die vond de voetbalwedstrijden van mijn broer belangrijker, die iedere zaterdag waren dan ik die 1/2x per jaar eens een proefje reed.

**Geplaatst**: 21-03-16 09:45

Geplaatst: 21-03-16 09:45

Mijn moeder kwam ook nooit kijken omdat mijn vader dan ook aanwezig was en ze haten elkaar. Maar ik denk dat mijn moeder het ook niet erg vond. Ze is bang voor paarden en ze is mijn eigen paard pas komen bekijken toen ik haar daar na ruim 6 jaar nadrukkelijk om vroeg. Maar hij was natuurlijk te eng om te aaien

**Geplaatst**: 21-03-16 09:46

Geplaatst: 21-03-16 09:46

Mijn moeder ging in het begin altijd mee, samen met mijn broertje. Moest namelijk een hele drukke weg over steken om naar de manege te gaan. En ik was pas 7 toen ik met pony rijlessen begon. Vanaf mijn 11e mocht ik vanaf de drukke weg zelf verder fietsen, dan hielp mijn moeder nog even met oversteken en ging ik het laatste stukje zelf.

Met mijn verzorgpony ging ik gewoon alleen op pad als 14/15 jarige. Zonder mobieltje, die had je toen nog niet. Maar wel rustig een rit van 3 uur in het bos maken zonder een levende ziel tegen te komen. Heb nu zelf een dochter van 6, maar kan me toch niet voorstellen dat ik die over wat jaartjes zo alleen door het bos laat rijden

**Geplaatst**: 21-03-16 10:05

Geplaatst: 21-03-16 10:05

Nimby schreef:
Inderdaad, heel veel ouders die zowiezo niet kwamen! Omdat ze niets met paarden hadden. In ieder geval op maneges. Ik denk dat dat bij actieve ponyclub ouders anders was. Was ik ook best wel eens jaloers op!
Onze kinderen hebben geluk dat wij al paardenmeisjes waren

Klopt helemaal. Ik rijdt nu zelf ook weer dus het is een gedeelde hobby.
Mijn vader ging altijd mee, maar vertrok snel naar de kantine om wat te drinken en te roken :evaw:

Mijn moeder vond die hele paardenhobby maar niks en wilde liever dat ik op ballet ging en piano ging spelen _O-

Daarbij was ze slecht ter been en was de kantine boven en kon ze die trap lastig op.
Bij een wedstrijd zette mijn ouders mij af en mocht ik het zelf verder uitzoeken.
Ach ik was al blij dat ik 1x per week mocht rijden, want het was al duur genoeg.
Mijn man heeft ook niks met paarden. Hij moppert wel eens dat we er zo vaak zijn en dat het zo veel geld kost maar gunt het ons wel. En hij is zo sportief dat hij met pasen voor 1x meerijd op een familiewedstrijd samen met onze zoon (ik rijdt met mijn dochter samen)

En als het moet gaat hij wel mee, of hijfiets mee als onze dochter met haar pony naar buiten gaat, of hij doet klusjes op stal. Maar hij gaat eigenlijk nooit mee naar wedstrijden ofzo.

**Geplaatst**: 21-03-16 10:38

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 10:38

Fijn dat hij het jullie wel gunt! Dat zie je ook wel eens anders.
Mijn moeder had wel gehoord dat het goed was voor de ontwikkeling van kinderen om te leren paardrijden. Daarom steunden mijn ouders het wel. Maar ik ging inderdaad ook in m'n eentje op de fiets naar wedstrijd

Was altijd de hele dag gezellig met vriendinnen. En van ouders die meer paardenmensen waren en wel kwamen (vaak reed de moeder dan ook of hadden ze een eigen paard) heb ik altijd steun gehad. Dus toch erg leuke tijd.

**Geplaatst**: 21-03-16 10:46

Geplaatst: 21-03-16 10:46

Toen we kleiner waren gingen ze om beurten met de fiets mee naar les ivm veiligheid ook. Later niet meer. Wedstrijden soms wel soms niet mee. Of ze kwamen tussendoor even kijken hoe het ging. Voor de gezelligheid en support. Onderlinge wedstrijden kwamen ze wel altijd.

Mijn allereerste is zelfs gefilmd door mijn vader. Ik was toen 7. Ogotogot wat een nivo :')

was best erg mijn moeder schreef maar wist niet dat ze de beginners moest schrijven. En jurylid wist niet dat zij onze moeder was. En dat gaf wat strubbelingen. Mijn zus en ik hadden 122 punten, een meisje met ouders met veel geld en bekende naam moest na ons en die had van de jury moeten winnen.

want ja zij was er een van .... Alleen wist hij niet meer hoeveel punten wij voor verzorging hadden en hij zat er dus een halve punt naast. Zij had er 121,5 en werd derde, ik eerste omdat ik de jongste was. Vraag me alleen af waar de beste man met zijn ogen heeft gezeten. Als ik mezelf had moeten jureren zou ik misschien op 100 punten zijn uitgekomen of zo. :')

ok wel alles netjes op de letters en de overgangen redelijk ok. Maar stelling, houding van pony en mijzelf. Om te janken zo erg.

**Geplaatst**: 21-03-16 11:16

Geplaatst: 21-03-16 11:16

Daar is dan mijn poetskoffertje!
Onder de stickers en het stof en paardenharen

**Geplaatst**: 21-03-16 11:21

Geplaatst: 21-03-16 11:21

Die ijzeren kam! Pure nostalgie.

**Geplaatst**: 21-03-16 11:26

Geplaatst: 21-03-16 11:26

Wat is ie leeg.

en luxe. Ik had een simpele emmer vroeger en voor wedstrijden een minigereedschaps koffertje van plastic. Maar wel dezelfde groene borstel.

**Geplaatst**: 21-03-16 11:26

Geplaatst: 21-03-16 11:26

Mijn moeder ging altijd mee, maar die had vroeger ook paardgereden. Ze hielp me ook altijd, met pony's vangen, borstelen, op en afzadelen, enz. En door mij is ze weer gaan rijden, haha. Mijn vader kwam wel altijd mee als ik een "wedstrijd" had of als we op strandrit mochten, maar nooit naar de les want dan zat hij op het werk.

Tja ... een eigen pony was gewoon een luxe die ik pas kreeg toen ik hem zelf kocht (ik was toen 28 geloof ik) en helaas heeft mijn moeder nooit een eigen paard gekocht.
Ik weet wel dat veel mensen hier het heel vreemd vonden dat ik a) een pony kocht i.p.v een echt paard en b) dat ik al zo "oud" was voordat ik mijn eerste kon kopen.

Edit: Mooie poetskoffer, haha! Ik had een simpel plastic tasje. -O-

**Geplaatst**: 21-03-16 11:34

Geplaatst: 21-03-16 11:34

Ha Mischa, dat is nog eens nostalgie! Ik had niet zo'n koffer (mijn borstels zaten in een jute zak met een paard er op geborduurd) maar die grote stickers met een paardenhoofd er op weet ik nog goed. Ik had er eentje van een shet, uiteraard met lage neusriem, en natuurlijk ook een connemara. De shet heb ik nu in real life ook, en ook een vos net als die op de sticker. De connemara heb ik nog niet. Die op de sticker was een schimmel. Ik vrees met grote vreze

Wat ik me trouwens ineens bedacht was dat er op de manege waar ik als guppie alle paarden op 1 na een enkelgebroken trens hadden. Het ene paard met een afwijkend bit had een kimblewick. Blijkbaar was enkelgebroken de standaard. Eind jaren '90, toen ik in een andere plaats woonde en ook bij een andere manege reed, was daar een paard wat een dubbelgebroken bit had. Die zat aan het hoofdstel wat zijn vorige eigenaar had meegegeven. Het dier kreeg een enkelgebroken bit net als alle andere paarden want dubbelgebroken was maar flauwekul (daar dacht het paard zelf trouwens heel anders over...)

**Geplaatst**: 21-03-16 11:38

Re: Paardenmode van vroeger

Geplaatst: 21-03-16 11:38

Mijn borstels (waaronder ook dat metalen kammetje met paardenhoofd) zaten niet in een poetskist, want die was veel te duur voor wat het was. Die zaten in de milieubox

Kennen jullie dat in nederland ook?

**Geplaatst**: 21-03-16 11:57

Geplaatst: 21-03-16 11:57

Jaaaa, zo'n kleine groene koffer waar je eigenlijk huis-tuin- en keukenafval in moest droppen! Die hadden we ooit ook, vlak voor de grote GFT-bakken kwamen. Nadien hadden we zo'n grote kliko en kreeg ik die milieubox, maar als kleine uk kreeg ik die nooit open :')

Die klemmetjes waren te stram.

En het verschil met al die producten vroeger en nu. Tegenwoordig heb je voor alles een shampootje of sopje. Heb ik lang netjes mee die commerciële boel gesponsord, tot ik een tijd terug het idee kreeg om mijn witte shet + bonte tinker eens te wassen met zwitsal. Werkt als een tierelier en een stuk goedkoper :))

Idem met de huidolie van zwitsal, ideaal als ontklitter. Voor glans gebruik ik de wegwerp washandjes.
Vroeger had je vaak bruine of groene zeep en dan voor witte voeten had je talkpoeder.

Oh, en nog zoiets! Wie heeft er ooit met een sjabloon figuurtjes op de kont van zijn paard gemaakt voor op wedstrijd? Stond toen in elk paardenboek bij toilettage voor wedstrijden :')

**Geplaatst**: 21-03-16 11:58

Geplaatst: 21-03-16 11:58

bakkabouter schreef:
Mijn borstels (waaronder ook dat metalen kammetje met paardenhoofd) zaten niet in een poetskist, want die was veel te duur voor wat het was. Die zaten in de milieubox
Kennen jullie dat in nederland ook?

Is dat net zoiets als een chemobox?