Bokt.nl

_Tamara schreef:

Het zal toch een keer moeten gebeuren denk ik, je paard leeft niet voor eeuwig jammer genoeg..

Zadelboer schreef:

toen ik in het verleden werkzaam was op een manege heb ik beide mee gemaakt
de discussie was toen het zelfde als nu het geval is.
in twintig jaar is het nog steeds moeilijk en voor iedereen een persoonlijke keuze ( uitgezondert nood situaties )
ik kan me de schimmel Nancy nog herinneren
twintig jaar trouwe dienst als manege paard ,op de veemarkt gekocht uit de vrachtwagen die ze aan het laden waren voor transport naar frankrijk.
wij vonden het toen eerlijker tegen over het paard om hem te slachten.
in die tijd ging er nog wel ees iets mis met het spuitje.
wij wilden ook niet dat hem (het was inderdaad een ruin) een lange reis naar een slachthuis in frankrijk of Italie te wachten stond en heb hem toen zelf naar de slacht gebracht.
ik kan me herinneren dat we op een bepaalde tijd moesten komen voordat er ander vee werd geslacht en de medewerkers daar deden er alles aan om hem op zijn gemak te stellen en zonder dat we er erg in hadden was het gebeurd.
ik heb er een goed gevoel aan over gehouden en wat mij tegen staat aan het spuitje is wat er na afloop met het kadaver, als het aan huis of bij je op de stal gebeurd.
hoe je het ook went of keert ,beide zijn momenten die je niet wilt meemaken maar het is het laatse wat je verplicht bent aan je kameraad, hoe zwaar het ook is voor ons

PaolaPromise schreef:

2 Weken geleden werd dmv rontgenfoto's op de kliniek geconstateerd dat mijn paard longkanker had. Hij was sterk vermagerd omdat hij haast niet meer kon eten, daardoor dus ook erg verzwakt. Ik heb er toen voor moeten kiezen hem in te laten slapen omdat het niet eerlijk zou zijn hem langer te laten leven. Een keuze op welke manier had ik dus ook niet. Hij kreeg gewoon een spuitje.. Eerst een roes, daarna de narcose waar hij tegen probeerde te vechten, hij wou niet gaan liggen ... Het was vreselijk hem er tegen te zien vechten, uiteindelijk zakte hij door zijn knieen en viel op de grond... Toen hij in diepe slaap was, kreeg hij de definitieve spuit. Ik ben al die tijd bij hem gebleven...

Ik zou nooit weer kiezen voor een spuit, maar ik had nu geen keus. Maar zelfs zo'n verzwakt paard probeerde er nog tegen te vechten.

Ik heb eens gelezen dat iemand zijn paard gewoon in het weiland heeft laten neerschieten... het paard stond gewoon te grazen, kreeg van de schutter een aai over de bol en paf... weg was hij... ik ben echt van mening dat dat de allermooiste manier is. Maar natuurlijk is dat niet altijd mogelijk.

De slager zou ik enkel doen, als het echt meteen gebeurd, ik zou mijn paard daar niet nog een nacht op zijn dood laten wachten. Of hij moet in een paardwaardige omgeving komen te staan. Ik ken iemand die zijn paard bij de slager bracht en daar heeft hij een nacht op het beton moeten staan zonder stro of hooi, vreselijk!!