Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-06-11 19:59

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-06-11 19:59

haha ik had het woordje bier niet dikgedrukt gezien...

Sorryyy

**Geplaatst**: 16-06-11 21:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-06-11 21:43

Ben het eens met het commentaar over hoeven invetten, je kunt beter iets anders gebruiken.

Hoef- en haargroei wordt o.a. bevorderd door lijnzaadolie over het voer (die techniek gebruiken ze in ieder geval bij ons op de faculteit wanneer er verhaard moet worden en bij paarden met brokkelhoeven) en op tijd naar de hoefsmid gaan natuurlijk.

**Geplaatst**: 16-06-11 22:38

Geplaatst: 16-06-11 22:38

Bren, denk aan je en wil je sterkte wensen !

En voor iedereen die hem kan gebruiken hier een dikke :(:)

**Geplaatst**: 16-06-11 23:04

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-06-11 23:04

Bren, heel veel sterkte morgen! Ik zal aan je denken. Geniet nog vannacht nog van Flash, vind het een ontzettend mooi iets wat jullie vanavond doen, geniet nog van haar zoveel je kan. Prachtig om te horen dat Ernesto haar ademhaling en voetstappen wilt horen.

:(:)

**Geplaatst**: 16-06-11 23:20

Geplaatst: 16-06-11 23:20

lonniejj schreef:
Prachtig om te horen dat Ernesto haar ademhaling en voetstappen wilt horen.

Vind dit ook erg mooi om te horen..
Ik heb ernesto mogen leren kennen, het is een man met een hele ruime denkwijze.. hoe moet ik het zeggen... hij denkt heel ruim/anders.. heel, ja dorry heb er geen woord voor...
Hij bekijkt alles zo positief, en probeert alles op een mooie manier in te zien/ af te sluiten.
Brenda snapt wel wat ik bedoel.

Geniet ervan vannacht....

**Geplaatst**: 17-06-11 07:18

Geplaatst: 17-06-11 07:18

@VivalaVida: pfff, sterkte, hoefbevangenheid is echt zo'n rot iets, zeker omdat het blijft aanslepen en je altijd extra alert moet zijn... jij weet nu wel dat de oorzaak mechanisch is, of is zij ook gevoelig op gras?

@IkbenEllen: ik moet zeggen, hoe meer ik me inlees over dampigheid, hoe meer ik me zorgen zit te maken, maar hij komt gewoon en dan zien we wel wat we doen

Stom misschien, maar ik heb hem beloofd dat hij naar mij mocht komen, dus die belofte komen we na

En 2 katten van 20 jaar :wow:

geweldig, wat een leeftijden! Snap helemaal dat je daar zo verslingerd aan bent

@renatevbb: ik heb ook altijd gehoord dat veel vetten niet zo goed is, maar in water/modder zetten wel. Maar probleemhoeven zijn een lastig iets!

@blensink: heel veel sterkte vandaag! Hopelijk is het een mooi en vredevol afscheid en kan jij er ook vrede mee hebben...

**Geplaatst**: 17-06-11 09:36

Geplaatst: 17-06-11 09:36

Jolliegirl schreef:
Mijne staat ook niet op ijzers en gaat 2x per jaar naar de hoefsmid.

Mijn ervaring: Als je niet rijdt, groeien de hoeven ook niet hard. Schandalig maar waar, maar de laatste keer was het voornamelijk nodig voor Prince, onze pony..

Mijn paard viel mee en die van mijn man helemaal. Mijn paard was als twenter ook maar eens per half jaar aan een kapbeurt toe. Nu is dat ongeveer om de 8 tot 10 weken. De smid wees me er op dat mijn paard iets scheef staat en dat je het daarom wel in de gaten moet houden en niet moet wachten tot het echt nodig is. Dat doen we dus ook nu.
Maar als de jouw idd met rijden maar 2x per jaar hoeft, dan is het een heel goedkope!
Ik heb niet eens hoefvet in huis.

Viva: Ik vind het ook sund van het bier! Zou ik iets van de Aldi voor gebruiken idd. hihi.

