Maflinger_S schreef:Het onhandige met dit soort wondjes is dat je je duim wel recht kunt houden om het te laten genezen maar dat er op het moment dat je je duim weer wilt gaan buigen spanning op de wond komt, waardoor het vel weer los kan schieten of je krijgt een kloof(je).
Een kloofje kan ik op zich wel mee leven. Dat van vanavond kon ik niet meel even.
Ik denk dat de dokter ook niet heel zeker was of er geen spier/pees geraakt is maar goed er is niet zo heel veel dat nog slechter kan aan mijn ledematen dus ik ga me er niet te druk om maken.
Het geneest wel. Het is dezelfde hand waar de Rooie een beentje gebroken heeft en het is links dus zolang het geen pogingen meer doet om een horrorfilm te voorzien van het nodige bloed ben ik tevreden. 
Wb de foto's stelde mijn huisdokter dat er "niets te zien was dat we nog niet wisten" (er stond thans vrij veel op dat ik nog niet wist maar oke.) en dat ik een 32 jarige ben met het lijf van iemand van 70.
Ze zei letterlijk "zonder je voorgeschiedenis zou dit reuma zijn maar met alles wat we weten en de cortisonen...." . Toen heb ik bijna mijn tong er af gebeten denk ik. Normaal is dit echt een hele fijne dokter maar vandaag even niet.
Ze heeft me uiteindelijk wel naar een reumatoloog door verwezen omdat ik zei dat ik snapte dat niemand hier een oplossing voor ging hebben maar dat ik informatie wil, dat ik wil weten wat er met mijn lijf aan het gebeuren is. Dus ondanks dat ze terug viel op de cortisonen snapte ze dat wel en heeft ze me de verwijsbrief gemaakt naar iemand die ze erg goed vindt. (En over het algemeen heeft ze me nog nooit teleurgesteld wb door verwijzen naar de juiste dokters) . Ik hoop dat de reumatoloog wel echt wil luisteren. Dat die schade er al van lang voor mijn cortisonen moet zitten heeft geen dokter oren naar. Als ik morgen horens krijg komt dat bij op het lijstje van de bijwerkingen van medrol gok ik.
Heb via een paar mails wel de foto's kunnen bemachtigen waardoor ik het zelf heb kunnen zien en ze ook kan tonen aan mijn fysio. Bot gezegd is het enige nuttige dat ze gezegd heeft een stukje info waar mijn fysio en ik al over aan het sparren waren. De medicatie die ik krijg wordt gebruikt voor reuma maar vaak schakelen ze, indien het niet voldoende werkt, over op een ander middel. Het probleem is dat dat niet gecombineerd mag worden met mijn remicade (ik ben de naam vergeten sorry maar volgens mij noemde mijn fysio het middel in kwestie ook al.). Dus dan zou de remicade stop gezet moeten worden en over op het andere middel máár het is kiezen tussen slecht en slechter want het middel dat beter zou werken voor de reuma zou dan weer niet of veel minder werken voor de colitis.
Wanneer de afweging gemaakt moet worden wat schadelijker is dan is dat de colitis gezien colitis die niet onder controle is dodelijk is op minder lange termijn dan veel mensen denken en reuma grof gezegd hoofdzakelijk veel ongemakken geeft... (in verhouding tot de colitis gezien dus. Ik wil nu niemand voor het hoofd stoten die reuma heeft maar als het kiezen is tussen orgaanfalen of gewrichtsontstekingen dan is de keuze snel gemaakt zeg maar.)
En dat was dus oa een gesprek dat mijn fysio en ik ook al aan het voeren waren a la wat wijsheid is. Voor mij is dat vrij simpel: De colitis is belangrijker. Máár zou de remicade stoppen met werken (en die kans is er.) dan vind ik het wel fijn om iig op de hoogte te zijn van alternatieven als ik tóch moet over schakelen.
Wat op de foto's goed te zien is. Is dat de heupkom ook schade heeft:

En daarmee gaat de optie: prothese officieel van het lijstje.
Zowel mijn heupkom als mijn bovenbeen (dus niet enkel de bol maar ook waar die "aan vast" zit) zijn beschadigd en de professor van een paar jaar geleden zei dat een heupprothese alleen een optie was zolang de heupkom niet aangetast werd en dan nog zou het bij mij moeilijk zijn omwille van hoe slecht het bot aan de heupkoppen is maar gezien het naar beide kanten verspreid is, is prothese geen optie meer. 
Om leuker af te sluiten... Een lief vriendje en weidegang doet het gupke goed: