Monique1963 schreef:Namelijk ik heb zelf een Skyla (Poupette) van 80cm en zij was tot haar 17e een fokmerrietje, ieder jaar. Arm ding. Haar laatste bevalling is erg traumatisch geweest, alhoewel dat door de fokker werd afgedaan met onzin omdat een paard het verlies van een ongeboren veulen niet zou merken. Maar ik denk dat de manier waarop het gegaan is, verschrikkelijk voor haar is geweest. Het veulen was te groot, de merrie te oud en het veulen is tijdens de bevalling in de baarmoeder overleden. Als de fokker een keizersnee had toegestaan dan had het veulen wel geleefd, maar ja, keizersnee is duur en vergt verzorging erna. Dus heeft de dierenarts het veulentje in de baarmoeder in stukken moeten snijden om het eruit te halen. Hoezo geen trauma voor de merrie? Ze werd een paar maanden later afgedankt als fokmerrie en ik heb haar toen opgevangen.
Een keizersnede is het laatste wat je wil voor je merrie. Dat brengt enorm veel risico’s met zich mee. Een spoedkeizersnede gebeurt dan nog in de stal, wat nog meer risico’s geeft.
Kan goed zijn dat in deze situatie er gewoon voor gekozen heeft om volop te gaan om de merrie meer overlevingskans te geven ipv een veulen waarvan je niet weet of het de keizersnede wel overleeft net als de moeder.
Het wordt wel eens gedaan die keizersnedes, maar men vermijd het liever. Een paard is hierin veel moeilijker dan een koe.