Brenda heel veel sterkte deze dag! Dat de leegte die Flash gaat achterlaten, maar snel mag worden gevuld met iets of iemand die jullie heel veel vreugde teruggeeft. En je weet het hè? Over je schouder zal Flash altijd blijven meekijken. Zo lang je leeft!

**Geplaatst**: 17-06-11 11:08

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 11:08

Bren, heeeeel veel sterkte vandaag en hopelijk valt het een beetje mee, voor zover dat gaat. :(:)

Verwen jezelf straks maar lekker en neem de tijd om even bij te komen.

Idefix: nee als het niet nodig is groeien de hoeven langzamer, ze gaan natuurlijk gewoon mee met hoe hard ze slijten.

Het schijnt zelfs dat paarden niet eens per se op ijzers hoeven.

**Geplaatst**: 17-06-11 11:59

Geplaatst: 17-06-11 11:59

Brenda heeft me zojuist een berichtje gestuurd dat ik hier zal plaatsen om het met jullie te delen:

Lieve Astid en Tineke,

Wil jullie graag laten weten dat het allemaal goed en rustig gegaan is.
Door het slapen vannacht in haar stal hebben we goed afscheid kunnen nemen.
Het is goed zo, Flash hoeft niet meer te vechten.
Hopelijk rent ze nu vrolijk over de groene weide daarboven.
Kon niet slapen voordat ik jullie dit medegedeeld heb.
Omdat jij me zou gaan bellen As, zat het de hele tijd in mijn hoofd.
Heb mijn telefoon uitgezet.
Vanavond of morgen een uitgebreid verslag, ga nu weer wat proberen te slapen.
Tot later, dikke kusjes voor jullie beide.
Ps dit berichtje mag in één van mijn topics vermeld worden.
ik laat de keuze aan jullie.
Tot gauw!!

Liefs en dikke kus,
Brenda.

De strijd is gestreden, Flashje heeft nu rust en geen pijn meer

Sterkte Bren en Ernesto :(:)

**Geplaatst**: 17-06-11 12:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 12:40

Wat lief... fijn dat ze op die manier afscheid heeft kunnen nemen.

**Geplaatst**: 17-06-11 13:25

Geplaatst: 17-06-11 13:25

Ik vind het erg fijn om te lezen dat alles rustig verlopen is. Brenda en Ernesto heel veel sterkte met jullie verlies. Eigenlijk met het verlies van iedereen hier op bokt die zo intens meegeleefd heeft. Dat moet een fijne gedachte zijn en ik hoop dat dat jullie enige troost kan brengen :(:)

**Geplaatst**: 17-06-11 14:03

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 14:03

ik vind het erg fijn dat je op deze manier afscheid heb kunnen nemen van je lieve meisje!
heel erg veel sterkte en een dikke knuffel van ons!

**Geplaatst**: 17-06-11 14:20

Geplaatst: 17-06-11 14:20

Fijn voor jullie en Flash dat het inslapen zo rustig verlopen is, rusten jullie nu ook maar uit... :(:)

Veel sterkte met jullie verlies.

**Geplaatst**: 17-06-11 15:20

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 15:20

Nou, mooier kon het niet verwoord worden. Blij te lezen dat ze er geen nare ervaring aan heeft opgelopen. Het is echt goed zo. Moge ze rusten in vrede.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-11 17:13

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-11 17:13

Het is over, het is voorbij.............
Ik ben mijn allergrootste vriendin kwijt.
Mijn lieve dappere mooie dametje, Flash :+:

.
Ze mag nu uitrusten op de grote groene weides daarboven met zoveel lieve paarden die haar voor zijn gegaan.

Een verslagje van gisterenavond tot nu.

