Bokt.nl

Vientje schreef:

Ze zal ook wel even moeten wennen denk ik, dat het rijden even wat minder gaat? Dat ze lichamelijk zo gauw mooi bijtrekt is een heel goed teken in elk geval, fijn!

Haha ik zei dat ook al tegen Pinda hoor, pupje is nu ruim 1.74m schofthoogte en 1.75/1.76m konthoogte dus ze mag nog zorgen dat ze niet meer overbouwd is en dan is het klaar hoor Anders kom ik straks plek te kort in de 20x40m ring en tussen hindernissen met mijn kanonne-kokosnoot

Vientje schreef:

Spectaculair bokje Maar jullie gaan lekker zo, ook al een stopje toch? Lijkt me moeilijk

Pfff gisteravond was het weer eens dikke kermis op stal, en dat doorlopend tijdens mijn les... Maar weer bewezen dat ik zelf niet de kern van het probleem ben, maar helaas ook duidelijk niet de persoon om het op te lossen Al die prikkels zorgen dat Pinda helemaal dichtklapt, en dan zit je dus vanaf stap 1 op een extreem gespannen bom die zich volledig afsluit voor je hulpen. Voelt als een onbestuurbare tijdbom, doodeng. Ze toont het uiterlijk bijna niet (echt een binnenvetter), maar instructrice stapte zelf ook erop en kon alleen maar bevestigen wat ik voelde. Gezien de extreme omstandigheden is Pinda nog heel braaf gebleven, ze heeft niet heel gek gedaan ofzo maar het voelde enorm onveilig.
Instructrice is koel en op vriendelijke wijze wel heel duidelijk, dus het type ruiter wat je daarbij wilt hebben qua oplossen en vertrouwen geven- maar ook zij kwam er met moeite nauwelijks doorheen. Laat staan als je dan mij erop hebt met mijn concentratieproblemen / snelle overprikkeling en ook een stukje angst. Dat is gewoon een recept voor ongelukken samen, Pinda + mij + deze omstandigheden op stal... Grenzen opzoeken moet natuurlijk, maar dit is echt niet te doen en eerlijk gezegd vind ik het zelfs een beetje paardje pesten zo. Heeft niks meer te maken met laten wennen aan dingen en vertrouwen opbouwen daarin iig, maar men vindt dat "ze er maar aan moet wennen". Daar mis ik dan het begrip / inzicht / kennis bij de meeste stalgenoten.

Dus tja, voor de tigste keer weer in dubio of ik er niet beter aan doe (tijdelijk) een stal te gaan zoeken waar de omstandigheden meer ingericht zijn op een jong sensibel sportpaard wat nog veel moet leren, ipv gezellig beetje omklooien met brave volwassen recreatiepaarden als hoofdgroep van gebruikers. Het paardenwelzijn is hier top en het is meestal gezellig dus ik wil niet weg, maar qua rijden kan ik hier nu gewoon echt niks mee...en dan is het nog niet eens winter, dan komt het probleem buitenbak / weer erbij. Zo lastig

CalipsoLover schreef:

Nee ik heb nog steeds geen gevoel van onzekerheid Als het aan mij lag kroop ik er vandaag gewoon weer op. Kwestie van zulke situaties proberen wegfilteren uit je hoofd.

Mag Marie anders een paar centimeter lenen van Pinda? en ach, dat is echt niet fijn. Op dat vlak ben ik heel blij met mijn stalgenootjes, maar ook dat ik zo kleinschalig sta. Ik denk dat Pinda en Marie ook heel erg op elkaar lijken, dat is ook zo’n bommetje als ze gestrest is maar die ontploft niet echt. En ik ben zelf ook zo snel overprikkeld, dus ik begrijp je echt. Misschien toch eens aankaarten op stal dat je dit niet zo fijn vind en of ze met jou willen meedenken? Want zo is het echt niet fijn voor jou.

Wat leuk Candalisa! En dat bokje haha!

Wat fijn dat het eindelijk beter gaat PS, hoe groot is die nu mss?

PSvanLot schreef:

Maar kom je op een stal gericht op jonge paarden niet alleen maar jonge paarden tegen waardoor het nog spannender is om er tussen te rijden?

Ikzelf wordt er namelijk minder blij van om tussen een paar jonge schietijzers te rijden dan tussen een paar ervaren paarden.

Vientje schreef:

Haha als Pinda over de 1.75m gaat doneren we de extra cm's wel aan Marie Wel fijn dat je mentaal niks over hebt gehouden aan je stuiters, dat is al heel prettig!

PSvanLot schreef:

Maar kom je op een stal gericht op jonge paarden niet alleen maar jonge paarden tegen waardoor het nog spannender is om er tussen te rijden?

Ikzelf wordt er namelijk minder blij van om tussen een paar jonge schietijzers te rijden dan tussen een paar ervaren paarden.

Paarden erbij in de bak is geen punt, ook niet als de anderen wat schieterig zijn. Gisteren zat er een makke voorspelbare bij in de bak, dat geeft vaak juist iets meer steun zelfs voor Pinda. Het zijn de omstandigheden buiten de bak die met regelmaat echt de spuigaten uitlopen.
Ter illustratie, gisteravond alles tegelijk tijdens mijn les: 3 paarden om de beurt die uit hun stekker werden gelaten in soortement van longeren in de paddock naast de bak, merrie die voor het eerst 10 minuten bij veulen weggehaald werd dus de hele stal was aan het gillen en hoop hectiek, zadelmaker met een hoop gedoe midden op het erf naast de bak, een kliek stalgenoten die aan de bakrand liepen te kletsen en keten, en bij de schuur werd vanalles gelast en met groot materieel gereden. Dat was naast de gebruikelijke andere paard(en) erbij in de bak, paarden die af en aan over het erf en de weg vanaf de boerderij liepen, en legio vrachtwagens en trekkers op de weg rond de boerderij. Die laatste 3 zijn normaal gebruik en moet ze inmiddels wel tegen kunnen natuurlijk, ook volk langs de bak moet tot op zekere hoogte kunnen, longeren ernaast in normale vorm moet kunnen....maar het hele eerste riedeltje zitten er nu ook wat tussen die niet heel tof zijn zo. Alles tegelijk was niet goed voor Pinda's bloeddruk, en daardoor ook niet voor de mijne

Het gaat me ook vooral om de mentaliteit en het begrip, een stal waar men gewend is om veel met jonge paarden te werken wordt wat beter nagedacht over wat slim is om te doen bij een jong paard en wat niet. Ik heb het meermaals aangegeven dat ik hier echt tegenaan loop, maar men vindt dat ik zeur. Een paard is een paard dus als de brave volwassen paarden het kunnen hebben moet Pinda dat ook maar kunnen, die insteek.