Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Heel soms brengen paarden eigenaren mee die je daadwerkelijk leuk vindt. 
)
Weet Sammeke dat ie geen 3 meer is?
Sammeke is mentaal nooit voorbij de drie geraakt denk ik.
Wat valt er te beleven in dat hoekje....? Ze gaan daar toch elke keer weer naar terug
Weinig te vertellen. Sky en Joy doen het beide goed. Zaterdag gaan eten met de hondenclub waar mijn man lid van is. Gisteren Sam gereden en vandaag Rêve. 
Ik kon alleen maar denken "stilte voor de storm".... 

Pretty had een bok waarbij ze zich op richtte, omhoog sprong met haar rug gebolt en dan gooide ze ineens schuins uit vanuit haar lendenen terwijl dat hoofd ineens om laag ging. Ik heb nooit een manier gevonden om die bok uit te zitten. Mijn landingen werden beter na de 1e keer omdat ik wist wat er ging komen en me veelal liet vallen voor ze op het hoogste punt was maar heb 'm nooit uit gezeten. Ik heb het idé dat Rêve hetzelfde van plan was... Die beweging, de aanspanning van de spieren die er aan vooraf gaat zit zo in mijn geheugen gegraveerd dat mijn instinct zo iets had van "oh hel no!" 
Na een paar rondjes werd haar hoofd stiller en toen ik "Goedzo meissie" zei kwam er een proestje en ontspande haar rug. Toen was het goed.
De rest van de rit was ze braaf en werkwillig zonder dreigementen. 
het geeft me nét iets meer overmacht als ze in buldozer-modus wil gaan.
Ik heb Pretty nooit graag gereden en ik had helemaal niks met dat paard kwa band maar ze heeft me wel onvoorstelbaar veel geleerd... Dat moet ik haar nageven. Het waren altijd vrij pijnlijke lessen maar ze hebben me al mee dan eens gered inmiddels... En in de tijd dat ik Pretty had kon mijn lijf het allemaal nog beter handelen dus ze heeft het me op het juiste moment geleerd....
Het is eigenlijk best wel erg, ze stond echt heel rustig met zadelen, op een gegeven moment zie ik haar even "schrikken" (ze trok haar hoofd weg) maar de radio is ook verplaatst dus ik mompel iets van "Rêve stop met uzelf bang te maken."
Pad lag aan de andere kant van de deur. Ze had dat ding dus gewoon van de deur af geduwd.
Maar buiten dat stond ze echt heel rustig en ik heb naar mijn man gestuurd "ik ga Rêve rijden maar ze is belachelijk rustig dus als ik over 40 min ongeveer niet stuur, stuur dan even om te kijken of ik niet K.O ben." en mijn man stuurde heel rustig terug "oke." 

Joy is op het punt dat als S naar Sky komt dat hij een bak gaat halen waar de slobber normaal in gaat en die voor haar voeten neer gooit...
Mars schreef:Mooi he die paarden![]()
Wel fijn dat je martingaal je net even die extra seconde reactietijd gaf. Mooi hoe ze dan toch weer relaxed rond draaft als de spanning eraf is. Zoals je haar moeder beschrijft lijkt Rêve meer een Pretty-Light versie. (stond me ook iets bij dat Pretty niet zo’n tof leven had voor ze bij jou kwam? Wat dat betreft mag dochter niet klagen)
petraaken schreef:Damn jij hebt lef zeg. Ik had ze waarschijnlijk eerst even aan de longe laten uitrazen. Moest ik wel bij al mijn paarden (op een na) wel doen als ze een tijdje niet gereden waren.
jokari schreef:Nou ik ben blij dat je het voelde aankomen en zo goed hebt kunnen opvangen/laten afvloeien.
Maflinger_S schreef:Heel fijn dat je met Reve kunt lezen en schrijven, zoals dat zo mooi heet. Dan kan je op tijd ingrijpen. Ook fijn dat je dat op basis van ervaringen in het verleden met de snelheid van het licht kunt doen, zeker nu je lijf iet minder kan hebben dan een paar jaar terug.
Hier zie ik het ook al bij mijn draakje. Die loopt braaf aan de hand maar als ze met haar hoofd gaat schudden dan weet ik dat er een moment komt dat ze "af" gaat. En dan heb ik veel paard aan mijn touwtje. Gelukkig houdt ze altijd wel rekening met mij maar het is altijd even wennen. En er vooral niet te veel aan gaan zitten want dan wordt ze groter ...
dat proces gaat zo snel dat ik zelf eigenlijk altijd pas achteraf kan zeggen waarom ik iets op een bepaalde manier aangepakt heb. Mijn snelheid/reflexen zijn eigenlijk altijd mijn grote voordeel geweest met "moeilijke" paarden (en ook met frisse merrie's.
) Ik ben niet sterk, aan de grond heb ik dus ook liever dat mijn man haar pakt als ze zo is (omdat ik door mijn gewrichten ook niet meer zo stabiel ben en mijn man heeft iets meer gewicht om in de strijd te gooien.) maar in het zadel heb je geen kracht nodig. Daarom los ik dit soort dingen ook liever onder het zadel op denk ik eigenlijk... Ik voel me zelf zekerder in het zadel dan er langs. Ik weet dat ik kan zitten en dat ik snel genoeg ben... Vanaf de grond ben ik veel meer in het nadeel op elk gebied.
Eens ze dan haar ei kwijt is gaat ze inderdaad ook echt gewoon weer ontspannen. Dat is echt zo fijn aan die merrie, Sam blijft hangen in dergelijke spanning, Rêve niet, die moet gewoon even haar energie kwijt en dan is ze er ook klaar mee.
Geen ruzie zoeken door gevechten aan te gaan die het niet waard zijn. Rêve is net als de jouwe best heel veel paard als ze zo is en haar zoon gaat niet minder paard zijn ongeacht hoe groot die wordt. Als ik dat front van hem zie ga ik die ook heel slim moeten aanpakken.
Joy is echt Rêve in hengsten uitvoering.... 