We kwamen gisterenavond om 19,30h bij Flash aan.
Hadden afsgesproken met het meisje van de make-up om 20.00h om nog even met ons afscheid te nemen en mooie foto´s en of filmpjes te maken met Flash en haar.
Uiteraard is ze even op Flash geklommen en ze hebben een mooie herinnering aan ons lieve meisje.
Daarna zijn we naar de wei gegaan, ze hadden een flesje champagne mee genomen, niet om het te vieren dat Flash ging maar blij dat ze ons heeft leren kennen en dat ze op deze manier de gelegenheid had om afscheid te nemen.
Voor Flash had ze natuurlijk heerlijke appels en worteltjes bij zich zoals altijd.

Om 20.30h kwamen er om één of andere rede allemaal mensen langs om ook afscheid te nemen van Flash.
Dit was een zeer magisch moment, iedereen had wat lekkers bij zich en Flash heeft genoten van alle aandacht.
Ondertussen hadden we een gezellig clubje en vergaten helemaal de tijd.
We hadden om 20.45 afgesproken om bij mijn vriendin te gaan eten maar kwamen daar pas om 22.00h aan.
Omdat het al zo laat was hebben we Flash maar thuis gelaten want anders waren we daar pas om 23.00h aangekomen.
Helaas heeft Flash dus niet meer heerlijk in de wei bij mijn vriendin kunnen staan zoals we gepland hadden.

Maar ze heeft de knuffels en lekkere hapjes en alle aandacht goed op zich genomen.

Om 01.30h kwamen we in de wei aan klaar om daar te gaan slapen.
Toen ik uit de auto stapte met de grote vuilniszal met dekens en kussen Flash verwelkomde me luidruchtig.
Ze dacht vast die zak is voor mij en daar zit heel veel lekkers in

.

02.00h we lagen op de grond, Flash vond het vreemd maar liet haar hoofd boven onze hoofden hangen en viel langzaam in slaap.
Ernesto en ik hadden ieder een neusgat boven ons, wat een kieteling gaf op onze gezichten en een mooie herinnering is :+:

.

Ik heb de hele tijd naar haar gekeken, wat een geweldig speciaal paard was het toch!!

03.30h Ik schrik wakker, heb toch wat geslapen blijkbaar, Flash is er niet meer en besluit met een sigaretje te gaan kijken waar ze zich bevind.
Buiten is het volle maan en zie Flash in de wei liggen.
In het licht van de volle maan gaf het zo´n mooi onverklaarbaar gezicht hoe ze daar zo lag, weer een herinnering om nooit meer te vergeten

.
Ben rustig op haar afgelopen en bij naast haar gaan zitten.
Ze knorde zachtjes.
Heb zo´n 10 minuutjes daar gezeten en besloot dat het na een aantal kroeletjes op haar schoft dat het beter is haar te laten rusten, over 4 uur wacht een zeer moeilijk moment voor ons.
Aangekomen in de stal was Ernesto een beetje bang ondertussen ook wakker geworden, ben lekker tegen hem aan gaan liggen en verteld dat alles goed is.
We hebben even geklets over enge dieren die er zouden kunnen zijn maar heb er geen één gezien, gehoord of gemerkt vannacht.
Kort daarna komt Flash de stal instappen, wederom met haar hoofd boven onze gezichten.
Whahhah kreeg een natte neus op mijn wang en ze hoeste Ernesto in zijn gezicht _O-

.
Ernesto zei zo nu ben ik als vast gehoest, we moesten zo lachen dat Flash maar op de uitkijk ging staan in de deuropening.
Weer viel het me op hoe mager ze was

.
Ze viel in slaap en tussendoor heeft ze zicht twee keer goed uitgerekt.
Geweldig om zo dicht bij je dier te zijn, en we weten nu ook dat de wei waar ze stond echt een paradijs is.
De rivier die er langstroomt geeft zoveel rust.

05,30h Flash gaat weer naar buiten en ik besluit een laatste sigaret te roken en te kijken of ik iets kan slapen.
Ernesto ligt ondertussen lekker te snurken

.

07.00h Ik schrik weer wakker, had een droom over honderden paarden die over vele hectarias groen gras aan het galloperen waren.
Hoe bijzonder deze droom was kan ik niet vertellen, maar het gaf zo´n ontspannen gevoel toen ik opstond.
Flash staat bij het hek, terwijl ik haar hoofstel pak hinnikt ze me tegemoed.
Zoals altijd steekt ze haar neus in het juiste gat en lijkt het alsof ze hem zelf omdoet

.
Ik neem haar mee naar de wei aan de overkant waar ze heerlijk gaat grazen.
We zijn beide bijzonder rustig.
Het komende half uur ontvang ik smsjes van verschillende lieve personen die ons sterkte wensen en me bijzonder goed doen.

En dan komt Chus mijn da om 07.30h, ik zet Flash in haar wei en bespreken het allemaal.
We zoeken een juist plekje en zijn goed voorbereid.
Flash dacht dat ze weer mocht grazen maar namen haar mee naar het plekje.
Even twijfelde ze maar toch liep ze braaf achter me aan, gevoerd door enkele pepermuntjes die ik bij me had

.
Deze heeft ze natuurlijk met veel plezier aangenomen, zoals alles wat maar eetbaar is.
Ernesto liep ondertussen te ijsberen op de weg. :(:)

We hebben haar eerst laten slapen, mijn da was weer verbaast hoeveel tegenkracht ze wekte tegen de narcose.
Wat heeft ze toch een ontzettend sterk karakter zei hij en heeft het zelden gezien dat een paard nog zo lang bij blijft.
Maar we hebben rustig gewacht voor de twee volgende defintieve injecties.
Ze sliep in mijn handen, terwijl ik allemaal lieve woordjes tegen haar zei en alle groeten voor Marieke, Boabdille en Dárcy had overgebracht.
Toen viel ze neer, helaas niet helemaal zoals gepland, maar tot hoeverre valt het te plannen hoe een paard wat zo suf is valt.
Mijn da en ik hebben samen rustig gewacht totdat het hart ophield met kloppen.
Ook zei hij dat ze voor teveel gewicht wat ze altijd heeft gehad behoorlijk is afgevallen de laatste maanden.
Tevens hebben we samen gepraat over haar verleden en hij heeft me verschillende dingen uitgelegt waar ik er dankbaar voor ben.
Hij heeft Flash gedurende haar hele leven goed verzorgd en ook hier ben ik weer blij dat hij haar goed naar de andere wereld heeft heengeholpen.
Het is een fantastische da geweest en ben hem erg dankbaar voor wat hij deze jaren en vandaag gedaan heeft.
Ik was ernesto helemaal vergeten en plotseling kwam hij huilend met een deken aanlopen. :(:)

Hij zei dat hij geschrokken was van de klap van de val en mijn arme schat was erg overstuur.
Heb hem geknuffeld en gezegt dat alles goed is en of hij op afstand wil blijven.
Ik was bijzonder sterk en gelukkig had ik de kracht mijn mannetje op te vangen.
Ernesto geeft mij huilend de deken en zegt bedek haar zodat ze het niet koud krijgt.
Maar niet haar hoofd anders stikt ze, hier schoot ik voor het eerste moment sinds gisterenavond bij mijn vriendin weer in tranen uit.

Maar heb gedaan wat hij gevraagd heeft.
Flash is heel rustig gegaan, het ging ongeveer hetzelfde als euthanasie bij mensen alleen iets sneller.
Ik ben een korte tijd bij haar geweest maar denk dat meer niet nodig was omdat ik de hele nacht met haar bezig ben geweest.
We hebben op een zeer goede manier afscheid genomen van onze Flash.
Ons mooie kind, ons geweldige superpaard.

Ondertussen was het 09.00h en zijn we koffie gaan drinken.
Af en toe moeten we zo ontzettend huilen maar hebben gelukkig ontzettend veel steun aan elkaar.
Om 10.00h kwam de vrachtwagen, dit was weer een heel zwaar moment.
Gelukkig heeft hij zelf Flash ingeladen en hoefden we daar niet bij te zijn.
Daarna hebben we een wijntje gedroken, uiteraard weer ontzettend veel gehuild maar het is goed.
We hebben het beste voor haar gedaan wat zij voor ons heeft gedaan de afgelopen 6 jaar samen.
Dank je wel Flash, je bent een paard om nooit te vergeten :+:

.
Rust maar uit mijn kleine meisje, we zullen je altijd in onze herinnering bewaren en altijd in on ons hart meedragen.
Dat verdien je, we houden van je en beloof dat je op ons zult wachten daarboven.

Zo het is een heel lang verhaal geworden maar wil dit graag met jullie delen.
Jullie allemaal hebben zo met me meegeleefd de laatste week.
Hartelijk bedankt daarvoor!!
Heb gezien dat er wederom veel berichtjes geplaatst zijn daar ga ik vanavond of morgen rustig op reageren.
Dank jullie wel dat ondanks dat jullie deze geweldige merrie niet irl kennen er toch ook zoveel gevoel bij gekregen hebben.
Ze was zo speciaal, zo bijzonder, zo geliefd.
Nu moet ik weer huilen, het gaat in vlagen.
We laten onze tranen maar komen totdat het plekje wat ze verdiend in ons hart overstroomd van onze tranen en zo voor altijd haar speciale plekje daar bewaard. :+:

**Geplaatst**: 17-06-11 17:36

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 17:36

Wat een ontzettend mooi, bijzonder afscheid hebben jullie kunnen nemen van Flash. Het ontroerde me echt toen ik het aan het lezen was, de liefde en het vertrouwen kun je gewoon voelen vanuit je tekst.
Ik vind het ook zo knap van je dat je deze keuze hebt gemaakt, echt waar. Heel veel respect daarvoor, vind het echt zo mooi dat je echt hebt gekozen voor Flash.

Heel veel sterkte de komende dagen, het zal niet makkelijk zijn. :(:)

**Geplaatst**: 17-06-11 18:16

Geplaatst: 17-06-11 18:16

Dikke dikke knuffel voor jullie :(:)

Een mooier en waardiger afscheid had Flash zich niet kunnen wensen. En nu komen de tranen.......sterkte wijffie

**Geplaatst**: 17-06-11 18:28

Geplaatst: 17-06-11 18:28

wat een ontzettend mooi afscheid,met zo ontzettend veel liefde ik ben diep ontroerd hoe jullie het gedaan hebben,heb ook diep respect voor jou en ernesto. ik vind het erg knap dat je zo zonder twijfel gekozen hebt voor flash,ze zal voor mij in herinnering blijven van de prachtige ritten die jullie gedaan hebben.lieve brenda heel erg veel sterkte met het verlies van je prachtige meisje.

**Geplaatst**: 17-06-11 18:36

Geplaatst: 17-06-11 18:36

Mooi geschreven, en wat een mooi afscheid hebben jullie van haar genomen. Het lijkt me zo verschrikkelijk moeilijk, gelukkig is alles rustig verlopen. Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst**: 17-06-11 18:42

Geplaatst: 17-06-11 18:42

Zo ontroerend .. dit klinkt mss raar maar zo'n mooi afscheid moest iedereen kunnen hebben.
Heeel maar heeeeeel veel sterkte iemand dierbaar afgeven is nooit leuk, maar je weet waar je t voor deed en ook al kennen we je niet irl of je Flash ben er zeker van dat ze het supergoed bij jou heeft gehad, dat kan bijna niet anders!!!

Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 17-06-11 21:06

Geplaatst: 17-06-11 21:06

Ach lieverd toch..
Ik hoop zo dat je mijn smsje hebt ontvangen.. ik heb vannacht je zoon nog wakker gesmst voor je nummer want ik was het kwijt en voelde me enorm rottig als ik niets kon laten horen...
Ik hoop dat het gelukt is ivm spaans nummer.

Klinkt echt als een mooi afscheid... sorry kan het niet zo goed verwoorden.
Heb de tranen in de ogen staan.
Meid meid meid wat ben jij dapper geweest...!
En ernesto.. wat een supervent... geef hem ook maar een dikke knuffel en kus!

Ik ga toch(hoe stom het ook klinkt) nog even iets voor flash neerzetten.

Lieve flash...
Hopelijk heb je nu je rust gevonden die je zo verdient had.
Al die jaren dat je voor/samen met je baasjes hebt gestreden...
De een wint de strijd, de ander verliest... maar van opgeven was geen sprake...
Ook de dierenarts verdient een pluim... wat hij allemaal voor jullie heeft gedaan... prachtig..
Bedankt voor de prachtige ritjes 2 jaar geleden.... Je bent een toppaard...

En als iemand zich afvraagt waar Flash nu is....

Kijk naar boven...
Flash zal als een ster aan de hemel staan...

Lieve Bren, ik weet niet wat ik verder nog moet zeggen...
Je bent een TOPwijf...!

**Geplaatst**: 17-06-11 23:20

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-06-11 23:20

Vind het heel bijzonder zoals het gegaan is Bren... :(:)

**Geplaatst**: 20-06-11 09:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-06-11 09:12

heel mooi hoe het gegaan is!
heel veel sterkte dikke knuffel!

**Geplaatst**: 20-06-11 10:48

Geplaatst: 20-06-11 10:48

mariska32 schreef:
renatevb schreef:
Heel veel sterkte morgen Bren, ook ik zal aan jullie denken
We begrijpen het allemaal als je niet meer zou posten, eerst maar even de hele gebeurtenis een plaatsje geven.
Wat is het ineens snel gegaan met Flash
Geniet van haar vanavond en vannacht

Met Friuli ook weer slecht nieuws
Spierbevangenheid wordt beter, maar nu zijn der hoeven rot slecht
Hoeven zijn altijd al droog en brokkelig geweest, vet ze dagelijks in.
Ook slijt de buitenrand erg snel af en loopt ze eigenlijk 2 weken na de smid al op der zool.
De witte lijn in der hoef is ook niet wat het moet zijn, de lagen van de hoefwand zitten niet aan elkaar en de buitenste hoefwand is maar enkele millimeters dik.
Ook had ze een enorme bult in der hoef, die hij heeft moeten weg vijlen, waardoor de wand nu nog dunner is.

Ik mag nog geen biotine voeren omdat ze nog homeopathie krijgt voor der spieren
Dus zaterdag maar hoefschoenen halen en hopen dat ze ze heel laat.
Verder mag ze alleen licht werk tot der hoefwand weer dikker is..
Hebben we het weer

kan het niet laten........

stop met dagelijks vetten,beter nog,niet vetten.
losse witte lijn,natuur honing smeren.
oud bruin bier dagelijks over het voer bevorderd je hoef en haargroei,is goed voor de darmflora en is afvalstof verwijderend [in lichte mate] goed voor haar spieren ook dus.

sterkte ermee.

Het vetten deed ik vroeger, maar mijn huidige smid zei me ook dat het niet goed was.
Ik ben er toen mee gestopt, en der hoeven werden nog vele malen erger

Dagelijks nat maken en wat laten weken in de wasplaats (het is absoluut niet mogelijk om der met der hoeven in een emmer te laten staan

heb ik al geprobeerd) was gewoon niet genoeg

Nu ben ik in overleg met mijn smid na enkele maanden terug gaan in olieën na het goed vochtig maken en wat laten intrekken op de wasplaats en der hoeven zijn al terug een beter. Nog altijd slecht, maar al veel beter dan zonder het invetten

Van de honing dat wist ik niet, ga ik zeker proberen

en ik moet vanavond naar men DA dus zal even vragen of het bruin bier wel mag.
Dank je voor de tips

**Geplaatst**: 20-06-11 11:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-06-11 11:02

Logisch dat ze eerst erger worden, ze zijn al dat vet van buitenaf gewend dus de hoornlaag maakt zelf niets aan. Als ie "merkt" dat er niks meer komt moet het weer zelf gaan aanmaken en dan komt het vanzelf goed. Tot die tijd gewoon op zachte ondergrond laten staan.